ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΑΙ. Η «ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ» ή Ο «ΕΚΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ» ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ: Ο ΕΧΘΡΟΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ!

«Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα» Οράτιος

«Πολύ δεν θέλει ο Έλληνας να χάσει την λαλιά του και να γίνει μισέλληνας από την αμυαλιά του» Νίκος Γκάτσος
Αναρωτιέμαι αν και πόσοι από μάς έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται με την Ελληνική Γλώσσα και Γραφή. Θα μου πείτε μ` όλα τα υπόλοιπα, που να καταλάβουμε πως εκδόθηκε από το National Geographic η «Οδύσσεια» του Όμηρου, στα Ελληνικά!  Θά `λεγε κανείς περήφανος: «Πόσο μας εκτιμούν οι Ευρωπαίοι και πόσο σημαντικά πράγματα έκαναν οι πρόγονοί μας», κ.λ.π,. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Η Οδύσσεια αυτή τη φορά εκδόθηκε σ` ένα έκτρωμα, που μόνο ελληνική γλώσσα δεν θυμίζει:  Αποτελείται από μόλις 21 γράμματα, όπως είχε ζητήσει ο Ευρωβουλευτής της Κύπρου, ( Δείτε εδώ: http://www.newsbomb.gr/prionokordela) αλλά εμείς ασχολούμασταν με «τις φωτιές στα μπατζάκια» μας που είχαμε ήδη και δεν το προσέξαμε …καθόλου μάλλον!
«Στις μέρες μας, όπου ακόμα και τα αυτονόητα αμφισβητούνται, έχει αρχίσει ν` ακούγεται  η άποψη ότι δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες γλώσσες, αλλ` ότι όλες έχουν την ίδια αξία. Αυτό είναι τόσο παράλογο να το πιστεύει κανείς, όσο το να πιστεύει ότι μπορούν σ` ένα αγώνα δρόμου, όλοι οι δρομείς να τερματίσουν ταυτόχρονα! Κάτι τέτοιο, είν` απλά αδύνατον…» (Αλέξανδρος Αγγελής, Γλωσσολόγος).
Μάλιστα, ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός, Βέρνερ Χάϊζενμπεργκ, είχε παρατηρήσει αυτή τη σημαντική ιδιότητα, για την οποία είχε πει: «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είν` ότι συνήθως η κάθε ελληνική λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο, που εντυπωσιάζει και συνάμα δίνει τροφή για τη σκέψη!!
Είναι προφανής η σχέση, που έχει η γλώσσα με τη σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει κι ο George Orwell στο έργο του «1984», «απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη». Στο έργο του αυτό, το «εφιαλτικό καθεστώς», που περιγράφει προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις!!!
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάϊ Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.
Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μπορείς να μιλάς σωστά, σημαίνει, ότι ήδη είσαι σε θέση να σκέφτεσαι σωστά, να δημιουργείς διαρκώς λόγο κι όχι μόνο να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις. Αναλογιστείτε, λοιπόν, πόσο πραγματικά μεγάλο κρίμα είναι να διδάσκονται τα Αρχαία Ελληνικά με τέτοιο φρικτό τρόπο στο σχολείο, ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό… Κάτι τόσο συνεκτικό μεταξύ μας και των προγόνων μας, στους 40 αιώνες της εθνικής μας διαδρομής…
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, αφού προέρχεται από το ρήμα «άδω», που σημαίνει «τραγουδώ».

