ΑΡΧΕΤΥΠΟ: ΜΕΔΟΥΣΑ

Η Μέδουσα, είναι η θνητή αδελφή των Γοργόνων, οι άλλες δύο είναι η ΕΥΡΥΑΛΗ (συναισθηματικές εξαρτήσεις) και η ΣΘΕΝΩ (θηριώδη ένστικτα κοινωνικής επιβουλής και επικράτησης) και είναι αθάνατες.

Τα ελαττώματα της θνητής Μέδουσας/εγωπάθεια/ματαιοδοξία υπόκεινται στην φθορά και τον θάνατο. 

Τα συναισθηματικά αδιέξοδα (ΕΥΡΥΑΛΗ), που δημιουργούν τα δράματα της ζωής και η επιθυμία κυριαρχίας (ΣΘΕΝΩ) δεν αποβάλλονται από την ψυχή γι' αυτό και είναι αθάνατες.

Σύμφωνα με την Μυθολογία μας, ζουν στα πέρατα του Ωκεανού, στο μέρος της Νυκτός, στα απύθμενα βάθη του σκοτεινού εσώτερου εγώ (γοργόνες = γοργονόες => δεινοί - οξυδερκείς νόες που ό,τι σκεφθούν το υλο- μορφοποιούν), είναι χθόνιες θεές, οι οποίες αντιπροσωπεύουν τα πιο σκοτεινά τρίσβαθα συναισθήματα που μπορεί να κρύβει ο συναισθηματικός κόσμος της πλημμυρίδας των συναισθημάτων, του ανθρώπου. Όπως η Μέδουσα το συγχυσμένο μυαλό), η Σθενώ (=> σθένος - δύναμη => έθος... όπως και Σθε= σθένος + ενώ = ένωση), Ευρυάλη η παρορμητικότητα του όντος που δίνει την ενεργοποίηση των ενστικτωδών και όχι μόνον συναισθημάτων).

Εχθροί των θνητών οι «βροτοστυγείς Γοργόνες», διότι έχουν νόας γοργούς, δεινούς και φοβερούς, και διαβιούν στα πέρατα της ψυχής μας, όπου είναι δύσκολο να τις διακρίνουμε , γι΄ αυτό και είναι τόσο επικίνδυνες. 

Στον αντίποδα τους βρίσκεται η θεά Αθηνά, που συνοδεύει τους ήρωες και εκφράζει την διαύγεια της σκέψης και την υψηλή νοημοσύνη.

Στο θνητό γένος η Μέδουσα είναι η ιερά ΔΥΑΣ, η οποία δια της χορηγίας του αίματος των δύο αρτηριών της, καθίσταται πάντα αιτία ζωής, τόσο κατά την παραμονή μας στο "όστρακον" όσον και μετά την απαλλαγή μας από αυτό.
Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΦΑΙΡΕΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ, ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΑΣ ΣΚΕΨΗ/ΟΦΙΝ. Αλλιώς «το εγώ» επιστρέφει από τον πανικό του αοράτου στην σύγχυση του αισθητού.

Η ΜΕΔΟΥΣΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΜΑΣ, ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ, ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΛΙΘΩΝΟΜΑΣΤΕ.

Η ζώνη της με τους αντικριστούς όφεις στα τρία κομβικά σημεία-ΚΗΡΥΚΕΙΟΝ  ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, επικοινωνεί  με τους Αλεξίμορους μέσω του Ιητήρος ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ. Αποκοπείσα η κεφαλή της/ ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΘΑΡΤΟΝ ΣΩΜΑ, καθίσταται ο προσωπικός μας ΕΡΜΗΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΟΣ.

ΑΝΕΥ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΝΟΗΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΜΟΥΣΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΑΓΕΤΗ ΑΠΟΛΛΩΝΑ, ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ
ΜΕΔΟΥΣΑ --ΔΕΟΥΣΑ, Μ-ΟΥΣΑ ΟΥΣΑ, με την ονοματοθεσία της η Μέδουσα προηγείται των Μουσών, αφού είναι η Δέουσα Μούσα, η ΟΥΣΑ ικανή να μυήσει την διττή μας ύπαρξη στην καθολική ΥΓΕΙΑ. (ΑΛΤΑΝΗ)

Η ΜΕΔΟΥΣΑ είναι το τέρας, το οποίο εκπροσωπεί τους Όφεις και κυοφορεί, τον ΧΡΥΣΑΩΡΑ (ΧΡΥΣΟ ΞΙΦΟΣ) και  τον πτερωτό ίππον ΠΗΓΑΣΟ την νόηση και το συναίσθημα στην διττή τους έκφραση, εφόσον και οι δύο κατέχουν καταστροφικές και ευεργετικές δυνάμεις. Έτσι, ο υλικός κόσμος γίνεται εχθρός της υψηλής διανόησης, αφού την παραλύει. Η πολυμήχανος και ματαιόδοξος Μέδουσα εκφράζει το απόλυτο «του ΕΓΩ ΜΑΣ». Αυτό το πανίσχυρο «ΕΓΩ» διεσπασμένο σε αναρρίθμητους ΟΦΕΙΣ, επινοεί και μηχανεύεται εις το αεί του παντός την διαχρονική λύση, η οποία θα του επιτρέψει την επιστροφή εις ΤΟ ΕΝ , ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ.

Η Μνήμη του ατομικού και συλλογικού υποσυνείδητου, σύμφωνα και με τον Πυθαγόρα, είναι το απαραίτητο εκείνο στοιχείο για την ορθή πορεία του κάθε ανθρώπου!!! Ο πόνος, ο αγώνας (ο άθλος), οι θεϊκοί δράκοι (κατά τον Σωκράτη) οι Δαίμονες (Δα-ήμονες) , είναι αυτοί που ενεργούν ευεργετικά - αφυπνιστικά πάνω στην διανόηση - διαλογισμό - διαλεκτική, ώστε αυτές να γίνουν βαθύτατες και συνεχώς ανώτερες. Ειδάλλως θα ριχθούν στα Τάρταρα.... 

https://olixnos.blogspot.com/