Σε αυτό το βίντεο, εξερευνούμε τη φιλοσοφία του Πλάτωνα για τη μετενσάρκωση και το αιώνιο ταξίδι της ψυχής προς την τελειότητα και τη σοφία. Μέσα από κάθε νέα ζωή, η ψυχή μαθαίνει, εξελίσσεται και πλησιάζει περισσότερο στην αλήθεια και το θείο. Ανακαλύψτε πώς η μετενσάρκωση δεν είναι απλώς μια διαδικασία γέννησης και θανάτου, αλλά μέρος ενός ευρύτερου κοσμικού σχεδίου.
----------------------------------
Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ, Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ - Η ιδέα της αιθερικής πραγματικότητας που υφαίνει ως δίχτυ ο Ήφαιστος με το πυρ του, αποτελεί μια κορύφωση για την Ελληνική Μυθολογία – ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Η απόσταση του Σειρίου από την Γη είναι 2,76 Parsec* (όπου Parsec ισοδυναμεί με 3,26 έτη φωτός) ή 8,9976 έτη φωτός. Δηλαδή κατά προσέγγιση, περίπου ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ. Η εννεάδα (9) ήταν το σήμα κατατεθέν των αρχαίων Ελλήνων.
Ο Θειοφόρος Ησίοδος μέσα από την Θεογονία του, κωδικοποιεί την απόσταση Σειρίου – Γης, με την περιγραφή της πτώσεως των υδάτων της Στυγός. Λέει λοιπόν πως 9 ολόκληρα ημερονύκτια πέφτει το νερό και την δέκατη ημέρα φτάνει στα Τάρταρα. Το φάως (=φως), ταξιδεύει από τον Σείριο στην Γη 9 ολόκληρα έτη και φτάνει στο δέκατο έτος. Λέει ακόμη, πως ο ιερότερος όρκος των Θεών, είναι το νερό της Στυγός και μάλιστα όχι τόσο τα 9/10 των τμημάτων αυτής, αλλά κυρίως το Δέκατο. Θέλοντας να υποδείξει την τοποθεσία αφίξεως του φωτός (σύμφωνα με τα παραπάνω) στον Σείριο. Να λοιπόν ο ιερότερος όρκος πάσης φύσεως ελλόγου όντος.
Το φάσμα του Σειρίου (α Μεγ. Κυνός) είναι περίπου 450 nm (νανόμετρα) ενώ του συνοδού, γύρω στα 550 nm. Το α είναι θερμό αστέρι και το φάσμα του του δίδει το κυανόλευκο χρώμα, ενώ ο συνοδός είναι ψυχρότερο άστρο έχοντας το πορτοκαλί χρώμα φάσματος. Ωστόσο, ως φαινομενικό οπτικό φάσμα, εμείς εισπράττουμε συνδυασμό και των δυο φασμάτων, δηλαδή το σμαραγδί (περίπου στα 500 nm).
Να λοιπόν, από πού πηγάζει και η λατρεία των Αρχαίων Ελλήνων για τους σμαράγδους λίθους!
Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Σωκράτης έπαιρνε όρκο στον Αστερισμό του Κυνός , «Μα τον Κύνα…», λέγει στο έργο του Πλάτωνος «ΓΟΡΓΙΑΣ».
%CE%B1.jpg)
2 σχόλια:
ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΞΑΣΙΑ;;;
Στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ο Χριστιανισμός αποδεχόταν την ύπαρξη της μετενσάρκωσης. Για τους χριστιανούς θεολόγους, όπως για τον Ωριγένη, τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό, τον Βασιλίδη και άλλους, η Μετενσάρκωση ήταν - ως τον 6ο αιώνα- ΜΙΑ ΑΔΙΑΦΙΛΟΝΙΚΗΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ. Ακόμα η ύπαρξή της επιβεβαιώθηκε στην Ιερή Σύνοδο της Χαλκηδόνας, το 451.
Για πολιτικούς όμως λόγους και για να δικαιολογήσει ανεμπόδιστα τη θεία προέλευση της βασιλικής της εξουσίας (την οποίαν η ύπαρξη της μετενσάρκωσης και του κάρμα ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΝ ΠΡΩΗΝ ΕΤΑΙΡΑΣ), Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΘΕΟΔΩΡΑ, ΠΑΡΑΚΙΝΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΤΗΣ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟ, ΣΥΓΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ ΛΕΓΟΜΕΝΗ «ΠΕΜΠΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ» ΤΟ 553 ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΛΙΟ ΤΡΟΠΟ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 165 ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΗΡΥΞΟΥΝ ΩΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ.
Εκμεταλλευόμενη την αυτοκρατορική εξουσία κατάφερε να επιβληθεί και να καταδικάσει ως «αιρετικούς» όσους δεν συμφωνούσαν με τις απόψεις της.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΞΑΣΙΑ. Επειδή έτσι αποφάσισε η αυτοκράτειρα Θεοδώρα.
ΟΜΩΣ… ΟΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ, ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΘΝΗΤΩΝ.
------------------------
ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΟΡΦΙΚΟΥΣ, Η ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΧΕΙ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ, η οποία αποκτάται από τας εμπειρίας του συνόλου των βίων ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΠΙΣΤΗ ή ΔΟΓΜΑ. (Αλτάνη)
Ο ΩΡΙΓΕΝΗΣ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ "ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΗΡΞΑΝ".
Τα περί αναστάσεως είναι «φληναφήματα αυτών που δεν έχουν εσωτερικές εμπειρίες και χρησιμοποιούν την ανθρώπινη λογική για πράγματα που δεν υπάγονται στο φυσικό πεδίο γνώσης».
«Οι ψυχές,» έλεγε, "προϋπήρξαν σε άλλους πνευματικούς κόσμους και μετά από έναν μεγάλο αριθμό ενσαρκώσεων, θα ξαναεπιστρέψουν σ' αυτούς τους ανώτερους κόσμους.
Αυτά που λεω, έλεγε στους μαθητές του, δεν είναι η προσωπική μου γνώμη, είναι η πραγματικότητα».
Ο Ωριγένης καταδικάστηκε γι αυτές του τις ιδέες, από την Πέμπτη Οικουμενική Σύνοδο, το 553.
Δημοσίευση σχολίου