 Όπως γράφει κι ο μεγάλος ποιητής μας κι ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς, θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι: «η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής».
Αλλά κι ο Γίββων μίλησε για: «μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων».
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για τις νότες, παρά χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου μας… Να τονίσουμε εδώ ότι οι επαρχιώτες, λ.χ., οι Κερκυραίοι, οι Κρητικοί, οι Κύπριοι κι οι Πόντιοι, του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά, απ`  ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως τούτης…
Πολλές Ομηρικές λέξεις σώζονται ακόμα και σήμερα στις Ευρωπαϊκές γλώσσες κι αυτές οι πάμπολλες λέξεις, φυσικά δεν εμπίπτουν στην κατηγορία των «αμιγώς Ελληνικών». Μια απ` αυτές τις λέξεις είναι το γνωστό «kiss». Ακούγεται αστεία, σαν δήλωση, ότι είναι στην ουσία Ελληνική λέξη, ε; Κι όμως, στ` Αρχαία Ελληνικά, το «φιλώ» είναι «κυνέω / κυνώ», εξ’ ού και το «προσκυνώ» (σημαίνει «κάνω ένα βήμα μπροστά και δίνω ένα φιλί»). Στην προστακτική το ρήμα γίνεται «κύσον με», δηλαδή «φίλησέ με», όπως θα είπε κι η Πηνελόπη στον Οδυσσέα, όταν τον είδε να επιστρέφει στην Ιθάκη. Στα Αγγλικά θα λέγαμε «kiss me»… Ο βαθμός ομοιότητας των δύο φράσεων, δεν αφήνει χώρο γι` αμφιβολίες. Κι αυτό είναι μόνο ένα απ` τα πολλά παραδείγματα!!! («Η μαγεία της Ελληνικής γλώσσας», Αλέξανδρος Αγγελής, Αντίβαρο, Δεκέμβρης 2007).
Ο εχθρός προ των πυλών!
Αγαπητοί φίλοι μου, είναι απαραίτητο, όλοι να ενημερωθούμε, για τη νέα αυτή και δόλια ανθελληνική επίθεση, με το πρόσχημα δήθεν του «εκσυγχρονισμού» ή της «απλοποίησής»  της (ήδη επικίνδυνα …ρημαγμένης τα τελευταία χρόνια) γλώσσας μας! Οι εποχές είναι πονηρές κι επικίνδυνες.
Η γλώσσα μας είναι ο συνδετικός μας κρίκος με την μακρά ιστορική μας μνήμη, με τα λαμπρά προγονικά επιτεύγματα, τους αγώνες μας, την επιβίωσή μας δια μέσου των 40 αιώνων.
Αλλοίμονο, αν θυσιάσουμε και τη γλώσσα μας… Τι θα μείνει τελικά; Ποια γλώσσα θα μιλούμε; Ποια γλώσσα θα μαθαίνουμε; Αυτοί συνεχώς θα προσπαθούν…
Ήδη, λόγω δήθεν της κρίσης, ελάττωσαν το προσωπικό των ελληνικών σχολείων και των ελλήνων εκπαιδευτικών στα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού, που τα παιδιά των ξενιτεμένων μας μαθαίνουν τα ελληνικά, παράλληλα με τη γλώσσα της χώρας τους.
Αναλογιστείτε το δεινό φαινόμενο εκατομμυρίων ελλήνων του εξωτερικού, να μη μιλούν και γράφουν ελληνικά!!! Ούτε τολμώ να το φανταστώ…
Θα ήθελα να προσθέσω και τα εξής:
-       Ας τολμήσει κάποιος ξένος να προτείνει σ` ένα Γάλλο, να εξαλείψει τους τρεις τόνους ή να γράψει το beaucoup  - bocou, ή  το couteau – couto
-       Aς τολμήσει να προτείνει σ` έναν Άγγλο να γράψει αντί thought -thot, αντί wrought – rot
-       ή σ` ένα Γερμανό να γράψει, αντί Gemutsbeschaffenheit -Gemutsbesafenheit  ή αντί Erbschleicher – Erbsleiher
και θα δούμε τι θα γίνει!!
Έτσι εμείς θα γράφουμε:  «Σίμερα  ι  μέρα ίνε καλί» ή «Ι  άγκελι τον ουρανόν»… Ή τις ακόλουθες φράσεις: «Από αφτίν λιπόν τι διίγισι του Ομίρου λίπουν»…. «Αφτί ι γινέκα φορούσε στο δεξί αφτί τις ένα αρκετά εντιποσιακό σκουλαρίκι φτιαγμένο από φύλλα εφκαλίπτου κε αβγά χελιδονιόν», κ.λ.π. Το να υπάρχουν πολλά, άλλωστε,  γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι, κ.λ.π.), όχι μόνο δε θά `πρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας. Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της, μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία, αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μιας λέξης («Η μαγεία της Ελληνικής γλώσσας», Αλέξανδρος Αγγελής, Αντίβαρο, Δεκέμβρης 2007).
Πως σας φαίνεται; Πως τολμούν να την προτείνουν; Και πως αντιδρούμε εμείς σ` αυτές τις ακατανόμαστες προκλήσεις;  Όπως θα μπορούσε κανείς να  καταλάβει, η επίθεση είναι σ` όλα τα επίπεδα. Αν αφήσουμε να δολοφονηθεί έτσι η γλώσσα μας, τότε έχουμε χάσει όλα τα παιχνίδια του μέλλοντός μας.
Ας θυμηθούμε τι έγραψε ο, πάντα επίκαιρος, ποιητής μας Γεώργιος Σουρής:
«Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή»

Κι ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε:
«Tὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική·
τὸ σπίτι φτωχικὸ στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου.
Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου
στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου »
(«Ἄξιον ἐστί»)

«ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΈΛΛΗΝΑΣ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΛΑΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΣΕΛΛΗΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΥΑΛΙΑ ΤΟΥ» Νίκος Γκάτσος

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ: http://olympios1.blogspot.gr/2012/08/blog-post_210.html

Στίχοι: Σοφία Αθανασιάδου Μουσική: Παντελής Θαλασσινός Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός. Από άλλα περιβόλια.

...Η γλώσσα που μας δώσατε σμίλεψε το σκαρί μας,

το νου με γνώση μπόλιασε, πότισε την ψυχή μας.

...αθανασία γνώρισε στα έργα των ανθρώπων,

φεγγάριασε τη σκοτεινιά ξένων λαών και τόπων.

...γλωσσολαλιά Ελληνική, της οικουμένης θάμα!!!

______________________________________________________

ΓΡΑΦΗ ΓΚΡΙΚΛΙΣ = ΚΩΝΕΙΟΝ = 1005

ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΝ ΠΡΟΪΟΝ = 1005

Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ = ΝΑΡΚΩΣΙΣ = ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΟΣ = 1381

______________________________________________________

«Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΔΙΑΣΑΛΕΥΣΙΝ ΤΟΥ ΛΟΓΙΚΟΥ» ΠΛΑΤΩΝ