Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΨΗΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΝΟΥ

Από το βιβλίο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΑΛΟΚΩΣΤΑ, ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ

Ο Περικλής στράφηκε προς το Σαµιώτη φιλόσοφο κι' είπε:

— «Τώρα που τελειώσαµε τη συµφωνία, θα ήθελα να µού εξηγούσες το βιβλίο σου «Περί του όντος». Άκουσα πολλά για σένα κι' επιθυµώ να µου πης µε λίγα λόγια τη θεωρία σου».

Ο Μέλισσος, µεγαλόσωµος, µέτωπο διανοούµενου, µάτια γαλανά, άρχισε µε νεανικές χειρονοµίες να ξηγά πως εννοούσε τη γέννηση του κόσµου και τι ήταν το «Ον», που δεν έχει µήτ' αρχή µήτε τέλος. Απόσωσε τη θεωρία του µε τη βεβαίωση, πως όλα τούτα τα είχε διδαχτή από το δάσκαλο του Παρµενίδη.

— «Τον Παρµενίδη, είπ' ο αρχιστράτηγος, τον άκουσα, σαν ήρθε γέροντας στην Αθήνα να δη τις εορτές των Παναθηναίων. Κάθησε στο σπίτι του φίλου µου Πυθόδωρου και κει, στα περιβόλια του Έξω Κεραµεικού, τον άκουσα να βγάζη πάγκαλους λόγους. Ήσουνα και συ µαζί µου, Σωκράτη, θυµάσαι;»

— «Και βέβαια θυµάµαι. Όταν έφυγε από κοντά µας ο Παρµενίδης, έλεγα πως είχε ψηλώσει ο νους µου».

Ύστερα ο Περικλής στράφηκε προς τον Αναξαγόρα, που κάτεχε όλες τις γνώσεις της εποχής του, και ρώτησε τη γνώµη του για τη θεωρία του Μέλισσου.

— «Συµφωνώ µαζί του, αποκρίθηκε ο σοφός, πως είν' αδύνατη δηµιουργία και καταστροφή της ύλης. Τίποτα δε χάνεται στο Σύµπαν. Η φύση δεν ξέρει εξαφάνιση, µόνο µεταµόρφωση γνωρίζει. Ωστόσο δεν παραδέχοµαι, σαν το Μέλισσο, πως η ύλη κινήθηκε µόνη της. Πρέπει να βρούµε εξήγηση για την κίνηση της άµορφης µάζας. Ένα χάος ήτανε πριν το Σύµπαν, όσο νάρθη ο «Νους» να του δώση κίνηση και σκοπό. Αυτός το διακόσµησε».

Ο Σωκράτης έκαµε µια διακοπή:

— «Κατά τη γνώµη σου, Αναξαγόρα, ο Νους είναι ένα µε την ύλη;»

— «Ναι. Δε διάβασες, Σωκράτη, τα βιβλία του Ηράκλειτου, που τα εξηγούν όλ' αυτά µε ακρίβεια;»

— «Τα διάβασα, έκανε ο Σωκράτης, µα δεν επείστηκα. Και ξέρεις γιατί; Επειδή ο άνθρωπος έχει ψυχή. Δε χωράει το µυαλό µου, πως είναι δυνατό τέτοιο αιθέριο πράµα σαν την ψυχή να γίνεται από λάσπη. Ολόκληρη την Πλάση αν τη στύψης, δε θα µπορούσε να βγάλη ούτε µια σκέψη. Η ψυχή αποτελεί ενέργεια άλλης, θεϊκής κατηγορίας, αθάνατης».

Ο Αρχέλαος έπιασε το Σωκράτη απ' το χέρι και τον συµβούλεψε:

— «Αφού πιστεύεις στην αθανασία της ψυχής, είν' ευκαιρία, µια και βρίσκεσαι στη Σάµο, ν' αγοράσης από κανένα µαθητή του Πυθαγόρα τα βιβλία του. Εγώ πολύ ωφελήθηκα από τη σοφία του Πυθαγόρα ».

Γύρω από τους φιλοσόφους άρχισαν να µαζεύωνται ταξίαρχοι και σκληρόκαρδοι πολέµαρχοι, που απορούσαν, αφού τελείωσε η συνθήκη, τι µπορούσε ακόµη να συζητά ο αρχηγός τους. Κι' όταν άκουσαν πως µιλούσε µε τον εχθρό Μέλισσο για το Ον και την Ψυχή, έµειναν µ' ανοιχτό το στόµα.

ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΑΛΟΚΩΣΤΑ

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΔΕΚΑΤΗ ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ Ι. Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΥ & ΣΙΑΣ Α. Ε 

----------------------------------------

Μέλισσος ο Σάμιος

ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ (-6ος αι.)

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΜΕΝΙΔΗ

ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ - ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ 

ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ

Η ΥΠΕΡΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΜΕΝΙΔΗ - Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