Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

ΘΡΑΚΗ ΕΙΝΑΙ

Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόχευτος.
Μια ζωή χωρίς γιορτές [και πανηγύρια] είναι σαν ένας μακρύς δρόμος χωρίς πανδοχείο.
Δημόκριτος
Προσωκρατικός φιλόσοφος που, γεννήθηκε στα Άβδηρα στην Θράκη.
Ο φακός περιηγήθηκε στα απομονωμένα χωριά του Βορείου Έβρου, εκεί που έχουν απομείνει ισχυρά και πολύ δυναμικά δείγματα από την τέχνη της μουσικής των Θρακών και κυρίως από την τέχνη της Θρακιώτικης λύρας, η οποία στο πέρασμα των τελευταίων δεκαετιών της «ηλεκτρονικής υπερανάπτυξης» είχε ουσιαστικά εξαφανιστεί.
Στην Θράκη, όπως και σε όλη την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες είχε επέλθει μία μουσική «ισοπέδωση», αφού την θέση των παλαιών μουσικών οργάνων είχαν λάβει τα λεγόμενα ηλεκτρονικά, «αποδομώντας» ουσιαστικά χάριν της «δυναμικής έντασης τους», τον χαρακτήρα και τα χρώματα των τραγουδιών.
Η εκπομπή κατέγραψε αυθεντικές μουσικές και χορευτικές εκτελέσεις στα χωριά του Βορείου Έβρου, αποτυπώνοντας τον παλμό που αναγεννήθηκε από τους νέους μουσικούς και συνδέει πλέον τους κατοίκους με την διαχρονική πνοή της Θρακικής Γης.
ΤΑ ΔΙΚΙΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
Κι εμείς που γεννηθήκαμε της Θράκης κληρονόμοι
κι οι "άλλοι" που ήρθαν απ'αλλού, για να ριζώσουν τάχα,
κι εκείνοι, που'φυγαν, προσωρινά, ποιος ξέρει ίσως για πάντα
και όσοι πρόσκαιρα πατούν τα χώματά της τ'άγια,
ΟΛΟΙ και κατιτί χρωστούν στη χώρα του Ορφέα!
Εμείς που αναστηθήκαμε σα γνήσια παιδιά της,
όλα της τα οφείλουμε και δε σηκώνει χωρατό!
Οι "άλλοι"; Αυτοί οι "άλλοι". Ήρθανε και της πήρανε τα¨"έχει" της,
τα καλά της και χρόνια το αίμα της ρουφούν..
-Μα είναι τάχα οργή Θεού και τιμωρία συνάμα;
Κι εκείνοι πάλι που έφυγαν στην ξενιτιά να ζήσουν,
λίγη αγάπη δε χρωστούν, για όσα πιο πριν πήραν,
προτού σε άλλη γης βρεθούν;
Κι όσοι σαν τ'αποδημητικά πουλιά μόνο για λίγο μένουν,
ή και περαστικοί από δω διαβαίνουν σ' άλλους τόπους,
για τη φιλία, τη στοργή και τη φιλοξενία που γεύτηκαν απλόχερα,
ούτ' ένα λόγο φρόνιμο, μια λέξη, δε χρωστάνε;
Στ' αλήθεια, ας σκεφτούν πολύ, όλοι οι παραπάνω κι ειλικρινά,
όλοι μαζί και χώρια ο καθένας τα δίκια της ας δούνε
κι όσο μπορούν, καλόγνωμη απόκριση ας δώσουν
στην πιο μεγάλη Μάνα Γη, στη ξακουσμένη Θράκη
και στη σπαρακτική καραυγή που ξέπνοα σκληρίζει...
Τρανοί του Κόσμου και της Γης φτάνει πια, δεν αντέχω,
αχάθηκε η υπομονή και άλληνε δεν έχω,
α φ ή σ τ ε με στη μοίρα μου, μόνη με τα παιδιά μου
και θα τα καταφέρω!
" Ποιήματα για τη Θράκη "
Του Θανάση Παπατριανταφύλλου: συνταξιούχου δασκάλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου