ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Τα Γράμματα της Πυθίας ή τα Δελφικά Παραγγέλματα ήταν και το πρώτο σχολικό βιβλίο στα κρυφά σχολεία των Ελλήνων από τους θεοκρατικούς βυζαντινούς του +6 αιώνα μέχρι την πτώση του «βυζαντίου» και πέρα από αυτήν.
Είναι γνωστά σε εμάς από μια Δελφική Αρχαία Επιγραφή του φιλοσόφου Σωσιάδη και την οποία ο Ιωάννης Στοβαίος περιέλαβε στην ανθολογία του.
Όταν ο Aldus Manutius το 1492 εκτύπωσε για πρώτη φορά την Ανθολογιαστή  Βενετία με τα Δελφικά Προστάγματα, κανένας στη εποχή της Αναγέννησης δεν πίστεψε ότι προερχόταν από Αρχαία Ελληνική Επιγραφή που ήταν τοποθετημένη ως μαρμάρινη στήλη στους Δελφούς. Σε έναν ιουδαιοχριστιανικό κόσμο, όπου οι ίδιοι οι εβραiοι υποστηρίζουν ότι κατέχουν τον απόλυτο ηθικό νόμο για την ανθρωπότητα με τις 10 εντολές που μάλιστα αποτελούν και τον απευθείας λόγο του θεού τους, η επανακάλυψη των Δελφικών Προσταγμάτων των Επτά Σοφών (που τα περισσότερα είναι του -6 αιώνα) απέδειξε ότι πριν από την ιουδαιοχριστιανική βαρβαρική επικράτηση, υπήρχε ένας Kόσμος Αρχαίος Ελληνικός με Νόμους ποιότητας που διακρίνονταν από υψηλότερες αξίες και ιδανικά για τον άνθρωπο καθώς και σεβασμού προς το θειο. ΠΗΛΕΥΣ