Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2016
ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑΣ
Ἡ
μεμψιμοιρία εἶναι κατηγορία παρὰ τὸ πρέπον τῶν δῶρων ποὺ λαμβάνει κανείς.
Ἰδοὺ δέ
τὶ λογῆς ἄνθρωπος εἶναι ὁ μεμψίμοιρος.
— Ἂν φὶλος του θυσιάσας στείλῃ εἰς αὐτὸν μερίδα
κρέατος, λέγει εἰς τον φέροντα ‘ἐλυπήθη ὁ κύριός σου νὰ μὴ φάγω καὶ ἐγὼ ἀπὸ τὸν
ζωμὸν τοῦ κρέατος καὶ νὰ πιῶ ὀλίγο κρασάκι, διὰ τοῦτο δὲν μὲ ἐκάλεσε εἰς τὸ δεῖπνον’.
— Ἂν ἀπὸ
τὴν ἐρωμένην του λαμβάνῃ φιλήματα, τῆς λέγει ἀπορῶ ἂν αὐτὰ προέρχωνται ἀπὸ τὴν
καρδιά σου’·
— θυμώνει
κατὰ τοῦ Διὸς ὄχι διότι δὲν βρέχει ἀλλὰ διότι βρέχει ἀργά.
— Ἂν εὕρῃ
εἰς τὸν δρόμον βαλλάντιον, λέγει· ‘καλά, ἀλλὰ δεν ἔχω εὕρει ποτὲ θησαυρό’.
— Εἰς ἐκεῖνον ποὺ τοῦ φέρει την καλὴν ἀγγελίαν ὅτι
ἀπέκτησε υἱὸν λέγει ‘ἀλλὰ πρόσθεσε ὅτι ἐχάθη καὶ τὸ ἥμισυ τῆς περιουσίας μου’.
— Ὅταν
εἰς τὸ δικαστήριον κερδίσῃ παμψηφεὶ δίκην, κατηγορεῖ τον γράψαντα τὴν ἀπολογίαν
του ότι ἔχει παραλίπει πολλὰ ἐπιχειρήματα.
— Ὅταν
οἱ φίλοι του κάμουν συνεισφορὰν δι’ αὐτὸν καὶ κἄποιος τοῦ εἴπῃ ‘ἔ! τώρα πρέπει
νὰ εἶσαι χαρούμενος’, ἀπαντᾷ "μὰ πῶς; ἀφοῦ πρέπει καὶ τὰ χρήματα νὰ δώσω ὀπίσω
εἰς τὸν καθένα καὶ ἐκτὸς τούτου νὰ χρεωστῶ χάριν ὡς εὐεργετημένος;"
Εκείνοι
που φθονούν είναι πιο δυστυχισμένοι από τους υπόλοιπους, γιατί εκτός από τις
δικές τους συμφορές λυπούνται και για τα καλά των άλλων.
Θεόφραστος
(Ανθ. Στοβ. ΛΗ, 43)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου