O ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ Ο ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Πηγή εικόνας:

https://unsplash.com/photos/oMpAz-DN-9I

Εκτός από τον χρόνο της Φυσικής επιστήμης, υπάρχει και ο ψυχολογικός χρόνος για τους ανθρώπους, o οποίος ρέει αργά ή γρήγορα ανάλογα με τη συνειδητότητα, την ηλικία και τη συναισθηματική κατάσταση χαράς ή λύπης του ατόμου. Όταν είσαι μικρός ή στεναχωρημένος ο χρόνος φαίνεται να ρέει αργά, ενώ όταν είσαι χαρούμενος ή μεγάλης ηλικίας ρέει γρήγορα.

Υπάρχει και ο φιλοσοφικός χρόνος, ο οποίος συμβάλει στη μεταστοιχείωσή μας σε υπερβατικές οντότητες.

Η ανθρώπινη τεχνολογία κατασκεύασε ρολόγια μέτρησης του χρόνου χρησιμοποιώντας το στοιχείο Καίσιο, με ακρίβεια του ενός τρισεκατομμυριοστού του δισεκατομμυριοστού δευτερολέπτου!!! Ο ανθρώπινος νους αναρωτιέται, τι μας χρειάζεται, αφού δεν μπορεί να φανταστεί καν αυτή την εξοργιστική ακρίβεια, η οποία όμως για τα συμπαντικά δεδομένα, είναι τεράστιος χρόνος!!!

Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, του δημιουργείται η αίσθηση ότι ο χρόνος ρέει πιο γρήγορα. Γιατί το γήρας έχει αυτό το αποτέλεσμα; Μια απορία που έχει γίνει αντικείμενο έρευνας. Υπάρχει η αίσθηση ότι στην κλεψύδρα η άμμος φαίνεται να τρέχει πιο γρήγορα στο τέλος, από όσο κυλούσε στην αρχή. Παρόμοια αντίληψη φαίνεται να έχουν και οι μεγαλύτεροι άνθρωποι, πού νομίζουν ότι η ζωή τους κυλάει με πιο μεγάλη ταχύτητα από εκείνη που νιώθανε στις νεαρές τους ηλικίες.

Η μονοτονία στην καθημερινότητα είναι η αιτία που οδηγεί τους μεγάλους ανθρώπους να θεωρούν ότι μίκρυνε ο χρόνος.

Τα νεανικά χρόνια είναι συναρπαστικά, με το ανήσυχο πνεύμα που είναι πάντα σε επιφυλακή από τις πλούσιες και καινούργιες εμπειρίες.

Η κβαντοφυσική αναφέρει ότι ο χρόνος και ο χώρος είναι ενέργεια αλλά χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις για να το αντιληφθείς. Όσο αυξάνεται η επιτάχυνση ενός σώματος, τόσο μειώνεται η διάρκεια του χρόνου έλεγε η θεωρία της ειδικής σχετικότητας του Αϊνστάιν και πως αν φτάναμε την ταχύτητα του φωτός, τότε ο χρόνος θα μηδενιζόταν δηλαδή θα φτάναμε στην αθανασία. Δυστυχώς για αυτόν, υπάρχουν σωματίδια που τρέχουν με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός και ο χρόνος συνεχίζει να υπάρχει.

«Ο χρόνος είναι πολύ αργός γι' αυτούς που περιμένουν, πολύ γρήγορος γι' αυτούς που φοβούνται, πολύ μακρύς γι' αυτούς που πονούν, πολύ σύντομος γι' αυτούς που διασκεδάζουν, αλλά για τους ερωτευμένους, ο χρόνος είναι αιώνιος». (Henry Van Dyke Αμερικανός ποιητής).

Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο του Γερ. Καλογεράκη, “Το Κάλεσμα Των Άστρων”, από το κεφάλαιο Όγδοη Κοσμογονική Διαφοροποίηση, Διαφοροποίηση της Αίσθησης του Χρόνου, σελ. 93, Εκδ. Δίον.