«Ο Ζεύς, η Μήτις, ο Έρως, είναι εξ αρχής ενωμένοι ο ένας προς τον άλλον με δεσμούς Φιλίας και Αγάπης.» — Πρόκλος
«Πρότερον δ ουκ ήν γένος αθανάτων, πρίν Έρως ξυνέμειξεν άπαντα.»
Λοιπόν, επειδή ο Ζεύς περιέχει τα πάντα. Διότι ο Δημιουργός ήταν και Μήτις, πρώτος γεννήτορας και Έρως, που πολλές παρέχει τέρψεις. Και ως Μήτις τίκτει, φέρει στο είναι της την Αθηνά, ενώ ως Έρως φέρει στην ολοκλήρωσή της την γέννηση της ερωτικής σειράς. Μέσα του έχει κι αυτός, ο Δημιουργός, την ποιητική δύναμη όλη του Έρωτος. Διότι είναι και Μήτις, πρώτος γεννήτορας, και Έρως πολυτερπής. Άρα, κατά φυσικόν λόγο, είναι αίτιος της Αγάπης που συνδέει τα δημιουργήματα και της αρμονικής μεταξύ τους συμφωνίας. Και ίσως τούτο έχοντας στο νου ο Φερεκύδης, έλεγε ότι ο Δίας, όταν είναι έτοιμος να δημιουργεί μεταβάλλεται σε Έρωτα.
«Τα τοίνυν όλα περιέχων ο Ζεύς. Ήν γάρ ο δημιουργός και « Μήτις πολυτερπής », και ως μεν Μήτις τίκτει την Αθηνάν, ως δε Έρως απογεννάει την ερωτικήν σειράν. Έχει δε και αυτός (ο δημιουργός) εν αυτώι την του Έρωτος αιτίαν. Έστι γάρ και Μήτις πολυτερπής. Εικότως άρα φιλίας εστίν αίτιος τοις δημιουργήμασι και ομολογίας. Και ίσως προς τούτο αποβλέπων ο Φερεκύδης έλεγεν εις Έρωτα μεταβεβλήσθαι τον Δία μέλλοντα δημιουργείν. Πάντα γάρ εν Ζηνός μεγάλου τάδε σώματι κείται.»
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ: http://www.schizas.com/site3/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου