Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό, όμως, «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα !!!.
Τα αγάλματα, ιδίως αυτά των θεών, αποτυπώνουν μια, ξεχασμένη σήμερα σε μας, μυστηριακή «γλώσσα του σώματος», η οποία μετέδιδε πληροφορίες κατευθείαν στο υποσυνείδητο αυτού πού τα εθεάτο. Τα αγάλματα των Θεών είναι Τύποι, ανώτερα κοσμικά πρότυπα, αλλά και υπόμνηση εκθεωτικού σταδίου για τις εξελιγμένες ψυχές του πλανήτη Γη. Για κάποιον πού γνωρίζει την αγαλματική «γραφή», υπάρχει η δυνατότητα να αντλήσει μυστηριακές γνώσεις και πληροφορίες υψίστης σημασίας. Το άγαλμα μιλούσε και μιλάει άμεσα στην ψυχή του κάθε ανθρώπου, προκαλώντας αυτή την ιδιαίτερη ψυχική φόρτιση πού ονομάζουμε αγαλλίαση (άγαλμα εκ του άγαν + άλλομαι).
Τα Αρχαία αγάλματα και ιδίως αυτά των Θεών, υπηρετούσαν αυτό τον σκοπό: Συντηρούσαν την επαφή με τα ουράνια πρότυπα και βοηθούσαν τους μαθητευόμενους να τα οραματίζονται τέλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου