Η ΧΩΡΑ ΚΑΙ Η ΑΘΑΝΑΤΗ ΦΥΛΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΒΟΡΕΙΩΝ - Ο ΥΠΕΡΒΟΡΕΙΟΣ ΑΒΑΡΙΣ ΚΑΙ ΤΟ «ΙΠΤΑΜΕΝΟ ΑΚΟΝΤΙΟ» ΠΟΥ ΤΟΝ ΜΕΤΕΦΕΡΕ

Τώρα που αξιοθήκαμε να μνημονεύσουμε τις χώρες της Ασίας που βρίσκονται προς βορράν, νομίζομε, ότι δεν είναι ξένο προς το θέμα μας να διηγηθούμε και τους παλιούς μύθους για τους Υπερβορείους.
Απ' τους συγγραφείς που έχουν γράψει για τους παλιούς μύθους, ο Εκαταίος και μερικοί άλλοι λένε, ότι στα μέρη, που είναι πέρα από τη χώρα των Κελτών, υπάρχει στον ωκεανό ένα νησί όχι μικρότερο από τη Σικελία.
Αυτό το νησί είναι στο βορρά και κατοικείται από τους Υπερβορείους, που ονομάζονται έτσι, γιατί η πατρίδα τους βρίσκεται πέρα από το σημείο που φυσάει ο βοριάς. Κι όπως είναι εύφορο το νησί και παράγει απ' όλους τους καρπούς κι έχει ηπιότατο κλίμα, δίνει σοδειά δυο φορές το χρόνο.
Ένας μύθος λέει, ότι σ' αυτό το νησί γεννήθηκε η Λητώ, Γι' αυτό και τιμούν εκεί τον Απόλλωνα περισσότερο απ' όλους τους θεούς. Κι οι κάτοικοι φαίνονται σαν ιερείς του Απόλλωνα, γιατί κάθε μέρα υμνούν με ψαλμούς αυτόν το θεό συνεχώς και του απονέμουν εξαιρετικές τιμές. Υπάρχει στο νησί ένα μεγαλόπρεπες τέμενος του Απόλλωνα και αξιόλογος ναός κοσμημένος με πολλά αφιερώματα, σφαιροειδές στο σχήμα.
Υπάρχει και μια πόλη αφιερωμένη σ' αυτόν το θεό κι οι περισσότεροι απ' τους κατοίκους της είναι κιθαρίστες και ψάλλουν συνεχώς ύμνους στο Θεό με συνοδεία κιθάρας δοξάζοντες τα έργα του.
Οι Υπερβόρειοι έχουν επίσης μια δική τους γλώσσα και τρέφουν πολύ φιλικά αισθήματα προς τους Έλληνες, και ιδιαίτερα προς τους Αθηναίους και τους Δηλίους, μια φιλία που κληρονόμησαν απ' τα παλιά χρόνια.
Η παράδοση λέει, ότι επισκέφτηκαν τους Υπερβορείους και μερικοί Έλληνες και άφησαν πίσω τους ακριβά αφιερώματα με Ελληνικές επιγραφές.
Επίσης λένε, ότι κατά τον ίδιο τρόπο ήρθε από τους Υπερβορείους στην Ελλάδα ο Άβαρις τα παλιά χρόνια και ανανέωσε τη φιλία και τη συγγένεια με τους Δηλίους. Λένε, ότι απ' αυτό το νησί η Σελήνη, φαίνεται ότι απέχει λίγο από τη γη, και ότι φαίνονται με το μάτι μερικές προεξοχές στην επιφάνεια της Σελήνης, σαν αυτές της γής.
Λένε, ότι και ο Θεός επισκέπτεται το νησί κάθε δεκαεννέα χρόνια, μέσα στα οποία συμπληρώνεται η επιστροφή των άστρων στο ίδιο σημείο του ουρανού. Και γι' αυτό ο χρόνος των δεκαεννέα ετών ονομάζεται απ' τους Έλληνες "έτος του Μέτωνος".
Κατά την εμφάνιση του αυτή ο Θεός κιθαρίζει και χορεύει συνεχώς τις νύχτες από την εαρινή ισημερία μέχρι την ανατολή της πούλιας, εκφράζοντας μ' αυτόν τον τρόπο τη χαρά του για τις επιτυχίες του.
Βασιλείς της πόλης και επόπτες του τεμένους είναι οι λεγόμενοι Βορεάδες, απόγονοι του Βορέα, και η διαδοχή σ' αυτά τα αξιώματα γίνεται κληρονομιά.

ΔΙΟΔΩΡΟΥ ΣΙΚΕΛΙΩΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟ Β : "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΣΣΥΡΙΑΣ, ΤΩΝ ΙΝΔΩΝ, ΤΗΣ ΣΚΥΘΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΡΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ" κεφ. 47 παρ. 1-6.

----------------------------

Και ζωντανός τον γιό του ας ιδεί, στεφάνια να κερδίζει πυθικά.
Κι αν ο ουρανός ο χάλκινος βατός γι' αυτόν δεν θα' ναι, ωστόσο όλα τα αγαθά που χαίρονται οι θνητοί θα τα γευτεί, πέρα ως πέρα, εως το τέρμα της πορείας.
Κάνεις είτε με πλοίο είτε πεζός το θαυμαστό το δρόμο δεν θα ανακαλύψει, που στων Υπερβορείων τις συνάξεις οδηγεί.
ΠΙΝΔΑΡΟΣ, ΔΕΚΑΤΟΣ ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΣ παρ. 5

Ο Πίνδαρος στην παραπάνω παράγραφο (5) μας λέει ότι δεν είναι δυνατόν να εντοπισθεί σε κάποιο γεωγραφικό σημείο του πλανήτη μας το μέρος όπου κατοικούν οι Υπερβόρειοι.

-----------------------------

Ποτέ δεν λείπει η Μούσα απ' τη χώρα αυτή. Παντού θα δεις χορούς παρθένων, που οι αχοί της λύρας συνοδεύουν και οι θόρυβοι του αυλού.
Στεφάνια δάφνινα κοσμούν την κεφαλή τους και τα συμπόσια είναι η μόνη τους φροντίδα.
Αρρώστιες δεν αγγίζουν ουδέ και γέρατα την ιερή αυτή φυλή. Τους μόχθους αγνοούν καθώς και τους πολέμους και τις μάχες.
ΠΙΝΔΑΡΟΣ, ΔΕΚΑΤΟΣ ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΣ παρ. 7.

Εδώ σε αυτή την παράγραφο, (7) ο κορυφαίος Έλληνας λυρικός ποιητής (ΠΙΝΔΑΡΟΣ) μας πληροφορεί το εξής εκπληκτικό, πως δεν τους πιάνει αρρώστια καμία και πως οι Υπερβόρειοι είναι μια φυλή αθάνατη! 
"Αρρώστιες δεν αγγίζουν ουδέ και γέρατα"!!!

-----------------------------

Ο ΥΠΕΡΒΟΡΕΙΟΣ ΆΒΑΡΙΣ ΚΑΙ ΤΟ «ΙΠΤΑΜΕΝΟ ΑΚΟΝΤΙΟ» ΠΟΥ ΤΟΝ ΜΕΤΕΦΕΡΕ

Ολοφάνερα είναι τα έργα αυτών και, εξ άλλου, και το επώνυμο του Εμπεδοκλέους «Αλεξάμενος» αυτό δηλώνει, και «καθαρτής» του Επιμενίδη και «Αιθεροβάτης» του Αβόριδος, (Αβαρις) γιατί σ' αυτόν δωρήθηκε «ακόντιο» από τον Απόλλωνα τον Υπερβόρειον, επί του οποίου μεταφερόμενος διέβαινε και ποταμούς και πελάγη και τα αδιάβατα μέρη, αεροβατώντας τρόπον τινά, πράγμα το οποίο υπέθεσαν μερικοί ότι είχε κάνει και ο Πυθαγόρας τότε, όταν την ίδια μέρα και στο Μεταπόντιον και στο Ταυρομένιον ωμίλησε προς τους μαθητές της καθεμιάς πόλεως.
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ: "Περί του Πυθαγορικού βίου" στιχ. 2442-2451.

