Η ΝΟΗΤΗ ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΟΡΑΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ

«Και όταν (ο άνθρωπος) γεννήση και αναθρέψη αρετή αληθινή έχει την δυνατότητα να γίνη των θεών ο αγαπηµένος και, όσον είναι θεµιτό σ’ έναν άνθρωπο, αθάνατος κι’ εκείνος».

Ερατή είναι η ψυχή που διακατέχεται υπό της αρετής. Η δύναµις της αρετής αναπτύσσεται αργά µε την ανάγνωσι των αρχαίων κειµένων. Από τα ύψη του ουρανίου στερώµατος κατερχόµεθα στα βάθη του είναι µας.

Άρτεµις και Απόλλων µας διδάσκουν την επιστήµη της αναγωγής. Με τα συµβολικά τόξα και βέλη, µε τον θηρευτή και το θήραµα, µας καθοδηγούν πώς από το αισθητό ανερχόµεθα στο νοητό πεδίο, σε συνδυασµό µε την ψυχική ανάτασι, η οποία αναδύεται εξ αιτίας της επενεργείας των θείων όντων. Αυτή αποκλείει την πτώσι και τον θρυµµατισµό των προσπαθειών µας.

Είναι η νοητή έκφρασις του αοράτου Ελληνικού Διαλογισµού.

Η διαδροµή µεταξύ αισθητού και νοητού πεδίου απαιτεί δεξιότητες, τις οποίες µόνον ο ηνίοχος της ψυχής κατέχει. Επειδή αυτός συγκρατεί τα ηνία των ίππων του πρέπει να µάθη πώς να κατευθύνη µε µέτρο και ορθό λογισµό το άλογον µέρος της ψυχής του.

Εξωτερικές οι ανατροπές για το πλήθος, εσωτερικές για τούς ολίγους, τούς επαΐοντες, τούς στοχαστές και στοχαζοµένους.

Πρώτος ο στοχασµός, δια του Απολλωνίου τόξου, καθορίζει τον στόχο και δεύτερος ο λογισµός δια του θηρευτού θηρεύει το συνεχώς διαφεύγον θήραµα. Όµως ποιο είναι το θήραµα; Θήραµα είναι το Απολλώνιο παράγγελµα του Μαντείου των Δελφών. Είναι το «γνώθι σαυτόν» εν συνδυασµώ µε το «µέτρον άριστον». Ο συνδυασµός συνεχώς µετατοπίζεται µεταξύ των αναλογιών νοητού και αισθητού πεδίου.

Σήµερα ζούµε την επιβίωσι του θανάτου µας, διότι, όντες εν ζωή, δεν διδαχθήκαµε, διαλογιζόµενοι, την λύσι της ψυχής από το σώµα. (Πλάτωνος «Φαίδων» 67D).

Και πράγµατι, ο Απολλώνιος στοχασµός είναι ο αόρατος συντελεστής του Ελληνικού Διαλογισµού. Στοχασµός και λογισµός συµπλέκονται και διαχωρίζονται στον χορό των σκέψεων. Αόρατες οι ιδιότητες της αρετής του νοητού διακόσµου, ορατές οι πράξεις των θνητών του αισθητού κόσµου. 
«Γνώθι σαυτόν» και «µέτρον άριστον» η µεταξύ των σχέσις, η ενοποιηµένη των δύναµις, η οποία θα καταστραφή.
Αιτία η παγκοσµιοποίησις ή, κατ’ ουσίαν, η διάλυσις των αξιών.

Αλτάνη

http://altani.gr/greek/index.html  ,  http://altani.gr/greek/altani_all.pdf