ΚΡΑΔΑΣΜΟΙ - ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ

Η πολυπλοκότητα και οι μορφές της ύλης είναι άπειρες και η κίνηση στη φύση αέναη. Ξεκινά από τα τερατώδη άστρα, έως τα αόρατα υποατομικά σωματίδια. Υπάρχει κίνηση σε κάθε σημείο του χώρου και τον χρόνου, σε ορατά και αόρατα. Ακίνητα σώματα είναι τα νεκρά- δεν υπάρχει όμως τίποτα απόλυτα νεκρό και επομένως, δεν υπάρχει ακινησία.

Το ανθρώπινο σώμα ακολουθώντας τον παγκόσμιο νόμο της ύλης, είναι δομημένο με σωμάτια [κύτταρα] και ενεργειακές δέσμες, που λειτουργούν με άγνωστους τρόπους, που μόλις σήμερα άρχισε να υποψιάζεται η επιστήμη. Η κίνηση των ατόμων, των ηλεκτρονίων, των σωματιδίων και των κυττάρων, προκαλούν κραδασμούς και δονήσεις στη μάζα τους και παράγουν ενέργεια την οποία εκπέμπουν προς το περιβάλλον.

Όλα τα είδη των μετάλλων, των πετρωμάτων και των κρυστάλλων, λόγω κινήσεως και κραδασμού των μορίων τους, παράγουν καθορισμένη ενέργεια. Την ενέργεια αυτή την ακτινοβολούν στο περιβάλλον με μια χαρακτηριστική συχνότητα, με αποτέλεσμα να γνωρίζουμε τι μεταλλεύματα βρίσκονται μέσα στο έδαφος. Σε αυτή ακριβώς την ιδιότητα στηρίζονται και οι διάφοροι ανιχνευτές μετάλλων ή πετρωμάτων ακόμη και νερού.

Ο Αιθέρας ή Οργόνη, είναι η λεπτοδομημένη εκείνη ύλη, μέσω της οποίας κινούνται τα φωτόνια του ηλιακού φωτός και των άστρων που έρχονται στη γη, πληροί όλο το σύμπαν, αποτελεί τη συνδετική ύλη των σωμάτων του σύμπαντος τα οποία εμποτίζει και περιβάλλει, όσο σκληρά και αν είναι. Δεν υπάρχει κενό στο σύμπαν. Είναι γεμάτο αιθέρα, ενέργεια και υπερβατικές οντότητες. Η φλόγα της φωτιάς ή το πυρ των άστρων, προκαλούν κραδασμούς στον αιθέρα που μας περιβάλλει. Οι κραδασμοί του αιθέρα προκαλούν κραδασμούς στον αέρα και μεταφέρουν τη θερμότητα μακριά από την πηγή της. Όσο μεγαλώνουν οι κραδασμοί τόσο αυξάνει η συχνότητα τους και πολλαπλασιάζονται τα θερμοκρασιακά φαινόμενα.

Αν θελήσουμε να συσχετίσουμε το φαινόμενο μετάδοσης της θερμότητας με τις αντίστοιχες δυνάμεις του ανθρώπου, αυτό μοιάζει με τις ψυχικές και τις νοητικές δυνάμεις που αποστέλλονται μακριά από το σώμα. Είναι το εσωτερικό πυρ του ανθρώπου. 
«Αν κάποιος επισκεφθεί έναν ενεργειακό χώρο σε αρχαιολογικά μνημεία και αντιλαμβάνεται την ιερότητα του χώρου και η ψυχή του επιθυμεί να ιδεί κάτι υπερφυσικό, τότε το πνεύμα προκαλεί έντονους κραδασμούς νιονικής ενέργειας στον εγκέφαλο και τη συνείδηση. Οι κραδασμοί αυτοί μεταφέρονται σε όλα τα κύτταρα του σώματος. Ο εγκέφαλος αρχίζει να ανεβάζει σταδιακά τη συχνότητα των κραδασμών. Αν η συχνότητα των κυττάρων φθάσει το μήκος κύματος του ηλιακού φωτός, τότε βαθμηδόν αρχίζει ο υλικός κόσμος να χάνεται από μπροστά του και στα μάτια του εμφανίζεται ένας κόσμος διάφανος και αιθερικός. Χωρίς να χάνει τίποτε από τη νοητική του κατάσταση, απομακρύνεται από την τρισδιάστατη πραγματικότητα και μεταπίπτει σε αιθερική μορφή. Όταν οι συχνότητες του σώματος ξεπεράσουν τις συχνότητες του φάσματος του φωτός, τότε εισέρχεται στην υπερβατική πραγματικότητα, σε άλλη διάσταση και βρίσκεται σε απ' ευθείας επαφή με τον υπερβατικό κόσμο, σε απόλυτη συνειδησιακή κατάσταση.»

Οι υπερφυσικές ιδιότητες του ανθρώπου επιτυγχάνονται και με τη διάρρηξη της ουδετέρας υπόφυσης του εγκεφάλου, η οποία αποτελεί το αρχείο πληροφοριών των προηγουμένων ενσαρκώσεων, όπως για τον εγκέφαλο οι πέντε αισθήσεις, είναι το αρχείο του υλικού σώματος. Οι κραδασμοί της ουδετέρας υπόφυσης, εκπέμπονται με ακαριαία ταχύτητα προς κάθε κατεύθυνση και γίνονται αντιληπτές από τις υπερβατικές οντότητες. Αυτομάτως δημιουργεί ο εγκέφαλος τις σκεπτομορφές τους, που τις κατευθύνει προς τις οντότητες αυτές (όταν κληθούν), οι οποίες παίρνουν το νοητικό μήνυμα σε κάθε περίπτωση. Η ανθρώπινη συνείδηση πολλές φορές δέχεται κραδασμούς και ωθήσεις από υπερβατικές οντότητες, όταν αυτές θέλουν να μας δώσουν διάφορα μηνύματα, ή να ενεργοποιήσουν τον εγκέφαλο μας. Το ίδιο συμβαίνει όταν ο άνθρωπος έρχεται σε πνευματική επαφή με κάποιον, ο οποίος γνωρίζει πιο πολλά από αυτόν.

Οι σκεπτοκραδασμοί του δασκάλου προκαλούν κραδασμούς στις σκέψεις των μαθητών που παρακολουθούν τη διδασκαλία του, οι οποίοι μαθαίνουν ή δεν μαθαίνουν, ανάλογα με τον βαθμό ευφυΐας του καθενός. Οι κραδασμοί του μαγνητικού πεδίου της γης, του ηλιακού φωτός, του αέρα, της θερμότητας, ρυθμίζουν τους βιορυθμούς του πλανήτη μας. Ο σπόρος ενός φυτού που βρίσκεται στο χώμα θαμμένος, κρύβει μέσα του τον σπινθήρα της ζωής. Πως αντιλαμβάνεται ότι η στιγμή είναι κατάλληλη για να βλαστήσει; Η ζωή ξυπνά από τους κραδασμούς που προκαλούν στο έδαφος οι σταγόνες της βροχής αλλά και οι ακτίνες του ηλίου και το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της γης, που δημιουργεί διαφορετικούς κραδασμούς στις διάφορες εποχές του έτους.

Γεράσιμος Καλογεράκης, Η Υπέρτατη Μύηση, σελ. 59 - 63, εκδ. Δίον