Τιμώντας την επέτειο της γέννησης του Πρόκλου που είναι την 8η Φεβρουαρίου, όπως προκύπτει από το ωροσκόπιο της γέννησης του που μας παραδίδει ο βιογράφος του Μαρίνος, ας καταγράψουμε πολύ συνοπτικά κάποια γεγονότα από την ζωή του μέσα σε λίγες αναρτήσεις. Ο Πρόκλος, είναι ένας από τους τελευταίους, σημαντικότερους κλασικούς φιλοσόφους.
Ο
Πρόκλος δεν παρέλειπε να τιμά και όσους
έπρεπε να τιμηθούν κατά τα πάτρια:
«Γιατί
δεν είχε παραλείψει καμιά κατάλληλη
στιγμή της συνηθισμένης λατρείας για
αυτούς, σε κάποιες συγκεκριμένες ημέρες
κάθε χρόνου, και περιερχόμενος τους
τάφους των αττικών ηρώων και τα μνήματα
των φιλοσόφων και των άλλων που υπήρξαν
φίλοι και γνωστοί του, έκανε τα καθιερωμένα
όχι μέσω κάποιου άλλου, αλλά ενεργώντας
ο ίδιος. Και μετά από την λατρεία καθενός,
έφευγε για την Ακαδημία και εξευμένιζε
τις ψυχές των προγόνων του και γενικά
όλες τις ψυχές της γενιάς του ξεχωριστά
σε κάποιον τόπο.
Από
κοινού πάλι με τις ψυχές όλων των
φιλοσόφων σε άλλο μέρος πρόσφερε χοές.
Και εκτός από όλους αυτούς, ο ευσεβής
οριοθέτησε και έναν τρίτο τόπο και μέσα
σε αυτόν πρόσφερε εξιλαστήριες θυσίες
σε όλες τις ψυχές των νεκρών».
Πέθανε
το 124ο
έτος από την βασιλεία του Ιουλιανού ή
αλλιώς την 17η
Απριλίου του 485.
Ετάφη
σε κοινό τάφο με τον δάσκαλο του τον
Συριανό, στην περιοχή του Λυκαβηττού,
στο δε μνήμα του εγράφη και το παρακάτω
επίγραμμα που το συνέθεσε ο ίδιος:
«Εγώ
υπήρξα ο Πρόκλος, Λύκιος στην γενιά, το
οποίο ο Συριανός
εδώ με ανέθρεψε
διάδοχο της διδασκαλίας του.
Αυτός
εδώ ο κοινός τάφος δέχτηκε τα σώματα
και των δύο,
μακάρι και τις ψυχές μας
κοινός τόπος να τις λάβει»
Ο δε Bernard de Moosburg, αναφερόμενος στον Πρόκλο λέει: « Η ανωτερότητα και η υπεροχή του έναντι των άλλων Πλατωνικών αποδεικνύεται από το ότι μπόρεσε να βάλει σε τάξη τα θεωρήματα του Πλάτωνα και να τα εξηγήσει αναλυτικά».
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ!
https://empedotimos.blogspot.com
------------------------
.jpg)
.jpg)
.jpg)
1 σχόλιο:
Το έργο του Πρόκλου ήταν πολύ δύσκολο, διότι εκτός από τα εξεζητημένα θέματα της Φιλοσοφίας που διαπραγματευόταν, είχε να αντιμετωπίσει και την πνευματική παρακμή και τον σκοταδισμό που επικρατούσε εκείνη την εποχή στην Αθήνα.
Έτσι θα βρούμε διάσπαρτα στα κείμενα του, δείγματα της αγωνίας και της αντίστασης που ακόμα αντέτασσαν οι πνευματικοί Έλληνες στην υποδούλωση της ελευθερίας της σκέψης.
Ο ίδιος ο Πρόκλος αναφέρει ότι: «Ωστόσο, θα έλεγε κανείς, ότι και με άλλο τρόπο μπορεί να εκλείψει το ανθρώπινο γένος. Γιατί σήμερα δεν υπάρχουν κάτοικοι τούτων εδώ των τόπων της Αττικής, μολονότι δεν συνέβη ούτε κατακλυσμός ούτε εκπύρωση αλλά μια τρομερή ασέβεια η οποία αφανίζει ολοκληρωτικά τα ανθρώπινα».
Δημοσίευση σχολίου