ΒΕΛΛΕΡΕΦΟΝΤΗΣ - ΠΕΡΣΕΥΣ

Πηγή εικόνας

Ο Βελλερεφόντης ήταν γιος του Ποσειδώνα, αλλά ανάμεσα στους ανθρώπους πατέρας του θεωρείται ο Γλαύκος ο γιος του Σίσυφου, από το βασιλικό οίκο της Κορίνθου. Μητέρα του ήταν η Ευρυνόμη κόρη του βασιλιά Νίσου των Μεγάρων. Ο ήρωας αυτός, ονομάστηκε έτσι μετά από το φόνο ενός τυράννου της Κορίνθου, του Βέλλερου, που έγινε από καθαρή σύμπτωση( Βελλερεφόντης = ο φονιάς του Βέλλερου ).

Μετά από το φόνο αυτό, αναγκάστηκε να φύγει από την Κόρινθο και να πάει στην Τίρυνθα στο βασιλιά Προίτο για να εξαγνιστεί. Κατά την εκεί διαμονή του όμως, η Άντεια η γυναίκα του Προίτου ερωτεύτηκε αυτό τον νέο κι όμορφο άντρα ο οποίος όμως από σεβασμό για τη φιλοξενία του συζύγου της αρνήθηκε τον έρωτά της. Τότε εκείνη διέβαλε τον Βελλερεφόντη στον Προίτο ότι προσπάθησε να την αποπλανήσει και του ζήτησε να σκοτώσει τον καβαλάρη του Πήγασου.

'Έτσι ο Προίτος αποφάσισε να στείλει τον Βελλερεφόντη στη Λυκία, στον πεθερό του Ιοβάτη, γιατί δεν ήθελε σύμφωνα με τους άγραφους νόμους της φιλοξενίας να τον σκοτώσει ο ίδιος. Ο Ιοβάτης δέχτηκε τον Βελλερεφόντη με γιορτές και τον φιλοξένησε εννιά μέρες κατά τη διάρκεια των οποίων θυσίασε και εννιά ταύρους για τις τελετές που έκανε προς τιμήν του και τη δέκατη μέρα άνοιξε το γράμμα του γαμπρού του.

Εκείνο που σκέφτηκε ο Ιοβάτης όταν διάβασε την εντολή του Προίτου για να σκοτώσει τον Βελλερεφόντη, ήταν να του αναθέσει να εξοντώσει το φοβερό ζώο τη Χίμαιρα που είχε αναθρέψει ο βασιλιάς της Καρίας Αμισοδάρης.

Η Χίμαιρα γεννήθηκε από τον Τυφώνα και την 'Εχιδνα κι έμοιαζε με κατσίκα και λιοντάρι, Λένε πως είχε πολλά κεφάλια κατσίκας κι ένα λιονταριού και ένα φίδι για ουρά. 'Ήταν φοβερή στην όψη κι έβγαζε φλόγες από τα στόματα και τα ρουθούνια της. Λεηλατούσε τις καλλιέργειες κι έκανε πολλές καταστροφές. Η Χίμαιρα ήταν όμως τόσο επικίνδυνη που ο Ιοβάτης πίστεψε πως έστελνε τον Βελλερεφόντη σε βέβαιο θάνατο, ζητώντας του να την εξολοθρέψει. Ο Βελλερεφόντης δέχτηκε την εντολή του Ιοβάτη. Η μεγαλύτερη δυσκολία που είχε η επιχείρηση αυτή ήταν οι φλόγες που έβγαζε η Χίμαιρα και που τις εκσφενδόνιζε σε μεγάλη απόσταση. 'Όμως σε αυτό βοήθησε ο περίφημος Πήγασος που πέταξε ψηλά με τον αναβάτη του κι έτσι ο ήρωας έριχνε από το ύψος που ήθελε τα βέλη του στη Χίμαιρα.

Το θαυμαστό αυτό φτερωτό άτι σύμφωνα με το μύθο ξεπήδησε από το λαιμό της Μέδουσας, όταν ο Περσέας της έκοψε το κεφάλι, μαζί με τον ήρωα Χρυσάορα που ήταν κι αυτός όπως κι ο Βελλερεφόντης γιος του Ποσειδώνα, με τη διαφορά ότι ο απόγονος του Σίσυφου ήταν θνητός. Ο Βελλερεφόντης ζήτησε από τον πατέρα του ένα φτερωτό άλογο κι εκείνος του το δώρισε. Δεν είχε όμως ακόμα βρεθεί το χαλινάρι για να πιαστεί αυτό το υπέροχο ζώο. Τότε η θεά Αθηνά του χάρισε ένα χρυσό χαλινάρι που μ'αυτό μπόρεσε να δαμάσει τον φτερωτό Πήγασο. Μετά από αυτό ο ήρωας θυσίασε στον Ποσειδώνα και στην Αθηνά για να τους τιμήσει.

Μετά την εξόντωση της Χίμαιρας ο Ιοβάτης έστειλε τον Βελλερεφόντη εναντίον του λαού των Σολύμων που ήταν άγριοι και πολεμόχαροι. Όταν ο ήρωας νίκησε και τους Σόλυμους, πήρε εντολή να πολεμήσει τις Αμαζόνες. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο νικηφόρο.

Τελικά, μην ξέροντας τι να κάνει για να τον εξοντώσει ο Ιοβάτης, συγκρότησε μια ομάδα επίλεκτων ανδρών οι οποίοι έστησαν μια ενέδρα για να τον σκοτώσουν. Ο Βελλερεφόντης τους νίκησε και αυτούς. Τότε ο βασιλιάς της Λυκίας πείστηκε ότι ο ήρωας αυτός είχε θεϊκή καταγωγή, του φανέρωσε την εντολή που είχε πάρει από τον Προίτο και από θαυμασμό και εκτίμηση τον κράτησε κοντά του τον έκανε γαμπρό του και του άφησε αργότερα το Βασίλειο του.

Από τη Φιλονόη την κόρη του Ιοβάτη ο Βελλερεφόντης απόκτησε τον Ίσανδρο και τον Ιππόλοχο και μια κόρη τη Λαοδάμεια. Από τον Ιππόλοχο γεννήθηκε ο Γλαύκος και από τη Λαοδάμεια ο Σαρπηδόνας οι οποίοι διοικούσαν το στράτευμα των Λυκίων στον τρωικό πόλεμο.

Οι δυο εγγονοί του Βελλερεφόντη ξεχώρισαν ανάμεσα στους ήρωες των Τρώων, όπως αναφέρει στην Ιλιάδα ο Όμηρος. Αυτό είναι ένα ακόμα από τα στοιχεία που αποδεικνύουν την κοινή ελληνική καταγωγή των πολεμιστών Αχαιών και Τρώων.

Λένε για το τέλος του Βελλερεφόντη, ότι πολύ αργότερα από έπαρση θέλησε ν' ανέβει στον 'Όλυμπο να δει την κατοικία του Δία με το φτερωτό του Πήγασο ή ακόμα να πάρει μέρος στο συμβούλιο των θεών. Ο Δίας όμως οργίστηκε από τη ματαιοδοξία και έτσι με δική του εντολή το θεϊκό άλογο γκρέμισε από τα ύψη τον αναβάτη του και τον σκότωσε.

Ο Πήγασος επέστρεψε στον Όλυμπο όπου ανήκε. 'Έφερνε την αστραπή στο Δία κι υπηρετούσε τη θεά Ηώ (Αυγή) που ξημέρωνε τη μέρα. Στην Κόρινθο και στη Λυκία τιμούσαν τον Βελλερεφόντη σαν ήρωα, ενώ ο Όμηρος αναφέρει στην Ιλιάδα τις φιλικές σχέσεις του με τον Οινέα, το βασιλιά της Καλυδικίας.

http://epanellinismos.com/

ΠΕΡΣΕΑΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ

Στον δρόμο της επιστροφής του από την Σέριφο, ο Περσέας πέρασε από την Αιθιοπία. Εκεί, αντίκρισε μια πανέμορφη κοπέλα αλυσοδεμένη πάνω σε ένα βράχο, την Ανδρομέδα, κόρη του βασιλιά Κηφέα και της Κασσιόπειας. Η μητέρα της κοπέλας, περήφανη για την ομορφιά της, είχε τολμήσει να ανταγωνιστεί τις Νηρηίδες. Εκείνες, θυμωμένες, έτρεξαν στον πατέρα τους, τον Ποσειδώνα, για να εκδικηθεί την προσβολή. Ο θεός, οργισμένος, έστειλε ένα φοβερό δράκο που γεννήθηκε από τα αφρισμένα κύματα, για να καταστρέψει την Αιθιοπία. Ο βασιλιάς της χώρας, απελπισμένος, έτρεξε στο μαντείο του Άμμωνα για να ζητήσει βοήθεια. «Η κόρη του Κηφέα και της Κασσιόπειας, η Ανδρομέδα, πρέπει να θυσιαστεί για να σταματήσει η συμφορά» ήταν ο τρομερός χρησμός που έδωσε το μαντείο. Έτσι, η κοπέλα δέθηκε πάνω στο βράχο για να την κατασπαράξει το θαλάσσιο τέρας του Ποσειδώνα, και εκεί την είδε για πρώτη φορά ο Περσέας. «Θα ελευθερώσω την κόρη σας, αν μου υποσχεθείτε ότι θα μου δώσετε το χέρι της» είπε ο Περσέας στους γονείς της κοπέλας…  Περισσότερα: http://enneaetifotos.blogspot.gr/2011/06/blog-post_11.html

Διαβάστε: ο Αγ. Γεώργιος ως Περσεύς-Βελλερεφόντης