ΕΡΩΣ – ΟΛΩΝ ΜΑΖΙ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΟΛΙΣΜΑ

ΕΡΩΣ - Ο ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΙΟ ΩΡΑΙΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ (ΗΣΙΟΔΟΣ. ΘΕΟΓΟΝΙΑ (116 - 153) 

ΠΗΓΗ: http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/browse.html?text_id=2&page=3&fbclid=IwAR2DNvvtcGzgVCE2qwi68FDtY0bvMXbnJC6idjx8zgQ4bMAjRO9R-qY39ec

«Η σοφία ανήκει στα ωραιότερα πράγματα, ο Έρωτας είναι έρωτας προς το ωραίο, άρα κατ᾽ ανάγκην ο Έρωτας είναι φιλόσοφος. Και ως φιλόσοφος που είναι, βρίσκεται ανάμεσα στη σοφία και την αμάθεια» (Συμπόσιον 204b).

«…μόνο το κάλλος είχε τη μοίρα να είναι κάτι κατάφωτο και αξιαγάπητο» (Πλάτωνος, Φαίδρος 250b-d), και σε αυτό μπορεί να μας οδηγήσει η θεϊκή μανία του Έρωτα.

Ο Έρωτας.  Των σοφών το θέαμα, των θεών το καύχημα. Ζηλευτός στους αμετόχους, θησαυρός για τους κατόχους. Της Απολαύσεως, της Ανέσεως, της Ευμαρείας, των Θελγήτρων, της Λαχτάρας. Του Πόθου πατέρας. Αγρυπνεί  για τους καλούς. Αδιαφορεί για τους κακούς. Σε κάθε κόπο, σε κάθε φόβο, σε κάθε πόθο, σε κάθε λόγο βοηθός, πολεμιστής, συμμαχητής και σωτήρας τέλειος. Όλων μαζί των θεών και ανθρώπων στόλισμα. Οδηγητής πανέμορφος, πανίσχυρος. Αυτόν ν' ακολουθεί χρεωστεί ο κάθε άνθρωπος μ' αρμονικά υμνολογήματα, να ενώνει τη φωνή του στο τραγούδι του, που τραγουδά, και των θεών και των ανθρώπων όλα τα στήθη σαγηνεύει. (ΠΛΑΤΩΝΟΣ - ΣΥΜΠΟΣΙΟ)

Ξέρεις τι είναι ο έρωτας; Το άγριο μπλε της θάλασσας, Το βαθύ κόκκινο της παπαρούνας. Το φλύαρο πράσινο του λειβαδιού. Το μεθυσμένο πορτοκαλί του χειμωνιάτικου ήλιου. (Αλκιόνη Παπαδάκη)