ΑΓΑΘΟΣ

Μια ακόμη λέξη από τις τόσες πολλές που οι νεοέλληνες της άλλαξαν (τα φώτα) το νόημα…. όπως συνηθίζουν κάποιοι από δόλο και οι πολλοί από εγκληματική άγνοια κατά της Ελληνίδος Γλώσσης.

ΑΓΑΘΟΣ

Σήμερα: η λέξη αγαθός, συχνά σημαίνει, ανόητος, εύπιστος από άγνοια ή απειρία (είναι αγαθός άνθρωπος και εύκολα μπορείς να τον κοροϊδέψεις).

Στην Αρχαιότητα: «είναι καλός κἀγαθός» (Καλός = ο όμορφος, που σχετίζεται με το κάλλος, και αγαθός=αυτό που σήμερα λέμε καλός). Φράση που σήμαινε για τους Αρχαίους Έλληνες τον ηθικό και χρήσιμο πολίτη.

Η ετυμολογία της λέξεως αγαθός είναι παντελώς άσχετη και τελείως αντίθετη με την έννοια που της δόθηκε και ισχύει πολλές φορές σήμερα.

Αγαθός -  Αγα+θος

Πρώτο συνθετικό: Άγαν = υπερβολικά, δεύτερο συνθετικό: θεϊκός.

Επομένως, Αγαθός = ο πολύ θεϊκός.

Η γλώσσα μας ως γνωστόν είναι μια θεϊκή εφεύρεση, όπως το έθεσε ο Σωκράτης στον Πλατωνικό Κρατύλο. Σημαίνον και σημαινόμενο είναι αδιαχώριστα, δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο. Η Ελληνίδα Γλώσσα διακρίνεται εκτός των άλλων (αρτιότητα, μουσικότητα, πλαστικότητα), από σαφήνεια, ακρίβεια και κυριολεξία.

Από που προκύπτει λοιπόν ετυμολογικά, ότι αγαθός είναι ο ανόητος;

Το βέβαιο είναι ότι αν ερχόταν στην εποχή μας ο Πλάτων ή ο Σωκράτης, θα πάθαιναν σύγχυση με τις σημερινές έννοιες των λέξεων  που χρησιμοποιούσαν εκείνοι και χρησιμοποιούμε κι εμείς σήμερα.

Σείριος