ΕΡΜΗΣ Ο ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ - ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΙΣΙΔΟΣ · ΩΡΟΥ

ΧΧVΙ ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΙΣΙΔΟΣ · ΩΡΟΥ (περί Μετενσαρκώσεων) σελ. 80 · 82 (Στοβαίος Ι, 49, 69 • Τόμος Α· σελ. 463 • Wachmuth)

Αυτά λέγοντας η Ίσις έδωσε στον υιό της Ώρο γλυκό ποτό αμβροσία την οποία παίρνουν οι ψυχές από τους θεούς και άρχισε να του αποκαλύπτει τον ιερώτατο αυτό λόγο.

Λέει στον Ώρο η Ίσις:

Το μεταξύ της γης και του ουρανού διάστημα, παιδί μου Ώρε είναι χωρισμένο από την φύση με συμμετρία και αρμονία, τις δε χώρες αυτές οι πρόγονοί μας τις ονόμαζαν ζώνες ή πτυχές. Σ' αυτές τις ζώνες διαμένουν και οι ψυχές που δεν ενσωματώθησαν ποτέ και εκείνων που ενσωματώθηκαν όταν ζούσαν στη γη, η κάθε μια ψυχή ανάλογα με την αξία της στον κατάλ­ληλο τόπο. Έτσι οι μέν θείες και βασιλικές ψυχές κατοι­κούν στην υψηλότερη χώρα, οι μέσης αξίας στο μέσο της χώρας αυτής και οι ταπεινές ψυχές στην χαμηλότερη περιοχή της ως άνω χώρας των ψυχών.

Οι ψυχές, παιδί μου Ώρε, που στέλνονται από τον ως άνω ουράνιο χώρο των στη γη, για να βασιλεύσουν, προέρχονται από την υπεράνω ό­λων των περιοχών των ψυχών περιοχή. Επίσης εκεί σ' εκείνη την υπεράνω όλων των περιοχών περιοχή, στέλνονται και οι ψυχές που αποσωματοποιούνται. Εάν όμως η ψυχή είναι αμαρτωλή, στέλνεται μετά την έξοδό της από το σώμα που είχε, στη πιο χαμηλή περιοχή της Γενικής Ζώ­νης των Ψυχών. Αργότερα, εάν στη κατώτερη Ζώνη προοδεύσουν ηθικά, θα σταλούν κι εκείνες στην ανώτε­ρη Ζώνη των ψυχών.

Εκεί, στην ανώτερη Ζώνη των Ψυχών βρίσκον­ται οι δορυφόροι της θείας πρόνοιας, οι οποίοι είναι δύο. Ο ένας είναι ο ταμίας που συγκεντρώ­νει τις ψυχές και ο άλλος ο ψυχοπομπός. Και ο μεν ταμίας αγρυπνά στις μη σωματοποιηθείσες ψυχές, ο δε ψυχοπομπός εξαποστέλλει και τακτοποιεί στις θέσεις των τις ενσωματωμένες ψυχές κατά την αξία των.

Ώστε, παιδί μου Ώρε, έτσι ενεργεί η φύση στη τακτοποίηση των πραγμάτων της γης, και έτσι διαπλάσει και μορφοποιεί τις ψυχές και τα σώ­ματα στα οποία ενσωματώνει τις ψυχές, γιατί η γη είναι το δοχείο των ψυχών. 

Στη γη παραστέκονται δυο ενέργειες, η μνή­μη και η εμπειρία. Και της μεν μνήμης έργο είναι να επιτηρεί την φύση και να κρατά κάθε τύπο ό­πως ήταν στην αρχή της ύπαρξής του, και κάθε πρωταρχικό μίγμα ύλης που επλάσθει άνωθεν, της δε εμπειρίας έργο είναι να δίνει σε κάθε ψυ­χή που κατεβαίνει από τον χώρο των ψυχών στη γη για να ενσαρκωθεί, ένα σώμα. Έτσι στις ζω­ηρές ψυχές, στις οξείες, δίνει ευκίνητο σώμα, στις δε βαρειές ψυχές, δίνει σώμα νωθρό και στις δόλιες ψυχές, δόλια σώματα.

Ως προς τις ανθρώπινες ψυχές, παιδί μου "Ωρε, παρατηρούνται τα κατωτέρω. Ορισμένες βασι­λικές ψυχές καθώς και άλλες ψυχές, που κατε­βαίνουν στη γη είναι άλλες θερμές, και άλλες κρύες· άλλες υπερήφανες και άλλες ήμερες άλλες ελεύθερες και άλλες βάναυσες άλλες έμπειρες και άλλες άπειρες· άλλες ενεργητικές και άλλες νωθρές. Αυτές οι διαφορές προέρχονται λόγω του ότι οι ψυχές που στέλνονται στη γη για ενσωμάτωση προέρχονται από διάφορες χώρες της εναερίου διαμονής των.

Και όλα έρχονται από τα 'Άνω, κι εκεί ξαναεπιστρέφουν και πάλι στην Άνω χώρα ανέρχονται. 

Αυτή την κίνηση της παλινδρομίας εθέσπισε η ιερωτάτη Φύση στα ζώντα όντα.

ΩΡΟΣ, στην Ίσιδα: Μητέρα, πως γίνονται οι ψυχές αρσενικές και θηλυκές;

ΙΣIΣ, στον Ώρο: Οι ψυχές, παιδί μου είναι ο­μοφυείς γεννημένες όμοιες κατά φύσιν, γιατί όλες προέρχονται από ένα τόπο και επλάσθησαν από τα χέρια του θεού και ούτε αρσενικές ε­πλάσθησαν ούτε θηλυκές. Αυτή η διάθεση γίνε­ται μόνον στα σώματα στα οποία ενσαρκώθη­σαν.

Ο Ερμής έλεγε στους γύρω του ότι τα έργα του δεν τα εμπιστεύθηκε ούτε στον υιό του όλα γιατί ήταν ακόμη μικρός, τα εναπόθεσε στον ναό του Οσιρι (του Ηλίου Διονύσου).

Αλλά παιδί μου δεν θα σου αφήσω ημιτελείς τις ιστορίες αυτές. Θα σου αποκαλύψω το πως προσευχήθηκε ο Ερμής πριν φύγει για τους ουρανούς . . . «Ω, είπεν ο Ερμής, ιερά μου βιβλία που σας έγραψα με τα άφθαρτά μου χέρια, παραμείνατε για πολλά χρόνια αθεώρητα χωρίς να σας γνωρίσουν οι άνθρωποι του μέλλοντος που πρόκειται να διασχίσουν τις εκτάσεις της γης, ως την ημέρα που θα γεννήσει η γη τους άξιους ανθρώπους που θα τους φωτίσει ο Δημιουργός μας και που θα σας ερμηνεύσουν και θα σας διαδώσουν στη γη».

Και λέγοντας αυτά ο Ερμής απόθεσε τα έργα του στον ναό του Όσιρι (του Διονύσου) και απο­σύρθηκε στα διαμερίσματά του.

Μετά την εκεί απόκρυψη των ιερών του κειμένων, προσευχήθηκε στον θεό, και μετά ανυψώθηκε στους ουρανούς.

(αποσπάσματα)

Παντελής Ιωαννίδης, Ερμής Ο Τρισμέγιστος, εκδ. Δίον