Δεν με πείθεις κι αν με πείσεις! όπως είχε πει ο Αριστοφάνης (Πλοῦτος 600)

Είπε ο γάιδαρος στον τίγρη:

- "Το γρασίδι είναι μπλε".

Ο τίγρης απάντησε:

- "Όχι, το γρασίδι είναι πράσινο."

Η συζήτηση άναψε, και οι δύο αποφάσισαν και πήγαν ενώπιον του λιονταριού, του βασιλιά της ζούγκλας να τον υποβάλουν σε διαιτησία,

Ήδη πριν φτάσουν στο ξέφωτο του δάσους, όπου το λιοντάρι καθόταν στο θρόνο του, ο γάιδαρος άρχισε να φωνάζει:

- «Υψηλότατε, είναι αλήθεια ότι το γρασίδι είναι μπλε;".

Το λιοντάρι απάντησε:

- "Αλήθεια, το γρασίδι είναι μπλε."

Ο γάιδαρος έσπευσε και συνέχισε:

- "Ο τίγρης διαφωνεί μαζί μου και με αντιφάσκει και με ενοχλεί, παρακαλώ τιμωρήστε τον."

Ο βασιλιάς τότε δήλωσε:

- "Ο τίγρης θα τιμωρηθεί με 5 χρόνια σιωπής."

Ο γάιδαρος πήδηξε χαρούμενα και προχώρησε στο δρόμο του, ευχαριστημένος και επαναλαμβάνοντας:

- "Το γρασίδι είναι μπλε"...

Ο τίγρης δέχτηκε την τιμωρία του, αλλά πριν ρωτήσει το λιοντάρι:

- "Μεγαλειότατε, γιατί με τιμωρήσατε; Τελικά το γρασίδι είναι πράσινο."

Το λιοντάρι απάντησε:

- "Στην πραγματικότητα, το γρασίδι είναι πράσινο."

Ο τίγρης ρώτησε:

- "Γιατί λοιπόν με τιμωρείς;".

Το λιοντάρι απάντησε:

- "Αυτό δεν έχει καμία σχέση με το ερώτημα αν το γρασίδι είναι μπλε ή πράσινο.

Η τιμωρία είναι επειδή δεν είναι δυνατόν ένα γενναίο και έξυπνο πλάσμα σαν εσένα να σπαταλάει χρόνο μαλώνοντας με ένα γάιδαρο, και από πάνω να έρθει και να με ενοχλήσει με αυτή την ερώτηση."

Το χειρότερο χάσιμο χρόνου είναι να τσακώνεσαι με τον ανόητο και φανατικό που δεν νοιάζεται για την αλήθεια ή την πραγματικότητα, αλλά μόνο για τη νίκη των πεποιθήσεων και των ψευδαισθήσεων του. Ποτέ μην σπαταλάς χρόνο σε επιχειρήματα που δεν βγάζουν νόημα...

Υπάρχουν άνθρωποι που, ανεξάρτητα από το πόσα στοιχεία τους παρουσιάζουμε, δεν έχουν την ικανότητα να καταλάβουν, και άλλοι τυφλώνονται από εγωισμό, μίσος και αγανάκτηση, και το μόνο που θέλουν είναι να έχουν δίκιο ακόμα και αν δεν έχουν.

Όταν η άγνοια ουρλιάζει, η ευφυΐα σιωπά. Η ηρεμία και η ησυχία σου αξίζουν περισσότερο.

------------------------------

Υπάρχει τρόπος να γλυτώσει κανείς από την ιδεοληψία και τον δογματισμό;

Υπάρχει, νομίζω. Είναι εκείνη η… ενοχλητική και επικίνδυνη μύγα, με την οποία παρομοίαζε το διαλεκτικό του δαιμόνιο ο Αρχαίος Σωκράτης. Ένα βαρύ και νωθρό άλογο – έλεγε – για να κουνηθεί, χρειάζεται να το τσιμπήσει αυτή η μύγα. Έτσι και ο ευτυχής στη δουλεία του δογματικός που αρνιέται πεισματικά να μετακινηθεί και κλείνει τ’ αυτιά του στον έλεγχο («ου με πείσης καν με πείσης»), θέλει γερό δάγκωμα από κανένα ακαταμάχητο φιλοσοφικό ζωύφιο, για να αναγκαστεί να κάνει χρήση της μουδιασμένης του διάνοιας. Και να ξαναβρεί την πνευματική ελευθερία. Αλλά δε φτάνει τούτο μόνο. Πρέπει και να μπορεί να σηκώσει την αλήθεια. Το βάρος της δεν είναι για όλους τους ώμους, ενώ το ψεύδος (οι αβασάνιστες, οι αυθαίρετες ιδέες) είναι ελαφρό και πάει σε πολλούς, πάρα πολλούς, όπως το έτοιμο φόρεμα. «Η αξία ενός ανθρώπου» έγραψε ο Nietzsche «μετριέται με το πόσην αλήθεια μπορεί να σηκώσει».

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Ε. Π. ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΥ «Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ» Περισσότερα εδώ.

----------------------------

“Ου με πείσεις, καν με πείσης”

Θέλει γενναιότητα η Μετατόπιση στη Συνείδηση. ​​ Μετατόπιση ή αλλαγή στη συνείδηση, είναι μια στιγμή φώτισης κατά την οποία ξαφνικά βρίσκεσαι σε θέση να δεις τα πράγματα με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο, μερικές φορές σε σημείο να αλλάξεις το βασικό σου σύστημα πεποιθήσεων και συνεπώς τη ζωή σου.

Η Συνείδηση και η Ενέργεια διευκολύνουν την Εξελικτική Ανάπτυξη