ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΉΜΑΡ

H έκφραση «Νόστιμον Ήμαρ» συναντάται στην Οδύσσεια του Ομήρου, στον ένατο στίχο της Α’ Ραψωδίας, στο «Κάλεσμα της Μούσας…». Περιγράφεται η περιπλάνηση του Οδυσσέα και των συντρόφων του, οι οποίοι στερήθηκαν από τον Υπερίωνα Ήλιο την γλυκιά μέρα του γυρισμού, το Νόστιμον Ήμαρ…

«άνδρα μοι έννεπε, μούσα, πολύτροπον, ος μάλα πολλά

πλάγχθη, επεί Τροίης ιερόν πτολίεθρον έπερσεν

πολλών δ’ ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνω,

πολλά δ’ ό γ’ εν πόντω πάθεν έλγεα όν κατά θυμόν,

αρνύμενος ήν τε ψυχήν και νόστον εταίρων,

αλλ’ ουδ’ ως ετάρους ερρύσατο, ιέμενός περ

αυτών γαρ σφετέρησιν ατασθαλίησιν όλοντο,

νήπιοι, οι κατά βους Υπερίονος Ηελίοιο

ήσθιον αυτάρ ο τοίσιν αφείλετο νόστιμον ήμαρ,

των αμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, ειπέ και ημίν.»

Η λέξη Νόστος, ζει αιώνες στην καρδιά των Ελλήνων και μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, για να θυμίζει ότι ο Οδυσσέας δεν είναι μόνος. Αλλά έχει συντροφιά χιλιάδες, εκατομμύρια Ελλήνων σε ολόκληρη τη γη.

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΓΑΛΑΞΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ!!!