Η ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ...

Μες σ' ένα από τα τόσα μνήματα που ερευνήθηκαν στην περίφημη Κοιλάδα των Τάφων, την νεκρούπολη αυτήν των αιγυπτιακών Θηβών, ευρέθηκαν διάφοροι πάπυροι, χρονολογούμενοι από τον Δ' περίπου προ Χριστού αιώνα. Έργα, καθώς φαίνεται από το περιεχόμενό τους, Αιγυπτίου λογογράφου που είχε γνωρίσει καλά την Ελλάδα, γιατί τα περισσότερα είναι ένα είδος ταξιδιωτικών εντυπώσεων και πληροφοριών για την πνευματική και καλλιτεχνική ανάπτυξη της εποχής εκείνης.
Ανάμεσα στους παπύρους αυτούς, που δεν έχουν βέβαια καμμιά ιδιαίτερη για μας αξία, υπάρχει ωστόσο ένα σημαντικό χειρόγραφο, οι πληροφορίες του οποίου είναι αρκετά πολύτιμες για τους αφοσιωμένους στην μελέτη των απόκρυφων επιστημών γιατί όσο κι αν δεν προσφέρη νέα στοιχεία και δεν ρίχνη περισσότερο φως στο σκοτάδι που σκεπάζει τα Αρχαία Μυστήρια, μας δίνει όμως μια ζωντανή τους εικόνα και επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα των σοφών.
Το έργο αυτό του Αιγυπτίου λογογράφου είναι ένα είδος διαλόγου, και αποτελεί περιγραφή της μυήσεως στα Ελευσίνια Μυστήρια. Φαίνεται πως ο Αιγύπτιος συγγραφέας, μύστης αυτός της Ίσιδος, προόριζε την αφήγησή του για τους μυημένους στα Μυστήρια της Μεγάλης Θεάς. [...] (Από την περιγραφή του βιβλίου: “Η ΜΥΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΓΟΡΑ” , εκδόσεις ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ)

==========

«Στα δε Ελευσίνια Μυστήρια, ο μεν Ιεροφάντης υποδύεται την εικόνα του Δημιουργού, ο δε Δαδούχος αυτήν του Ηλίου, ο Επιβώμιος Ιερεύς υποδύεται την εικόνα της Σελήνης, ο δε Ιεροκήρυκας αυτή του Ερμού». Πορφύριος – Περί Αγαλμάτων 18

«Κάποτε βιώσατε ζωή αληθινή, έπειτα κάτι σας μάγεψε, κάτι σας τράβηξε, και πέσατε στης γης το μαύρο βάραθρο, και υποδουλωθήκατε στο σώμα. Όνειρο είναι η ζωή που τώρα ζείτε. Μόνο το παρελθόν, μόνο το μέλλον υπάρχουν πραγματικά. Γυμνάστε την μνήμη σας, να θυμηθεί, γυμνάστε τον νου σας, να προβλέψει...[..]…

...Ω εσείς, οι οποίοι το θείο φως ποθήσατε, στης Περσεφόνης είστε το κατώφλι, για εσάς οι κόσμοι αλλάζουν την όψη τους, σπάει το θαμπό που τους σκεπάζει κάλυμμα. Τα απατηλά χαράς ή λύπης όνειρα, που τον αχνό της ζωής πέπλο υφαίνουν, μέσα στου ύπνου τα σκοτάδια αργοσβήνονται, και γύρω τα άδεια Τάρταρα απομένουν. Μα όποιος ξυπνήσει από τον βαθύ του ύπνο, πέρα από τα σκότη φως αιώνιο βλέπει... Και η Περσεφόνη τείνει το χέρι της, και η Δήμητρα την νέα ζωή του σκεπάζει..[..]…

...Ευρίσκεσαι εις την πύλη του Άδη, μπροστά στην υπόγεια κατοικία της Περσεφόνης. Για να νιώσεις την μέλλουσα ζωή πρέπει να περάσεις το βασίλειο του θανάτου. Αυτή είναι η δοκιμασία που θα υποστείς. Εάν δεν έχεις το θάρρος να αντιμετωπίσεις το σκότος, δεν θα μπορέσεις να αντικρίσεις το φως. Σε αφήνω να σκεφτείς λίγο ακόμη, είναι πάντοτε στιγμή να υποχωρήσεις. Εάν επιμένεις, πιες από εκείνο το κύπελλο • σε λίγο, η οδός θα ανοιχτεί μπροστά σου».

Επιλογές από την «μύηση του Διαγόρα», αγνώστου.

(φωτό. από  Σωκράτης Μαυρομμάτης) 

ΠΗΓΗ: Μυσταγωγία- Μυθαγωγία   Πλωτίνος