ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΟ ΑΧΑΡΗ ΚΑΙ ΑΓΟΝΗ ΠΡΑΞΗ, AΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΡΣΗ ΤΩΝ ΓΟΝΩΝ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΟΝΤΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ

Δεν υπάρχει πιο άχαρη και άγονη πράξη: Aπό την έπαρση των γόνων όταν και οι Πρόγονοί τους δεν τους εγκρίνουν και δεν υπερηφανεύονται γι αυτούς.
Η σχέση γόνων-προγόνων πρέπει να είναι εναρμόνια «εναντιοδρομία» (ο αυτός δρόμος άνω και κάτω). Διαφορετικά κινδυνεύουμε να πέσουμε σε Τραγωδία ή Ιλαρο-κωμωδία. Και πρέπει ο Σύγχρονος Πνευματικός Ελληνισμός να περάσει ανάμεσα σ' αυτές τις Συμπληγάδες αν θέλει να Δια-σωθεί.

Και πρώτα απ’ όλα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τα Εθνικά σφάλματά μας:
Ήταν σφάλμα που μετά την Απελευθέρωσή μας (το ’21) δεν στραφήκαμε, κυρίως, προς την Πνευματική Ελληνική Αρχαιότητα.
Ενώ οι ήρωες του ’21 και όλοι οι Φιλέλληνες αγωνισταί έχυναν αφειδώς το  αίμα τους στο «Πνεύμα και το όνομα» αυτής ακριβώς της Πνευματικής Αρχαιότητος.

Εμείς (δηλαδή μερικοί μέτριοι διανοηταί που «πέρασαν» για «μεγάλοι») αντικαταστήσαμε τους Κλασικούς «Χρυσούς» Προγόνους μας… με τον Θεόφιλο και τον Μακρυγιάννη - και μόνο.

Οποία απρέπεια - Φεύ!
Να μην ανατρέχει η Μνημοσύνη σου παρά σε 1-2 αιώνες!

Αντί να αποκαταστήσουμε, μαζί με την Σημαντική εκμάθηση της Πνευματικής Κλασικής Ελλάδας, και όλο το θαυμάσιο σε νοήματα και ύψιστες σημασίες Ελληνικό ΠΑΝ-ΘΕΟ, ανοίξαμε διάπλατα την Εθνική μας Πύλη σε ξένες Επιρροές και άσχετα σ’ εμάς Ιδεο-πρότυπα!
Κι αυτό υπήρξε ψυχολογική και πνευματική Συμφορά.

Γιατί ο γνήσιος και Πανάρχαιος Ελληνισμός είναι εντελώς διαφορετικός από αυτά τα «παλαιο-ζωδιακά» μορφότυπα.
Η Νεώτερη Πνευματική Ελλάδα -μετά το 1821- όφειλε να επανέλθει στην δική της Εθνική Παράδοση. Ώστε να συνεχίσει τις λαμπρές προσπάθειες των Νεο-Πλατωνικών και Νεο-Πυθαγορείων χωρίς διενέξεις και απώλεια Πολιτιστικού χρόνου με ξένους στην Ελληνική Υπόσταση «Θεούς».

Γιατί με τα δικά μας Θεϊκά Πρότυπα δοξάστηκε και μεγαλούργησε παγκοσμίως το Έθνος μας.
Συνεπώς αυτό που έπρεπε να κάνουμε ήταν και είναι: Να ανανεώσουμε, στο εξελικτικό σπειροειδές, τις ερμηνείες μας, ώστε να γίνουν πολύ πιο σημαντικές, επάνω στα εντελώς δικά μας Ιδεοπρότυπα ή Αρχέτυπα. Και έχουμε τόσο πολλά και τόσο Υψιπετή. Αρκεί, για παράδειγμα, να θυμηθούμε όλοι πως τα τρία τέταρτα του Ουράνιου Στερεώματος φέρουν διαχρονικές Ελληνικές Ονοματοποιήσεις: Ανδρομέδα - Πλειάδες - Λύρα κ.α.

Όταν κυριο-λεκτικά είμαστε ανάδοχοι των κυριότερων αστερισμών, ποιον άλλον έχουμε ανάγκη για πολιτιστικά –τουλάχιστον– «δάνεια»;;;
Τι τους χρειαζόμαστε τους Θεούς των άλλων;
Να τους Σεβαστούμε – ναι. Να τους Πατροθετήσουμε – Όχι.
Έτσι έχασαν γενιές Ελλήνων την σημαντική επαφή τους με τα «Ριζώματα Αενάου Φύσεως» της Πανάρχαιας Φυλετικής μας Υπόστασης.

Αναστάσιος Ασημακόπουλος
ΕΝΩΔΩΝ  - ΑΙΘΕΡΟΔΡΟΜΙΟ