ΤΟ ΑΡΡΗΤΟ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

Η δύναμη της πειθαρχίας των μυστών ήταν τόση που δεν άφηνε τίποτε να διαρρεύσει προς τα έξω, ώστε να αποφευχθεί η κακή χρήση της μυητικής δύναμης. Όποιος παραβίαζε τον όρκο σιωπής και κοινολογούσε στους αμύητους έστω και ελάχιστες λεπτομέρειες, εθεωρείτο βλάσφημος και ασεβής. «Ο Όλυμπος εσείετο, οι θεοί οργιζόταν, σαν η ασέβεια του μύστη να απειλούσε το σύμπαν. Ο Άρειος Πάγος συνεδρίαζε αμέσως και ο λαός ψήφιζε την καταδίκη σε θάνατον του βλάσφημου και τη δήμευση της περιουσίας του ασεβή».

 Ίδια ποινή ίσχυε και για όποιον άκουγε, ή ρωτούσε, ή συζητούσε για τα μυστήρια με αμύητους, ή για όποιον έγραφε περί μυστηρίων. Ακόμη και η ελάχιστη υποψία περί αυτού επέσυρε την ποινή του θανάτου. Όσοι περιέγραφαν τη διαρρύθμιση του ναού και όσοι αμύητοι έμπαιναν μέσα στον ναό, έστω και από λάθος, καταδικαζόταν σε θάνατο. Οι Αθηναίοι έδιναν ένα τάλαντο για όποιον σκότωνε τον βέβηλο των μυστηρίων και δύο σε όποιον τον έφερνε ζωντανό για να δικαστεί.

Οι χριστιανοί θεολόγοι και ιερωμένοι, αποκαλούν τις τελετές των Ελληνικών μυστηρίων σατανισμό και τις διάφορες αδελφότητες των αρχαίων μυστηρίων σατανιστικές οργανώσεις· σατανιστές αποκαλούν επίσης και όλους τους Νεοέλληνες που διαφωνούν με τη σοφία του ιερωμένου και αρνούνται να μπούνε στο μαντρί. Σατανιστές είναι όλοι εκείνοι που υπηρετούν την καταστροφική εβραϊκή δεισιδαιμονία και την αδίστακτη τυραννία της θρησκείας των παραμυθιών και των ψευτοθαυμάτων και είναι έτοιμοι για άλλη μια φορά να σωριάσουν την Ελλάδα σε ερείπια προκειμένου να υπερασπιστούν την εβραϊκή ειδωλομανία τους. Είναι οι ίδιοι με τα στίφη των αιματοβαμμένων καλόγερων που συνόδευαν τον Γότθο Αλάριχο, που δεν άφησαν τίποτε Ελληνικό όρθιο στο πέρασμα τους. Είναι οι ίδιοι «Οι τα φαιά φέροντες», οι οποίοι στις 3 προς 4 Σεπτεμβρίου το +396, στην Ελευσίνα πυρπόλησαν τα ιερά και έριξαν ζωντανό στη φωτιά  τον Μέγα Ιεροφάντη των Μυστηρίων τον Ιλάριο. Ευτυχώς για τον πλανήτη μας που δεν φρόντισαν οι ανόητοι ιερωμένοι να πληροφορηθούν τις πανάρχαιες ΙΕΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ των βαθμών μύησης όπως και την ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΙΕΡΗ ΛΕΞΗ που έλεγε ο αποχωρών Ιεροφάντης στο αυτί του διαδόχου του, όταν του παρέδιδε τα ιερά σκεύη. Οι ιερές αυτές λέξεις υπήρχαν από την εποχή των θεών και του Δία και τις διαφύλαττε με απόλυτη αυστηρότητα το ιερατείο. Έτσι το έγκλημα αυτό καταδίκασε τον χριστιανισμό σε αμάθεια, παγανισμό και βαρβαρότητα.

Οι ιερές λέξεις διασώθηκαν από τους «Δελφίνους» των Δελφικών μυστηρίων, όταν αυτοί πήραν τον δρόμο του ξεριζωμού από την πατρίδα, μακριά από τη χριστιανική θηριωδία για να φιλοξενηθούν σε ξένες βασιλικές αυλές.

Ο Πρόκλος αναφέρει ότι στην εποχή του, δηλαδή τον +5ον αιώνα τα μυστήρια ετελούντο κανονικά αλλά με προφυλάξεις. Ο Μιχαήλ Ψελλός αναφέρει ότι τον +11ον αιώνα, γινόταν τελετουργίες των μυστηρίων από ένα χριστιανό αρχιεπίσκοπο ο οποίος από οικογενειακή παράδοση είχε γίνει μύστης των Ελευσίνιων μυστηρίων και έτσι διασώθηκαν μέχρι σήμερα.

Τι ήταν τα Μυστήρια

Μυστήριο, σημαίνει το απόρρητο, το ανεξήγητο μυστικό, την απόκρυφη διδασκαλία των μυστών, με την οποία μπορούσαν να καλέσουν τις θεότητες και τις ουράνιες οντότητες να παρουσιαστούν μπροστά τους. Μυστήριο ήταν η απόκρυφη λατρεία και μυστική τελετή, στην οποία συμμετείχαν μόνο αυτοί που είχαν λάβει ειδική μύηση.

Στη φιλοσοφική της διάσταση η λέξη «μυστήριο», φανέρωνε το θείο δράμα της ψυχής το οποίο εξηγούσε το γήινο μαρτύριο του ανθρώπου. Στη σύγχρονη εποχή, μυστήριο είναι η άρνηση της κοινής λογικής. Είναι ο εχθρός της επιστήμης, η οποία, αν και περιβάλλεται από ανεξήγητα μυστήρια αρνείται να τα μελετήσει, γιατί ο κύκλος των ερευνών της περιορίζεται γύρω από την ύλη και ότι αντιλαμβάνονται οι πέντε αισθήσεις του ανθρώπου.

Η καταγωγή των μυστηρίων χάνεται στην αχλή των αιώνων, αγγίζει την αρχή της ιστορίας των Ελλήνων και ξεφεύγει της γνώσης του ιστορικού. Η παράδοση αναφέρει ό,τι πρώτος ο Ζευς δίδαξε τα μυστήρια στον Ιασίωνα, τον γιο του Σάωνα, του εκπολιτιστή της Σαμοθράκης που ήταν γιος του Ερμή και μιας νύμφης. Τα πιο γνωστά μυστήρια ήταν τα Καβείρια της Σαμοθράκης, στα οποία λατρευόταν η Αξίερος [Δήμητρα] η οποία ονομαζόταν και Καβειρία, ο Αξιόκερσος  {Πλούτωνας], η Αξιόκερσα [Περσεφόνη] και ο Κάδμιλος [Ερμής].

Οι ίδιες θεότητες λατρευόταν σε όλα τα Ελληνικά μυστήρια. Οι Κάβειροι ήταν οι γιοι του Ηφαίστου στους οποίους είχε διδάξει ο πατέρας τους όλη την ουράνια τεχνολογία. Άλλοι τους αναφέρουν σαν ενσαρκωμένους ουράνιους βασιλιάδες από τη θεϊκή δυναστεία του Δία.

Λατρευόταν σε όλη την Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, Ιβηρική, Μεσογειακή Αφρική, στις Θήβες (Λούξορ) και τη Μέμφιδα της Αιγύπτου, την Ιωνία, μέχρι και την Ινδία.

Ο Μέγας Αλέξανδρος όταν έφθασε στην Ινδία βρήκε επιγραφή κοντά στον ποταμό Ύφαση που έλεγε «Πατρί Αμμωνι και Ηρακλεί αδελφώ και Αθηνά Πρόνοια και Διί Ολυμπίω και Κάβειρους Σαμοθράκης και Ινδόν 'Ηλιον και Απόλλωνα των Δελφών». (μετ: Στον πατέρα Αμμωνα {Δία}, στον αδελφό Ηρακλή, στην Αθηνά που προβλέπει και στον Ολύμπιον Δία, στους Καβείρους της Σαμοθράκης και στον Ινδό Ήλιο και στον Απόλλωνα των Δελφών].

Τα μυστήρια των Καβείρων της Σαμοθράκης θεσπίστηκαν στην Ελλάδα από τον μυστηριώδη Ορφέα ή Άρφα. (Αυτός που θεραπεύει με το φως.) Ήταν εμπνευσμένα από τις μυστικές ιερουργίες των Ορφικών Μυστηρίων των Τεμπών τα οποία περιείχαν πολλά ουράνια μυστικά και σημαντικές αστρονομικές γνώσεις που χρονολογούνται από το έτος ----11.835 σύμφωνα με τη μελέτη του αστρονόμου Κ. Χασάπη η οποία έχει κυκλοφορήσει με τα «ΟΡΦΙΚΑ» του Ι. Πασά.

 Πολλοί Έλληνες φιλόσοφοι όπως Πλάτωνας, ο Πυθαγόρας και άλλοι, είχαν δανεισθεί πολλές πληροφορίες από τους Ορφικούς. Αυτές μιλούσαν: «Για τη σφαιρική σελήνη όπως την αποκαλούσαν οι αθάνατοι θεοί, η οποία είχε πολλά βουνά, πόλεις, δρόμους και κατοικίες», (Πρόκλος: Σχόλια στον Τίμαιο) και για κατοικημένα αστέρια του σύμπαντος.

Τα Ελληνικά μυστήρια ανεξάρτητα από τις ονομασίες τους, Ελευσίνια, Δελφικά, Καβείρια, Ηραία, Βοιωτικά και άλλα, ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΙΔΙΑ και συνέχεια των Καβειρίων. Οι διάφορες ονομασίες ήταν παραλλαγές των τυπικών μύησης. Όλα όμως φύλαγαν με αυστηρότητα την άρρητη γνώση. Στην παρούσα μελέτη δεν θα ασχοληθώ με τις τυπικές λεπτομέρειες των μυστηρίων, γιατί υπάρχουν εκτενείς περιγραφές σε αρχαία κείμενα. Θα αναφέρω μόνο τις εκδηλώσεις εκείνες της μύησης που άνοιγαν την ψυχή, το πνεύμα και το μυαλό του μύστη και τον οδηγούσαν στους ουρανούς.

Ας ακούσουμε τον Ιεροφάντη των Ορφικών μυστηρίων τι έλεγε στους μύστες: «Ακούστε τις αλήθειες που πρέπει να κρατάτε κρυφές από το πλήθος και τους αμύητους. Ο θεός δημιουργός είναι Ένας, Αγέννητος Απειρος και Αιώνιος και τίποτε δεν μοιάζει με αυτόν. Δεσπόζει παντού. Βλέπει και ακούει τα πάντα, γιατί τα πάντα προέρχονται από το θείο φως του, από το Αρχικό Φως. Ο δημιουργός είναι ένας, αλλά οι θεότητες είναι απειράριθμες. Χαίρεστε οι προσελθόντες μύστες για να αναγεννηθείτε. Λάβετε από το φως του ναού, εσείς οι μυημένοι που βγήκατε από το σκοτάδι της άγνοιας. Αγαλλιάστε όσοι δεινοπαθήσατε στη ζωή σας. Αναπαυθείτε όσοι αγωνιστήκατε. Ο ήλιος τον οποίον επικαλούμαι να σας φωτίσει, δεν είναι ο ήλιος που βλέπουν τα μάτια των θνητών, είναι το αγνό φως του θεού, ο μέγας ήλιος των μυημένων στα μυστήρια. Αν πιστεύετε στους λόγους του θεού έχετε νικήσει. Μετά την εκτενή περιέλιξη της ζωής σας από τις σκοτεινές υπάρξεις, στην οποία ζούσατε μέχρι τώρα, ελευθερωθήκατε με τα μυστήρια, βγήκατε από τον οδυνηρό κύκλο των γεννήσεων και βρεθήκατε μέσα στο φως του θεού. Ο θεϊκός σπινθήρας που σας καθοδηγεί υπάρχει μέσα σας. Αυτός γίνεται δάδα στον ναό και αστέρι στον ουρανό. Έτσι μεγαλώνει το φως της αλήθειας. Αγαπάτε -γιατί το Παν αγαπά- τους θεούς της αβύσσου, τους θεούς του αιθέρα. Αγαπάτε το φως και όχι το σκοτάδι. Να θυμάστε τον σκοπό του ταξιδιού σας. Οι ψυχές που επανέρχονται στο φως φέρουν, σαν πολύ άσχημες κηλίδες στο αστρικό τους σώμα, όλα τα παραπτώματα της ζωής. Για να εξαλειφθούν αυτά απαιτείται εξαγνισμός των ψυχών για να μπορέσουν να επανέλθουν και πάλι στη γη. Οι αγνοί πηγαίνουν στον θεϊκό ήλιο Απόλλωνα. Χαίρεστε εσείς μύστες, γιατί τώρα δεν είστε πια άνθρωποι, είστε θεοί. Και τώρα ψάλετε μαζί μου το «Ευοί... .Ευάν».

