Ήταν Εθνικός σε μια δύσκολη για τους Έλληνες Εθνικούς εποχή.
Ήταν μια παράξενη μορφή αυτής της μεταβατικής περιόδου, του λυκόφωτος ανάμεσα στον τέλος του Αρχαίου κόσμου και στην επιβολή και επικράτηση του Χριστιανισμού.
Έμεινε εθνικός, όπως μαρτυρούν τα εναντίον των μοναχών επιγράμματά του. Ο Αγαθίας διέσωσε 150 απ’ αυτά στον Κύκλο του. wikipedia
Απόδ: χαλκωματάς τόν Έρωτα τόν έκανε τηγάνι, κ’ ήτανε κάτι λογικό γιατί καί τούτο καίει.
Απόδ: Ω άστατο ανθρώπινο γένος, που πολεμάς τον εαυτό σου, ώς το τέλος της ζωής δε βάζεις μυαλό.
ω πληθύς μοναχών ψευσαμένη μονάδα.
Αποδ: Εάν είναι μοναχοί, τότε πώς είναι τόσο πολλοί; Αν είναι δε τόσο πολλοί, τότε πάλι πώς είναι μόνοι; Ώ πλήθος των μοναχών είστε ψεύτικη μονάδα.
Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες
όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον;
ή ζώμεν ημείς, τού βίου τεθνηκότος;
Αποδ: Μήπως ενώ έχουμε πεθάνει ζούμε μόνο κατά φαντασίαν,
εμείς οι Έλληνες, που έχομε περιπέσει σε συμφορά
νομίζοντας ότι η ζωή είναι όνειρο;
ή ζούμε εμείς, και έχει αποθάνει η ζωή;
2 σχόλια:
Τα χάλκινα τα έλειωναν για να γίνουν δεκάρες και κατσαρόλες, μας λέει ο ποιητής Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς.
«ή ζούμε εμείς, και έχει αποθάνει η ζωή;»
Άραγε...
Δημοσίευση σχολίου