Δημιουργός εκτελεστής Σωτήρης Πεντέλας. Δίσκος: «ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ»
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΗΡΩΙΚΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΓΕΝΙΕΣ ΗΤΤΗΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Δημιουργός εκτελεστής Σωτήρης Πεντέλας. Δίσκος: «ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ»
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΗΡΩΙΚΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΓΕΝΙΕΣ ΗΤΤΗΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Ο Σταμάτιος (Στάμος) Κάψας ή καπετάν Χάψας ήταν οπλαρχηγός της Ελληνικής επανάστασης του 1821 από τη Χαλκιδική.
Γεννήθηκε στα Παζαράκια (Κρυοπηγή) Χαλκιδικής στα τέλη του 18ου αιώνα. Μετοίκησε σε νεαρή ηλικία στη Συκιά Χαλκιδικής προς αναζήτηση εργασίας. Στις 23 Μαρτίου του 1821 ο Εμμανουήλ Παπάς αποβιβάστηκε στη χερσόνησο του Άθω μεταφέροντας όπλα και πολεμοφόδια με τη βοήθεια Αινιτών και Ψαριανών καπεταναίων. Εκεί συναντήθηκε με το Στάμο Χάψα και προχώρησαν στη συγκρότηση του επαναστατικού στρατού, προκειμένου να σταματήσουν τις Οθωμανικές δυνάμεις που έρχονταν από Δράμα και Κωνσταντινούπολη, στα Μακεδονικά Τέμπη (Στενά της Ρεντίνας). Η φήμη του έχει φτάσει μέχρι τη Θεσσαλονίκη, όπου οι Θεσσαλονικείς περιμένουν να τον υποδεχτούν ως απελευθερωτή. Τότε του προσάπτεται και το προσωνύμιο καπετάν Χάψας, με την έννοια ότι έχαφτε τους Τούρκους (https://el.wikipedia.org).
Ο Καπετάν Χάψας συνέχισε την πορεία του προς τη Θεσσαλονίκη, οι άνδρες του ήταν γεμάτοι ενθουσιασμό και αποφασιστικότητα. Τα τούρκικα αποσπάσματα που τους αντιμετώπισαν δεν μπόρεσαν να τους αναχαιτίσουν, υποχωρούσαν γρήγορα και έτρεχαν να κρυφτούν προς τη Θεσσαλονίκη.
Ο Αυστριακός πρόξενος στην πόλη, που παρακολουθούσε από κοντά τα γεγονότα, σε αναφορά του προς τον Αυστριακό Καγκελάριο Μέτερνιχ αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Η Ελληνική επανάσταση, που
έχει ξεσπάσει κιόλας σε πολλές επαρχίες
της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, προκαλεί
τη γενική κατάπληξη. Σταματούν οι
δουλειές και όπου υπάρχουν πολλοί
Έλληνες οι εχθροπραξίες είναι
ανοιχτές...
Κινήσεις ζωηρές γίνονται
και στη Θεσσαλονίκη μέρα μεσημέρι,
επειδή οι επαναστάτες βρίσκονται μόνο
λίγες ώρες μακρυά. Βρίσκονται σε ένα
χωριό που ονομάζεται Γαλάτιστα και
ξεσηκώνουν παντού τις ψυχές των
κατοίκων...
Πολυάριθμα πολεμικά
καράβια με ξεχωριστή καινούρια σημαία
λυμαίνονται τη Θάλασσα, συλλαμβάνουν
τουρκικά πλοία, κάνουν νηοψίες στα πλοία
των Ευρωπαϊκών δυνάμεων, που όμως τα
σέβονται...
Στο μεταξύ εδώ αυξάνονται
οι αταξίες. Η αδημονία και ο γενικός
φόβος, μήπως οι Έλληνες χτυπήσουν από
στεριά και θάλασσα την πόλη υπάρχει
διάχυτος, αν και η κυβέρνηση έχει συλλάβει
ως ομήρους τους πιο πλούσιους Έλληνες
που ασκούν και την πιο μεγάλη επιρροή».
ΔΙΑΑΣΤΕ: Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΧΑΨΑ
Ο Θ. Κολοκοτρώνης διηγείται τον παρακάτω διάλογο με το στρατηγό Χάμιλτον:
Μίαν φοράν, όταν επήραμεν το Ναύπλιον, ήλθε ο Άμιλτων να με ιδή. Μου είπε ότι: “Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν και η Αγγλία να μεσιτεύση”.
Εγώ του αποκρίθηκα ότι: “Αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπετάν Άμιλτων, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τον Τούρκο. Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα”.
Με είπε: “Ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;”.
“Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι κλέφτες, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά”. Έτσι δεν με ομίλησε πλέον.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ “ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ”
-----------------------------------
Ο Δρόσος Κόκκινος, αγωνιστής του ‘21, αφηγείται την παρακάτω σκηνή:
Ήμην εις την σκηνήν του Καραϊσκάκη και υπηρέτουν αυτόν συντρώγοντα μετά του Γενναίου -του υιού του Θ. Κολοκοτρώνη- ότε ήκουσα τον εξής διάλογον:
- “Γενναίε, του λέγει ο Καραϊσκάκης, να μου κάνης την χάριν να μην εκτίθεσαι εις τας μάχας”.
“Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ” Εκδόσεις ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ
-------------------------------------
Ο Κολοκοτρώνης πρωτοπάτησε το πόδι του στη Μάνη, αρχίζοντας η Επανάσταση. Από εκεί τράβηξε με Μανιάτες και Μεσσήνιους για την Τριπολιτσά, με σκοπό να την πολιορκήσει. Στο δρόμο, με το πρώτο τουφέκι που κάνανε με τους Τούρκους, ο κόσμος άμαχος κι άπειρος φοβήθηκε και σκόρπισε. Οι άλλοι καπετάνιοι είπανε στον Κολοκοτρώνη:
-Τι θα κάνουμε πια εδώ; Να πάμε κατά το Λιοντάρι, να δούμε τι γίνεται κι εκείνος ο κόσμος.
- Εγώ δεν πάω πουθενά! είπε ο Κολοκοτρώνης. Αν θέλετε εσείς τραβάτε. Εγώ θα μείνω εδώ, να με φάνε τα πουλιά της πατρίδας μου, που με ξέρουνε.
(Ο Γέρων Κολοκοτρώνης,
Φιλήμονος Δοκίμιον Ιστορικόν) συλλογή
Γ. ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ από το βιβλίο “ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ
– ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ – ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ”
Εκδόσεις ΔΑΜΙΑΝΟΣ
------------------------------------------------
ΟΠΩΣ ΠΑΛΑΙΑ ΟΙ ΑΧΑΙΟΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΟΚΛΟ !
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ 1821 - 1830
Διανοητές όπως ο Αναξίμανδρος και ο Ηράκλειτος πίστευαν στον λόγο πίσω από τη φύση, ενώ οι υλιστές φιλόσοφοι Δημόκριτος και ο μέντοράς του Λεύκιππος ισχυρίστηκαν ότι: Όλα τα πράγματα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, ήταν φτιαγμένα από άτομα σε ένα κενό, με μεμονωμένες ατομικές κινήσεις αυστηρά ελεγχόμενες από αιτιακούς νόμους.
Ο Σωκράτης ισχυρίστηκε περίφημα ότι η άγνοια ήταν η αιτία του κακού (καθώς κανένας άνθρωπος δεν κάνει κακό με τη θέλησή του) παρά η ατομική πράξη, ενώ ο Αριστοτέλης, στη Φυσική και τα Μετά τα φυσικά του, είπε: υπήρξαν "ατυχήματα" που προκλήθηκαν "τυχαία".
[Ο Αριστοτέλης ταξινόμησε τα ενδεχόμενα σε τρεις κατηγορίες: βέβαια ενδεχόμενα τα οποία συμβαίνουν αναγκαία, πιθανά ενδεχόμενα που συμβαίνουν τις περισσότερες φορές, και μη προβλέψιμα ενδεχόμενα που συμβαίνουν από καθαρή τύχη. Θεώρησε το αποτέλεσμα των τυχερών παιχνιδιών ως μη προβλέψιμο. https://el.wikipedia.org ]
Τότε ο Επίκουρος και οι Στωικοί ήρθαν στο προσκήνιο και διατύπωσαν σαφείς ακαθοριστικές και ντετερμινιστικές θέσεις.
Ο Επίκουρος, στο γιατί συμβαίνουν τα πράγματα πρόσθεσε μερικές άλλες αιτίες: «…κάποια πράγματα συμβαίνουν αναγκαστικά, άλλα τυχαία, άλλα μέσω της δικής μας αντιπροσωπείας. Η αναγκαιότητα καταστρέφει την ευθύνη και η πιθανότητα είναι αδιάκοπη. Ενώ οι δικές μας πράξεις είναι αυτόνομες, και σε αυτές αποδίδεται φυσικά ο έπαινος ή η κατηγορία».
Μόλις ο περιπατητικός φιλόσοφος Αλέξανδρος της Αφροδισιάδας (περίπου +200) υπερασπίστηκε την άποψη περί ηθικής ευθύνης, βρήκαμε κάτι που θα ονομάζαμε ελευθεριασμό σήμερα.
Ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις αυτοπροκαλούμενες αποφάσεις, υποστήριξε ο Αλέξανδρος, και μπορεί να επιλέξει να κάνει ή να μην κάνει κάτι, συμπληρώνοντας τον Στωικό φιλόσοφο Χρύσιππο .
Πού μας οδηγεί λοιπόν αυτό, αγαπητέ αναγνώστη;
by plato May 11, 2021 from ClassicalWisdom Website
μέσω https://www.bibliotecapleyades.net
-------------------------------------------
Η θεωρία των υπερχορδών, μια από τις κορυφαίες θεωρίες σήμερα, έχει τη δυνατότητα να ξεκλειδώσει ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του σύμπαντος, δηλαδή πώς ταιριάζουν μεταξύ τους η βαρύτητα και η κβαντική φυσική.
Η θεωρία των υπερχορδών υποστηρίζει ότι υπάρχουν 10 διαστάσεις:
Σύμφωνα με τη θεωρία των υπερχορδών δεν έχετε ελεύθερη βούληση γιατί το μέλλον υπάρχει ήδη. Εάν η θεωρία χορδών αποδειχθεί σωστή, τότε ίσως θα μπορούσαμε τελικά να αποδείξουμε ή να απορρίψουμε την Αιτιοκρατία και να μάθουμε αν έχουμε ελεύθερη βούληση ή όχι.
Η εύρεση απαντήσεων σε αυτά τα μεγάλα επιστημονικά ερωτήματα είναι απλώς διασκεδαστική όσο και απογοητευτική.
by Cynthia McKanzie
March 26, 2018 from MessageToEagle Website
--------------------------------------
Σύμφωνα με τη θεωρητική αστροφυσική του Mike Specia στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, οι νόμοι της φυσικής είναι κυριολεκτικά μαθηματικές συναρτήσεις.
Φυσικά, η συλλογή όλων των πληροφοριών που απαιτούνται για την τέλεια περιγραφή της κατάστασης ενός συστήματος μπορεί να είναι αδύνατη.
Αλλά
φιλοσοφικά, οι κλασικοί φυσικοί
λειτουργούν με την υπόθεση ότι υπάρχει
ένα πλήρες σύνολο αυτών των νόμων και
με πλήρη παντογνωσία θα ήταν αρκετό για
να προβλέψει όλα τα μελλοντικά
γεγονότα.
Εάν αποδεχτείτε αυτή την
απλή υπόθεση, τότε οι νόμοι της κλασικής
φυσικής καθιστούν το σύμπαν πλήρως
προβλέψιμο και, ως εκ τούτου, πλήρως
προκαθορισμένο, εκτός αν ισχύει ένα από
τα δύο πράγματα:
δεν υπάρχει οριστική «κατάσταση συστήματος»
οι νόμοι της φυσικής είναι μη ντετερμινιστικοί, δηλαδή οι ίδιες αρχικές συνθήκες θα δημιουργήσουν διαφορετικά τελικά αποτελέσματα
Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες δεν έχουν συναντήσει κανένα στοιχείο που να υποδηλώνει ότι οι νόμοι της φυσικής δεν είναι ντετερμινιστικοί».
Η κβαντική φυσική δείχνει το παρελθόν καθώς και το μέλλον, δημιουργείται. Ή θα μπορούσαμε απλά να πούμε ότι δεν υπάρχει παρελθόν και μέλλον . Δημιουργούμε και τα δύο, συνεχώς και με απρόβλεπτους τρόπους.
by Cynthia McKanzie
March 26, 2018
μέσω https://www.bibliotecapleyades.net
-----------------------------------
Οι άνθρωποι μπορεί να έχουν την «πίστη» ότι έχουν «ελεύθερη βούληση», ενώ αυτό μήπως είναι στην πραγματικότητα, μια αυταπάτη που βασίζεται σε μια αντιληπτή ελευθερία συμπεριφοράς...;
Ακριβώς όπως το λογισμικό προγραμματίζει τις παραμέτρους και τους ορισμούς στόχων μιας μηχανής, έτσι και η κοινωνική ρύθμιση προγραμματίζει ένα σύνολο κωδίκων στους ανθρώπους και τις κουλτούρες τους.
Γενικά, η ανθρωπότητα είναι πολύ λιγότερο εξατομικευμένη από ό,τι πιστεύουν ότι είναι τα μέλη της.
by Kingsley
L. Dennis
December 07, 2024 from KingsleyLDennis Website Spanish
version
μέσω https://www.bibliotecapleyades.net
------------------------------------
Χρειαζόμαστε μια πλήρη Μετατόπιση της Συνείδησης και όχι απλώς μια άλλη «επανάσταση».
Ο σκοπός του ανθρώπου στη Γη είναι ένας: να φύγει από εδώ έχοντας γίνει λίγο καλύτερος από αυτό που ήταν όταν ήρθε. Αλλά για να γίνει κάποιος καλύτερος πρέπει να εξελιχθεί, που σημαίνει να υπερβεί τον εαυτό του. Μόνο έτσι μπορεί να απαλλαγεί από όλα τα κατώτερα στοιχεία που τον βαραίνουν. Αυτό ονομάζεται Μετατόπιση της Συνείδησης. Διαφορετικά μένει αδρανής.
https://enneaetifotos.blogspot.com/2016/11/blog-post_8.html
https://enneaetifotos.blogspot.com/2025/01/blog-post_13.html
----------------------------------------
Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ Η ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
Από την περιγραφή του βίντεο: Πρόκειται για το μόνο ακέραια σωζόμενο ποίημα της Σαπφούς και έχει την μορφή κλητικού ύμνου. Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε το 2018 από τον αείμνηστο Απόστολο Γονιδέλλη με τίτλο: "Σαπφώ & η λυρική ποίηση στην Λέσβο". Ελένη Ωρείθυια Κουλιζάκη
22ος χρόνος- Στο επίκεντρο φέτος ο Θρακιώτης Γ. Βιζυηνός
Μιλά στην «Θ» ο εμπνευστής του θεσμού, μουσικοσυνθέτης και παιδαγωγός Χρ. Χατζόπουλος
Με επίκεντρο τον πιο σημαντικό Θρακιώτη ποιητή Γεώργιο Βιζυηνό, καλωσορίζουν φέτος την Άνοιξη μαθητές από δημοτικά σχολεία του νομού, οι οποίοι σήμερα το πρωί «καλάντισαν», με τα γνωστά εδώ και 22 χρόνια πια, «χελιδονίσματα».
Τα μικρά… χελιδονάκια, συνοδευόμενα από τους εκπαιδευτικούς τους αλλά και τον εμπνευστή του θεσμού των «χελιδονισμάτων» κ. Χρήστο Χατζόπουλο, γνωστοποίησαν σε όλους τους Ξανθιώτες ότι «ήρθε, ήρθε χελιδόνα, ήρθε κι άλλη μελιδόνα, κάθισε και λάλησε και γλυκά κελάηδησε», ενώ λίγο αργότερα – στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Ξάνθης – τραγούδησαν και χόρεψαν μελοποιημένα παιδικά ποιήματα του Γεώργιου Βιζυηνού.
Για όλα τα παραπάνω μίλησε στην «Θ» ο εμπνευστής του θεσμού που έντυσε και μουσικά τα κάλαντα της Άνοιξης.
Ο κ. Χατζόπουλος, επισήμανε στην «Θ» ότι «μετά από 22 χρόνια τα «χελιδονίσματα» έχουν πάρει πλέον μια καθαρά παιδαγωγική – εκπαιδευτική μορφή. Είναι μια γιορτή της Άνοιξης όπου τα παιδιά δημιουργούν, ζωγραφίζουν, λένε ποιήματα, πάντα φυσικά και με το ανάλογο μήνυμα που κάθε χρονιά έχουν.
Φέτος, τα παιδιά τραγουδούν τον μεγαλύτερο Θρακιώτη ποιητή, τον Γεώργιο Βιζυηνό. Έχουν μελοποιηθεί 20 παιδικά ποιήματα του Γεώργιου Βιζυηνού (το σκυλί, η ουρά της γάτας, το καναρίνι κλπ) τα οποία τραγούδησαν και χόρεψαν τα παιδιά στο Δημοτικό Αμφιθέατρο και πέρασαν μια πολύ ωραία μέρα. Συμμετείχαν αρκετά δημοτικά σχολεία, ενώ αύριο, Σάββατο, η ίδια εκδήλωση θα γίνει πάλι στον ίδιο χώρο, αλλά με παιδικά χορευτικά των συλλόγων της Ξάνθης, με την σχολή «Εν ρυθμώ», την μουσική σχολή «Νότα» και προσκαλούμε και πάλι όλα τα παιδιά – και τα υπόλοιπα – στην ίδια γιορτή. Να τραγουδήσουμε για την Άνοιξη, την χαρά, την ελπίδα, την ζωή».
