Όταν ο Πλάτωνας ασχολήθηκε με την έννοια της δικαιοσύνης στην «Πολιτεία», δεν την έβλεπε ως νομική συμμόρφωση ή ως ηθική αρετή. Τη θεωρούσε θεμελιώδη αρχή που διαμορφώνει τόσο το άτομο όσο και το σύνολο.
Η δικαιοσύνη για τον Πλάτωνα δεν αφορούσε τη δικαιοσύνη με τη συμβατική έννοια, αλλά την αρμονία, όπου ο κάθε μέρος της κοινωνίας και κάθε πτυχή της ψυχής λειτουργεί όπως πρέπει.
Ο Πλάτων πίστευε ότι η δικαιοσύνη υπάρχει όταν ο καθένας στην κοινωνία παίζει τον ρόλο που του αναλογεί χωρίς να παρεμβαίνει στα καθήκοντα τω άλλων. Ο φιλόσοφος – βασιλιάς κυβερνά, οι πολεμιστές προστατεύουν και οι παραγωγοί εργάζονται, ο καθένας εκπληρώνει τη συγκεκριμένη λειτουργία του.
Όπως μια πόλη είναι δίκαιη όταν οι τάξεις της βρίσκονται σε αρμονία, έτσι και ένα άτομο είναι δίκαιο όταν η ψυχή του είναι ισορροπημένη. Αυτό σημαίνει ότι η λογική θα πρέπει να κυριαρχεί το πνεύμα θα πρέπει να υποστηρίζει τη λογική και οι επιθυμίες θα πρέπει να ακολουθούν και όχι να ελέγχουν τις πράξεις του ατόμου.
-----------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου