ΕΡΩΣ: ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΟΛΙΣΜΑ - ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΟ ΘΕΑΜΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΤΟ ΚΑΥΧΗΜΑ

Πριν το εγκώμιο για τον Σωκράτη στο «Συμπόσιον» του Πλάτωνος, διαβάζουμε:

...αμύητοι και ακαλλιέργητοι, βάλτε πάρα πολύ μεγάλα θυρόφυλλα στ᾽ αυτιά σας.

"βέβηλός τε καὶ ἄγροικος, πύλας πάνυ μεγάλας τοῖς ὠσὶν ἐπίθεσθε".

Πλάτωνος «Συμπόσιον» ή Περί Έρωτος [218b] 

Διότι η γνώση δεν αποκαλύπτεται στους περίεργους σύμφωνα με την ρήση-εντολή του Ηράκλειτου. ΕΡΩΣ Ο ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΣ

Ο Σωκράτης εξηγεί ότι σε αυτό που Αγαπάμε βλέπουμε τη Θεότητα που Λατρεύουμε.

Ο τρόπος που ερωτευόμαστε και η ίδια η ευκολία μας να βρίσκουμε αγάπη, επηρεάζονται από την προηγούμενη επαφή και την αφοσίωσή μας σε ορισμένες θεότητες.

– Η Ανάμνηση κατά Πλάτωνα https://enneaetifotos.blogspot.com/2024/04/blog-post_8.html

ΕΡΩΣ – Ο ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ - Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ  (ΗΣΙΟΔΟΣ. ΘΕΟΓΟΝΙΑ)

- «Οι άνθρωποι ονόμασαν τον Έρωτα φτερωτόν, γιατί έχει φτερά. Οι θεοί όμως τον ονόμασαν έτσι, επειδή έχει την δύναμη να δίνει φτερά» (Πλάτων)- 

- «Όποιος τον Έρωτα μεγάλο θεό δεν θεωρεί, και μάλιστα τον ανώτερο απ' όλους, ή βάναυσος είναι, ή επειδή δεν έχει ιδέα από ωραιότητα, δεν γνωρίζει τον μεγαλύτερο για τους ανθρώπους θεό». (Ευριπίδης)

«Ποτέ κανένα μάτι δεν θα μπορούσε να δει τον ήλιο αν δεν ήταν ηλιόμορφο, ούτε η ψυχή μπορεί να δει το Ωραίο, αν δεν έχει πρώτα γίνει ωραία η ίδια» Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΟΡΑΣΗ - ΠΛΩΤΙΝΟΣ

- «Δεν έχει ανάγκη ώτων η ακοή του, ούτε οφθαλμών η όραση του Νοητού θεού. Και κατ’ εικόνα εκείνου, του οποίου ο Έρως είναι απείκασμα, διακρίνεται για την απουσία οφθαλμών, το ανόματον. Μέσω του Έρωτος συνδέεται το Παν προς ότι προϋπήρξε αυτού. Και με διορατικό τρόπο κατανοεί το Κάλλος που υπήρχε ανέκαθεν στα αρχέγονα εκείνα στάδια, μέσα από την επίγνωση του δικού τους εγκόσμιου Κάλλους. Δεν προσλαμβάνει το ύπατο εκείνο Κάλλος μέσα από τις χωριστές αισθήσεις, αλλά η πρόσληψη αυτή είναι γνώση ολική και τέλεια και άμεση, μέσα από καθαρή, εσωτερική θέα του ιδεατού κόσμου.»
Ιεροί Λόγοι Ορφέως.

Ο ΕΡΩΣ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ: Ο ΜΥΘΟΣ ΒΡΙΘΕΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΩΝ, που έχουν να κάνουν με το ταξίδι της αθάνατης ουράνιας ψυχής στον κόσμο της ύλης, και την τελική ένωση της εκ νέου με το Ουράνιο λίκνο της. Εν τάχει θα μπορούσαμε να υποδείξουμε, κάποια στοιχεία. https://enneaetifotos.blogspot.com/2016/10/blog-post_4.html

Λοιπόν σε όλους μας  είναι γνωστό, ότι Αφροδίτη χωρίς Έρωτα δεν υπάρχει. Αν  υπήρχε μία Αφροδίτη, ένας Έρωτας θα υπήρχε. Εφ' όσον όμως υπάρχουν δύο, δύο κατ' ανάγκην και Έρωτες υπάρχουν. Και πώς να μην είναι δύο οι θεές; Η μία πάντως αρχαιότερη και χωρίς μητέρα, κόρη  του Ουρανού, αυτή που της δίνουμε και το επώνυμον Ουρανία. Η άλλη νεωτέρα, του Διός και της Διώνης, αυτή την ονομάζουμε Πάνδημον. Κατ' ανάγκη άρα και ο Έρως, ο ένας μεν, ο συνεργάτης της δευτέρας, σωστό είναι να λέγεται Πάνδημος. Ουράνιος ο άλλος.

Ο Έρωτας  είναι, που την εχθρότητα μας αφαιρεί, με οικειότητα μας πλημμυρίζει, αυτός ορίζει να κάνουμε μεταξύ μας όλες τις παρόμοιες συγκεντρώσεις και πρωτοστάτης βαδίζει στα πανηγύρια, τα χοροστάσια, τις τελετές. Εξασφαλίζει μειλιχιότητα, αγριότητα εξαφανίζει. Δώρα  χαρίζει της ευμενείας, δώρα αρνείται της δυσμενείας. Στοργικός, μαλακός. Των σοφών το θέαμα, των θεών το καύχημα. Ζηλευτός στους αμετόχους, θησαυρός για τους κατόχους. Της Απολαύσεως, της Ανέσεως, της Ευμαρείας, των Θελγήτρων, της Λαχτάρας. Του Πόθου πατέρας. Αγρυπνεί  για τους καλούς. Αδιαφορεί για τους κακούς. Σε κάθε κόπο, σε κάθε φόβο, σε κάθε πόθο, σε κάθε λόγο βοηθός, πολεμιστής, συμμαχητής και σωτήρας τέλειος. Όλων μαζί των θεών και ανθρώπων στόλισμα. Οδηγητής πανέμορφος, πανίσχυρος. Αυτόν ν' ακολουθεί χρεωστεί ο κάθε άνθρωπος μ' αρμονικά υμνολογήματα, να ενώνει τη φωνή του στο τραγούδι του, που τραγουδά, και των θεών και των ανθρώπων όλα τα στήθη σαγηνεύει.

ΠΛΑΤΩΝΟΣ - ΣΥΜΠΟΣΙΟ

Δια του «ουρανίου Έρωτος» έρχεται σύμφωνα με τον νεοπλατωνικό Πλωτίνο η ηθική τελειοποίηση.

ΠΛΩΤΙΝΟΣ: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΕΡΑΣΤΗ - Η ΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ - Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ https://enneaetifotos.blogspot.com/2018/12/blog-post_14.html

«Η σοφία ανήκει στα ωραιότερα πράγματα, ο Έρωτας είναι έρωτας προς το ωραίο, άρα κατ᾽ ανάγκην ο Έρωτας είναι φιλόσοφος. Και ως φιλόσοφος που είναι, βρίσκεται ανάμεσα στη σοφία και την αμάθεια»
(Πλάτωνος - Συμπόσιον 204b).