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: https://www.thraki.com.gr
--------------------------------
14ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ : ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΜΕ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ! xanthipost
---------------------------------------------
«ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ 2025» – 16ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ
-------------------------------------
Ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Αιδέσιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία. Εκδήλωσε από νέος την κλίση του στη φιλοσοφία και, παραβαίνοντας τις επιθυμίες της οικογένειάς του, φοίτησε κοντά στο Σύρο νεοπλατωνικό φιλόσοφο Ιάμβλιχο, τον οποίο διαδέχθηκε στην ηγεσία της σχολής του. Αργότερα ίδρυσε τη δική του σχολή στην Πέργαμο. Πέθανε το 353 ή το 355, χωρίς να αφήσει γραπτό έργο και ορίζοντας ως διάδοχό του τον αγαπημένο του μαθητή Χρυσάνθιο. http://asiaminor.ehw.gr
-----------------------------
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΙΔΕΣΙΟ, ΓΡΑΦΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΟΥ 4ου ΑΙΩΝΑ, ΕΥΝΑΠΙΟΣ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΚΑΙ ΣΟΦΙΣΤΩΝ :
VΙ. ΑΙΔΕΣΙΟΣ. Ο Αιδέσιος από την Καππαδοκία υπήρξε μαθητής του Ιάμβλιχου και ανήκε στον κύκλο των συντρόφων του. Η καταγωγή του ήταν πέρα για πέρα αριστοκρατική, αλλά η οικογένειά του δεν ήταν πολύ πλούσια. Ο πατέρας του τον έστειλε από την Καππαδοκία στην Ελλάδα για να σπουδάσει κερδοφόρο επάγγελμα, περιμένοντας να βρει στον γιο του θησαυρό.
Όμως, όταν κάποτε ο γιος του επέστρεψε και εκείνος ανακάλυψε ότι είχε ασχοληθεί με τη φιλοσοφία, τον έδιωξε από το σπίτι ως άχρηστο.
Διώχνοντάς τον, τον ρώτησε: «Τι σε ωφελεί η φιλοσοφία;»
Μόλις το άκουσε ο πατέρας, κάλεσε πίσω τον γιο του, θαυμάζοντας το ήθος του. Μετά από αυτό ο Αιδέσιος αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη συμπλήρωση της μόρφωσής του, γιατί παρουσίαζε ακόμα αρκετές ελλείψεις. Ο πατέρας με ευχαρίστηση προέτρεπε το παιδί να συνεχίσει και ήταν γεμάτος χαρά που ήταν πατέρας θεού μάλλον παρά ανθρώπου.
Ο Αιδέσιος, αφού ξεπέρασε όλους τους άλλους, όσοι ήταν οι πιο διάσημοι εκείνο τον καιρό και όσους έτυχε να ακούσει, και αφού συγκέντρωσε σοφία και από την πείρα, έκανε ένα μακρύ ταξίδι από την Καππαδοκία στη Συρία για να δει τον ξακουστό Ιάμβλιχο.
Σχετικά με αυτές δεν έχουμε τίποτα να γράψουμε, ίσως επειδή από τη μια ο ίδιος ο Αιδέσιος τις κρατούσε μυστικές εξαιτίας των καιρών, βασιλιάς ήταν τότε ο Κωνσταντίνος, ο οποίος κατεδάφιζε τα περίλαμπρα ιερά και έχτιζε χριστιανικές εκκλησίες [Κωνσταντίνος γαρ εβασίλευε, τα τε των ιερών επιφανέστατα καταστρέφων και τα των χριστιανών ανεγείρων οικήματα] και από την άλλη επειδή ίσως και οι καλύτεροι από τούς μαθητές του ήταν επιρρεπείς και συνέκλιναν προς κάποια μυστικιστική σιωπή και ιεροφαντική εχεμύθεια.
ΕΥΝΑΠΙΟΣ – ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΚΑΙ ΣΟΦΙΣΤΩΝ Κεφ. VI. ΑΙΔΕΣΙΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ Οδυσσέας Χατζόπουλος
-----------------------------------
Επίσημα από σήμερα Πέμπτη 20 Μαρτίου 2025, έχει μπει η Άνοιξη, λόγω της Εαρινής Ισημερίας.
Δυο μόλις φορές τον χρόνο η Γη βρίσκεται σε τέτοια θέση ώστε οι ακτίνες του ήλιου να πέφτουν εντελώς κατακόρυφα στον Ισημερινό.
Το φαινόμενο της Ισημερίας σημειώνεται σε όλους του πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος οι οποίοι παρουσιάζουν κλίση του άξονα περιστροφής ως προς το επίπεδο περιφοράς.
Οι Ισημερίες τόσο η εαρινή όσο και η φθινοπωρινή καθορίζουν την έναρξη της Άνοιξης και του Φθινοπώρου αντίστοιχα, ενώ από την άλλη τα Ηλιοστάσια, το θερινό και το χειμερινό προσδιορίζουν την έναρξη του Καλοκαιριού και του Χειμώνα αντίστοιχα.
Η Ισημερία συμπίπτει πάντα με την 20η ή 21η Μαρτίου για το βόρειο ημισφαίριο, στο οποίο βρίσκεται και η Ελλάδα. Αξίζει να σημειωθεί πως από την Ισημερία και μετά η ημέρα μεγαλώνει και η διάρκεια της νύχτας μικραίνει, μέχρι να φτάσει η μέρα στο ζενίθ της κατά το θερινό Ηλιοστάσιο της 21ης Ιουνίου.
-------------------------------------
ΟΙ ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΑ
Ο Πλάτων υπεράσπισε τον στρατηγό Χαβρία πού κινδύνευε να καταδικασθεί σε θάνατο, την στιγμήν που κανένας Αθηναίος δεν θέλησε να το κάνει.
Όταν ανέβαινε στην Ακρόπολη μαζί με τον Χαβρία, τον συνάντησε ο Κρωβύλος ο συκοφάντης και του είπε:
- Έρχεσαι άλλον να υπερασπισθείς και δεν ξέρεις ότι και εσένα σε περιμένει το κώνειο του Σωκράτη.
Και ο Πλάτων αποκρίθηκε:
- Κι όταν πολεμούσα για την πατρίδα υπόμενα τούς κινδύνους, και τώρα για το χρέος μου προς έναν φίλο θα τούς υπομείνω...
(και ότε υπέρ της πατρίδος εστρατευόμην, υπέμενον τους κινδύνους, και νυν υπέρ του καθήκοντος δια φίλον υπομενώ)
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ – ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ – ΒΙΒΛΙΟΝ Γ’ - ΠΛΑΤΩΝ
----------------------------------------
Χαβρίας (-4ος αι.) ο Εξέχων Στρατηγός
Η Οπλιτική Τακτική Μάχης του Στρατηγού Χαβρία
Χαβρίας ο Αθηναίος - Ο εξέχων στρατηγός που πέθανε ένδοξα ως απλός στρατιώτης
Κατά την πολιορκία της Χίου από τους Αθηναίους, επέβαινε στον στόλο ως απλός στρατιώτης, αλλά είχε μεγαλύτερη επιρροή από ότι οι διοικούντες. Οι στρατιώτες πίστευαν σε αυτόν και ακολουθούσαν πιστά τις κινήσεις του. Αυτό το γεγονός επιτάχυνε το θάνατό του, διότι αδημονώντας να είναι ο πρώτος που θα εισέλθει στο λιμάνι, προέτρεψε τον κυβερνήτη να στρέψει το πλοίο προς την κατεύθυνση αυτή, ενώ τα υπόλοιπα πλοία του Αθηναϊκού στόλου δεν ακολούθησαν.
Σύντομα βρέθηκε περικυκλωμένος από εχθρούς και ενώ μαχόταν με μεγάλη γενναιότητα, το πλοίο του εμβολίστηκε και άρχισε να βυθίζεται. Παρόλο που θα μπορούσε να ξεφύγει από τον κίνδυνο, αν είχε πηδήξει στη θάλασσα, επέλεξε να πεθάνει, παρά να εγκαταλείψει το σκάφος, ενώ το υπόλοιπο πλήρωμα κολυμπώντας διέφυγε και έφθασε στα υπόλοιπα πλοία του Αθηναϊκού στόλου. Εκείνος από την άλλη πλευρά προτίμησε τον ένδοξο θάνατο, από την ατίμωση, πολεμώντας τον εχθρό μέχρι τέλους.
-------------------------------------------
Χαβρίας (-4ος αι.) ο Εξέχων Στρατηγός
Η Οπλιτική Τακτική Μάχης του Στρατηγού Χαβρία
Ο Πλάτων, το χρέος προς την Πατρίδα και το χρέος προς έναν φίλο!!!
Παραπλεύρως απεικονίζεται η οπλιτική στάση του Χαβρία
Ο Χαβρίας ο Αθηναίος ήταν υιός του Κτησίππου καταγόμενος από την Αιξωνή (σημερινή Γλυφάδα Αττικής) και συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον επιφανών στρατηγών έχοντας επιτύχει πολλά αξιομνημόνευτα κατορθώματα.
Εξ’ αυτών το πλέον γνωστό είναι η οπλιτική τακτική σε μάχη που έδωσε το -378 στις Ελευθερές των Θηβών, ενώ βρισκόταν καθ’ οδόν προς ενίσχυση των Βοιωτών. Στην εν λόγω συμπλοκή, όταν ο μεγάλος Σπαρτιάτης στρατηγός Αγησίλαος B’ αισθάνθηκε σίγουρος για τη νίκη και τα αντίπαλα μισθοφορικά στρατεύματα είχαν τραπεί σε φυγή, ο Χαβρίας διέταξε την φάλαγγα του να παραμείνει στην θέση της και να αντιμετωπίσουν την επίθεση του εχθρού με το γόνατο τοποθετημένο σταθερά πίσω από την ασπίδα και την λόγχη προτεταμένη.
Ο Αγησίλαος, βλέποντας αυτόν τον σχηματισμό, δεν θέλησε να διακινδυνεύσει περαιτέρω απώλειες Σπαρτιατών και ζήτησε από τους άντρες του, που εν τω μεταξύ είχαν σπεύσει προς τα εμπρός, να υποχωρήσουν.
Αυτή η επινόηση συζητήθηκε ευρέως και απέκτησε τόσο μεγάλη φήμη ανά την Ελλάδα, ώστε προς τιμήν του Χαβρία, ανηγέρθη άγαλμα δημοσία δαπάνη, το οποίο τοποθετήθηκε στην αγορά και αναπαριστούσε την συγκεκριμένη πολεμική στάση.
Συνέπεια αυτού ήταν η καθιέρωση ανέγερσης αγαλμάτων στους στρατηγούς που είχαν επιτύχει σημαντικές νίκες, με την αναπαράσταση των στάσεων μάχης, στα πρότυπα του αγάλματος του Χαβρία.
Πηγή: https://chilonas.com
--------------------------------
Χαβρίας (-4ος αι.) ο Εξέχων Στρατηγός
Ο Πλάτων, το χρέος προς την Πατρίδα και το χρέος προς έναν φίλο!!!
Χαβρίας ο Αθηναίος - Ο εξέχων στρατηγός που πέθανε ένδοξα ως απλός στρατιώτης
Αθηναίος στρατηγός των αρχών του -4ου αιώνα.
Όπως αφηγείται ο Ξενοφών (Ἑλληνικά, 5,1.10), λίγο πριν από την «Ανταλκίδειο ειρήνη» (-387) οι Αθηναίοι έστειλαν τον Χαβρία στην Κύπρο με στόλο και οπλίτες για να βοηθήσει τον Ευαγόρα Α', βασιλιά της κυπριακής Σαλαμίνος.
Τα ίδια γράφει και ο Ρωμαίος ιστορικός Κορνήλιος Νέπως, ο οποίος προσθέτει ότι ο Χαβρίας δεν έφυγε από την Κύπρο παρά μόνον όταν υπέταξε ολόκληρο το νησί και έδωσε μ' αυτό μεγάλη δόξα στους Αθηναίους. Και ο Δημοσθένης, στους Λόγους του, μιλά για τα τρόπαια που έστησε στην Κύπρο ο Χαβρίας.
Ο Χαβρίας ο Αθηναίος ήταν υιός του Κτησίππου καταγόμενος από την Αιξωνή (σημερινή Γλυφάδα Αττικής) και συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον επιφανών στρατηγών έχοντας επιτύχει πολλά αξιομνημόνευτα κατορθώματα.
Υπήρξε σημαίνον στέλεχος της Β’ Αθηναϊκής Συμμαχίας μαζί με τον Ιφικράτη και τον Τιμόθεο και κατήγε σημαντικές νίκες κατά των Σπαρτιατών όπως στην ναυμαχία της Νάξου το -376.
Ο Χαβρίας ως στρατηγός των Αθηναίων, συμμετείχε σε πολλούς πολέμους, όπως όταν μετέβη στην Αίγυπτο κατόπιν δικής του πρωτοβουλίας, για να συνδράμει τον βασιλέα Νεκτάναβι, στην διασφάλιση του θρόνου του. Πραγματοποίησε επίσης εκστρατεία στην Κύπρο το -388 προκειμένου να βοηθήσει τον βασιλέα Ευαγόρα εναντίον των Περσών, όπου με το πέρας της εκστρατείας είχε κατακτήσει όλο το νησί, επίτευγμα που απέφερε μεγάλη δόξα στους Αθηναίους.
Το -360 ξέσπασε πόλεμος μεταξύ Αιγύπτου επί ηγεμονίας Φαραώ Ταώς και Περσών, όπου οι Αθηναίοι συμμάχησαν με τον Αρταξέρξη και οι Λακεδαιμόνιοι με τους Αιγυπτίους, από τους οποίους ο βασιλέας Αγησίλαος έλαβε μεγάλη ανταμοιβή. Ο Χαβρίας βλέποντας την καλοτυχία του Αγησιλάου και θεωρώντας τον εαυτό του ισάξιο, έσπευσε να τους βοηθήσει με δική του πρωτοβουλία αναλαμβάνοντας την διοίκηση του Αιγυπτιακού στόλου, ενώ ο Αγησίλαος των χερσαίων δυνάμεων.
Αυτό είχε ως συνέπεια οι Πέρσες να στείλουν αντιπροσώπους στην Αθήνα, για να παραπονεθούν ότι ο Χαβρίας αντιμάχεται τον βασιλέα τους με την πλευρά των Αιγυπτίων. Οι Αθηναίοι τότε έθεσαν προθεσμία στον Χαβρία να επιστρέψει στην Αθήνα και σε αντίθετη περίπτωση θα καταδικαζόταν σε θάνατο. Ο Χαβρίας υπάκουσε και επέστρεψε στην Αθήνα, αλλά δεν έμεινε εκεί περισσότερο από ότι ήταν απαραίτητο, καθότι στα μάτια των συμπατριωτών του διεφάνη ότι απέκλινε από την συνήθη στάση του (να ζει με τιμή υπερασπιζόμενος τις επιλογές του). Διότι ένα κοινό φαινόμενο στα μεγάλα και ελεύθερα κράτη, είναι ότι «ο φθόνος είναι ο μόνιμος συνοδός της δόξας» και ότι οι άνθρωποι πρόθυμα υποβαθμίζουν εκείνους που βλέπουν να υψώνονται πάνω από τους άλλους.
Ο Χαβρίας έκτοτε επέλεξε να ζει μακριά από την πατρίδα του. Φυσικά δεν ήταν ο μόνος που οικειοθελώς απείχε από την Αθήνα, αλλά σχεδόν όλοι οι μεγάλοι άνδρες της εποχής του έπραξαν το ίδιο, θεωρώντας ότι θα παρέμεναν μακριά από το φθόνο, όσο ήταν μακριά από την πατρίδα τους. Ενδεικτικά, ο Κόνων έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Κύπρο, ο Ιφικράτης στη Θράκη, ο Τιμόθεος στη Λέσβο, ο Χάρης στο Σίγειο.
Πηγές:
Η Οπλιτική Τακτική Μάχης του Στρατηγού Χαβρία
Ο Πλάτων, το χρέος προς την Πατρίδα και το χρέος προς έναν φίλο!!!
Παλατινή Ανθολογία ή «Ελληνική ή Παλατινή Ανθολογία» είναι συλλογή Αρχαίων και βυζαντινών Ελληνικών επιγραμμάτων της περιόδου από τον -7ο αιώνα μέχρι το 950, που βρέθηκε σε χειρόγραφο το 1606.
Μεταφράσεις της Παλατινής, Γιάννης Κυριαζής
Ανώνυμου, V 91
Ποσείδιππος, XII 131
Ασκληπιάδης, V 84
Αγνώστου, V98
Αγνώστου, V 304
Παρμενίωνος,V33
Φιλόδημος, ΧΙ 30
Παύλος Σιλεντιάριος, V 252
ΑΓΝΩΣΤΟΥ,V83
ΑΓΝΩΣΤΟΥ, XVI 168
ΠΛΑΤΩΝ, V 670
ΜΕΛΕΑΓΡΟΣ,V 171
Απόδοση Γιάννης Κυριαζής
--------------------------
Επίγραμμα για τον Ηράκλειτο, από τη Παλατινή ανθολογία
«Είμαι ο Ηράκλειτος· τι με τραβάτε πάνω κάτω, άμουσοι; Κόπιαζα όχι για σας αλλά γι’ αυτούς που με εννοούν. Ο ένας άνθρωπος είναι για μένα τρεις μυριάδες, και οι αμέτρητοι είναι κανένας. Τούτα θα πω και στην Περσεφόνη».
----------------------------
Η Ήριννα της Άνοιξης, η ποιήτρια της Τήλου
Εδώ είναι συγκεντρωμένα τα δικά μου άρθρα. ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ: ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ
«Ουτ’ άρα φύσει ούτε παρά φύσιν εγγίνονται αι αρεταί, αλλά πεφυκόσι μεν ημίν δέξασβαι αυτάς, τελειουμένοις δε δια του εθους».
[Oι αρετές δεν υπάρχουν μέσα μας εκ φύσεως - ούτε όμως και είναι αντίθετη προς τη φύση μας η γένεσή τους μέσα μας, η φύση μας έκανε επιδεκτικούς στις αρετές, τέλειοι όμως σ' αυτές γινόμαστε με τη διαδικασία του έθους (1103a 25).]
Αριστοτέλης «Ηθικά Νικομάχεια»
Κάποιοι φίλοι του Σωκράτη γνώρισαν ένα διάσημο φυσιογνωμιστή. Του έδειξαν από μακριά τον Σωκράτη και του ζήτησαν να περιγράψει το χαρακτήρα του. Εκείνος, αφού τον κοίταξε καλά, απάντησε, ότι είναι ευέξαπτος και ανίκανος για αυτοέλεγχο, φιλήδονος, ψεύτης κ.λπ.. Κατάπληξη και γέλια των φίλων, που τα μετέφεραν όλα στον Σωκράτη. Έτσι ακριβώς ήμουν, τους απαντά· έκτοτε άλλαξα τον εαυτό μου, τα ελαττώματα όμως αυτά παρέμειναν χαραγμένα στο πρόσωπο μου.
(Κικέρων, Τusculanes, IV, 37).
Πεθαίνετε, διότι εσκοτώσατε το Πνεύμα.
Ενόσω δεν αναστηθή και αναστηλωθή το Πνεύμα,
αδύνατον να αρχίση η υπάρχουσα Ζωντανή Ελλάς.
Περικλής Γιαννόπουλος
(1870-1910)
«Η αμάθεια γεννά πρώτον την οίησιν και την θρασύτητα, μετά ταύτα την αναισχυντίαν, όλα δε ταύτα αποκορυφούνται εις την ακόλαστον ελευθερίαν, η οποία πρώτον εκδηλώνεται με απείθειαν εις τους άρχοντας, έπειτα με ασέβειαν προς τους γονείς και τους πρεσβυτέρους, δια να καταλήξη εις την ασύστολον παράβασιν των νόμων και τέλος εις την εσχάτην αδιαφορίαν και περιφρόνησιν προς τους όρκους, τα συνθήκας και προς αυτούς ακόμη τους θεούς»
Πλάτων στην «Πολιτεία» βιβλίο Η, 562-569
(Απόδοσις Ι. Πασσά)
«Απόγονοι των θεών και παιδιά των θεών» ονομάζονται οι Έλληνες. (Πλάτωνας Τίμαιος 40β)
«Γεννήματα και θρέμματα θεών γεμάτοι αρετές» χαρακτηρίζονται οι Έλληνες. (Πλάτωνας Τίμαιος 24 d).
«Είναι φυτά τ' ουρανού οι Έλληνες, και όχι της γης, γιατί στον ουρανό Βρίσκονται οι ρίζες τους. Τους ανέθρεψε η Αθηνά.» (Πλάτωνας Τίμαιος 23 d - e).
«Θεοί και άνθρωποι έχουν την ίδια καταγωγή». (Ησίοδος: Έργα και Ημέρες και Πίνδαρος Ωδή Νεμεονίκου).
ΤΟ ΜΑΚΑΡΙΟΝ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΤΟΝ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΑΛΛΩ ΠΑΡΕΧΕΙ, ΩΣΤΕ ΟΥΤΕ ΟΡΓΑΙΣ ΟΥΤΕ ΧΑΡΙΣΙ ΣΥΝΕΧΕΤΑΙ,ΕΝ ΑΣΘΕΝΕΙ ΓΑΡ ΠΑΝ ΤΟ ΤΟΙΟΥΤΟΝ.
Το μακάριο και άφθαρτο ον ούτε το ίδιο γνωρίζει ενοχλήσεις ούτε σε άλλους προξενεί ενοχλήσεις. Ώστε δεν επηρεάζεται ούτε από θυμούς ούτε από ευχαριστίες. Γιατί όλα αυτά είναι γνωρίσματα ενός αδύναμου όντος.
_____________
«Αποκλείεται ως πρώτη αρχή των όντων πάσα γνωστή ουσία, διότι εφ όσον θα ήταν γνωστή, αυτομάτως παύει να είναι Άπειρος»
ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ
Το Άπειρο κατά τον Αναξίμανδρο, το οποίο είναι ποιοτικώς ακαθόριστο και ποσοτικώς απεριόριστο είναι αδύνατον να κατανοηθεί από την ανθρώπινη νοημοσύνη και τις ανθρώπινες αισθήσεις, οι οποίες έχουν περιορισμένες δυνατότητες με αρχή και τέλος.
Για κείνους που πέθαναν στις Θερμοπύλες, ένδοξη η τύχη, ωραίος ο θάνατος, βωμός ο τάφος, μνήμη παντοτινή αντί για θρήνος, κι η μοίρα τους αντικείμενο εγκωμίων. Σάβανο σαν κι αυτό μήτε η σαπίλα μήτε ο χρόνος ο πανδαμάτορας θα αμαυρώσει των γενναίων ανδρών. Και το μνήμα την καλή φήμη της Ελλάδας διάλεξε για ένοικό του. Μάρτυρας είναι ο Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, που μέγα στολίδι άφησε πίσω του την αρετή και δόξα αιώνια.
Σιμωνίδης, λυρικός ποιητής
Οι συμβολισμοί στην αλληγορία του σπηλαίου είναι :
Σπήλαιο = η αισθητή πραγματικότητα και η κοινωνία στην οποία δεν διοικούν οι πεπαιδευμένοι.
Οι δεσμώτες = οι απαίδευτοι άνθρωποι, αυτοί δηλαδή που βρίσκονται στα σκοτάδια της αμορφωσιάς, της αμάθειας και της αγνοίας.
Φωτιά = το φως του ήλιου της κοινωνίας μας.
Σκιές & αντίλαλοι ήχων = είδωλα των πραγματικών όντων, όχι τα πραγματικά αντικείμενα και οι ήχοι.
Αλυσίδες = οι αισθήσεις (μέσω των αισθητηρίων οργάνων γίνεται αντιληπτός ο αισθητός κόσμος, ενώ μέσω της νόησης προσεγγίζεται ο κόσμος των ιδεών)
Φωτεινός χώρος εκτός σπηλιάς = ο κόσμος των ιδεών, ο πραγματικός κόσμος που γίνεται αντιληπτός με την νόηση.
Οι άνθρωποι που κινούνται εκεί έξω, όσα κουβαλάνε, οι ήχοι που εκπέμπουν = τα αληθινά όντα, οι ιδέες.
Το φως του ήλιου = η πραγματική αλήθεια, η ιδέα του αγαθού.
Η ανηφορική οδός που οδηγεί στην έξοδο = διαδικασία Παιδείας.
Ο απελευθερωμένος δεσμώτης = φιλόσοφος
Η απόσταση του Σειρίου από την Γη είναι 2,76 Parsec* (όπου Parsec ισοδυναμεί με 3,26 έτη φωτός) ή 8,9976 έτη φωτός. Δηλαδή κατά προσέγγιση, περίπου ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ. Η εννεάδα (9) ήταν το σήμα κατατεθέν των αρχαίων Ελλήνων.
Ο Θειοφόρος Ησίοδος μέσα από την Θεογονία του, κωδικοποιεί την απόσταση Σειρίου – Γης, με την περιγραφή της πτώσεως των υδάτων της Στυγός. Λέει λοιπόν πως 9 ολόκληρα ημερονύκτια πέφτει το νερό και την δέκατη ημέρα φτάνει στα Τάρταρα. Το φάως (=φως), ταξιδεύει από τον Σείριο στην Γη 9 ολόκληρα έτη και φτάνει στο δέκατο έτος. Λέει ακόμη, πως ο ιερότερος όρκος των Θεών, είναι το νερό της Στυγός και μάλιστα όχι τόσο τα 9/10 των τμημάτων αυτής, αλλά κυρίως το Δέκατο. Θέλοντας να υποδείξει την τοποθεσία αφίξεως του φωτός (σύμφωνα με τα παραπάνω) στον Σείριο. Να λοιπόν ο ιερότερος όρκος πάσης φύσεως ελλόγου όντος.
Το φάσμα του Σειρίου (α Μεγ. Κυνός) είναι περίπου 450 nm (νανόμετρα) ενώ του συνοδού, γύρω στα 550 nm. Το α είναι θερμό αστέρι και το φάσμα του του δίδει το κυανόλευκο χρώμα, ενώ ο συνοδός είναι ψυχρότερο άστρο έχοντας το πορτοκαλί χρώμα φάσματος. Ωστόσο, ως φαινομενικό οπτικό φάσμα, εμείς εισπράττουμε συνδυασμό και των δυο φασμάτων, δηλαδή το σμαραγδί (περίπου στα 500 nm).
Να λοιπόν, από πού πηγάζει και η λατρεία των Αρχαίων Ελλήνων για τους σμαράγδους λίθους!
Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Σωκράτης έπαιρνε όρκο στον Αστερισμό του Κυνός , «Μα τον Κύνα…», λέγει στο έργο του Πλάτωνος «ΓΟΡΓΙΑΣ».
Οι ουσίες των Θεών ποτέ δεν δημιουργήθησαν (διότι τα αιώνια όντα ποτέ δεν δημιουργούνται. Και υπάρχει αιώνια ότι κατέχει την πρωταρχική δύναμη και από τη φύση του δεν παθαίνει τίποτα). Ούτε συνίστανται οι ουσίες των Θεών από σώματα. Διότι πάντα οι δυνάμεις μέσα στα σώματα είναι ασώματες. Ούτε περιέχονται στο χώρο διότι αυτή είναι ιδιότητα των σωμάτων. Ούτε διαχωρίζονται από την Πρώτη Αιτία ούτε και μεταξύ τους, όπως ακριβώς και οι σκέψεις διαχωρίζονται από το νου, ούτε οι πράξεις γνώσης από την ψυχή. Ακολουθεί η γνώση για την Πρώτη Αιτία και οι συνακόλουθες προς αυτήν τάξεις των Θεών, καθώς και η φύση του Κόσμου, η ουσία του νου και της ψυχής, έπειτα η Πρόνοια, η Ειμαρμένη, και η Τύχη, μετά η Αρετή και η Κακία και οι διάφορες μορφές κοινωνικής οργανώσεως, καλές και κακές, που προέρχονται από αυτές, και η πιθανή προέλευση του Κακού στον Κόσμο. Καθένα από αυτά τα θέματα απαιτεί πολλές και μεγάλες συζητήσεις. Δεν θα έβλαπτε όμως, αν τα εκθέταμε εν συντομία, ώστε ο ακροατής να μην τα αγνοεί παντελώς. Αρμόζει στην Πρώτη Αιτία να είναι Μία -διότι η μονάδα προηγείται κάθε πλήθους - και να ξεπερνά τα πάντα σε δύναμη και αγαθότητα. Επομένως τα πάντα μετέχουν αυτής. Διότι λόγω της δύναμής της, τίποτα δεν γίνεται να την παρακωλύσει και λόγω της αγαθότητάς της είναι αδύνατον να παραγκωνισθεί. Αν η Πρώτη Αιτία ήταν Ψυχή, τα πάντα θα ήσαν Έμψυχα. Αν ήταν Νους, τα πάντα θα είχαν Νόηση. Αν ήταν Ύπαρξη, τα πάντα θα αποτελούνταν από την Ύπαρξη. Και βλέποντας αυτή την ιδιότητα στα πάντα, μερικοί άνθρωποι νόμισαν ότι ήταν η Πρώτη Αιτία η Ύπαρξη. Αν τα πράγματα απλώς υπήρχαν, χωρίς να είναι αγαθά, αυτό το επιχείρημα θα ήταν ορθό, αν όμως τα πράγματα που υπάρχουν, υπάρχουν λόγω της αγαθότητάς τους και μετέχουν του Αγαθού, η Πρώτη Αιτία πρέπει απαραιτήτως να είναι πέρα από την Ύπαρξη και από το Αγαθό. Σημαντική απόδειξη αυτού είναι ότι οι ευγενικές ψυχές περιφρονούν την Ύπαρξη προς χάριν του Αγαθού, όταν κινδυνεύουν για την πατρίδα τους ή τους φίλους τους ή για την αρετή. Μετά από αυτή την άρρητη δύναμη έχουμε πάντως τις τάξεις των Θεών.
«Οι μύθοι παρουσιάζουν τους ίδιους τους Θεούς και την αγαθότητα τους -σύμφωνα πάντα με τον διαχωρισμό ανάμεσα στο ρητό και το άρρητο, το αφανές και το φανερό, το σαφές και το κρυφό. Εφόσον, όπως ακριβώς οι Θεοί έχουν κάνει κοινά για όλους τα αγαθά των αισθήσεων, τα αγαθά όμως της νόησης τα έχουν δώσει μόνο στους σοφούς, έτσι και οι μύθοι λένε σε όλους ότι υπάρχουν οι Θεοί, αλλά ποιοί είναι αυτοί και ποιές οι δυνάμεις τους το φανερώνουν μόνο σε εκείνους που μπορούν να το κατανοήσουν. Παρουσιάζουν επίσης και τις ενέργειες των Θεών. Διότι μπορούμε να ονομάσουμε και τον Κόσμο Μύθο, όπου σώματα και πράγματα είναι ορατά, ΑΛΛΑ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΝΟΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΥΦΟΙ. Επιπλέον, αν θέλεις να διδάξεις σε όλους την αλήθεια για τους Θεούς, ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ, από την άλλη οι καλοί θα την βαρεθούν. ΕΝΩ ΑΝ ΚΡΥΨΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ, ΑΠΟΤΡΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΟΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΝΑ ΑΣΚΗΣΟΥΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.»
ΣΑΛΟΥΣΤΙΟΣ – ΠΕΡΙ ΘΕΩΝ και ΚΟΣΜΟΥ