Με την προετοιμασία των μυστηρίων εξαγνιζόταν η ψυχή, η σκέψη και ο νους του υποψηφίου μύστη και απελευθερωνόταν από τα πάθη. Στα μυστήρια γινόταν βαθμιαία αποκάλυψη της αλήθειας στους μύστες, σχετικά με τους θεούς, ώστε να μπορούν να ελέγχουν την ένταση των συναισθημάτων τους από τη θέα των υπερβατικών οντοτήτων.

Σκοπός των Μυστηρίων

Τα Μυστήρια τα υπηρετούσε η σιωπηλή στρατιά των δοξασμένων μυστών της πατρίδας μας, των ηρώων, των σοφών και των ημιθέων. Ο σκοπός των μυστηρίων ήταν:

• Η διδασκαλία θρησκευτικών και φιλοσοφικών αρχών και η ηθική τελείωση των μυστών.

• Ο έλεγχος του πνεύματος και της ψυχής από τους μύστες ώστε να κυριαρχήσουν στις υλικές επιθυμίες και κάθε υλική απόλαυση να τους αφήνει αδιάφορους.

• Η απόκτηση της άρρητης γνώσης και η εξοικείωση των μυστών με την ιδέα του θανάτου, για να μπορέσουν να γίνουν «Υιοί Φωτός» και «Τέκνα Θεού».

• Η γνώση συμπαντικών μυστικών, για να ανοίξουν τις πύλες των ουρανών και να γίνουν συνομιλητές των θεών. Μέσα από στις τελετές της μύησης, οι μύστες μάθαιναν για το μυστήριο της ζωής, άκουγαν τις ουράνιες φωνές που απαντούσαν στην επίκληση του Ιεροφάντη. Άκουγαν την αιώνια φωνή της συνείδησης τους να μιλά.

 Μόνο η συνείδηση του μύστη μπορεί να γίνει ο φύλακας των ιερών μυστηρίων, από σεβασμό προς αυτά που βλέπει και ακούει. Όταν το πνεύμα σκέπτεται, μπορεί να αναλύει και να συνθέτει τα τμήματα της αλήθειας. Όταν η ψυχή συνταυτίζεται με τη σκέψη τότε βρίσκεται στο κέντρο της αλήθειας. Οι συνεχείς συγκινήσεις των μυστών και το μυστηριώδες φως του ήλιου του μεσονυκτίου, (γίνεται εκτενής αναφορά στη συνέχεια), τους δημιουργούσαν το συναίσθημα της ιδεώδους ζωής και βοηθούσαν την εγκατάλειψη της υλικής. Η ιδεώδης ζωή ήταν αποτέλεσμα των διεργασιών της ψυχής που συνέδεαν τον μύστη με το άπειρο, την ανθρωπότητα και τον θεό.

Γεράσιμος Καλογεράκης «Η Υπέρτατη Μύηση» σελ. 213-221, εκδ. Δίον