Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Ο "ΗΛΙΟΣ ΝΟΗΤΟΣ" ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ.

Άλλος ο χρόνος των θεών και άλλος των ανθρώπων.

Στον χρόνο του σύμπαντος η γη φτιάχτηκε πριν μερικές ώρες, τα Ιμαλάια υψώθηκαν πριν μερικά λεπτά και θα ισοπεδωθούν σε μερικά λεπτά από τώρα. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε πριν μερικά μόλις δευτερόλεπτα, ενώ αυτό που ο ίδιος ονομάζει ιστορία δεν έχει υπάρξει ποτέ διότι δεν είναι ακόμα καν μετρήσιμο!  Τέτοια είναι η σχέση μας με το περιβάλλον μας αν θέλουμε να είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας.

Και φανταστείτε τώρα πως κάποιοι άνθρωποι θέλησαν να καταργήσουν τους θεούς με νομοθετικά διατάγματα και αυτοκρατορικά βουλεύματα!  Κάποιοι άλλοι αναρωτιούνται που να βρίσκονται και γιατί δεν αντιδρούν στην άρνηση του ανθρώπου προς το θείον και την ροπή του προς την δεισιδαιμονία. Μα αυτές είναι δουλειές των θνητών. Τι θα κερδίσουν οι θεοί αν τους δοξολογείς, τους προσκυνάς και τους τιμάς; Ή τι χάνουν πραγματικά που εσύ το κάνεις σήμερα για κάποια δεισιδαιμονία, βαφτίζοντας τα ανθρώπινα πάθη ως θεϊκά; Τίποτα. Διότι εγώ και εσύ ως χωροχρόνος, δεν υπάρχουμε για τον Όλυμπο των θεών. Αυτοί που χάνουν ή κερδίζουν από την προσέγγιση του θείου είναι οι θνητοί. Εκ τις μιμήσεως τα οφέλη, μας είπαν οι μοναδικοί άνθρωποι που αντιλήφθηκαν ορθά το θείον στην μικρή ιστορία της ανθρωπότητας.  Εκ της εναρμονίσεως η αντίληψη θα μας έλεγαν, αλλά αυτό το θεώρησαν προφανώς αυτονόητο. Αυτό που για εμάς με τον κόσμο ανάποδα, μας φαίνεται αφύσικο, αυτό είναι και το πραγματικά φυσικό.

Αυτή είναι η γραμμή της φύσης μας όπως σχεδιάστηκε στους ναούς των Ελλήνων. Όσο την καμπυλώνουμε τόσο αυτή θα έχει την ροπή της εξισορρόπησης για να γίνει και πάλι ευθεία.

Όπου Α είναι το επίπεδο προσβολής της φύσης μας.

Στην πράξη τώρα και στο πεδίο των επιχειρήσεων, αυτή η στρέβλωση της ανθρώπινης φύσης έφτασε στο τέλος της. Ο άνθρωπος την ύβρι απέναντι στο θείον με την αναγωγή του εαυτού του σε θεό, την απαίτηση για αθανασία και κυρίως την μεταβολή και ονομασία των παθών του ως δήθεν θεϊκά πάθη, την πλήρωσε με την νέμεση του χιλιόχρονου και πλέον μεσαίωνα, ενώ ακόμα το σκοτάδι του δεν έχει φύγει και βρισκόμαστε στο λυκόφως του ανατέλλοντος ηλίου, ακόμα η ταλάντωση βρίσκετε στο στάδιο της εκτόνωσης.

Ένας ήλιος όμως που δεν ξέρουμε αν είναι η επιστροφή του Απόλλωνα ή ένας ακόμα "νοητός ήλιος" που κατασκεύασε το μυαλό του ανθρώπου. Η ιδέα είναι μεγάλη και η ιστορία και πάλι βρίσκετε πάνω σε μία κορυφογραμμή, που το από εδώ και το από εκεί το χωρίζουν μερικά χιλιοστά, μα καταλήγουν σε μία αβυσσαλέα διαφορά, όχι μόνο πολλών χιλιομέτρων αλλά άλλων κόσμων.

Αυτή την φορά ο άνθρωπος δεν αναγάγει τον εαυτό του σε θεό, αλλά πάει ακόμα παραπέρα και ονομάζει θεό τα δικά του δημιουργήματα. Αυτά που ο πάνσοφος εκείνος λαός τα ονόμασε νομίσματα, εκ του νομίζονται! Νομίζεις ότι είναι κάτι και έχουν μία αξία η οποία στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Αυτό πλέον ξεπερνά κάθε ύβρι που έχει διαπράξει το ανθρώπινο είδος. Η καμπύλη πλέον τείνει να φτάσει στο να ακουμπήσουν τα άκρα της και η αντίσταση σε αυτή την πίεση του ανθρώπου είναι ήδη αισθητή. Το Άλφα τείνει στο άπειρο. Ο μεσαίωνας λόγο της έντασης ίσως να μην είναι χιλιόχρονος, αλλά κάτι πολύ χειρότερο. Μπορεί να σπάσει την γραμμή της φύσης του. Ίσως να φτάσαμε στην ραψωδία όπου ο άφρονας  άνθρωπος, ο σύντροφος του Οδυσσέα, δεν θα υπακούσει στην εντολή και θα σφάξει τα βόδια του ήλιου...

http://emmanouilpapas.blogspot.gr/