Ο Ιπποκράτης, ο δέκατος έβδομος απόγονος του Ασκληπιού, παίρνοντας το νήμα της συνέχειας από τον πρόγονό του, εξέλιξε τις ιατρικές μεθόδους στα ήδη υπάρχοντα Ασκληπιεία, αλλά και σε άλλα που ο ίδιος δημιούργησε. Βάσισε την ιατρική μεθοδολογία στην παρατήρηση, στο αναλυτικό ιστορικό κάθε ασθενούς, στην έρευνα και στην εφαρμογή νέων μεθόδων και θεραπειών, εισάγοντας για πρώτη φορά τους κώδικες της ιατρικής δεοντολογίας, οι οποίοι πρέπει να διέπουν την συμπεριφορά των ιατρών.
Με βάση τα ανωτέρω, οι άξιοι συνεχιστές του έργου του θέσπισαν αργότερα τον ιατρικό όρκο, ο οποίος ισχύει μέχρι σήμερα και στον οποίον ορκίζονται όλοι οι νέοι ιατροί σε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο.
Τον 2ο αιώνα ο Γαληνός, συνεχίζοντας το μεγάλο έργο του Ασκληπιού και του Ιπποκράτη, δεν δεχόταν ούτε αυτός την θεία προέλευση των νόσων ούτε και την ίασή τους μέσω σκοτεινών ή άλλων παρεμβάσεων. Και οι τρεις πρέσβευαν ότι οι άνθρωποι θεραπεύονται με την βοήθεια της φύσεως, από τους ανθρώπους, και την ιατρική επιστήμη. Ορμώμενος από τις ορθές ιατρικές δοξασίες του, κατασκεύαζε εργονομικά χειρουργικά εργαλεία για λεπτές χειρουργικές επεμβάσεις. Με τις ολοκληρωμένες έρευνές του στην ανατομία των νεύρων, των αρτηριών και των φλεβών, στους πυρετούς, στην νοσολογία, την επιδεσμολογία και στην σύνθεση των φαρμάκων, έθεσε την βάση της σύγχρονης ιατρικής.
Στην πόλη της Αρχαίας Τρίκκης, από την εποχή του Ομήρου λειτουργούσε το επιφανέστερο Ασκληπιείο, όπου οι ασθενείς ηρεμούσαν και εδέχοντο την ιατρική φροντίδα και με τις τεχνικές γνώσεις των ιατρών εύρισκαν ανακούφιση και θεραπεία.
Άλλα σπουδαία θεραπευτικά κέντρα ήσαν της Κω, της Επιδαύρου, του Κρότωνος, της Κυρήνης καθώς και άλλων περιοχών του Ελληνισμού.
Με την επικράτηση του Χριστιανισμού, η ιατρική όπως φυσικά και οι άλλες Ελληνικές επιστήμες, εξοβελίστηκαν στο πυρ το εξώτερον. Τα Ασκληπιεία γκρεμίστηκαν και στη θέση τους άρχισαν να κτίζονται με τα ίδια τα υλικά τους, χριστιανικές εκκλησίες.
Συνηθισμένοι οι ασθενείς, συνέχιζαν να πηγαίνουν στους χώρους όπου λειτουργούσαν άλλοτε τα Ασκληπιεία, αναζητώντας την ίαση. Αντί όμως για ιατρούς, τους περίμεναν πλέον στην πόρτα της εκκλησίας, οι εκπρόσωποι του θεού για να τους διαβάσουν διάφορους αφορισμούς έναντι αμοιβής φυσικά.
«Πατάξαισέ Κύριος εν απορία καίπυρετώκαί ρίγη καίερεθισμώκαίανεμοφθορίακαίτή ώχρα. πατάξαισέ Κύριος παραπληξία καίαορασίακαίεκστάσει διανοίας, πατάξαισέ Κύριος έν έλκει πονηρώ επί τά γόνατα καί επί τάςκνήμας ώστε μήδύνασθαιιαθήναισέ από ίχνους τών ποδών σου, και κολληφθήσονταιένσοίκαίπάσανμαλακίανκαίπάσανπληγήντήνμή γεγραμμένη… επάξει Κύριος επί σέ».
