Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ

Ως μετενσάρκωση της ψυχής του ανθρώπου θεωρούμε την, μετά τον θάνατο, επαναφορά του στην ζωή με έναν νέο οργανισμό.

Η μετενσάρκωση της ψυχής του ανθρώπου έχει άμεση σύνδεση με τον νόμο της εξελίξεως, γιατί μέσω της διαδικασίας των πολλών ενσαρκώσεων η ψυχή εξελίσσεται από την κατωτέρα ζωική μορφή στον άνθρωπο (για το περιβάλλον της Γης), αλλά και πέραν του ανθρωπίνου επιπέδου χωρίς πέρας.

Ο θάνατος αποτέλεσε το αίτιο εμφανίσεως όλων σχεδόν των θρησκειών και των σωτηριολογικών τους δογμάτων. Οι βιβλικές θρησκείες διδάσκουν τους οπαδούς τους ότι η πίστη καθώς και η τήρηση των κανόνων που αυτές διδάσκουν εγγυώνται την συνέχεια της προσωπικότητάς τους στον «παράδεισο», δηλαδή σε έναν χώρο μη δυνάμενο να εντοπιστεί από τους εν ζωή ευρισκομένους, για την ύπαρξη του οποίου η μόνη αψευδής απόδειξη είναι η «πίστη» και το κύρος αυτών που «αποκαλύπτουν» την ύπαρξή του.

Στις μυστηριακές παραδόσεις της Ινδίας, της Αιγύπτου και της Αρχαίας Ελλάδας, η μετενσάρκωση αποτελούσε τον πυρήνα κάθε διδασκαλίας. Με την μετενσάρκωση ασχολήθηκε ιδιαίτερα ο Πλάτων αλλά οι βάσεις της προέρχονται από τους Πυθαγορείους και τους Ορφικούς. Η ιδέα αυτή είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη σήμερα στον Ινδουισμό και τον Βουδισμό και αποτελεί το βασικό πιστεύω των θεοσοφιστών, ενώ ο χριστιανισμός την αποκρούει.

Το θέμα της αποδοχής ή μη της εννοίας της μετενσαρκώσεως μπορεί να αντιμετωπιστεί τόσο με άμεσες αποδείξεις όσο και με έμμεσες. Στην Καινή Διαθήκη γίνεται μνεία στην μετενσάρκωση, η οποία θεωρείται ως αυτονόητη από μαθητές του Ιησού (βλέπε κατά Ματθαίο κεφ. ΙΑ παρ. 9-15, κεφ. ΙΣΤ παρ. 13-17, κεφ. ΙΖ παρ. 10-13  κατά Μάρκο κεφ. Η παρ. 27-30, κεφ. Θ παρ. 11-13,  Κατά Λουκά κεφ. Θ παρ. 18-20, κατά Ιωάννη κεφ. Θ παρ. 2) .Όμως ο Χριστιανισμός, όπως τον διαμόρφωσε το ιερατείο, την απορρίπτει.

Η μετενσάρκωση εξηγεί με λογικό τρόπο τις τεράστιες διαφορές πού παρουσιάζουν οι άνθρωποι στην ηθική και πνευματική ανάπτυξη τους, ενώ βιολογικώς λειτουργούν ομοιότυπα. Ποια άβυσσος χωρίζει έναν πρωτόγονο άνθρωπο, με ζωώδη αισθήματα και ασθενική διάνοια ή έναν συνειδητό κακούργο, από έναν εξελιγμένο άνθρωπο με ανεπτυγμένη ηθική συνείδηση και αγνό χαρακτήρα, που έμφυτα αποστρέφεται το κακό; Η κολοσσιαία αυτή διαφορά μπορεί να εξηγηθεί μόνον με την διαφορετική ηλικία των ψυχών και το πλήθος των ενσαρκώσεων.

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΤΑΚΑΣ, φυσικός και πτυχιούχος της νομικής

(απόσπασμα) https://lykomidis.wordpress.com

------------------------------------------

ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Σχετικές αναρτήσεις με θέμα: ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