ΤΟΥ EΡΩΤΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕIΜΕΝΟ, ΟYΤΕ ΤΟ HΜΙΣΥ ΕIΝΑΙ ΟYΤΕ ΤΟ OΛΟΝ, ΑΝ ΤΟYΤΟ ΔΕΝ ΕIΝΑΙ ΑΓΑΘO (ΠΛΑΤΩΝOΣ - ΣΥΜΠOΣΙΟN). ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΘΕΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ - ΚΛΙΜΑΚΑ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΑΝΑΒΑΣΗΣ

Επιμέλεια Σείριος (Χ.Γ.)

ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ

https://enneaetifotos.blogspot.com/

Θεσσαλονίκη: Δράση καθαρισμού από μαθητές και μαθήτριες στην περιοχή γύρω από την Αρχαία Αγορά στο κέντρο της πόλης, παραδίδοντας μαθήματα σεβασμού του δημοσίου χώρου!!!

Μαθήματα σεβασμού του δημοσίου χώρου παρέδωσαν μαθητές της Β' Γυμνασίου του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τη συμμετοχή τους στην πρωτοβουλία του Σωματείου Φίλοι του Ιστορικού Κέντρου Θεσσαλονίκης να καθαρίσουν περιμετρικά τη Ρωμαϊκή Αγορά.

Οι μικροί εθελοντές χρησιμοποιώντας μπογιές, πινέλα, γάντια και μάσκες που τους διατέθηκαν από το Σωματείο, ξεχορτάριασαν περιμετρικά του μνημείου, έβαψαν το μουτζουρωμένο τοιχίο, αποκόλλησαν τα αυτοκόλλητα και καθάρισαν τους κάδους στην περιοχή. 

Οι περίπου 25 μαθητές, όπως αναφέρει μιλώντας στα Μακεδονικά Νέα ο εκπρόσωπος του Σωματείου Άκης Λαζάρου, συμμετείχαν στη δράση με πολύ χαρά και ενθουσιασμό, δίνοντας το καλό παράδειγμα στους συνομήλικους τους. 

«Μας πρότειναν τη δράση τα παιδιά από κοινού με τον καθηγητή τους. Βρήκαμε το σημείο που θα είχε ενδιαφέρον για αυτούς, καθώς είναι κοντά στο σχολείο τους, συμφωνήσαμε και σήμερα κάναμε αυτή τη δράση. Την περισσότερη δουλειά την έχουν κάνει βέβαια τα παιδιά. Είναι νομίζω ένα μήνυμα αισιοδοξίας ότι κάποια παιδιά σίγα σιγά μαθαίνουν να σέβονται τον δημόσιο χώρο και πιθανόν αυτό να εξελιχθεί σε ντόμινο» δήλωσε ο κ. Λαζάρου. 

Ευχαριστούμε πολύ τους μαθητές και τους καθηγητές.

Να σημειωθεί ότι το εν λόγω σημείο έχει βανδαλιστεί και καθαριστεί δεκάδες φορές από τους εθελοντές του Σωματείου.  

Δείτε video και φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα:

Σωματείο Φίλοι του Ιστορικού Κέντρου της Θεσσαλονίκης , https://www.typosthes.gr , https://www.mkdn.gr

ΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΟΞΥΝΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ

Η τελευταία εικόνα που δημοσίευσε η NASA με τα φωτεινά σημεία στον κρατήρα πλάτους 57 μιλίων στον πλανήτη Δήμητρα. 

Οι επιστήμονες της αποστολής Dawn πιστεύουν είναι υλικό με υψηλή ανακλαστικότητα, πιθανώς πάγος. 

Πίστωση: NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA

Οι τελευταίες εικόνες των αινιγματικών φωτεινών σημείων της Δήμητρας είναι πιο έντονες και καθαρές και υπάρχουν ενδείξεις για ενδιαφέροντα πράγματα που συμβαίνουν εκεί.

Σύγκριση των πιο πρόσφατων φωτογραφιών. Φωτεινά σημεία που έχουν ληφθεί από τα 4.500 μίλια της Dawn έναντι 8.400 μιλίων της παλαιότερης λήψης. Πίστωση: NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA

Η τελευταία φωτογραφία είναι μέρος μιας ακολουθίας εικόνων που τραβήχτηκαν όταν το διαστημόπλοιο βρισκόταν σε τροχιά 7.200 χλμ. πάνω από τον πλανήτη Δήμητρα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει μια σειρά από κοιλότητες ή ρωγμές στον φλοιό της Δήμητρας που εμφανίζονται εκατέρωθεν του κρατήρα που φιλοξενούν τις κηλίδες.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA τράβηξε αυτές τις εικόνες της Δήμητρας σε διάστημα 2 ωρών και 20 λεπτών, χρόνος που χρειάζεται το αντικείμενο μεγέθους να ολοκληρώσει το ένα τέταρτο μιας περιστροφής. Οι παρατηρήσεις έγιναν στο ορατό και στο υπεριώδες φως. Πίστωση: NASA, ESA, J. Parker, P. Thomas και L. McFadden

Ο πλανήτης Δήμητρα συνεχίζει να προβληματίζει τους επιστήμονες καθώς το διαστημόπλοιο Dawn της NASA πλησιάζει στο να τεθεί σε τροχιά γύρω από το αντικείμενο. Οι τελευταίες εικόνες από το Dawn, που τραβήχτηκαν, αποκαλύπτουν ότι ένα φωτεινό σημείο που ξεχωρίζει σε προηγούμενες εικόνες βρίσκεται κοντά σε μια ακόμη φωτεινή περιοχή. 

από την ιστοσελίδα UniverseToday μέσω https://www.bibliotecapleyades.net

Βίντεο: Dawn Mission Engagement and Communications (E/C)

-----------------------------------------

Η ΖΩΝΗ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΩΝ

ΔΗΜΗΤΡΑ - Ο ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΑ - ΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΦΩΣ - ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ;

ΔΗΜΗΤΡΑ - Ο ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ

Η Δήμητρα είναι ένας νάνος πλανήτης, ο μόνος που βρίσκεται στα εσωτερικά όρια του ηλιακού μας συστήματος. Οι υπόλοιποι βρίσκονται στα εξωτερικά άκρα, στη Ζώνη Κάιπερ . Ενώ είναι ο μικρότερος από τους γνωστούς νάνους πλανήτες, είναι το μεγαλύτερο αντικείμενο στη ζώνη των αστεροειδών. Σε αντίθεση με άλλα βραχώδη σώματα στη ζώνη των αστεροειδών, η Δήμητρα είναι ένα πεπλατυσμένο σφαιροειδές, στρογγυλεμένο με μια περιστροφική εξόγκωση γύρω από τον ισημερινό της. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η Δήμητρα μπορεί να έχει ωκεανό και πιθανώς ατμόσφαιρα.

Οι αστρονόμοι στα τέλη του 18ου αιώνα προέβλεψαν μαθηματικά την παρουσία ενός πλανήτη μεταξύ του Άρη και του Δία, στρέφοντας με ανυπομονησία τα τηλεσκόπιά τους στην περιοχή αναζητώντας το χαμένο σώμα.

Την 1η Ιανουαρίου 1801, ο Σικελός αστρονόμος Τζουζέπε Πιάτσι ανακάλυψε αυτό το ουράνιο σώμα που το ονόμασε Δήμητρα.

Μέσα σε μια δεκαετία, ανακαλύφθηκαν τέσσερα νέα αντικείμενα στην ίδια περιοχή, όλα θεωρούμενα επίσης πλανήτες. Πέρασαν σχεδόν 50 χρόνια πριν βρεθούν περισσότερα μικρότερα σώματα διάσπαρτα μεταξύ Άρη και Δία - τα συστατικά της ζώνης των αστεροειδών - και η Δήμητρα υποβιβάστηκε σε αστεροειδή.

Το 2006, η Δήμητρα προήχθη σε νάνο πλανήτη. Δεν έφτασε σε πλήρη πλανητική κατάσταση επειδή απέτυχε να καθαρίσει βαρυτικά τη γειτονιά της από τα συντρίμμια, αν και συχνά διατηρεί την ταξινόμησή της και ως αστεροειδής.

Το μεγαλύτερο αντικείμενο στη ζώνη των αστεροειδών, η Δήμητρα, αποτελεί σχεδόν το ένα τρίτο της μάζας της. Παρόλα αυτά, παραμένει ο μικρότερος γνωστός νάνος πλανήτης , με διάμετρο μόλις 950 χιλιόμετρα - περίπου το μέγεθος του Τέξας. Μια ημέρα στη Δήμητρα διαρκεί λίγο περισσότερο από 9 γήινες ώρες, ενώ χρειάζονται 4,6 γήινα έτη για να ταξιδέψει γύρω από τον ήλιο.

Η Δήμητρα έχει πυκνότητα 2,09 γραμμάρια ανά κυβικό εκατοστό, οδηγώντας τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι περίπου το ένα τέταρτο του βάρους της είναι νερό.

Αυτό θα έδινε στον νάνο πλανήτη περισσότερο γλυκό νερό από ό, τι περιέχει η Γη.

Με μέγιστες θερμοκρασίες -38ºC (-37°F), το νερό στην επιφάνεια της Δήμητρας θα εξαχνωνόταν, δημιουργώντας ενδεχομένως μια λεπτή ατμόσφαιρα.

Σημάδια πιθανής εξάχνωσης παρατηρήθηκαν στον βόρειο πόλο του νάνου πλανήτη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αλλά ήταν ασαφή και δεν έχουν ξαναεμφανιστεί.

Αντίθετα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο πάγος νερού χρησιμεύει ως ο μανδύας του νάνου πλανήτη. Ο λεπτός, σκονισμένος φλοιός πιστεύεται ότι αποτελείται από βράχο, ενώ ένας βραχώδης εσωτερικός πυρήνας βρίσκεται στο κέντρο. Οι φασματικές παρατηρήσεις της Δήμητρας από τη Γη αποκαλύπτουν ότι η επιφάνεια περιέχει αργίλους πλούσιους σε σίδηρο.

Έχουν βρεθεί επίσης σημάδια ανθρακικών αλάτων , καθιστώντας την Δήμητρα ένα από τα λίγα γνωστά σώματα στο ηλιακό σύστημα που περιέχουν αυτά τα ορυκτά, ενώ τα άλλα δύο είναι η Γη και ο Άρης.

Σχηματισμένα από μια διαδικασία που περιλαμβάνει θερμότητα και νερό, τα ανθρακικά άλατα θεωρούνται καλοί πιθανοί δείκτες κατοικησιμότητας.

Η Δήμητρα δεν θα κρατήσει τα μυστικά της για πολύ ακόμα.

Όργανα θα μετρήσουν τη μάζα και την πυκνότητά του και θα χαρτογραφήσουν λεπτομερώς το σώμα της και θα πρέπει να αποκαλυφθούν περισσότερες πληροφορίες για τον ωκεανό της, καθώς και πληροφορίες για τον φλοιό. 

Η κοντινή απόσταση και η χαμηλή μάζα της Δήμητρας έχουν οδηγήσει ορισμένους επιστήμονες να υποθέσουν ότι θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως πιθανός χώρος για επανδρωμένες προσγειώσεις και ως σημείο εκτόξευσης για επανδρωμένες αποστολές στο βαθύ διάστημα.

από την ιστοσελίδα SPACE μέσω https://www.bibliotecapleyades.net

----------------------------------------

Η ΖΩΝΗ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΩΝ

ΔΗΜΗΤΡΑ - ΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΦΩΣ - ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ;

ΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΟΞΥΝΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΨΗΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΝΟΥ

Από το βιβλίο του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΑΛΟΚΩΣΤΑ, ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ

Ο Περικλής στράφηκε προς το Σαµιώτη φιλόσοφο κι' είπε:

— «Τώρα που τελειώσαµε τη συµφωνία, θα ήθελα να µού εξηγούσες το βιβλίο σου «Περί του όντος». Άκουσα πολλά για σένα κι' επιθυµώ να µου πης µε λίγα λόγια τη θεωρία σου».

Ο Μέλισσος, µεγαλόσωµος, µέτωπο διανοούµενου, µάτια γαλανά, άρχισε µε νεανικές χειρονοµίες να ξηγά πως εννοούσε τη γέννηση του κόσµου και τι ήταν το «Ον», που δεν έχει µήτ' αρχή µήτε τέλος. Απόσωσε τη θεωρία του µε τη βεβαίωση, πως όλα τούτα τα είχε διδαχτή από το δάσκαλο του Παρµενίδη.

— «Τον Παρµενίδη, είπ' ο αρχιστράτηγος, τον άκουσα, σαν ήρθε γέροντας στην Αθήνα να δη τις εορτές των Παναθηναίων. Κάθησε στο σπίτι του φίλου µου Πυθόδωρου και κει, στα περιβόλια του Έξω Κεραµεικού, τον άκουσα να βγάζη πάγκαλους λόγους. Ήσουνα και συ µαζί µου, Σωκράτη, θυµάσαι;»

— «Και βέβαια θυµάµαι. Όταν έφυγε από κοντά µας ο Παρµενίδης, έλεγα πως είχε ψηλώσει ο νους µου».

Ύστερα ο Περικλής στράφηκε προς τον Αναξαγόρα, που κάτεχε όλες τις γνώσεις της εποχής του, και ρώτησε τη γνώµη του για τη θεωρία του Μέλισσου.

— «Συµφωνώ µαζί του, αποκρίθηκε ο σοφός, πως είν' αδύνατη δηµιουργία και καταστροφή της ύλης. Τίποτα δε χάνεται στο Σύµπαν. Η φύση δεν ξέρει εξαφάνιση, µόνο µεταµόρφωση γνωρίζει. Ωστόσο δεν παραδέχοµαι, σαν το Μέλισσο, πως η ύλη κινήθηκε µόνη της. Πρέπει να βρούµε εξήγηση για την κίνηση της άµορφης µάζας. Ένα χάος ήτανε πριν το Σύµπαν, όσο νάρθη ο «Νους» να του δώση κίνηση και σκοπό. Αυτός το διακόσµησε».

Ο Σωκράτης έκαµε µια διακοπή:

— «Κατά τη γνώµη σου, Αναξαγόρα, ο Νους είναι ένα µε την ύλη;»

— «Ναι. Δε διάβασες, Σωκράτη, τα βιβλία του Ηράκλειτου, που τα εξηγούν όλ' αυτά µε ακρίβεια;»

— «Τα διάβασα, έκανε ο Σωκράτης, µα δεν επείστηκα. Και ξέρεις γιατί; Επειδή ο άνθρωπος έχει ψυχή. Δε χωράει το µυαλό µου, πως είναι δυνατό τέτοιο αιθέριο πράµα σαν την ψυχή να γίνεται από λάσπη. Ολόκληρη την Πλάση αν τη στύψης, δε θα µπορούσε να βγάλη ούτε µια σκέψη. Η ψυχή αποτελεί ενέργεια άλλης, θεϊκής κατηγορίας, αθάνατης».

Ο Αρχέλαος έπιασε το Σωκράτη απ' το χέρι και τον συµβούλεψε:

— «Αφού πιστεύεις στην αθανασία της ψυχής, είν' ευκαιρία, µια και βρίσκεσαι στη Σάµο, ν' αγοράσης από κανένα µαθητή του Πυθαγόρα τα βιβλία του. Εγώ πολύ ωφελήθηκα από τη σοφία του Πυθαγόρα ».

Γύρω από τους φιλοσόφους άρχισαν να µαζεύωνται ταξίαρχοι και σκληρόκαρδοι πολέµαρχοι, που απορούσαν, αφού τελείωσε η συνθήκη, τι µπορούσε ακόµη να συζητά ο αρχηγός τους. Κι' όταν άκουσαν πως µιλούσε µε τον εχθρό Μέλισσο για το Ον και την Ψυχή, έµειναν µ' ανοιχτό το στόµα.

ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΑΛΟΚΩΣΤΑ

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΔΕΚΑΤΗ ΕΚΔΟΣΗ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ Ι. Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΥ & ΣΙΑΣ Α. Ε 

----------------------------------------

Μέλισσος ο Σάμιος

ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ (-6ος αι.)

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΜΕΝΙΔΗ

ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ - ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ 

ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ

Η ΥΠΕΡΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΜΕΝΙΔΗ - Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

Μέλισσος ο Σάμιος

Ο Μέλισσος ο Σάμιος, γιος του Ιθαγένη, ήταν Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος εκ των προσωκρατικών, καταγόμενος από τη Σάμο, που έζησε τον -5ο αιώνα. Υπήρξε μαθητής και ομόδοξος του Παρμενίδη και εκπρόσωπος (μάλλον ο τελευταίος) της Ελεατικής Σχολής.

Το -440, όταν ο Περικλής έπλευσε με 44 τριήρεις εναντίον της Σάμου, που είχε αποσκιρτήσει από την Αθηναϊκή Συμμαχία, ο Μέλισσος ανέλαβε την αρχιστρατηγία του στρατού των Σαμίων. Αρχικά είχε επιτυχίες, αλλά τελικώς οι Αθηναίοι, μετά από πολιορκία εννέα μηνών, ανάγκασαν τους αποστάτες να παραδοθούν.

Στο σύγραμμά του "Περί Φύσεως" ή "Περί Όντος", ο Μέλισσος αναπτύσσει τη θεωρία του Ξενοφάνη, την οποία τελειοποίησε και ο Παρμενίδης. Η βασική αρχή της είναι ότι μόνο το «ον» υπάρχει, δηλαδή το σύμπαν, και αυτό αναγκαστικά ταυτίζεται με τον Θεό.

Ειδικότερα, ο Μέλισσος δεχόταν ως αρχή του κόσμου το «εν» (ένα), το οποίο χαρακτήριζε αιώνιο, άπειρο, ενιαίο, ακίνητο, απόλυτα όμοιο μόνο με τον εαυτό του και αμετάβλητο: «Μέλισσος και Ζήνων το εν και το παν, και μόνον αΐδιον και άπειρον είναι το εν», ενώ το γίγνεσθαι το θεωρούσε δημιούργημα των αισθήσεων, και γι' αυτό απατηλό: «Μέλισσον εν το παν λέγοντας είναι και διά το τας αισθήσεις ψευδείς είναι».

Δίδασκε ότι το «όντως ον» «ουκ έχει αρχήν, ουδέ τελευτήν» και συνεπώς δεν μπορεί να γεννηθεί αφ' εαυτού. Διότι αν γεννιόταν, τότε μοιραία θα έπρεπε και να πεθάνει, ενώ το όντως ον είναι αιώνιο και άφθαρτο.

Σύμφωνα με τον Διογένη τον Λαέρτιο, ο Μέλισσος θεωρούσε ότι το σύμπαν είναι ένα, άπειρο, πλήρες, αναλλοίωτο, ακίνητο και ομοιογενές: «εδόκει δε αυτώ το παν άπειρον είναι και αναλλοίωτον και ακίνητον και εν και όμοιον εαυτώ και πλήρες».

https://el.wikipedia.org

-------------------------------------------

Κι αλήθεια, ποτέ του δε θα μπορούσε ο Μέλισσος να λησμονήσει το Θαλή. Να τι είχε συμβεί πριν από χρόνια όταν ο Μέλισσος ήταν πολύ νέος:

 Ο ΘΑΛΗΣ ΕΚΡΙΝΕ ΠΩΣ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΗΤΑΝ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΤΑ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ, ΑΛΛΑ, ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟ.

Η ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΑΡΧΕΓΟΝΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Για τον Σωκράτη η μάθηση είναι ανάμνηση. Δηλαδή κάθε τι το οποίο ανακαλύφθηκε και μαθεύτηκε απ’ τους ανθρώπους, σε κάποια παλαιότερη χρονική στιγμή έχει αποτυπωθεί σαν σφραγίδα στο D.N.A. των κυττάρων μας:

«ή μάθησις ούκ άλλο τι ή άνάμνησις τυγχάνει ούσα, και κατά τούτον ανάγκη που ήμάς εv προτέρω τινί χρόνω μεμαθηκέναι ά νύν άναμιμνησκόμεθα. τούτο δέ αδύνατον, εί μή ήν που ήμίν ή ψυχή πρίν έν τώδε τω άνθρωπίνω είδει γενέσθαι· ώστε καί ταύτη άθάνατον ή ψυχή τι έοικεν είναι».

Πλάτωνος «Φαίδων», (73 a)

Απόδοσις: Η μάθηση για μας δεν είναι τίποτα άλλο παρά ανάμνηση. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή τη θέση, εμείς κατ' ανάγκη έχουμε μάθει σε προγενέστερο χρόνο όσα τώρα ξαναθυμόμαστε. Αυτό όμως θα ήταν αδύνατο, [73a] εάν η ψυχή μας δεν υπήρχε κάπου, πριν γεννηθεί στο ανθρώπινο σώμα. Να που και από αυτή την πλευρά φαίνεται ότι η ψυχή είναι πράγμα αθάνατο».

ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ

ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΤΟΥ ΣΑΡΑΠΕΙΟΥ ΔΕΝ ΕΚΛΕΨΑΝ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΡΟΥΣ ΤΩΝ ΛΙΘΩΝ

"...του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπασαν κι’ αυτό δια το βάρος των λίθων..."

ΕΥΝΑΠΙΟΣ (346-414 μ.Χ.) ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΚΑΙ ΣΟΦΙΣΤΩΝ 11.5

Η Αλεξάνδρεια, εξαιτίας του ναού τον Σάραπη, ήταν μια περιοχή ιερή. Από παντού έφτανε εκεί πλήθος κόσμου, ισάριθμο με τον λαό της, οι οποίοι, αφού προσκυνούσαν, έτρεχαν μετά στον Αντωνίνο, άλλοι διά ξηράς, όσοι έτρεχαν, ενώ άλλοι ικανοποιούνταν με τα ποταμόπλοια, πηγαίνοντας με ευκολία στις σπουδές τους.

Από εκείνους που έπαιρναν μέρος στις συζητήσεις μερικοί έθεταν λογικά προβλήματα και αμέσως κατακλύζονταν από άφθονη πλατωνική σοφία.

Η θρησκευτική λατρεία στην Αλεξάνδρεια και το ιερό του Σάραπη χάθηκαν. 'Όχι μόνο η λατρεία των Θεών αλλά και τα οικοδομήματα και όλα έγιναν όπως ακριβώς στους μύθους των ποιητών, τότε που επικράτησαν οι Γίγαντες. Τα ιερά στον Κάνωβο είχαν την ίδια τύχη. Βασιλιάς ήταν τότε ο Θεοδόσιος και αρχηγός των ανόσιων ο Θεόφιλος (σ.σ.: επίσκοπος Αλεξανδρείας), ο Ευάγριος ήταν ο έπαρχος της πόλης, ενώ στον Ρωμανό είχαν ανατεθεί οι στρατιωτικές λεγεώνες της Αιγύπτου.

Αυτοί οι άνθρωποι, οχυρωμένοι πίσω από την οργή τους εναντίον των ιερών πέτρινων αγαλμάτων και ξοάνων, ξέσπασαν πάνω σε αυτά τον θυμό τους, χωρίς καν να μιλήσουν για πόλεμο, κατέστρεψαν το Σαραπείο και πολέμησαν τα αναθήματα, κερδίζοντας μία νίκη χωρίς αντιπάλους και αντιμαχίες.

Πολέμησαν εναντίον των αγαλμάτων και αναθημάτων, ώστε όχι μόνο τα νίκησαν αλλά και τα έκλεψαν, και η πολεμική τους τακτική ήταν να κρύβουν τα κλοπιμαία. Μόνο το πάτωμα του Σαραπείου δεν έκλεψαν εξαιτίας του βάρους των λίθων, που δεν μετακινούνταν εύκολα.

Έλεγαν ότι είχαν νικήσει τους θεούς και λογάριαζαν την ιεροσυλία και την ασέβειά τους για έπαινο. Έπειτα εισήγαγαν στους ιερούς τόπους τους λεγάμενους μοναχούς, ανθρώπους στην εμφάνιση, που ζούσαν όμως σαν γουρούνια, που ολοφάνερα πάθαιναν και έκαναν αναρίθμητα και ανεκδιήγητα κακά. Όμως τούτο φαινόταν ευσεβές, η περιφρόνηση δηλαδή του θείου.

Οποιοσδήποτε φορούσε τότε μαύρο ένδυμα και του άρεσε να φέρεται άπρεπα δημοσίως είχε τυραννική εξουσία. Αυτά τα αναφέρω όμως και στα συγγράμματά μου της γενικής ιστορίας.

Τοποθέτησαν λοιπόν τους μοναχούς αυτούς στον Κάνωβο και καταδίκασαν το ανθρώπινο γένος στη λατρεία των δουλοπρεπών και ανέντιμων, αντί των πραγματικών θεών. 

Συγκέντρωναν τα οστά και τα κρανία όσων θανατώθηκαν εξαιτίας των πολλών αμαρτημάτων τους, εκείνων, δηλαδή, που καταδίκαζε το δικαστήριο της πόλης. Τους αναδείκνυαν θεούς, κυλιούνταν μέσα στα οστά τους και θεωρούσαν πως γίνονταν καλύτεροι οι ίδιοι με το να μολύνονται στους τάφους τους. Μερικοί ονομάζονταν μάρτυρες, διάκονοι και πρεσβευτές...

ΕΥΝΑΠΙΟΣ – ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΚΑΙ ΣΟΦΙΣΤΩΝ

Κεφ. VI. ΑΙΔΕΣΙΟΣ 10. 8 – 11.10

ΕΚΔΟΣΕΙΣ Οδυσσέας Χατζόπουλος

-----------------------------------------

Ευνάπιος - Έλληνας φιλόσοφος  και ιστορικός του 4ου αιώνα

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΤΟΥ

Οι Καταστροφές των Αρχαίων Ελληνικών Μνημείων (#1)

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΣΩΠΑΤΡΟΥ 

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΟΡΓΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟ ΛΙΒΑΝΙΟ, ΕΠΕΙΔΗ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΘΡΗΝΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΣΤΗ ΔΑΦΝΗ (Αντιόχεια)..

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΕΛΕΥΣΙΝΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ, Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ “ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΓΧΥΣΗΣ” ΚΑΙ Η ΕΝ ΕΤΕΙ 431- 485 ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΚΑΜΨΕΩΣ ΤΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΤΡΩΑΣ/ΕΦΕΣΤΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ

Αριστόδημος - Ο μοναδικός επιζών από τους 300 του Λεωνίδα που ξέπλυνε τη μομφή που του φόρτωσαν και ξανακέρδισε την τιμή του.

ΗΡΟΔΟΤΟΣ:

[7.229.1] Λέγεται επίσης πως δυο απ᾽ αυτούς τους τριακοσίους, ο Εύρυτος κι ο Αριστόδημος, ενώ μπορούσαν κρατώντας την ίδια στάση ή να σωθούν γυρίζοντας μαζί στη Σπάρτη, καθώς ο Λεωνίδας τούς έδωσε άδεια να φύγουν απ᾽ το στρατόπεδο κι ήταν κατάκοιτοι στους Αλπηνούς με πονόματο αβάσταχτο, ή, αν δεν ήθελαν να γυρίσουν στην πατρίδα, να πεθάνουν μαζί με τους υπόλοιπους, ενώ λοιπόν μπορούσαν να κάνουν το ένα ή το άλλο απ᾽ αυτά, δε θέλησαν να ᾿χουν την ίδια γνώμη, αλλά πήραν διαφορετικές αποφάσεις: ο Εύρυτος απ᾽ τη μεριά του, μαθαίνοντας την κυκλωτική κίνηση των Περσών, ζήτησε την πανοπλία του, τη φόρεσε και διέταξε τον είλωτά του να τον οδηγήσει στους μαχόμενους, και μόλις τον οδήγησε, ο οδηγός του σηκώθηκε κι έφυγε βιαστικά, αυτός όμως ρίχτηκε μες στο σωρό και σκοτώθηκε· αντίθετα ο Αριστόδημος, καθώς του έλειψε το κουράγιο, έσωσε τη ζωή του. 

[7.229.2] Τώρα, και στην περίπτωση που μόνο ο Αριστόδημος θα ᾿νιωθε πονόματο και θα γύριζε πίσω στη Σπάρτη, και στην περίπτωση που και οι δυο τους θα μεταφέρονταν εκεί, έχω τη γνώμη πως οι Σπαρτιάτες δε θα εκδήλωναν καμιά οργή εναντίον τους· τώρα όμως που ο ένας τους σκοτώθηκε, ενώ ο άλλος, έχοντας τον ίδιο λόγο απαλλαγής, δεν προτίμησε να πεθάνει, δε γινόταν παρά ν᾽ αφήσουν να ξεσπάσει σφοδρή η οργή τους στον Αριστόδημο.

[7.230.1] Αυτοί λοιπόν λένε πως ο Αριστόδημος σώθηκε κι έφτασε στη Σπάρτη μ᾽ αυτό τον τρόπο και μ᾽ αυτή τη δικαιολογία, άλλοι όμως πως τον είχαν στείλει αγγελιοφόρο από το στρατόπεδο, κι αυτός, ενώ μπορούσε να προλάβει τη μάχη όσο αυτή κρατούσε ακόμα, δεν το επιδίωξε, αλλά καθυστερώντας στο δρόμο σώθηκε, ενώ ο συνάδελφός του αγγελιοφόρος πήγε στη μάχη και σκοτώθηκε.

[7.231.1] Με το που γύρισε στη Σπάρτη ο Αριστόδημος ζούσε μες στην ντροπή και την περιφρόνηση· νά πώς εκδηλωνόταν η περιφρόνηση: κανένας Σπαρτιάτης δεν του έδινε ν᾽ ανάψει απ᾽ τη φωτιά του ούτε κουβέντιαζε μαζί του· και τον ακολουθούσε ο εμπαιγμός καθώς του έβγαλαν τ᾽ όνομα «Αριστόδημος ο Κιοτής». Αλλά βέβαια στις Πλαταιές ξέπλυνε από πάνω τη μομφή που του φόρτωσαν και ξανακέρδισε την τιμή του.

[7.232.1] Λεν επίσης πως κι ένας άλλος απ᾽ αυτούς τους τριακοσίους που στάλθηκε αγγελιοφόρος στη Θεσσαλία επέζησε — το όνομά του Παντίτης· και πως, με το που γύρισε κι αυτός στη Σπάρτη, έπεσε σ᾽ ανυποληψία και γι᾽ αυτό κρεμάστηκε. ΗΡΟΔΟΤΟΣ Ἱστορίαι  

ΒΙΒΛΙΟ Η: ΠΟΛΥΜΝΙΑ [7.229.1 - 7.232.1] https://www.greek-language.gr

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΡΟΔΟΤΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΠΛΑΤΑΙΩΝ:

Aναδείχτηκε πρώτο παλικάρι με μεγάλη διαφορά απ᾽ τους άλλους ο Αριστόδημος, ο μόνος που είχε σωθεί απ᾽ τη μάχη των Θερμοπυλών και γι᾽ αυτόν το λόγο ζούσε μες στη ντροπή και την καταφρόνια. Και μετά απ᾽ αυτόν αρίστευσαν ο Ποσειδώνιος κι ο Φιλοκύων κι ο Αμομφάρετος, Σπαρτιάτες. 

[9.71.3] Παρ᾽ όλ᾽ αυτά, όταν συζητήθηκε ποιός απ᾽ αυτούς έδειξε τη μεγαλύτερη ανδρεία, οι Σπαρτιάτες που πήραν μέρος στη μάχη έκριναν πως ο Αριστόδημος, αποζητώντας ολοφάνερα το θάνατο εξαιτίας της μομφής που τον βάραινε, σε έξαλλη κατάσταση και βγαίνοντας από τις γραμμές έκανε μεγάλα ανδραγαθήματα, ενώ ο Ποσειδώνιος, μόλο που δεν αποζητούσε το θάνατο, αποδείχτηκε λαμπρό παλικάρι· απ᾽ αυτή την άποψη στάθηκε ανώτερος. 

[9.71.4] Δεν αποκλείεται όμως να μίλησαν έτσι από αντιπάθεια· κι όλοι αυτοί που κατονόμασα από τους νεκρούς αυτής της μάχης, εκτός απ᾽ τον Αριστόδημο, τιμήθηκαν ως ήρωες, ενώ ο Αριστόδημος, επειδή αποζητούσε το θάνατο για το λόγο που αναφέραμε, δεν τιμήθηκε.

"πάντες, πλὴν Ἀριστοδήμου, τῶν ἀποθανόντων ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ τίμιοι ἐγένοντο, Ἀριστόδημος δὲ βουλόμενος ἀποθανεῖν διὰ τὴν προειρημένην αἰτίην οὐκ ἐτιμήθη". 

ΗΡΟΔΟΤΟΣ Ἱστορίαι ΒΙΒΛΙΟ Ι: ΚΑΛΛΙΟΠΗ [9.71.2 - 9.71.4] https://www.greek-language.gr

--------------------------------------------

Την ίδια μέρα που δέχτηκαν οι Πέρσες το χτύπημα στις Πλαταιές, δέχτηκαν κι άλλο στη Μυκάλη της Ιωνίας.

Όπως αναφέρει και ο Ηρόδοτος εκείνη την ώρα διαδόθηκε σε όλο το στρατόπεδο ότι στις Πλαταιές οι ελληνικές δυνάμεις κατατρόπωναν τον Μαρδόνιο και οι μαχητές της Μυκάλης όρμησαν με θάρρος εναντίον των πολυάριθμων αντιπάλων.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΥΚΑΛΗΣ

Ο Λεωτυχίδας πλέοντας με το καράβι του σχεδόν αγγίζοντας τ᾽ ακρογιάλι, έβαλε τον κήρυκα να φωνάζει το εξής μήνυμα στους Ίωνες: «Άνδρες Ίωνες, όσοι από σας τυχαίνει ν᾽ ακούτε τη φωνή μου, δώστε προσοχή στα λόγια μου· γιατί το δίχως άλλο οι Πέρσες δε θα καταλάβουν τίποτε απ᾽ όσα παραγγέλνω: μόλις έρθουμε στα χέρια, ο καθένας σας ας βάλει στο νου του πρώτ᾽ απ᾽ όλα την ελευθερία, κι ύστερα το σύνθημά μας, «Ήρα».

Κι αυτό ας το μάθει κι όποιος δεν ακούει τη φωνή μου απ᾽ εκείνους που την ακούν». 

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΥΚΑΛΗΣ - ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ - 479

Μια μελέτη επιστημόνων του Χάρβαρντ υποστηρίζει ότι οι κάτοικοι της αρχαίας Καρχηδόνας είχαν στενότερη γενετική σχέση με τους Έλληνες παρά με τους Φοίνικες.

Σε δημοσίευμά του ο Economist εξηγεί ότι εργασία που δημοσιεύθηκε στο Nature από τον David Reich, παλαιογενετιστή στο Χάρβαρντ, και τους συναδέλφους του υποδηλώνει πως οι κάτοικοι της πόλης που κυριαρχούσε στη δυτική Μεσόγειο από τον 6ο έως τον 2ο αιώνα π.Χ. ήταν γενετικά πολύ περισσότερο κοντά στους Έλληνες παρά στους Φοίνικες, που ανήκαν στα σημιτικά φύλα, με πρόσθετες γενετικές «συνεισφορές» από τη βόρεια Αφρική και τη Σικελία.

Πιο κοντά στο DNA των Ελλήνων οι κάτοικοι της Καρχηδόνας
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Καρχηδόνα, η οποία βρισκόταν στη σημερινή Τυνησία, ξεκίνησε τη ζωή της τον 9ο αιώνα ως εμπορικός σταθμός και θυγατρική πόλη της Τύρου, σε μια εποχή κατά την οποία η Τύρος των Φοινίκων ήταν εμπορικό κέντρο της Μεσογείου. Έπειτα ανέπτυξε μια δική της αυτοκρατορία και έναν ιδιαίτερο σημιτικό πολιτισμό, επισημαίνει το δημοσίευμα. Αλλά αυτή η πολιτιστική κυριαρχία δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η καταγωγή των κατοίκων ήταν κυρίως φοινικική, όπως πίστευαν μέχρι σήμερα.
Σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Ράιχ, αυτός και οι συνεργάτες του συγκέντρωσαν γενετικά δεδομένα από 17 σκελετούς που είχαν ανασκαφεί στην ίδια την Καρχηδόνα, μαζί με άλλους 86 που είχαν ανασκαφεί σε άλλους καρχηδονιακούς οικισμούς στη βόρεια Αφρική, στη Σικελία, στη Σαρδηνία και στην Ισπανία, καθώς και από 25 άτομα που είχαν ταφεί στο Ακζίφ και στη Βηρυτό, σημαντικές φοινικικές τοποθεσίες κοντά στην Τύρο, στον σημερινό Λίβανο.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν αυτά τα γονιδιώματα μεταξύ τους και με προϋπάρχοντα δεδομένα από σύγχρονες τοποθεσίες σε άλλα μέρη της Μεσογείου, όπως το Αιγαίο.

Με γκρι χρώμα η αυτοκρατορία της Καρχηδόνας πριν από το ξέσπασμα του πρώτου Καρχηδονιακού πολέμου.

Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Ντέιβιντ Ράιχ και η ομάδα του διαπίστωσαν πως υπήρχε πράγματι ένα αναγνωρίσιμο γενετικό μείγμα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «καρχηδονιακό». Αλλά είχε ελάχιστη σχέση με την αρχαία Φοινίκη. Αντίθετα, είχε ελληνικούς, βορειοαφρικανικούς και σικελικούς γονότυπους.

Η ελληνική επιρροή προκαλεί έκπληξη
Οι πολλές παροικίες των Καρχηδόνιων στη βόρεια Αφρική και στη Σικελία βοηθούν στην εξήγηση των προσμείξεων από αυτά τα μέρη του κόσμου. Ωστόσο, η ελληνική επιρροή προκαλεί έκπληξη. Οι Έλληνες και οι Καρχηδόνιοι ήταν αντίπαλοι και, πράγματι, συγκρούονταν συχνά σε πολεμικές αναμετρήσεις κατά τη διάρκεια των αντίστοιχων προσπαθειών τους να αποικίσουν τη Σικελία.
Πηγή: https://www.iefimerida.gr/zoi/elliniko-dna-katoikon-karhidonas-harbarnt

------------------------------------------

Η Μάχη της Ιμέρας

Η μάχη της Ιμέρας διεξήχθη το -480 ανάμεσα στο συνασπισμό των ελληνικών πόλεων της Σικελίας και των Καρχηδονίων. Κατά τον Ηρόδοτο και τον Αριστοτέλη, η μάχη της Ιμέρας πραγματοποιήθηκε την ίδια ημερομηνία με τη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Οι Έλληνες της Σικελίας πέτυχαν μια σημαντική νίκη, η οποία σήμανε τον τερματισμό των επιθετικών ενεργειών των Καρχηδονίων στην ευρύτερη περιοχή της Ιταλίας, προσφέροντας σταθερότητα στην περιοχή για τον επόμενο αιώνα.

Πλατωνικός Μύθος - "Οι Τζίτζικες"

Αφήγηση του αποσπάσματος του "Φαίδρου" του Πλάτωνος [259a - 259d], το οποίο αναφέρεται στον πλατωνικό μύθο για τους τζίτζικες και αποσυμβολισμός του. 

Ηχογράφηση, καταγραφή, μουσική σύνθεση, δημιουργία βίντεο: Γιώργος Κουτσιβίτης - ΟΡΦΕΥΣ 

Ελένη Ωρείθυια Κουλιζάκη

---------------------------------------------

Ο τέττιξ των Αθηναίων

Ο ΜΥΘΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΤΖΙΤΖΙΚΙΩΝ

ΑΠΟ ΕΔΩ ΞΕΤΡΥΠΩΝΟΥΝ ΤΑ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ!!!

ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΤΖΙΤΖΙΚΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ

Η προειδοποίηση του Σόλωνα για την τυραν­νία του Πεισιστράτου

Όπως λέει ο Σωσικράτης, όταν κατάλαβε πως ο συγγενής του Πεισίστρατος ήθελε να γίνει τύραννος, τον εμπόδισε. Παρουσιάστηκε στη λαϊκή συνέλευση με δόρυ και ασπίδα και αποκάλυψε τα σχέδια του Πεισίστρατου. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τους είπε ακόμη ότι είναι έτοιμος να βοηθή­σει, με τα εξής λόγια:

«Άνδρες Αθηναίοι, από κάποιους είμαι σοφώτερος και από κάποιους γενναιότερος. Σοφώτερος απ' όσους δεν αντιλήφθηκαν την απάτη του Πεισίστρατου και γενναιότερος από όσους την αντιλήφθηκαν και σιωπούν από φόβο».

Η Βουλή, που ήταν με το μέρος του Πεισίστρατου, έλεγε πως είναι τρελός, γι' αυτό απάντησε: Ο χρόνος που κυλά γρήγορα την τρέλα μου στους πολίτες θα αποδείξει, όταν η αλήθεια γίνει ολοφάνερη.

Οι ελεγειακοί στίχοι που προειδοποιούσαν για την τυραν­νία του Πεισίστρατου ήταν αυτοί: Η μανία του χιονιού και του χαλάζιου έρχεται από τα σύννεφα· η βροντή γίνεται από τη λαμπρή αστραπή· η πόλη καταστρέφεται από τους φιλόδοξους άνδρες και ο λαός από άγνοια υποδουλώνεται στον τύραννο.

Όταν ο Πεισίστρατος άρχισε να επικρατεί, μη μπορώντας να πείσει τους Αθηναίους, έβαλε τα όπλα του μπροστά στο στρατηγείο, και είπε «Πατρίδα μου, σε βοήθησα και με λόγια και με έργα» και αναχώρησε για την Αίγυπτο και την Κύπρο.

Πήγε και στον Κροίσο, στον οποίο, όταν τον ρώτησε «Ποιον θεωρείς ευτυχισμένο;» απάντησε: «Τον Τέλλο τον Αθηναίο, τον Κλέοβι και τον Βίτωνα» και του είπε όλα τα γνω­στά. Μερικοί λένε πως ο Κροίσος, αφού φόρεσε πολλά στολίδια και κάθισε στον θρόνο του, τον ρώτησε αν έχει δει ωραιό­τερο θέαμα. Ο Σόλων του είπε: «Ναι, πετεινούς, φασιανούς και παγώνια. Είναι στολισμένα με φυσικά στολίδια και χιλιά­δες ομορφιές».

Όταν έφυγε από κει, πήγε στην Κιλικία και έχτισε μια πόλη, που της έδωσε το όνομα του, τους Σόλους. Εκεί εγκατέστησε λίγους Αθηναίους, οι οποίοι με το πέρασμα του χρόνου ξέχασαν τη γλώσσα τους και ειπώθηκε ότι «σολοικίζουν». Οι κάτοικοι τούτης της πόλης ονομάζονται Σολείς και οι κάτοικοι της ομώνυμης πόλης της Κύπρου Σόλιοι.

[Όταν έμαθε πως ο Πεισίστρατος είχε γίνει πια τύραννος, έγραψε στους Αθηναίους τα εξής: 

Διαβάστε: Η αλληλογραφία μεταξύ Σόλωνος και Πεισιστράτου]

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ – ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ – ΣΟΛΩΝ

https://pdfcoffee.com/--219-pdf-free.html

----------------------------------

Σχετικές αναρτήσεις με θέμα: ΣΟΛΩΝ

ΣΟΛΩΝ

Ο ΝΟΜΟΣ "ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ" ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΑ

ΜΕΛΕΤΑ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ - ΣΟΛΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Ο ΣΟΛΩΝΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥ ΚΡΟΙΣΟΥ

ΣΟΛΩΝ, ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΕΛΕΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Η αλληλογραφία μεταξύ Σόλωνος και Πεισιστράτου

Όταν (ο Σόλων) έμαθε πως ο Πεισίστρατος είχε γίνει πια τύραννος, έγραψε στους Αθηναίους τα εξής:

Αν υποφέρετε εξαιτίας των σφαλμάτων σας, μη θεωρείτε καθόλου υπαίτιους τους θεούς. Εσείς τους ενισχύσατε [τους τυράννους] με την υποστήριξη σας, γι' αυτό είστε θύματα βαριάς δουλείας. Ο καθένας σας χωριστά προχωρεί με βήματα αλεπούς ως σύνολο όμως στερείσθε λογικής. Δίνετε σημασία στα παραπλανητικά λόγια ενός άνδρα, όμως δεν βλέπετε τα έργα που θα προκύψουν.

Αυτά λοιπόν έγραψε ο Σόλων, ενώ ο Πεισίστρατος, όταν έφυγε, του έστειλε την παρακάτω επιστολή:

Ο Πεισίστρατος στον Σόλωνα: Δεν είμαι ο μόνος Έλληνας που εγκαθίδρυσα τυραννία ούτε είναι κάτι που δεν μου ταιριάζει, αφού είμαι από τη γενιά των Κοδριδών. Πήρα όσα ορκίστηκαν οι Αθηναίοι να παραχωρήσουν στον Κόδρο και τη γενιά του, που του στέρη­σαν. Κατά τα άλλα δεν είμαι ένοχος ούτε απέναντι στους θεούς ούτε απέναντι στους ανθρώπους, και επειδή εσύ θέσπισες τους νόμους, επιτρέπω στους Αθηναίους να ασχολούνται με τα κοινά. Είναι μάλιστα πιο αποδοτικοί από ό,τι την εποχή της δημοκρατίας. Δεν επιτρέπω σε κανέναν να φέρεται αλαζονικά και εγώ ο τύραννος δεν έχω τίποτα περισσότερο από το αξίωμα και την τιμή. Τούτα ακριβώς ήταν τα καθορισμένα προνόμια και για τους προηγούμενους Βασιλείς. Κάθε Αθη­ναίος πληρώνει με το ένα δέκατο της περιουσίας του όχι για εμένα, αλλά για τις δημόσιες θυσίες και ο,τι δήποτε άλλο από τα κοινά καθώς επίσης για την περίπτωση πολέμου. Δεν σε κατηγορώ που αποκάλυψες τους σκοπούς μου. Το έκανες από αγάπη για την πόλη μάλλον παρά από μίσος για μένα, επίσης επειδή δεν ήξερες με ποιον τρόπο θα κυβερνή­σω. Αν ήξερες, θα ανεχόσουν την επικράτηση μου και δεν θα έφευγες. Γύρνα λοιπόν στην πατρίδα και πίστεψε, έστω και χωρίς όρκο, πως ο Σόλων δεν θα πάθει κανένα κακό από τον Πεισίστρατο. Μάθε ότι κανείς εχθρός μου δεν έχει πάθει τίπο­τε. Αν θελήσεις να είσαι ένας από τους φίλους μου, θα είσαι από τους πρώτους. Δεν σε θεωρώ δόλιο ή άπιστο. Αν θέλεις να ζήσεις αλλιώς στην Αθήνα, θα σου επιτραπεί. Πάντως, μην στερείσαι την πατρίδα εξαιτίας μου.

Αυτά έγραψε ο Πεισίστρατος.

Ο Σόλων στον Πεισίστρατο: Πιστεύω πως δεν θα πάθω κανένα κακό από σένα· άλλω­στε ήμουν φίλος σου πριν γίνεις τύραννος, και τώρα δεν διαφέρω σε τίποτε από τους υπόλοιπους Αθηναίους που δεν τους αρέσει η τυραννία. Να είσαι βέβαιος πως ο καθένας μπορεί να κρίνει αν είναι καλύτερο να κυβερνάει ένας ή να υπάρχει δημοκρατικό πολίτευμα. Παραδέχομαι ότι είσαι ο καλύτερος απ' όλους τους τυράννους, το να επιστρέψω όμως στην Αθήνα δεν μου φαίνεται σωστό, μήπως κάποιος με κατη­γορήσει πως, παρ' όλο που έδωσα ίσα δικαιώματα στους Αθηναίους και μπορούσα να γίνω τύραννος δεν το έκανα, τώρα επιστρέφω και επικροτώ όσα κάνεις.

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ – ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ – ΣΟΛΩΝ

https://pdfcoffee.com/--219-pdf-free.html

----------------------------------

Η προειδοποίηση του Σόλωνα για την τυραν­νία του Πεισιστράτου 

Σχετικές αναρτήσεις με θέμα: ΣΟΛΩΝ

ΣΟΛΩΝ

Ο ΝΟΜΟΣ "ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ" ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΑ

ΜΕΛΕΤΑ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ - ΣΟΛΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Ο ΣΟΛΩΝΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥ ΚΡΟΙΣΟΥ

ΣΟΛΩΝ, ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΕΛΕΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