Το έργο για τα οποίο γίνεται λόγος είναι το περίφημο μυθιστόρημα που φέρει τον τίτλο «αληθών διηγημάτων». Η βάση αυτού του έργου είναι φανταστική, το παράδοξο όμως είναι οι αναφορές του σε σύγχρονες ανακαλύψεις και επιτεύγματα.
Ο Λουκιανός στην αρχή του έργου προσπαθεί να μας πείσει ότι θα ψευσθεί αναφέροντας το εξής: Γιατί σ’ ένα μονάχα πράμα θα πω την αλήθεια, πως δηλαδή λέω ψέματα. Έτσι νομίζω πως θ’ αποφύγω τις κατηγορίες των άλλων, μια κι ο ίδιος το ομολογώ ότι δεν λέω τίποτα το αληθινό. Γράφω λοιπόν για κείνα που δεν είδα, μήτε έμαθα, μήτε άκουσα από άλλους που και μήτε υπάρχουν, μήτε μπορούν να γίνουν. Για τον λόγο αυτό πρέπει να μην τα πιστέψουν καθόλου όσοι τα διαβάσουν.
Ο λόγος για τον οποίο ερευνούμε θα ήταν άσκοπος και άστοχος αν ο Λουκιανός δεν έλεγε: Για το τι λογής μάτια έχουν, διστάζω να μιλήσω, μη νομίσει κανείς ότι λέω ψέματα επειδή το πράγμα είναι απίστευτο. Και λίγο παρακάτω: όποιος δεν πιστεύει πως ετούτα έτσι είναι, αν κάποτε πάει κι αυτός εκεί θα δει πως λέω αλήθεια.
Το ερώτημα που θα έθετε κάποιος μελετητής είναι, γιατί ο Λουκιανός ενώ στην αρχή προσπαθεί να μας πείσει ότι θα ψευσθεί, στην συνεχεία καίγεται να τον πιστέψουμε;
Μήπως γιατί φοβόταν την κατακραυγή των ανθρώπων της εποχής του; Μήπως ήθελε να περάσει μηνύματα στους μυημένους; Αυτά, ίσως και άλλα πολλά, τα γνώριζε μόνο ο ίδιος.
Φυσικά ο Λουκιανός μαζί με όλα αυτά, θέλοντας να δώσει κωμικό πνεύμα στην ιστορία αναφέρει και πολλά τερατώδη που προκαλούν το μειδίαμα των αναγνωστών. Αυτοί όμως που έχουν αντιληφθεί την οξύνοια του, έχουν κολυμπήσει στον ποταμό της κωδικοποιημένης του σκέψης.
Στο έργο του Λουκιανού περιγράφεται η απαγωγή του Ενδυμίωνα από εξωγήινους. Οι εξωγήινοι απαγάγωντας τον, τον έχρισαν βασιλιά τους. Συγκεκριμένα αναφέρει ο Λουκιανός: Σε αυτούς λοιπόν τους αλογόγυπες είχε δοθεί προσταγή να πετούν ολόγυρα από τον τόπο κι αν έβρισκαν κάποιον ξένο, να τον πηγαίνουν στον βασιλιά. Έτσι μας έπιασαν και μας έφεραν μπροστά του. Μόλις μας είδε μας κατάλαβε από την φορεσιά μας: «ώστε είστε Έλληνες ξένοι» είπε. Όταν απαντήσαμε καταφατικά ρώτησε «με ποιό τρόπο φτάσατε εδώ, περνώντας τόσο αέρα;». Του διηγηθήκαμε όλα όσα έγιναν. Τότε κι αυτός μας ιστόρησε τα δικά του, πως ήταν κι εκείνος άνθρωπος και τον ονόμαζαν Ενδυμίωνα και πως καθώς κοιμόταν μια φορά στη γη τον άρπαξαν και σαν έφτασε εδώ έγινε βασιλιάς.
Θα νόμιζε κανείς πως ο Λουκιανός δεν αναφέρει εξωγήινους και φαντάζεται την ιστορία, αν παρακάτω δεν τους περιέγραφε. Η περιγραφή που ακολουθεί είναι άκρως αποκαλυπτική και κατατοπιστική: Νομίζουν για όμορφους τους φαλακρούς και χωρίς τρίχες και σιχαίνονταν τους μαλλιαρούς. Πάνω απ’ τον πισινό τους φυτρώνει, σαν ουρά στον καθένα, ένα μακρό βλάσταρο λάχανο, πάντα φρέσκο, που δεν σπάει όταν πέφτουν ανάσκελα. Για το τι λογής μάτια έχουν, διστάζω να μιλήσω μη νομίσει κανείς ότι λέω ψέματα.
Το
ερώτημα που τίθεται ως λογική απορία
είναι, για ποιο λόγο ο Λουκιανός φοβάται
να μην τον πουν ψεύτη ενώ στην αρχή του
έργου ομολογούσε ότι δεν θα πει τίποτα
αληθινό;
Η Ελληνική Μυθολογία, δηλαδή η πανάρχαια μυστική παράδοση, είναι η μοναδική που αναφέρει εκτενώς ιπτάμενα οχήματα π.χ. Οι πτητικές μηχανές του Δαιδάλου, ο πτητικός τρίποδας του Απόλλωνα κ.τ.λ. Στην κλασσική περίοδο έχουμε μια συγκλονιστική αποκάλυψη από τον Αισχύλο, ο οποίος ήταν βαθύτατος γνώστης πολλών πραγμάτων αφού ως γνωστόν ήταν μεμυημένος στα Ελευσίνια Μυστήρια. Πιο συγκεκριμένα στο έργο προμηθεύς Δεσμώτης γράφει:
ΧΟΡΟΣ: Μας
κάλεσες Προμηθέα και μόνες μας με πόδι
ανάλαφρο πρόθυμες το φτερωμένο μας
άρμα αφήνουμε. Απ’ τον αέρινο
δρόμο μας ήρθαμε στον απάτητο βράχο
πατούμε πες μας τα δεινά σου όλα. Να
μάθουμε.
ΩΚΕΑΝΟΣ: Μακρύ δρόμο έκανα
Προμηθέα να φτάσω. Χωρίς χαλινάρια
με μόνη τη σκέψη, τούτο το άρμα το
φτερωμένο οδήγησα (στίχοι 284-288).
Ο
Λουκιανός γνώριζε όλα τα παραπάνω καθώς
και περισσότερα καθώς είχε μελετήσει
επισταμένως όλη την Ελληνική Γραμματεία.
Οι γνώσεις αυτές είναι πολλαπλάσιες
ακόμα και από τον σημερινό μελετητή
διότι σήμερα κατέχουμε το 2-3% των κειμένων.
Οι διαστάσεις που δίνει ο Λουκιανός στους «Ιππογύπες» ανταποκρίνονται μόνο σε διαστημόπλοια αφού μας αναφέρει πως το κάθε φτερό ήταν παχύτερο και μακρύτερο από τον ιστό ενός φορτηγού πλοίου. Μερικές παραγράφους πιο κάτω γράφει πως με τους «Ιππογύπες» ταξίδεψαν στην Αφροδίτη και πήραν νερό. Το εντυπωσιακότερο της όλης υποθέσεως είναι ότι μόλις το 1993 μάθαμε για την ύπαρξη ύδατος στην Αφροδίτη προ πολλών δισεκατομμυρίων ετών. Πιο συγκεκριμένα το 1993 από το αμερικανικό σκάφος Pioneer Venus Orbiter εδόθησαν εις την δημοσιότητα στοιχεία τα οποία απεδείκνυαν περιτράνως πως προ πολλών δισεκατομμυρίων ετών η Αφροδίτη είχε 525 φορές περισσότερο νερό απ’ ότι σήμερα.
Ας
ακούσουμε τον ίδιο τον Λουκιανό
διαβάζοντας με προσοχή τα λόγια του.
Λέει λοιπόν: Αλλά αντίκρισα και κάτι
άλλο παράδοξο στο παλάτι. Υπάρχει ένας
γιγάντιος καθρέφτης σε πηγάδι όχι πολύ
βαθύ. Αν κατεβεί κανείς σ’ αυτό το
πηγάδι, ακούει όλα όσα λέμε εμείς κάτω
στη γη. Αν κοιτάξει στον καθρέφτη βλέπει
όλες τις πόλεις, όλους τους λαούς σαν
να βρίσκεται ανάμεσα τους. Τότε είδα
τους συγγενείς μου κι όλη την πατρίδα,
αν όμως μ’ έβλεπαν κι εκείνοι ,δεν
μπορώ να το πω με σιγουριά. Όποιος δεν
πιστεύει πως τούτα έτσι είναι, αν κάποτε
πάει κι αυτός εκεί, θα δει πως λέω αλήθεια.
Οι περιγραφές αυτές θυμίζουν τα σύγχρονα
οπτικοακουστικά μέσα.
Αυτές τις τόσο
σημαντικές πληροφορίες μας έδιδε ο
Λουκιανός και εμείς μόλις τις τελευταίες
δεκαετίες αντιληφθήκαμε την σπουδαιότητα
και την βαρύτητα των λόγων του. Ο
Λουκιανός μας αποκάλυψε πράγματα που
μόλις τα τελευταία 35 χρόνια μάθαμε.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΤΑ EΡΓΑ ΤΟΥ ΑΙΣΧYΛΟΥ ΒΡIΘΟΥΝ ΑΠO ΑΝΑΦΟΡEΣ ΣΕ “ΙΠΤAΜΕΝΑ ΣΚAΦΗ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου