(Ἐκεῖνοι) βέβαια δὲν ἀδιαφοροῦσαν γιὰ τὰ κοινά, οὔτε τὰ ἀπολάμβαναν σὰν νὰ ἦσαν δικά τους καὶ τὰ παραμελοῦσαν σὰν νὰ ἦσαν ξένα, ἀπεναντίας τὰ φρόντιζαν σὰν δικά τους ἀλλὰ ἀπεῖχαν (ἀπὸ τὴν ἐκμετάλλευση τους), ὅπως ἀκριβῶς ἔχει ἠθικὸ χρέος κάποιος νὰ ἀπέχει ἀπὸ ὅσα δὲν τοῦ ἀνήκουν.
Οὔτε ἔκριναν τὴν εὐτυχία μὲ μέτρο τὸ χρῆμα, ἀλλὰ αὐτὸς φαινόταν ὅτι κατέχει τὸν πλέον ἀσφαλῆ καὶ τὸν πλέον ὄμορφο πλοῦτο, ὅποιος τύχαινε νὰ κάνει τέτοιες πράξεις, μὲ τὶς ὁποῖες καὶ ὁ ἴδιος ἐπρόκειτο νὰ ἀποκτήσει πολὺ μεγάλη ὑπόληψη καὶ νὰ ἀφήσει ὡς κληρονομιὰ στὰ παιδιά πολὺ μεγάλη φήμη.
Οὔτε συναγωνίζονταν μεταξύ τους μὲ προκλητικὲς ἐνέργειες οὔτε ἡ ἄσκηση τῶν πολιτικῶν ἀγώνων περιεῖχε ἐμπάθεια, ἀλλὰ πίστευαν πὼς εἶναι πλέον φοβερὸ νὰ κακολογοῦνται ἀπὸ τοὺς συμπολῖτες τους παρὰ νὰ πεθαίνουν ἔντιμα γιὰ τὴν πατρίδα τους, καὶ περισσότερο αἰσθάνονταν ντροπὴ γιὰ τὰ σφάλματα στὴν πολιτική τους παρὰ γιὰ τὰ προσωπικά τους.
ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ, παραγρ. 76-77.
Ο Ισοκράτης (436-338 π.κ.χ.), από τον δήμο της Ερχείας, υπήρξε μαθητής του Πρόδικου, του Γοργία, του Πρωταγόρα και ίσως του Σωκράτη. Ο πατέρας του Θεόδωρος, ιδιοκτήτης εργαστηρίων κατασκευής αυλών, υπέστη οικονομική καταστροφή εξαιτίας του Πελοποννησιακού πολέμου και ο Ισοκράτης, για να ζήσει, έγινε λογογράφος και, στη συνέχεια, άνοιξε σχολή ρητορικής στη Χίο και κατόπιν στην Αθήνα, με διάσημους μαθητές, ρήτορες και ιστορικούς.
Οι απόψεις του για τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας ήταν πρωτοποριακές.
Πρότεινε στον Πανηγυρικό του (380 π.κ.χ.) τη συνένωση όλων των Ελλήνων σε αγώνα εναντίον των Περσών με ηγέτη το βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο. Το πολιτικό του όραμα όμως δεν εκπληρώθηκε όσο ζούσε, παρά μόνο μετά το θάνατο του, στο πρόσωπο του Μ. Αλεξάνδρου. H μάχη στη Χαιρώνεια (338 π.κ.χ.) διέψευσε τις ελπίδες για συνένωση των Ελλήνων και ύστερα από λίγες μέρες ο ρήτορας πέθανε, από εκούσια ασιτία.
Ένα μέρος των λόγων του αφορά πολιτικά προβλήματα μεγάλης σημασίας, όπως η αυταρχική διαμόρφωση του αθηναϊκού πολιτεύματος, η εξωτερική πολιτική της Αθήνας, η συνένωση των Ελλήνων κατά των Περσών κ.ά.
Ο Ισοκράτης επέφερε αλλαγές στην επιδεικτική ρητορεία. Απέφυγε τις μεταφορικές έννοιες, χρησιμοποίησε λίγες εικόνες και πολλά σχήματα λόγου και έγραψε μεγάλες περιόδους, που συχνά εκτείνονταν σε μισή σελίδα, αλλά με ομαλή διάταξη των λέξεων. Διακρίθηκε επίσης για το επιδεικτικό ύφος, τη σαφήνεια και την τελειότητα της δομής.
https://www.proionta-tis-fisis.com/
------------------------------
Ο ΟΡΘΩΣ ΠΕΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΣ ΑΝΔΡΑΣ (ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 12.26–34)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου