Χ . Με τέτοια λόγια συγκρατούσε τους Σμυρναίους. Όταν όμως εκδηλώθηκε η νόσος στην Έφεσο και πουθενά δεν βρισκόταν σωτηρία, έστειλαν πρέσβεις και καλούσαν τον Απολλώνιο να πάει ως γιατρός της συμφοράς τους.
Αυτός έκρινε ότι το ταξίδι δεν παίρνει αναβολή και είπε: «Ας πάμε», και βρέθηκε στην Έφεσο, κάνοντας το ίδιο με τον Πυθαγόρα, νομίζω, που ήταν συγχρόνως στους Θούριους και τους Μεταποντίους.
Αφού συγκέντρωσε τους Εφέσιους, τους είπε: «Κουράγιο, σήμερα θα σταματήσω την αρρώστια». Αμέσως συγκέντρωσε μικρούς και μεγάλους στο θέατρο, όπου υπήρχε άγαλμα του Αποτρόπαιου 7.
Οι Εφέσιοι απορούσαν με τα λόγια του και θεωρούσαν φοβερό να σκοτώσουν ένα ξένο, που βρισκόταν σε τόσο άθλια κατάσταση, και τους ικέτευε και ζητούσε τον έλεό τους. Ωστόσο, ο Απολλώνιος επέμενε να τους παρακινεί να ριχτούν πάνω του και να μην τον αφήσουν να φύγει. Μόλις άρχισαν μερικοί να ρίχνουν πέτρες, αυτός, που φαινόταν τυφλός, είδε. Τα μάτια του φάνηκαν γεμάτα φωτιά. Οι Εφέσιοι κατάλαβαν ότι υπήρχε κάποιος δαίμονας και πέταξαν πέτρες μέχρι που τον σκέπασαν με λίθινη στήλη. Μετά από λίγο ο Απολλώνιο ς τους είπε να απομακρύνουν τις πέτρες και να αναγνωρίσουν το θηρίο που είχαν σκοτώσει. Αφού λοιπόν ξεσκεπάστηκε αυτός που νόμιζαν ότι είχαν χτυπήσει, εκείνος είχε εξαφανιστεί και στη θέση του αντίκρισαν ένα σκύλο, παρόμοιο στη μορφή με τα σκυλιά των Μολοσσών και στο μέγεθος ίσο με το πιο μεγάλο λιοντάρι, λιωμένο από τις πέτρες, που έβγαζε αφρούς από το στόμα όπως οι λυσσασμένοι.
ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ - ΑΠΑΝΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου