«Τα όνειρα ήταν το μυστικό εργαστήριό μου». Dr Wolfgang Pauli (1900-1958). Νόμπελ Φυσικής 1945
Τα όνειρα μέχρι χθες ήταν συνώνυμα του φανταστικού, του ψεύτικου και του ανύπαρκτου, γιατί ζούμε σ' έναν κόσμο όπου ο υλιστικός ορθολογισμός επικρατεί στη σκέψη και στη δράση μας. Όμως η Κβαντοφυσική έχει προχωρήσει σε πολύ πειστικά συμπεράσματα για το πού μπορεί να υπάρχει ο ονειρικός κόσμος που επισκεπτόμαστε στα όνειρά μας και πιστεύει ότι πολύ σύντομα θ' αποκτήσει πρόσβαση σε αυτόν.
Ας ξεχάσουμε ό,τι ξέρουμε μέχρι τώρα για τα όνειρα και ας παρακολουθήσουμε τους προβληματισμούς, τις σκέψεις και τις έρευνες της σύγχρονης Κβαντικής Φυσικής:
Τα όνειρα είναι δύο ειδών, αυτά που βλέπουμε στον ύπνο μας όταν κοιμόμαστε και αυτά που φτιάχνουμε με τις ονειροπολήσεις, με τη φαντασία μας, όταν είμαστε ξύπνιοι. Στις ονειροπολήσεις δημιουργούμε ένα συνειδητό σενάριο επιθυμητών σκέψεων για κάτι μελλοντικό που επιθυμούμε να μας συμβεί ή το δημιουργούμε σαν μια κατάσταση ονείρου. Με αυτόν τον τρόπο γινόμαστε ταυτόχρονα δημιουργοί και θεατές, αφού δημιουργούμε τα επιθυμητά αποτελέσματα των σκέψεων και των ονειροπολήσεών μας.
Ακούμε συχνά πολλούς ανθρώπους να λένε ότι: «όλα τα όνειρά μου έγιναν πραγματικότητα». Αυτά τα όνειρα τα έκαναν όταν ήταν ξύπνιοι και ονειροπολούσαν. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τη φαντασία μας πολύ περισσότερο από ό, τι κάναμε μέχρι τώρα και ν’ αρχίσουμε να δημιουργούμε καταστάσεις και εικόνες στο μυαλό μας που πραγματικά θέλουμε να ζήσουμε και να μας συμβούν, και κάποια στιγμή, η Κβαντοφυσική επιμένει ότι όλα όσα οραματιζόμαστε θα υλοποιηθούν. Πρέπει σε καθημερινή βάση, σε στιγμές χαλάρωσης, να ονειροπολούμε συνεχώς. Οι ονειροπολήσεις επηρεάζουν τα κβαντικά πεδία και αξιολογούνται σε σειρά προτεραιότητας για να γίνουν πραγματικότητα, όταν υπάρξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις.
Τα όνειρα είναι καταστάσεις που δημιουργούνται σ’ ένα πολύ υψηλό επίπεδο φανταστικής πραγματικότητας, όπου δεν ισχύουν οι δεσμεύσεις του χωροχρόνου, όπου τα πάντα γίνονται ακαριαία και γίνονται κατανοητά γιατί ερμηνεύονται στη μητρική γλώσσα του καθενός από τον Ανώτερο Εαυτό του, που είναι ο πρέσβης τους στη βάση δημιουργίας. Δεν έχει σημασία αν καταλαβαίνουμε τα όνειρά μας με το συνειδητό μυαλό μας ή όχι. Δεν έχει σημασία αν τα θυμόμαστε ή όχι. Το αστρικό μας σώμα είναι αυτό που βιώνει την εμπειρία των ονείρων και μας δίνει την αίσθηση ότι βιώνουμε σε πολλαπλά επίπεδα της υπάρξεως στα οποία κάνουμε διαφορετικά πράγματα που το συνειδητό μας κομμάτι δεν τα γνωρίζει. Τα όνειρα αποδεδειγμένα μας μεταφέρουν, ταυτόχρονα γνώσεις εμπειρίες και εμπνεύσεις.
Ο κόσμος των ονείρων είναι στην πραγματικότητα μια πτυχή του σύμπαντος, η οποία μας επιτρέπει τη συνειδητή πρόσβαση σε ένα «μη φυσικού επίπεδου» πεδίο, το οποίο, σε αντίθεση με το φυσικό επίπεδο, είναι ένα είδος ρευστής φύσεως στην οποία η σκέψη μπορεί να εκδηλωθεί στιγμιαία, σε διάφορες μορφές αντιληπτών φαινομένων (εικόνες, ήχους κ.ά.).
Φαίνεται ότι στα όνειρα υπάρχει κάποιο είδος μηχανισμού ή ενεργητικής δομής, που χωρίζει τον κόσμο μας από εκείνο των απομακρυσμένων περιοχών των ονείρων, σχηματίζοντας μια διασταύρωση μεταξύ των συχνοτήτων, η οποία, σε κάποιο βαθμό, είναι αποκλειστική για το κάθε άτομο. Διερευνάται η πιθανότητα το επίπεδο των ονείρων να μην είναι υπό τον δικό μας προσωπικό έλεγχο αποκλειστικά, αλλά να είναι ένα συλλογικό περιβάλλον και επομένως υπάρχει δυνατότητα να επηρεαστεί (ή να χειραγωγηθεί) από εξωτερική νοημοσύνη, χωρίς να αποτελεί οποιοδήποτε είδος παραβίαση της κυριαρχίας και της προσωπικής ελευθερίας.
Η μεγάλη απορία των ερευνητών είναι από πού προέρχονται οι πληροφορίες των ονείρων, μήπως προέρχονται από την κοσμική νοημοσύνη και τη βάση δημιουργίας μέσω του Ανώτερου Εαυτού του ανθρώπου ή μήπως είναι διαφορετικής προελεύσεως; Μήπως με τα όνειρα επικοινωνούν οι άνθρωποι με οντότητες κάποιου παράλληλου σύμπαντος; Συνεπώς, θα πρέπει η προσέγγιση των ονείρων να γίνεται με τη μέγιστη δυνατή προσοχή και σοβαρότητα. Κάποια όνειρα είναι τόσο έντονα σαν να μας δείχνουν μια παράλληλη ζωή μας, την οποία δεν μπορούμε να επισκεφτούμε όταν είμαστε ξύπνιοι.
Η σύγχρονη επιστήμη έχει αποδείξει ότι ο κόσμος στον οποίο ζούμε δεν είναι αυτός που φαίνεται, είναι μια αυταπάτη που οφείλεται στην ατέλεια των ανθρώπινων αισθήσεων, επομένως και ο ονειρικός κόσμος είναι μια άλλη πραγματικότητα και όχι δημιούργημα του νου μας.
Η άποψη ότι τα όνειρα είναι ψευδαισθήσεις δεν αποκλείει τίποτε από τα παραπάνω, αφού και η ζωή μας είναι και αυτή μια ψευδαίσθηση, όπως αποδεικνύει η σύγχρονη τεχνολογία που μιλάει για τις αόρατες πραγματικότητες. Μήπως στα όνειρα ο άνθρωπος παίρνει επαφή με άλλες μορφές ζωής του σύμπαντος, που είναι αληθινές όσο κι εμείς, με τις οποίες επικοινωνούμε όταν κοιμόμαστε και νομίζουμε ότι ονειρευόμαστε; Σε τι διαφέρει λοιπόν το όνειρο από το χθες; Είναι δυο πραγματικότητες που χάθηκαν και δεν υπάρχουν αφήνοντας πίσω τους μόνο μνήμες.
Οι κβαντοφυσικοί πιθανολογούν πως τα όνειρα είναι μια πραγματικότητα πιο αληθινή από αυτό που θεωρούμε εμείς πραγματικότητα και ότι μας φανερώνουν τον κόσμο στον οποίον ζούσαμε πριν ενσαρκωθούμε στη Γη ή συμβιώνουμε μαζί του σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Ίσως δεν πρέπει να απορρίψουμε τίποτε από τα παραπάνω.
Ο κόσμος των ονείρων είναι μια πραγματική πτυχή του σύμπαντός μας, ένας τύπος «μη φυσικού» επιπέδου, στο οποίο η συνείδησή μας φαίνεται να έχει πρόσβαση. Τα όνειρα πιθανόν να προέρχονται αποκλειστικά από τον Ανώτερο Εαυτό του ανθρώπου, ο οποίος βρίσκεται σε επαφή με το Θείο και μας ενημερώνει συνεχώς.
Από το βιβλίο "ΑΙΘΕΡΑΣ", του Γερ. Καλογεράκη, σελ. 266-270, εκδ. Δίον.
-------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου