ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΣΟΦΙΑ

ΤΟ ΜΥΗΤΙΚO EΡΓΟ ΤΩΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕIΩΝ

Οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι, πέρα από το ότι επικέντρωναν τη μελέτη τους στη μαθηματική επιστήμη, επιζητούσαν να συλλάβουν την αληθινή φύση των αριθμών και τη σχέση τους με τα ουράνια σώματα. Οι πυθαγόρειες αναζητήσεις, είχαν προσλάβει από πολύ νωρίς και μυστηριακό χαρακτήρα, με κύριο άξονα των μυστηριακών τους αντιλήψεων την ιδέα της μετενσαρκώσεως.

Το μυητικό έργο των Πυθαγορείων διαρθρωνόταν σε τρεις βαθμίδες. Ο σκοπός τους ήταν να παρέξουν μία επαρκή φιλοσοφική εξήγηση σε σχέση προς τα τεκταινόμενα που συντελούνταν στους εσώτερους κύκλους της Δημιουργίας. Οι εισαχθέντες στο Πυθαγόρειο σύστημα αναγορεύονταν σε Ακουστικούς, αποτελούσαν κατ’ ουσίαν τον κύκλο των ακροατών. Οι ακροατές δεν εδικαιούντο να μετέχουν στις συζητήσεις. Υποχρεούνταν σε απόλυτη σιγή και σ’ αυτό το διάστημα συγκέντρωναν γνώσεις και επαύξαναν τις εμπειρίες τους.

Μετά την παρέλευση του χρονικού διαστήματος των τριών ετών, και υπό την προϋπόθεση ότι η πρόοδός τους κρινόταν ικανοποιητική, ανυψώνονταν στην τάξη των «Μαθηματικών». Επρόκειτο για μία βαθμίδα, τα γνωστικά αντικείμενα της οποίας δεν περιορίζονταν σε μία στείρα εμβάθυνση στις αρχές της μαθηματικής επιστήμης, αλλά αποτελούσαν το υπόβαθρο για τη συνειδησιακή και γνωστική διεύρυνση, η οποία θα άνοιγε τους ορίζοντες για την προσέγγιση και επίτευξη υψηλότερων και ουσιαστικότερων στόχων.
Οι «Μαθηματικοί» συνδύαζαν τη Γεωμετρία, τα μαθηματικά και τη Μουσική, υπεισερχόμενοι στη διερεύνηση των αναλογιών που υφίσταντο μεταξύ αυτών. Ακολουθούσε η τρίτη βαθμίδα, αυτή των «Φυσικών». Επρόκειτο για τους αληθινούς ερευνητές και σπουδαστές των αρχών του εσωτερικού βίου, οι οποίοι προσέγγιζαν εμπράκτως τη θεία διάσταση της ζωής.

Σύμφωνα με τον Νεοπυθαγόρειο Σπυρίδωνα Νάγο, οι τρεις βαθμίδες διαρθρώνονταν σε εννέα συνολικά βαθμούς, αριθμός ο οποίος ανταποκρίνεται και στις αριθμητικές μονάδες. Συνοπτικά, μπορεί να επισημανθεί ότι στα Μυστήρια των Πυθαγορείων επήρχετο η διαμόρφωση του ατόμου και καταδεικνυόταν η προέλευσή του, ενώ παράλληλα παρήχετο διδασκαλία περί των δυνάμεων εκείνων που συνιστούν τις φυσικές μορφές. 

Επακολουθούσαν τα άρρητα, τα οποία υφίσταντο σε όλα τα μυστηριακά συστήματα. Όλο αυτό το φάσμα της μυητικής γνώσεως, παρήχετο εντός του κύκλου της τριετούς σιωπής. Ακολούθως, στα πλαίσια μίας πενταετούς σιγής, διεξαγόταν το ανώτερο έργο, προορισμένο αποκλειστικά για μύστες εξαγνισμένους στο σώμα και στο πνεύμα, το οποίο και προσδιοριζόταν από την δεύτερη βαθμίδα. Επακολουθούσε η τρίτη βαθμίδα, στην οποία πρόσβαση είχαν μόνο οι «Πεφωτισμένοι» άνδρες και οι αγνές γυναίκες που διέθεταν ψυχική καθαρότητα.

Ο Πυθαγόρας είχε υιοθετήσει πολύ αυστηρά κριτήρια για την αποδοχή κάποιου στην Κοινότητά του με την ιδιότητα του Δοκίμου μέλους, ενστερνιζόμενος, λόγω αριστοκρατικών καταβολών, την αρχή ότι η ποιότητα δεν ανευρίσκεται στην ποσότητα.

http://www.geocities.ws/ichor10/pithagoras.html