Τότε άρχισε ο σκοτεινός μεσαίωνας για την Δύση και η Βυζαντινοκρατία στην Ανατολή, δηλαδή η με κάθε μέσον πάταξη της ελευθερίας της σκέψεως, του πολιτισμού, της επιστήμης και της προόδου.
Ο αγράμματος λαός όπως τον είχαν διά της βίας καταντήσει, μη έχοντας άλλη διέξοδο, συνέχιζε να επισκέπτεται τις εκκλησίες, που τις έχτιζαν μανιοδώς επάνω στις ίδιες θέσεις των αρχαίων ναών, για να μην αλλάξουν οι συνήθειες των πιστών και η ιερότητα του χώρου.
Αντί της φαρμακευτικής αγωγής στις λοιμώξεις, ο παπάς τους καθησύχαζε ότι ήταν επίσκεψη και θέλημα του Θεού η ασθένεια, διότι δεν τηρούσαν τις εντολές των επί της γης αντιπροσώπων του και συνέχιζε το τροπάριό του:
«Άγιοι τρείς παίδες οίτήνκάμινονσβέσαντες, άγιοι επτά παίδες οίένΕφέσω, οίέκτών νεκρών αναστήσαντες, βοηθήσατε, άγιοι εννέα μάρτυρες, άγιοι δέκα μάρτυρες, άγιοι τεσσαράκοντα μάρτυρες, άγιοι τριάκοντα και τρεις μάρτυρες από Ρώμη, άγιοι τριακόσιοι δέκα καί οκτώ θεοφόροι πατέρες, άγιε Ιωάννη Θεολόγε, άγιε Πέτρε από Ρώμη, άγιε Παύλε από Δαμασκόν, Άγιε Ευθύμιε από Μάδητον, άγιε Νικόλαε, άγιε Βασίλειε, άγιε Επιφάνειε άγιε Ιωάννη Χρυσόστομε, άγιε Θύρσε ... Πάσαιαίουράνιαι δυνάμεις τών αγίων αγγέλων καί αρχαγγέλων, χερουβίμ καίτά εξαπτέρυγα σεραφείμ. Απελάσατε ταύτηντήνχαλεπήνασθένειαν από τήνδούλην του θεού Μαρίαν, πυρετόν, εσωπύρετον, ρίγους κραταιού, ρίγους βραχέος, ρίγους λυμαντικού (τρεις ρίγοι!!!) εξορκίζω υμάς τάς οβ' (72 όλες μετρημένες μία μία) ασθενείας έχει ό άνθρωπος, αναχωρείν από τήνδούλην τού θεού Μαρίαν».
Οι ψυχικές ασθένειες δε, ήταν η ειδικότητά τους διότι οι ασθενείς καταλαμβάνονταν από τους δαίμονες - κακά πνεύματα και με τους κατάλληλους αναθεματισμούς, θα εξέρχονταν τα διαμόνια από τους πιστούς ασθενείς όταν τους διάβαζαν τα ιερά κείμενα:
«Μή από βασκοσύνηςκαί πάσης άλλης συμφοράς επερχομένης, μήδαιμονικόν, μήονοσκελιακόν ή νεράιδων. Μήκεφαλόπονον ή οφθαλμόπονον ή στηθόπονον ή φρενόπονον ή χειρόπονο. Μή δυσουρίας ή τρισουρίας ή αρμόπονον ή τζίρματοςομαλικόν ή άυπνον ή πολύυπνον, εξορκίζω υμάς εί τί άνέστιν αδικών τόνδούλον τού θεού, αναχωρήσατε καίαπέλθατεείςτά άγρια όρη».
Και φυσικά οι αρρώστιες δεν πήγαιναν στα άγρια βουνά, αλλά τις περισσότερες φορές οι ασθενείς όδευαν σε τόπους χλοερούς και εις τας αγκάλας του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ. Έτσι αποδεκατίζονταν γενιές και γενιές, πίνοντας τα χρώματα των εικόνων ως ρόφημα και προσκυνώντας οστά, κομμάτια ξύλου και θαυματουργές εικόνες, άγιες ζώνες και τίμιες κάρες.
Επί χίλια εξακόσια και πλέον χρόνια ο χριστιανικός δογματισμός σε όλη την επικράτειά του, οδήγησε στην πυρά και στο ικρίωμα εκατομμύρια αθώους Εθνικούς, Έλληνες και Ελληνολάτρες, καθώς και τα άτομα με ελεύθερο και ερευνητικό πνεύμα. Με τον φόβο και τον τρόμο της δευτέρας παρουσίας και κρίσεως, καθώς και της αιωνίου τιμωρίας, κατάφερε να ανακόψει την Αρχαία Ελληνική έρευνα, την μελέτη, την επιστημονική παράδοση και ιδίως την ελεύθερη φιλοσοφική σκέψη και αναζήτηση, με αποτέλεσμα να οδηγήσει τους λαούς στην αμάθεια, στην άγνοια, στις δεισιδαιμονίες, στις προλήψεις, στις προκαταλήψεις, στον σκοταδισμό και στον ραγιαδισμό. Δεν αναφέρομαι για την εξολόθρευση δεκάδων φυλών, λαών και πολιτισμών από τους ιεραποστόλους του Πάπα και τους άρπαγες Ευρωπαίους βασιλείς, σε πολλά μέρη του πλανήτη μας.
Κορυφαίοι επιστήμονες διαφόρων κλάδων των επιστημών συμφωνούν ότι, εάν δεν είχε μεσολαβήσει ο Μεσαίωνας, ο κάτοικος της Γης θα είχε πάει στην Σελήνη τουλάχιστον πριν από χίλια χρόνια.
Οι δυνάμεις όμως και οι εκφάνσεις της Μήτρας των πάντων Φύσεως, της Συμπαντικής Σοφίας, μιλούν σε αυτούς που μπορούν απελευθερωμένοι να συντονιστούν μαζί τους και, να ακούσουν τους μελωδικούς ψιθυρισμούς της:
«Εμείς δεν φύγαμε ποτέ, είμαστε η δύναμη και η πνοή, σε κάθε έκφραση της ζωής, σε κάθε επιστημονική ανακάλυψη, σε κάθε μορφή τέχνης. Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι αθάνατος, διότι διέπεται από τους φυσικούς νόμους και εδράζεται σε συμπαντικές αρχές, και στον μοναδικό λογικό και φιλοσοφικό ορθολογισμό».
Ολβιόμοιρο γένος των Ελλήνων, έτσι έρχεται αυθόρμητα και πάντα επίκαιρο το σκόπιμα αγνοημένο ποίημα του Καβάφη, με μία μικρή παράφραση:
«γιατί τα σπάγανε τ' αγάλματά των,
γιατί τους διώξανε απ' τους ναούς των,
διόλου δεν πέθαναν γι΄ αυτό οι θεοί.
Ώ γη του απανταχού Ελληνισμού,
εσένα αγαπούν ακόμη,
εσένα οι ψυχές των ενθυμούνται ακόμη»
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΑΡΑΣ http://diamantarasel.blogspot.com/
2 σχόλια:
- Οι παπάδες προέρχονται από τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις και είναι συνήθως αμόρφωτοι. Οι περισσότεροι καταπολέμησαν με φανατισμό την προσπάθεια εισαγωγής στην Κεφαλονιά τής πατατοκαλλιέργειας. Έλεγαν στούς χωριάτες, ότι η πατάτα ήταν το μήλο, που πρόσφερε ο όφις στην Εύα με αποτέλεσμα να διωχθούν οι πρωτόπλαστοι από τον Παράδεισο. Henry Holland, Άγγλος περιηγητής 1812.
- Οι Δελφοί ονομάζονται Καστρί από τον μωρό όχλο, που δεν γνωρίζει τα χώματα, που πατάει. (Καλαβρός Κυριακός ο Αγκωνίτης, 1436.)
Από την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΕΥΝΑ http://freeinquiry.gr/
Ο λά λά τι να πώ, έκοψε ο οφις την πατάτα από το δένδρο την έδωσε στην Εύα και αυτή την έφαγε και την βρήκε και νόστιμη, δεν μάς είπαν ήταν ψητή ή τηγανιτή.
Συμφωνώ με το σχόλιο σου καλέ μου φίλε ότι οι παπάδες είναι από τις κατώτερες τάξεις όμως είμαι πεποισμένη ότι οι ανώτεροι κληρικοί γνωρίζουν ποιό θεό υπηρετούν και πόσην άληθεια έχει το δόγμα τους.
Ανδρειανή
Δημοσίευση σχολίου