ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ: ΝΑΟΣ ΣΤΡΑΤΙΟΥ ΔΙΟΣ - Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Με φόντο το φθινοπωρινό ηλιοβασίλεμα, δείτε τον ναό του Δία στην Αρχαία Στράτο Αιτωλοακαρνανίας, όπως τον αποθανάτισε ο φακός του Γιώργου Καρδάρα. https://www.agriniopress.gr/

Το ιερό του Δία στη Στράτο ήταν λατρευτικό και πολιτικό κέντρο όλων των Ακαρνάνων. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο εντός της ακρόπολης.

Ο ναός του Στρατίου Διός (προστάτη Θεό των Στρατίων) είναι περίφημος δωρικός διαστάσεων 34,47 μ. X 15,41 μ., με 6 κίονες στη στενή και 11 στη μακριά πλευρά του. Κτίστηκε μεταξύ 321-312 π.Χ, εξ΄ ολοκλήρου από ντόπιο σκληρό ασβεστόλιθο έμεινε όμως ημιτελές λόγω πολεμικών συγκρούσεων με τους Αιτωλούς. Διαιρούνταν σε σηκό, πρόναο και οπισθόδομο. Οι κίονες του σηκού ήταν τοποθετημένοι κοντά στον τοίχο του. Πιθανότατα ένα μέρος του σηκού ήταν υπαίθριο, ενώ η οροφή στηριζόταν από οκτώ εσωτερικούς κίονες.

Όλοι του οι κίονες παρέμειναν αράβδωτοι, γεγονός που πιθανότατα υποδηλώνει πως ο ναός έμεινε ημιτελής.

Οι μετόπες του θα πρέπει να ήταν ζωγραφιστές. Στα ΝΑ του ναού δεσπόζει ο βωμός και βάσεις αναθημάτων. Οι πρώτες ανασκαφές του ναού διεξήχθησαν τα χρονικά διαστήματα 1892-1913 και το 1924 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, οπότε και αυτός δημοσιεύτηκε, μαζί με τις επιγραφές που βρέθηκαν εκεί. Η σημαντικότερη μελέτη του μνημείου ωστόσο (και η σωστότερη αποκατάστασή του) δημοσιεύτηκε το 1925 από τον Α. Ορλάνδο.

Το δομικό υλικό του ναού, για τα μέρη του που είναι ορατά, είναι ο γκρίζος σκληρός ασβεστόλιθος, προερχόμενος από τα λατομεία της Λεπενούς, χωριό που βρίσκεται 6 χλμ. περίπου βορειοδυτικά της Στράτου. Εκεί βρέθηκαν αρχιτεκτονικά μέρη του Ναού που ποτέ δεν έφτασαν στον προορισμό τους, όπως κυλινδρικοί μισοτελειωμένοι κίονες, τύμπανο του ναού κ.ά.

Χρησιμοποιήθηκε για κέντρο μιας ομοσπονδιακής λατρείας, μιας ισχυρής Συμπολιτείας της Ακαρνανικής. Ήταν άλλωστε η ακαταμάχητη και οχυρή Ακαρνανική πρωτεύουσα, που έπρεπε να προβάλλεται με ένα περίφημο Ναό. Και πράγματι ο Ναός του Στρατίου Διός είναι από τα πλέον ωραία δείγματα αρχιτεκτονικής του -4ου αιώνα. Εκεί επιβεβαιώνεται ιστορικά μια ομοσπονδιακή λατρεία του Δία –Αχελώου.