Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Η Φύση μας διδάσκει ότι το φυσιολογικό είναι η πολυμορφία. Κάθε βιολογικό είδος που χάνει την πολυμορφία του και ομογενοποιείται, η σοφή και ιερή Φύση, που «απάντων των διδαγμάτων κρατεί» όπως έλεγαν οι Έλληνες της προχριστιανικής εποχής, το καταστρέφει και το αντικαθιστά με κάτι άλλο που χαρακτηρίζεται ξανά από πολυμορφία.

Ο νόμος της πολυμορφίας δεν αφορά μόνο τα βιολογικά είδη. Αφορά και τις κοινωνίες των ανθρώπων και τα πολιτισμικά δημιουργήματά τους, δηλαδή τους τρόπους ζωής τους, τις παραδόσεις τους και τις θρησκείες τους.

Επί εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα έζησε σε μια εκπληκτική πολυμορφία, στην οποία εκατοντάδες έθνη ζούσαν σύμφωνα με τις καταβολές και την ιδιοσυγκρασία τους, με τα δικά τους έθιμα και τις δικές τους θρησκείες. Πουθενά στον πλανήτη δεν υπήρχαν ίδιοι άνθρωποι, σε κάθε περιοχή άνθιζε ένας αυτόχθων εθνικός πολιτισμός (Εθνισμός) του οποίου φορείς ήσαν αποκλειστικά οι άνθρωποι του συγκεκριμένου έθνους.

Κανένα από αυτά τα έθνη δεν ενδιαφερόταν να επιβάλει τον πολιτισμό του, πόσω μάλλον την θρησκεία του, σε άλλα έθνη, παρ’ όλο που πρόθυμα υιοθετούσαν το ένα από το άλλο πολιτισμικά στοιχεία που έκριναν ότι ήσαν χρήσιμα γι’ αυτά.

Η παράλογη και αντιφυσική απαίτηση για ομογενοποίηση των ανθρώπων, που στον 20^ο αιώνα την είδαμε να εκδηλώνεται με απερίγραπτη θηριωδία στο επίπεδο των πολιτικών ιδεών από τους Ναζί έως τους Ερυθρούς Χμερ, γεννήθηκε ιστορικά ταυτόχρονα με την στροφή τού έως τότε γεωγραφικά εντοπισμένου «μονοθεϊσμού» σε επεκτατικές, προσηλυτιστικές και εθνοκτόνες δράσεις, στα πλαίσια αυτού που γνωρίζουμε ως «Χριστιανισμό». Ελάχιστους αιώνες μετά ακολούθησε και ο δεύτερος επεκτατικός βραχίονας, τον οποίο γνωρίζουμε ως «Ισλαμισμό».

Η επί αιώνες βίαιη επέκταση του λεγόμενου «μονοθεϊσμού» κατέστρεψε όλους τους πολιτισμούς και τις θρησκείες που είχαν την ατυχία να συναντηθούν μαζί του και κόστισε στην ανθρωπότητα δισεκατομμύρια νεκρούς και βασανισμένους. Όσα έθνη δεν εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, υπέστησαν εκείνο που ο εθνολόγος Robert Jaulin ονόμασε «εθνοκτονία», δηλαδή συστηματική καταστροφή του τρόπου ζωής και σκέψης τους (η «εθνοκτονία» διαφέρει από την «γενοκτονία» στο ότι αποσκοπεί όχι στην φυσική εξόντωση των ανθρώπων αλλά στην εκμηδένιση της κουλτούρας τους: ο γενοκτόνος σκοτώνει με φυσικό τρόπο, ο εθνοκτόνος σκοτώνει πνευματικά). Εδώ και πολύ καιρό, οι άνθρωποι των εκχριστιανισμένων ή εξισλαμισμένων εθνών είναι ολόϊδιοι με τους ανθρώπους των άλλων ομοίως κατεστραμμένων εθνών, με τον ίδιο προγραμματισμό, τους ίδιους φόβους, τις ίδιες προκαταλήψεις και την ίδια μισαλλοδοξία μέσα στα κεφάλια τους.

Για τις «μονοθεϊστικές» θρησκείες, οι άνθρωποι που δεν προσχωρούν σε αυτές και επιμένουν να διατηρούν (τι πιο φυσιολογικό!) την θρησκεία των προγόνων τους, δεν είναι «κάποιοι άλλοι» που έχουν στο κεφάλι και την καρδιά τους «κάποια άλλα» πράγματα, αλλά διαβολικά όντα που υποτίθεται ότι παρεμποδίζουν την παγκόσμια επιβολή της θέλησης του «θεού» των «μονοθεϊστών». Οι «άπιστοι» απλώς… δεν πρέπει να υπάρχουν.

Σε προγενέστερους αιώνες οι «άπιστοι» σφάζονταν, βασανίζονταν, καίγονταν στις πυρές. Σήμερα, χάρη στις ιδέες του Διαφωτισμού και σε δύο σχεδόν αιώνες επαναστάσεων, αυτή η δυνατότητα ευτυχώς έχει αφαιρεθεί (τουλάχιστον έως τώρα) από τους αυτόκλητους κατόχους των «μοναδικών» «Αληθειών». Περιορίζονται λοιπόν εκεί που έχουν υπό την εξουσία τους τα κράτη και τις κοινωνίες να συντρίβουν έμμεσα τους «άπιστους» με άλλα μέσα. Η αρνητική διάκριση είναι ένα από αυτά.

ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΚΙ ΑΣ ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ

Μετά από αιώνες υποχρεωτικής αφάνειας υπό την απειλή της φυσικής εξόντωσης των μελών της, η Ελληνική Εθνική Παράδοση και Θρησκεία εμφανίστηκε ξανά δημόσια όταν η δημοκρατία σταθεροποιήθηκε επαρκώς στον τόπο μας ώστε να αποτολμηθεί κάτι τέτοιο και διεκδικεί ισονομία, ισηγορία και θεσμική αναγνώριση από την Ελληνική Πολιτεία, η οποία όμως δεν έχει ακόμη απεκδυθεί το θεοκρατικό, βυζαντινό ένδυμα και ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την Εκκλησία.

Για την ώρα, ενάντια μάλιστα στα ισχύοντα στις σύγχρονες ευρωπαϊκές χώρες, η Ελληνική Πολιτεία προτιμάει να αυτογελοιοποιείται παριστάνοντας ότι δεν μας γνωρίζει (παρά το επίσημο Υπόμνημά μας της 7^ης Μαϊου 2006), αφήνοντας κοινωνικά και επαγγελματικά εντελώς ανυπεράσπιστα τα μέλη μας μπροστά στην μισαλλοδοξία των θεοκρατών και των ανάλογα προγραμματισμένων «πιστών». Δεν μπορούμε όμως να τους κάνουμε την χάρη και να εξαφανισθούμε. Το κατ’ εξοχήν μη διαπραγματεύσιμο δικαίωμά μας είναι το να εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε. Να εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε και να μεταδίδουμε την δική μας Παράδοση στις γενιές που ακολουθούν.

Οκτώβριος «2010»

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ

(Υ.Σ.Ε.Ε.)

www.ysee.gr/download/diakriseis.pdf