Η ΑΡΕΤΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ. Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΚΤΑΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕ ΤΟ ΕΘΟΣ - ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Ο Αγαμέμνων είναι ύποπτος ότι εξαιτίας δωροδοκίας απάλλαξε από την στράτευση εκείνον τον πλούσιο που του χάρισε την φοράδα Αίθη, δώρο για να μην ακολουθήσει στο ανεμόδαρτο Ίλιο, αλλά στον τόπο του να μείνει και ν' απολαμβάνει μεγάλο πλούτο.
Έπραξε όμως σωστά, όπως λέει ο Αριστοτέλης, που προτίμησε μια γερή φοράδα από τέτοιον άντρα. Δεν αξίζει, άλλωστε, ούτε όσο ένας σκύλος ούτε όσο ένας γάιδαρος, μα τον Δία, ο δειλός και αδύναμος άντρας, ο αποχαυνωμένος από τα πλούτη και τη μαλθακότητα.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ – ΗΘΙΚΑ (ΠΩΣ ΑΕΙ ΤΟΝ ΝΕΟΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΑΚΟΥΕΙΝ)

Κατά την Αριστοτελική διάκριση, η αρετή είναι αφ' ενός διανοητική και αφ' ετέρου ηθική. Η πρώτη αποκτάται με την διδασκαλία και η δεύτερη με το έθος, που με την μακρόχρονη και σταθερή επανάληψη γίνεται ήθος, από το οποίο μάλιστα λαμβάνει την ονομασία της η αρετή (πρβλ. Ηθικά Νικομάχεια 1103α 14 κ.εξ.) (Σχόλια) Εκδ. Κάκτος.