ΚΡΟΚΟΣ – ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

Ο κρόκος, το χρυσάφι της Ελληνικής γης όπως αποκαλείται, συγκαταλέγεται στα πιο προσφιλή και πολύτιμα μπαχαρικά της Αρχαιότητας, για το άρωμα, το χρώμα, και τις φαρμακευτικές του ιδιότητες.

Ο κρόκος ή η Ελληνική Zαφορά (saffron) όπως συνήθως λέγεται, ανήκει στην καλύτερη ποιότητα σαφράν στον κόσμο.

Η Ιερή μας Παράδοση, η Ελληνική Μυθολογία αναφέρει, πως ο θεός Ερμής μια μέρα που έκανε δισκοβολία τραυμάτισε θανάσιμα τον αγαπημένο του φίλο Κρόκο. 

Έτσι ζήτησε από τον Δία να μεταμορφώσει τον Κρόκο σε ένα λουλούδι για να του χαρίσει με αυτό τον τρόπο την αθανασία.

Ο Δίας το δέχτηκε και έτσι μεταμόρφωσε τον Κρόκο σε ένα όμορφο μωβ λουλούδι που στο κέντρο του είχε τα «στάγματα» του αίματος του Κρόκου.

Οι Έλληνες γοητευμένοι από το όμορφο λουλούδι, το μάζευαν κάθε φορά που αυτό άνθιζε και έκοβαν τα στάγματα του αίματος, για να τιμήσουν έτσι τον Δία αλλά και τον Ερμή.

Τα στάγματα ή στίγματα του λουλουδιού έλεγαν πως αγαλλίαζαν το πνεύμα τους όταν αυτά τα έπαιρναν σε μικρές δόσεις. Τους πρόσφερε ευεξία δύναμη και υγεία.

Και έτσι ο κρόκος έμεινε στην ιστορία ως δώρο Θεών.

Σήμερα το «Δώρο των Θεών» καλλιεργείτε στη Κοζάνη, και συλλέγεται με τον ίδιο τρόπο που συλλέγονταν παλιά.

Ο Όμηρος στην Ιλιάδα γράφει ότι όταν ο Δίας αγκάλιαζε την Ήρα φύτρωναν γύρω κρόκοι, ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει “Ηώς μεν κροκόπεπλος” (Θ,1 και Τ,1) παρομοιάζοντας την αυγή με το κίτρινο του κρόκου.

Κρόκος: Η Αρχαία Θεϊκή κίτρινη βαφή. Οι αφηγηματικές τοιχογραφίες της Μινωικής εποχής πιστοποιούν τη μεγάλη χρήση του κρόκου ως αρώματος, φαρμακευτικού και βαφικού υλικού.

Από τους Αρχαίους συγγραφείς ο Αριστοτέλης καταγράφει ότι υπήρχε άφθονος κρόκος στη Σικελία. Ο Θεόφραστος μεταξύ άλλων περιγράφει την ποώδη φύση, την όψιμη βλάστηση με την παρατήρηση ότι το άνθος κρατάει μόνο λίγες ημέρες. Θεωρεί πολύ καλό μυρωδικό το κρόκινο μύρο και καταγράφει ότι ο άριστος κρόκος βγαίνει στην Κιλικία και στην Αίγινα. Ο Στράβων θεωρεί ότι από το Κωρύκειο άντρο της Κιλικίας προκύπτει ο καλύτερος κρόκος. Ο Διοσκουρίδης καταγράφει τις φαρμακευτικές χρήσεις του κρόκου και θεωρεί τον κρόκο κράτιστο των φυτικών ιαμάτων ως αντιφλεγμονώδες, αναλγητικό, αντισηπτικό κ.ά. Θεωρεί καλύτερο σε ποιότητα τον προερχόμενο από την Κιλικία, με δεύτερο τον κρόκο της περιοχής του Ολύμπου της Λυκίας, ενώ θεωρεί κατώτερης ποιότητας τον κρόκο της Σικελίας. Ο Πλίνιος συμφωνεί ότι ο άριστος κρόκος ήταν της Κιλικίας ενώ θεωρεί επόμενο καλύτερο τον κρόκο της Σαντορίνης.

Επίσης της θεάς Δήμητρας σύμβολο είναι ο κρόκος, όπως το στάχυ, οι γερανοί, ο νάρκισσος και η μυρτιά.  

Οι Έλληνες, έκαιγαν κρόκο για θυμίαμα στους Θεούς,

https://emvolos.gr/ , https://www.archaiologia.gr/ , https://safran.gr/el/ , kozanitv