ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΠΑΦΟ

Επιγραφή από αρχαίο θέατρο της Πάφου

Τα πρόσφατα ευρήματα (Αυγούστου και Σεπτεμβρίου του 2013), τα ανακοίνωσαν οι ερευνητές και πρόκειται για πολλά αντικείμενα που ανήκουν στους Αρχαίους Ελληνικούς και ρωμαϊκούς χρόνους του νησιού.
Το κυριότερο από τα ευρήματα αυτά είναι μια λίθινη επιγραφή στην Αρχαία Ελληνική γραφή, ένα χρυσό μενταγιόν και πολλά αντικείμενα καθημερινής χρήσης.

Ο μεγάλος αριθμός των ευρημάτων οφείλεται στο γεγονός ότι η Πάφος ήταν η πρωτεύουσα της Αρχαίας Κύπρου, τόσο κατά την ελληνιστική όσο και την ρωμαϊκή περίοδο.
Τα ευρήματα είναι κεραμικά, αμφορείς, αγγεία για αποθήκευση υγρών, αρχιτεκτονικά έργα τέχνης ελληνιστικής περιόδου, κεραμικά ψηφιδωτά.
Ψάχνοντας βαθύτερα, οι αρχαιολόγοι βρήκαν χάλκινη υδρία, σπασμένα αγγεία και έναν μεγάλο αμφορέα με τη σφραγίδα του κατασκευαστή και το όνομα του ιδιοκτήτη της Αρχαίας Ελληνικής εποχής της νήσου.

Κύπριοι αρχαιολόγοι με ομάδα αρχαιολόγων από την Πολωνία, συνέχισαν τη διερεύνηση της αρχαίας αγοράς της Πάφου.
Η σκηνή  παρουσιάζει τον μικρό Διόνυσο να τον κρατά ο  Ερμής. Είναι η στιγμή που ο Ερμής θα παραδώσει τον μικρό θεό στον Τροφέα, τον γηραιό Σειληνό και μελλοντικό του δάσκαλο, και στις νύμφες του βουνού Νύσσα. Τρεις απ'αυτές ετοιμάζουν το λουτρό του, ενώ εκεί κοντά κάθονται η ίδια η Νύσσα και μια τροφός, η Ανατροφή.

Ο Διόνυσος είναι γυμνός. Τα μαλλιά του είναι στολισμένα με μια χρυσαφένια ταινία και στεφάνι από πράσινα φύλλα, ενώ ένα ασημένιο φωτοστέφανο με μπλε ανταύγειες περιβάλλει το κεφάλι του.

Ο Ερμής ντυμένος με μακρύ πορφυροκόκκινο μανδύα που φτάνει στους αστράγαλους του, κάθεται με μεγαλοπρέπεια σαν αυτοκράτορας στον θρόνο του. Οι μικρές φτερούγες στο μέτωπο και τα πόδια του διευκολύνουν την αναγνώριση του, που επιβεβαιώνεται και με μια επιγραφή που δηλώνει το όνομα του.
Όλες οι άλλες μορφές αναγνωρίζονται κι αυτές από τα ονόματα τους που είναι γραμμένα με Ελληνικούς χαρακτήρες.

Ο νεαρός θεός συνοδεύεται από τρεις προσωποποιήσεις:
Την θεογονία (την γέννηση των θεών), το Νέκταρ και την Αμβροσία (τις θεϊκές τροφές που εξασφάλιζαν αθανασία). Οι νύμφες, ντυμένες με μακριά χρωματιστά φορέματα, έχουν πράσινα στεφάνια στα μαλλιά τους που τονίζουν έτσι την διονυσιακή ατμόσφαιρα της σκηνής. Δύο από αυτές φορούν βραχιόλια ή περιβραχιόνια και περιδέραιο. Η Νύσσα, η αρχηγός τους, εκτός από το στεφάνι, φορεί φαρδύ χρυσαφένιο διάδημα.

Ο Τροφέας, ο δάσκαλος, είναι ντυμένος με κοντό χιτώνα και παντελόνι, κι έχει τα μυτερά αυτιά των Σειληνών. Φορεί στεφάνι με πράσινα φύλλα στο φαλακρό κεφάλι του.
Όλοι οι παρευρισκόμενοι, εκτός από μια νύμφη, κοιτάζουν με προσοχή το Διόνυσο.

Εκ πρώτης όψεως, θα μπορούσε κανείς να πει πως η σκηνή αυτή είναι μια από τις τόσες άλλες παρόμοιες σκηνές, που δείχνουν τον Ερμή με διαταγή του Δία να σώζει τον μικρό Διόνυσο μετά τον πρόωρο θάνατο της μητέρας του Σεμέλης, και να τον παραδίδει στις νύμφες. Τέτοιες σκηνές παρουσιάζονται σε Ελληνικά αγγεία του -5ου αϊ., και αργότερα, σ'όλα τα είδη της Ελληνικής τέχνης. Οι ασυνήθιστες όμως προσωποποιήσεις που συνοδεύουν τον νεαρό θεό και ο ευλαβής τρόπος με τον οποίο ο Ερμής κρατεί το θείο βρέφος, με τα χέρια σκεπασμένα με ύφασμα, δείχνουν ότι αυτή η σκηνή δεν είναι μια συνηθισμένη μυθολογική αναπαράσταση ενός επεισοδίου της παιδικής ηλικίας του Διόνυσου.

http://www.pilavakis.net/new_page_177.htm

http://dolefulness27.rssing.com/chan-14354650/all_p18.html