Αυτόν, λοιπόν, τον Άβαριν (Άβαρις = χωρίς βάρος) αφού προσήλκυσε, το δέ χρυσό «ακόντιο» απέσπασε, άνευ του οποίου δεν του ήταν δυνατόν να εξευρίσκη τους δρόμους...
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ: "Περί του Πυθαγορικού βίου" στιχ. 2539-2541.

... και συσχετίσθηκε με τον Πυθαγόρα ένας σοφός άνδρας, εκεί με κύριον σκοπόν να συνομιλήση με αυτόν, του υπέβαλε πολλές ερωτήσεις, και μάλιστα θρησκευτικής φύσεως, σχετικές με τα αγάλματα και την ιερώτατη λατρεία, με την θεία πρόνοια και με τα "ουράνια όντα" και με αυτά που "περιφέρονται γύρω από την γήν" και για πολλά άλλα ζητούσε να πληροφορηθή.
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ: "Περί του Πυθαγορικού βίου" στιχ. 3833-3840.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΧΟΪΛΟΥΣ

................................

Οι Υπερβόρειοι είναι Έλληνες Αδέλφια μας του βορείου ημισφαιρίου του ουράνιου θόλου. Κατά την επίσκεψη του Ήρωα Περσέα στις περιοχές των Υπερβορείων από τους οποίους έλαβε βοήθεια στην επικείμενη σύγκρουση του με την Μέδουσα, οι Υπερβόρειοι του προσφέρανε το «σπαθί» που θα προοριζόταν για τον αποκεφαλισμό του φοβερού τέρατος, καθώς επίσης και την περικεφαλαία που θα τον έκανε κατά βούληση αόρατο. Φύλακας Άγγελος του Περσέα  αναλαμβάνει η θεά Αθηνά η οποία και αρχικά τον βοηθάει να μεταβεί στους Υπερβόρειους, όπως μας πληροφορεί ο Πίνδαρος: «...Εις των ευτυχών τούτον ανθρώπων το έθνος ήλθεν άλλοτε της Δανάης ο υιός (ο Περσεύς) με τόλμην και θάρρος υπό την οδηγίαν της Αθηνάς»
Η χώρα των Υπερβορείων σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, δεν βρίσκεται στην Γη αλλά στην Ουράνια περιοχή του Βέγκα, που ανήκει στο αστρικό σύστημα της Λύρας. Ο Βέγκας το έτος 14000 θα κατέχει την σημερινή θέση του Πολικού αστέρα. 
Σύμφωνα με τον Παυσανία, οι Υπερβόρειοι έστελναν δώρα από τη μακρινή τους περιοχή, που κατέφταναν πρώτα στη Δωδώνη κι έπειτα έφταναν μέχρι το ναό του Απόλλωνα στη Δήλο. Ίσως μπορούμε να υποθέσουμε  πως η σύνδεση με των ουράνιο αυτόν τόπο, γίνεται μέσω του διαύλου της Δωδώνης. Ο γυρισμός του Απόλλωνα γιορτάζονταν στους Δελφούς κάθε εαρινή ισημερία, με τα Θεοφάνια ενώ υπήρχε και ο Αστραφτερός Κύκνος που συμβόλιζε το ιπτάμενο άρμα του θεού.

Ο ΥΠΕΡΒΟΡΕΙΟΣ ΆΒΑΡΙΣ