Στις παραδόσεις και τους μύθους όλων των λαών συναντάμε ένα μικρόκοσμο γεμάτο νάνους, ξωτικά, αερικά και νεράιδες. Όλα τους είναι μικρά ανθρωπόμορφα πλάσματα που ζουν στη φύση και μένουν όσο πιο μακριά γίνεται από τους ανθρώπους.
Οι εμφανίσεις ή οι συναντήσεις με τον κόσμο αυτό συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Αυτό φανερώνει ότι η ψυχή του σημερινού ανθρώπου δεν άλλαξε πολύ σε σχέση μ' εκείνη των μακρινών προγόνων του.
Δεν υπάρχει περιοχή στον κόσμο που να μη φιλοξενεί κάποιο είδος τους. Κυρίως είναι διαδεδομένα στη Βόρεια Ευρώπη, όπου πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ακόμα και σήμερα στην ύπαρξή τους. Στην Ισλανδία δημοσιεύτηκε πρόσφατα από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Ρέικιαβικ ένας επίσημος χάρτης με τις "κατοικίες των νάνων και των υπερφυσικών υπάρξεων". Κοντά στην πόλη Κοπαβόγκουρ ένας δρόμος θα περνούσε πάνω από μια κατοικία νάνων. Η χάραξή του άλλαξε, ώστε να μην καταστραφεί ένας σωρός από πέτρες καλυμμένες με βρύα και λειχήνες, ο οποίος φανέρωνε την παρουσία του μικρόκοσμου. Στο Ρέικιαβικ ιδρύθηκε επίσης μια σχολή που διδάσκει στους επισκέπτες όλες τις δοξασίες για τις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους και στον κόσμο των αερικών.
Ο Ελβετός γιατρός και φιλόσοφος Παράκελσος χρησιμοποίησε το 16ο αιώνα τον όρο "gnome", ο οποίος προέρχεται από την ελληνική λέξη "γνώση", για να τα χαρακτηρίσει. Για τον επιστήμονα, ο οποίος πίστευε στην έννοια των τεσσάρων στοιχείων της φύσης, το νερό, τον αέρα, τη φωτιά και τη γη, οι νάνοι ήταν πνεύματα της γης, φρουροί των θησαυρών και των μυστικών της φύσης και θεματοφύλακες της γλώσσας των ζώων. Η παράδοση τους θέλει με ύψος από 15-20 εκατοστά (μαζί με το καπέλο!), ικανούς να μετακινούνται γαντζωμένοι στο τρίχωμα των λύκων ή ακόμα και στην πλάτη των ανθρώπων.
Τα αερικά,
πάλι, ζουν
στον αέρα και στα λουλούδια και είναι
"λουσμένα" από άπλετο φως. Όσο για
το χαρακτήρα τους, είναι πειραχτήρια.
Τους
αρέσει να κάνουν τους ταξιδιώτες να
χάνουν το δρόμο τους. Απ' αυτή την άποψη
μοιάζουν με τα ξωτικά, τα κακομαθημένα
μικροσκοπικά πλάσματα με τα μυτερά
αφτιά. Είναι κάτοικοι των δασών και πολύ
δημοφιλή, όπως το λέπρεκον της Ιρλανδίας,
με μακριά δυνατή μύτη, μυτερή γενειάδα
και μακριά μαλλιά. Είναι οι φύλακες των
δοχείων με το χρυσάφι, τα οποία θάφτηκαν
στην άκρη του ουράνιου τόξου. Οι αισθήσεις
τους είναι ανεπτυγμένες πολύ περισσότερο
από των ανθρώπων, ιδίως η όραση και η
ακοή τους. Δεν έχουν ανάγκη από ύπνο,
αλλά ξεκουράζουν το πνεύμα τους
ονειροπολώντας. Πάνω απ’ όλα αγαπούν
την φύση, όμως και το ενδιαφέρον τους
για τη γνώση είναι αστείρευτη. Είναι από
τη φύση τους ταγμένα στο καλό και μισούν
κάθε μορφή κακού στο κόσμο.
https://www.nea-acropoli-athens.gr/
-------------------------------
Ξωτικά, Νεράιδες & Στοιχειακά της Φύσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου