Μια ζωή χωρίς γιορτές [και πανηγύρια] είναι σαν ένας μακρύς δρόμος χωρίς πανδοχείο.
Προσωκρατικός φιλόσοφος που, γεννήθηκε στα Άβδηρα στην Θράκη.
κι οι "άλλοι" που ήρθαν απ'αλλού, για να ριζώσουν τάχα,
κι εκείνοι, που'φυγαν, προσωρινά, ποιος ξέρει ίσως για πάντα
και όσοι πρόσκαιρα πατούν τα χώματά της τ'άγια,
ΟΛΟΙ και κατιτί χρωστούν στη χώρα του Ορφέα!
Εμείς που αναστηθήκαμε σα γνήσια παιδιά της,
όλα της τα οφείλουμε και δε σηκώνει χωρατό!
Οι "άλλοι"; Αυτοί οι "άλλοι". Ήρθανε και της πήρανε τα¨"έχει" της,
τα καλά της και χρόνια το αίμα της ρουφούν..
-Μα είναι τάχα οργή Θεού και τιμωρία συνάμα;
Κι εκείνοι πάλι που έφυγαν στην ξενιτιά να ζήσουν,
λίγη αγάπη δε χρωστούν, για όσα πιο πριν πήραν,
προτού σε άλλη γης βρεθούν;
Κι όσοι σαν τ'αποδημητικά πουλιά μόνο για λίγο μένουν,
ή και περαστικοί από δω διαβαίνουν σ' άλλους τόπους,
για τη φιλία, τη στοργή και τη φιλοξενία που γεύτηκαν απλόχερα,
ούτ' ένα λόγο φρόνιμο, μια λέξη, δε χρωστάνε;
Στ' αλήθεια, ας σκεφτούν πολύ, όλοι οι παραπάνω κι ειλικρινά,
όλοι μαζί και χώρια ο καθένας τα δίκια της ας δούνε
κι όσο μπορούν, καλόγνωμη απόκριση ας δώσουν
στην πιο μεγάλη Μάνα Γη, στη ξακουσμένη Θράκη
και στη σπαρακτική καραυγή που ξέπνοα σκληρίζει...
Τρανοί του Κόσμου και της Γης φτάνει πια, δεν αντέχω,
αχάθηκε η υπομονή και άλληνε δεν έχω,
α φ ή σ τ ε με στη μοίρα μου, μόνη με τα παιδιά μου
και θα τα καταφέρω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου