ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΥΚΟ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ...ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΑΪ́ΖΟΥΜΕ

Η πραγματικότητά μας είναι η άποψή μας και με την πάροδο του χρόνου η οπτική μας για τον εαυτό μας θα αλλάξει με βάση τις αναμνήσεις μας για τις προηγούμενες ενέργειες και προθέσεις μας. Αυτό προβάλλει μια ταυτότητα του ποιος νομίζουμε ότι είμαστε, η οποία είτε θα αυξήσει είτε θα μειώσει την αίσθηση της αυτοεκτίμησής μας.

Ένα πράγμα που είναι σίγουρο είναι ότι αυτό που είμαστε αυτή τη στιγμή δεν είναι αυτό που θα είμαστε στο μέλλον. Καθώς ζούμε τη ζωή και συλλέγουμε σοφία στη βιβλιοθήκη εμπειριών μας, γινόμαστε πιο συνειδητοποιημένοι.

Το αν θα επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την αυξανόμενη συνειδητοποίηση για να καθοδηγήσουμε τις ενέργειές μας εξαρτάται από εμάς.

Εάν δεν έχουμε επίγνωση των πράξεων, των προθέσεων και των συναισθημάτων μας, θα συνεχίσουμε να παίρνουμε ελεύθερες αποφάσεις που επηρεάζονται έντονα από αυτές τις ίδιες, συναισθήματα-> προθέσεις-> πράξεις. 

Οι άνθρωποι που είναι αναίσθητοι δεν εξελίσσονται. 

Αναγκάζονται να μάθουν πράγματα με τον δύσκολο τρόπο στη ζωή, και όσο πιο πεισματάρηδες είναι, τόσο πιο δύσκολο γίνεται για αυτούς να απελευθερωθούν από το κάρμα τους. Το να ζει κάποιος μια ασυνείδητη ζωή, μπαίνει σε καταστάσεις που δεν του επιτρέπουν να είναι ελεύθερος.

Για παράδειγμα, η απληστία θα προσελκύσει τις πιο ευμετάβλητες και υπό όρους φιλίες και σχέσεις στη ζωή.

Το εγώ, χτίζει μια ψεύτικη ταυτότητα φευγαλέων υπαρχόντων που μπορεί να οδηγήσουν σε άγχος. Προσελκύει καταστάσεις στη ζωή όπου οι άνθρωποι παίρνουν ασυνείδητες άπληστες αποφάσεις ενάντια στα συμφέροντά τους. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα από δυσάρεστα σενάρια που μπορεί και πιθανότατα θα προκύψουν ως αποτέλεσμα μιας ασυνείδητης ζωής.

Όσο πιο εγωιστής είναι κάποιος, τόσο πιο αναρμονικός γίνεται με την ανθρωπότητα.  Αυτοί οι τύποι ανθρώπων έχουν παντελή έλλειψη ενσυναίσθησης για τις καταστάσεις που προκαλούν και με την πάροδο του χρόνου θα είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν καταστάσεις που αντικατοπτρίζουν τη συμπεριφορά τους απέναντι σε αυτές τις καταστάσεις.

Όποιος βλάπτει κάποιον, προσθέτει χάος και προκαλεί περισσότερη δυσαρμονία στη ζωή του και στη συλλογικότητα. 

Όποιος είναι συμπονετικός και συνεισφέρει ανιδιοτελώς στην κοινότητα, είναι περισσότερο σε αρμονία μαζί της.

Οι άνθρωποι που έχουν αυτογνωσία βρίσκονται σε πολύ καλύτερη θέση από το αναίσθητο άτομο. 

Το άτομο μπορεί να συνεχίσει να παίρνει εγωιστικές αποφάσεις που βασίζονται στο εγώ, αλλά είναι πολύ πιο πιθανό να χτυπηθεί από ενοχές.

Η ενοχή που βιώνει κάποιος δεν πρέπει να γίνει η ταυτότητά του, αλλά μάλλον ένα ξύπνημα για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων για να γίνει πιο εξελιγμένος άνθρωπος.

Από εδώ και πέρα ​​ξέρουμε ότι είμαστε υπεύθυνοι για τον λύκο που κερδίζει, που είναι αυτός που ταΐζουμε.

Στη ζωή, υπάρχει μόνο μία κατεύθυνση... ΜΠΡΟΣΤΑ.

bibliotecapleyades.net