ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑΣ

Ἡ μεμψιμοιρία εἶναι κατηγορία παρὰ τὸ πρέπον τῶν δῶρων ποὺ λαμβάνει κανείς.

Ἰδοὺ δέ τὶ λογῆς ἄνθρωπος εἶναι ὁ μεμψίμοιρος.

 — Ἂν φὶλος του θυσιάσας στείλῃ εἰς αὐτὸν μερίδα κρέατος, λέγει εἰς τον φέροντα ‘ἐλυπήθη ὁ κύριός σου νὰ μὴ φάγω καὶ ἐγὼ ἀπὸ τὸν ζωμὸν τοῦ κρέατος καὶ νὰ πιῶ ὀλίγο κρασάκι, διὰ τοῦτο δὲν μὲ ἐκάλεσε εἰς τὸ δεῖπνον’.

— Ἂν ἀπὸ τὴν ἐρωμένην του λαμβάνῃ φιλήματα, τῆς λέγει ἀπορῶ ἂν αὐτὰ προέρχωνται ἀπὸ τὴν καρδιά σου’·

— θυμώνει κατὰ τοῦ Διὸς ὄχι διότι δὲν βρέχει ἀλλὰ διότι βρέχει ἀργά.

— Ἂν εὕρῃ εἰς τὸν δρόμον βαλλάντιον, λέγει· ‘καλά, ἀλλὰ δεν ἔχω εὕρει ποτὲ θησαυρό’.

—  Εἰς ἐκεῖνον ποὺ τοῦ φέρει την καλὴν ἀγγελίαν ὅτι ἀπέκτησε υἱὸν λέγει ‘ἀλλὰ πρόσθεσε ὅτι ἐχάθη καὶ τὸ ἥμισυ τῆς περιουσίας μου’.

— Ὅταν εἰς τὸ δικαστήριον κερδίσῃ παμψηφεὶ δίκην, κατηγορεῖ τον γράψαντα τὴν ἀπολογίαν του ότι ἔχει παραλίπει πολλὰ ἐπιχειρήματα.

— Ὅταν οἱ φίλοι του κάμουν συνεισφορὰν δι’ αὐτὸν καὶ κἄποιος τοῦ εἴπῃ ‘ἔ! τώρα πρέπει νὰ εἶσαι χαρούμενος’, ἀπαντᾷ "μὰ πῶς; ἀφοῦ πρέπει καὶ τὰ χρήματα νὰ δώσω ὀπίσω εἰς τὸν καθένα καὶ ἐκτὸς τούτου νὰ χρεωστῶ χάριν ὡς εὐεργετημένος;"

ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ XVII-XXIII

Εκείνοι που φθονούν είναι πιο δυστυχισμένοι από τους υπόλοιπους, γιατί εκτός από τις δικές τους συμφορές λυπούνται και για τα καλά των άλλων.

Θεόφραστος (Ανθ. Στοβ. ΛΗ, 43)