Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2017

ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ - Καλημέρα Κόσμε!

ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ- ΣΑΠΦΩ
Απόδοση: Παναγής Λεκατσάς
Οµορφόθρονη αθάνατη Αφροδίτη, κόρη του Δία, σου δέοµαι, δολοπλέχτρα, µε πίκρες και καηµούς µη, Δέσποινα, παιδεύεις την ψυχή µου µα έλα µου, αν και κάποτε, από πέρα µακριά, το κάλεσµά µου όµοι' αγροικώντας, ήρθες, το πατρικό παλάτι αφήνοντας και το χρυσό σου αµάξι ζεύοντας` κι όµορφα στρουθιά πετώντας γοργά στη γη σε φέρανε τη µαύρη παν' απ' τον ουρανό µε φτεροκόπηµα πυκνό µεσ' στον αιθέρα` κι ως έφτασαν ταχιά, χαµογελώντας µε την αθάνατη όψη, ω µακαρία, µε ρώτησες σαν τι και πάλι νάπαθα, τι σε καλώ κοντά µου, τι λαχταρά η ψυχή µου η φρενιασµένη τόσο πολύ να γίνει: 
- "Ποια και πάλι θες η Πειθώ να φέρει στην αγάπη σου;
Σαπφώ, ποια σ' αδικάει;
Γιατί αν φεύγει, γοργά από πίσω θάρθει, κι αν δεν παίρνει σου δώρα, θα σου φέρει`
τώρ' αν δε σ' αγαπάει, θα σ' αγαπήσει και δίχως να το θέλει".
Ω, έλα µου και τώρα, κι' απ' τις µαύρες τις έγνοιες λύσε µε, κι ό,τι ν' αληθέψει ποθεί η
ψυχή µου τέλεσ' το κι ατή σου συ γίνε ο βοηθός µου.
-------------------------------------------
ΠΡΟΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ ΥΜΝΟΣ ΟΡΦΙΚΟΣ
Ουρανία πολυ-ύμνητε φιλογέλωτη Αφροδίτη Θαλασσογέννητη γενετήσια Θεά Φιλολονύχτια σεβάσμια νυκτερινή ζεύκτειρα  δολοπλόκα ανάγκης μητέρα. Τα πάντα απο σένα προέρχονται ω ζευκτειρία κόσμου δύναμις που στά χέρια σου κρατάς των τριών βασιλείων τα πεπρωμένα.
Εσύ γεννάς όλα όσα εν τω ουρανώ ευρίσκονται και όσα εις την Γαία την πολύκαρπον και όσα εις της θαλάσσης τα βάθη. Ω σεβαστή πάρεδρε του Βάκχου θαλασσότερπτη χρήσιμη στους γάμους, των Ερώτων Μητέρα πειθηνία κλινόχαρη κρυφίας χαράς δώτειρα φανερή και αφανέρωτη ποθεινομάλλα ευπάτειρα.
Νυφική συνδαιτημόννισα θεών σκηπτρούχε Λύκαινα γεννοδότειρα φίλανδρη ποθεινοτάτη ζωοδότρα η ζεύουσα τους θνητούς με αχαλίνωτες ανάγκες που και των θηρίων τα πολυάριθμα γένη κάνεις να ερωτομανούν ωσάν να ευρίσκονται υπο την επήρεια φίλτρου μαγικού!
Ελα κυπρογέννητη γένους θεϊκού είτε είσαι στον Ολυμπο όπου ως Θεά Βασίλισσα χαίρεσαι την ωραία σου μορφή είτε στης λιβανομυρωμένης Συρίας τις οδούς διαμένουσα υπηρετείς είτε όταν στις  πεδιάδες απο χρυσοκαμωμένα άρματα της ιερής Αιγυπτιακής γής εποπτεύεις τα εύφορα εδάφη είτε αν με κυκνοήλατα διασχίζεις άρματα τη φουσκοθαλασσιά του ωκεανού και ερχομένη χαροποιείς τα κήτη της θάλασσας που κυκλοτερώς για σένα χορεύουν είτε αν τις μαυρομάτες φαιδρύνεις νύμφες που σε γή ηλιόλουστη, σε αμμουδερούς αιγιαλούς ξαπλώνουν και για χάρη σου χοροπηδούν με ευθυμία.
Είτε στην γενέτειρά σου την Κύπρο είσαι βασίλισσα με τον σύντροφό σου εκεί όπου καλίγραμμες και αδάμαστες νύμφες καθόλη τη διάρκεια του έτους υμνούν εσένα μακαρία Θεά και τον θεϊκόν σου υπέροχον
και αγνόν Αδωνιν.
Ελθέ Μακαρία Θεά εσύ που υπέρτερα αξιέραστη μορφή έχεις.
Διότι σε επικαλούμαι με πνεύμα ταπεινό και καθαγιασμένους λόγους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου