ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΟΥ

Ο Ουίλλιαμ Φόνκερ έλεγε πως οι σοφοί έχουν όνειρα αρκετά μεγάλα για να μην τα χάνουν απ’ το βλέμμα τους όταν τα κυνηγάνε.
Ό,τι φέρνουμε εις πέρας το έχουμε από πριν φανταστεί. Στην οθόνη του μυαλού προβάλλουμε αυτό που θα μπορούσε να υπάρξει προτού αναζητήσουμε τα μέσα για να το πραγματοποιήσουμε. Τα επιτεύγματα έχουν θέση στην αντίθετη πλευρά της φαντασίας, αλλά πριν σμιλεύτηκαν σε αυτήν. 

Το πεπρωμένο ενός ανθρώπου εξαρτάται από το μεγαλείο των ονείρων του, ανεξάρτητα αν θα προσπαθήσει να τα εκπληρώσει. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί άνθρωποι παρκάρουν τα όνειρα στην παιδική ηλικία ή στην εφηβεία και υιοθετούν στάσεις ηττοπάθειας του τύπου “έτσι είναι η ζωή” ή “τι θέλεις, έχω δουλειά”.
Με αυτήν τη διάθεση του υποταγμένου είναι αδύνατο να πράξεις κάτι σημαντικό σε αυτό τον κόσμο. Όπως υπαινίσσεται ο Νίτσε σε τούτο τον αφορισμό, τίποτα δεν είναι τόσο δικό μας όσο τα όνειρά μας – γι’αυτό, αν τα αφήσουμε να χαθούν, εγκαταλείπουμε συγχρόνως κάτι πολύ σημαντικό που έχουμε: την ικανότητα να πραγματοποιούμε τις πιο βαθιές επιθυμίες μας. 

Επεξεργάσου έναν κατάλογο με τα μεγάλα όνειρα της ζωής σου. Ποια έχουν εκπληρωθεί; Ποια απέτυχαν; Ποια εγκατέλειψες στα μισά του δρόμου; Και το σπουδαιότερο: Τι όνειρο θα βάλεις στον ορίζοντα από τούτη τη στιγμή;

Πηγή.