Τρίτη 14 Απριλίου 2020

Το ποίημα "Σερριώτισσα"

ΣΕΡΡΙΩΤΙΣΣΑ *
Έχουν αι Σέρρες ομορφιές γαλανομάτες και ξανθιές,
έχουν και κάτι μαυρομάτες, γλυκές και γαϊτανοφρυδάτες,
όπου σου καίνε την καρδιά, την κάνουνε κομμάτια,
αχ να μπορούσα νάκλεβα αυτά τα μαύρα μάτια.
Σερριώτισσα μαυροματού το γέλιο σου με σφάζει
και χίλιες έννοιες και καϋμούς μεσ’ την καρδιά μου βάζει.
Εσύ ‘σαι μια βασίλισσα της γειτονιάς μονάχη,
Γιατί τα μαύρα μάτια σου άλλη καμμιά δεν τάχει.
Μαυροματού, τριανταφυλλιές και μυρωμένες πασχαλιές
θε να φυτέψω στην αυλήν σου, καμάρι και στολή δική σου,
να κρυβουμε στα φύλλα σου, στην πόρτα σου να στέκω, 
Μαυροματού μου, όμορφη, τα μάτια σου να βλέπω.
(*) Οι στίχοι του ανωτέρω ποιήματος έχουν γραφή από τον γνωστό ποιητή κ. Νικ. Στρατάκη το έτος 1917, ότε υπηρετούσε ως αξιωματικός του Επιτελείου Σωμ. Στρατού Εθνικής Αμύνης στις Σέρρες κι’ είναι από τα πρωτόλειά του κι’ ανάλογα και ως προς τη μορφή και ως προς την ουσία ό,τι χρειαζόταν για να εκλαϊκευθή και να πάρει τον χαρακτήρα δημοτικού τραγουδιού.
Η μουσική του οφείλεται στον αρχιμουσικό της Μπάντας του Σώματος κ. Κ. Παναγόπουλον. 
Το περιεχόμενον του ποιήματος αναφέρεται, καθώς μας εδήλωσεν ο δημιουργός του, στο γενικό αντιπροσωπευτικό τύπο της Σερραϊκής καλλονής, αλλ’ είναι εμπνευσμένο από την αγάπη του και συμπάθεια προς το ίνδαλμα των νεανικών του ονείρων, την μετέπειτα συζυγόν του Δ/ίδα Αθηνά Δούμπα.
Το τραγούδι αυτό, ως και άλλα αναφερόμενα σε σύγχρονες ελληνικές νίκες, που έγραψεν ο ίδιος ποιητής, επαιάνιζε κάθε Κυριακή η Στρατιωτική μουσική του Σώματος στην Πλατεία του Κρονίου,  στις Σέρρες. 
Το ωραίο αυτό τραγούδι αν δεν είναι δημοτικό, έγινε όμως πια λαϊκό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου