ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΟΠΑΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ

Ήταν στα τελευταία του ο Περικλής ο Αθηναίος ξαπλωμένος στο κρεβάτι του. Γύρω του διάφοροι φίλοι και γνωστοί, συζητούσαν χαμηλόφωνα. Κι έλεγαν για τα σπουδαία επιτεύγματα του. Και για τα εννέα του τρόπαια σαν στρατηγός. Και μιλούσαν νομίζοντας πως ο Περικλής δεν είχε πια τις αισθήσεις του και δεν άκουγε την κουβέντα τους.

Μα εκείνος τους άκουγε. Και σε μια στιγμή τους έκοψε λέγοντας πως απορεί που επαινούν όλες εκείνες τις πράξεις του, τις οποίες είτε η τύχη βοήθησε να γίνουν, είτε τις έχουν κάνει κι άλλοι πολλοί στρατηγοί, αλλά δεν λένε για το μεγαλύτερο και καλλίτερο τρόπαιό του: «Πως κανένας Αθηναίος δεν μαυροφόρεσε εξαιτίας του».

Τα ιστορεί ο Πλούταρχος,  στον Βίο του Περικλή, στο 38.3 – 38.4.

38.3 ἤδη δὲ πρὸς τῷ τελευτᾶν ὄντος αὐτοῦ,περικαθήμενοι τῶν πολιτῶν οἱ βέλτιστοι καὶ τῶν φίλων οἱ περιόντες λόγον ἐποιοῦντο τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς δυνάμεως, ὅση γένοιτο, καὶ τὰς πράξεις ἀνεμετροῦντο καὶ τῶν τροπαίων τὸ πλῆθος· ἐννέα γὰρ ἦν ἃ στρατηγῶν καὶ νικῶν ἔστησεν ὑπὲρ τῆς πόλεως.

38.4 ταῦτα, ὡς οὐκέτι συνιέντος, ἀλλὰ καθῃρημένου τὴν αἴσθησιν αὐτοῦ, διελέγοντο πρὸς ἀλλήλους· ὁ δὲ πᾶσιν ἐτύγχανε τὸν νοῦν προσεσχηκώς, καὶ φθεγξάμενος εἰς μέσον ἔφη θαυμάζειν ὅτι ταῦτα μὲν ἐπαινοῦσιν αὐτοῦ καὶ μνημονεύουσιν, ἃ καὶ πρὸς τύχην ἐστὶ κοινὰ καὶ γέγονεν ἤδη πολλοῖς στρατηγοῖς, τὸ δὲ κάλλιστον καὶ μέγιστον οὐ λέγουσιν. “οὐδεὶς γάρ,” ἔφη, “δι’ ἐμὲ τῶν ὄντων Ἀφηναίων μέλαν ἱμάτιον περιεβάλετο.”

Θραξ Αναρμόδιος

Περισσότερα: https://anarmodios.wordpress.com/2012/06/18/1-516/