Είναι γνωστό ότι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ δεν είναι μόνο το ΣΩΜΑ του αλλά και η ΨΥΧΗ του.
Κάθε ένα στοιχείο ξεχωριστά, δεν μπορεί να αποτελέσει τον ΑΝΘΡΩΠΟ.
Θα μπορούσαμε ωστόσο να βρούμε κάποιες συναφείς σχέσεις που να συνδέουν τον τρόπο λειτουργίας της ΨΥΧΗΣ με τον τρόπο λειτουργίας του ΣΩΜΑΤΟΣ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ;
Ας εξετάσουμε την γνώμη του Αριστοτέλη, όπως διατυπώνεται στην αρχή του βιβλίου του «ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΚΑ» 805a
Σαν παράδειγμα τέτοιων μεταβολών θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την περίπτωση της μέθης και των ασθενειών.
Διότι σε αυτές τις περιπτώσεις, ο τρόπος συμπεριφοράς των ανθρώπων φαίνεται να μεταβάλλεται εξαιτίας των παθημάτων του σώματος.
Μπορεί να συμβεί όμως και ακριβώς το αντίθετο: Δηλαδή το σώμα να είναι αυτό που συμπάσχει λόγω των παθημάτων της ψυχής και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στις περιπτώσεις του έρωτα, του φόβου, της λύπης και της ηδονής.
Υπάρχει λοιπόν τόσο πολύ μεγάλη αλληλεξάρτηση μεταξύ του σώματος και της ψυχής, που θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε την άποψη ότι οι παθήσεις που μπορεί να εκδηλώσει ένας άνθρωπος, οφείλονται στην ύπαρξη και των δύο αυτών αιτίων.
Διότι πάντοτε, υποχρεωτικά, κάθε ζωντανός οργανισμός διαθέτει ένα συγκεκριμένο σώμα, το οποίο θα φέρει εντός του και την αντίστοιχη ποιότητα ψυχής, με την οποία βρίσκεται συνδεδεμένο.
Κατ' επέκταση λοιπόν, σε κάθε διαφορετικό είδος ζώου, οι ειδικοί επιστήμονες (κτηνίατροι) μπορούν, παρατηρώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εμφάνισής του να προβαίνουν σε διαγνώσεις:
Εάν λοιπόν, τα συμπεράσματα στα οποία έχουμε καταλήξει μέχρι τώρα είναι αληθινά, (και βεβαίως, τα συμπεράσματά μας είναι πάντοτε αληθινά) θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι αν διαθέτουμε αυτές τις γνώσεις, είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε την επιστήμη της φυσιογνωμικής!
Οι πρώτοι προσπάθησαν να εξάγουν τα συμπεράσματά τους, παρατηρώντας τα ιδιαίτερα γένη του κάθε ζώου, έχοντας σαν προϋπόθεση ότι κάθε γένος ανταποκρίνεται σε μία ορισμένη μορφή ζώου με ανάλογα ψυχικά χαρακτηριστικά.
Οι δεύτεροι θεωρούν επιπλέον, ότι υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι τύποι σώματος ζώων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και όσα ζώα μοιάζουν σε αυτούς τους τύπους, θα πρέπει να διαθέτουν και αυτά τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά.
Οι τρίτοι, ναι μεν δέχονται αυτήν την μέθοδο, αλλά ασχολούνται με όλα τα είδη των ζώων, παρά περιορίζουν τις έρευνές τους αποκλειστικά και μόνο στο ανθρώπινο είδος.
Με την λογική αυτή, χωρίζουν τους ανθρώπους κατά έθνη, αναλόγως το πόσο διαφέρουν στην όψη και στα ήθη.
Για παράδειγμα, διαχωρίζουν τους Αιγύπτιους από τους Θράκες και τους Σκύθες, προσπαθώντας να διαγνώσουν την προσωπική τους ταυτότητα, χρησιμοποιώντας σαν κριτήριο τα φυσιογνωμικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Μερικοί άλλοι, εξάγουν τα συμπεράσματά τους από τον τρόπο που εκδηλώνονται τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους, λαμβάνοντας υπόψη τους σε ποια ψυχική διάθεση ανήκει το κάθε ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά.
Όπως για παράδειγμα, όταν ένας άνθρωπος οργίζεται ή φοβάται ή επιθυμεί την ερωτική συνεύρεση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση θα μπορούσε να βρίσκεται.
1 σχόλιο:
ΣΧΕΣΗ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ, ΟΠΩΣ ΔΙΑΤΥΠΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ «ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΚΑ»
Ὅτι αἱ διάνοιαι ἕπονται τοῖς σώμασι, καὶ οὐκ εἰσὶν αὐταὶ καθ᾿ ἑαυτὰς ἀπαθεῖς οὖσαι τῶν τοῦ σώματος κινήσεων.
τοῦτο δὲ δῆλον πάνυ γίνεται ἔν τε ταῖς μέθαις καὶ ἐν ταῖς ἀρρωστίαις.
πολὺ γὰρ ἐξαλλάττουσαι φαίνονται αἱ διάνοιαι ὑπὸ τῶν τοῦ σώματος παθημάτων.
καὶ τοὐναντίον δὴ τοῖς τῆς ψυχῆς παθήμασι τὸ σῶμα συμπάσχον φανερὸν γίνεται περί τε τοὺς ἔρωτας καὶ τοὺς φόβους τε καὶ τὰς λύπας καὶ τὰς ἡδονάς.
ἔτι δὲ ἐν τοῖς φύσει γινομένοις μᾶλλον ἄν τις συνίδοι ὅτι οὕτως ἔχει πρὸς ἄλληλα σῶμά τε καὶ ψυχὴ συμφυῶς ὥστε τῶν πλείστων ἀλλήλοις αἴτια γίνεσθαι παθημάτων.
οὐδὲν γὰρ πώποτε ζῷον γεγένηται τοιοῦτον ὃ τὸ μὲν εἶδος ἔσχεν ἑτέρου ζῴου, τὴν δὲ διάνοιαν ἄλλου,
ἀλλ᾿ ἀεὶ τοῦ αὐτοῦ τό τε σῶμα καὶ τὴν ψυχήν, ὥστε ἀναγκαῖον ἕπεσθαι τῷ τοιῷδε σώματι τοιάνδε διάνοιαν.
ἔτι δὲ καὶ τῶν ἄλλων ζῴων οἱ περὶ ἕκαστον ἐπιστήμονες ἐκ τῆς ἰδέας δύνανται θεωρεῖν, ἱππικοί τε ἵππους καὶ κυνηγέται κύνας.
εἰ δὲ ταῦτα ἀληθῆ εἴη (ἀεὶ δὲ ταῦτα ἀληθῆ ἐστίν), εἴη ἂν φυσιογνωμονεῖν.
οἱ μὲν οὖν προγεγενημένοι φυσιογνώμονες κατὰ τρεῖς τρόπους ἐπεχείρησαν φυσιογνωμονεῖν, ἕκαστος καθ᾿ ἕνα.
οἱ μὲν γὰρ ἐκ τῶν γενῶν τῶν ζῴων φυσιογνωμονοῦσι, τιθέμενοι καθ᾿ ἕκαστον γένος εἶδός τι ζῴου καὶ διάνοιαν.
οἱ δ᾿ ἐπὶ τούτοις σῶμά τι, εἶτα τὸν ὅμοιον τῷ σώματι σῶμα ἔχοντα καὶ τὴν ψυχὴν ὁμοίαν ὑπελάμβανον.
ἄλλοι δέ τινες τοῦτο μὲν ἐποίουν, οὐκ ἐξ ἁπάντων δὲ τῶν ζῴων ἐδοκίμαζον, ἀλλ᾿ ἐξ αὐτοῦ τοῦ τῶν ἀνθρώπων γένους,
διελόμενοι κατὰ τὰ ἔθνη, ὅσα διέφερε τὰς ὄψεις καὶ τὰ ἤθη,
οἷον Αἰγύπτιοι καὶ Θρᾷκες καὶ Σκύθαι, ὁμοίως τὴν ἐκλογὴν τῶν σημείων ἐποιοῦντο.
οἱ δέ τινες ἐκ τῶν ἠθῶν τῶν ἐπιφαινομένων, οἵᾳ διαθέσει ἕπεται ἕκαστον ἦθος,
τῷ ὀργιζομένῳ, τῷ φοβουμένῳ, τῷ ἀφροδισιάζοντι, καὶ τῶν ἄλλων δὴ παθημάτων ἑκάστῳ.
ἔστι δὲ κατὰ πάντας τούτους τοὺς τρόπους φυσιογνωμονεῖν, καὶ ἔτι κατ᾿ ἄλλους, καὶ τὴν ἐκλογὴν τῶν σημείων ἀνομοίως ποιεῖσθαι.
Δημοσίευση σχολίου