Η ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ

Υπάρχουν κάποια όντα που, περνώντας από το Πρίσμα της Λύρας, αποφάσισαν να παραμείνουν σε άυλη μορφή.

Αυτά τα όντα επέλεξαν μια στοργική ύπαρξη υπηρεσίας σε όσους κατοικούν σε πιο πυκνές πραγματικότητες, όπως η τρίτη πυκνότητα της Γης. Συνειδητοποίησαν ότι καθώς αναπτύχθηκαν οι φυσικοί κόσμοι, η ζωή στην εξελικτική φάση μπορεί να χρειαζόταν βοήθεια από άλλες σφαίρες.

Αυτά τα όντα έλκονταν από την περιοχή του αστέρα Αρκτούρου και η βοήθεια τους εμφανίζεται με τη μορφή αρχετύπων, αγγέλων, οδηγών ή αόρατων εμπνεύσεων. Σκοπός τους είναι να βοηθήσουν τις συνειδήσεις που προέρχονται από πολλά επίπεδα συνείδησης.

Υπάρχει μια πύλη ή μια διασταύρωση στον ιστό του χωροχρόνου στη γενική περιοχή του Αρκτούρου. Αυτά τα όντα σύντομα συνειδητοποίησαν ότι αυτή η πύλη διέσχιζε διαστατικά σχεδόν κάθε κατοικημένη περιοχή. 

Ο σκοπός των όντων του Αρκτούρου είναι πολύπλευρος. Ένας είναι ότι πρέπει να υπηρετήσουν την ανθρωπότητα ως πρότυπο. Αντιπροσωπεύουν το ίδιο το μέλλον ενός ατόμου ή μιας κοινωνίας. Η ενέργειά τους είναι, λόγω της φύσης τους, ένας μαγνήτης που προσελκύει θετικό δυναμικό και ολοκλήρωση από τα βάθη του Όντος. Αντανακλά στη Γη προς ποια κατεύθυνση πηγαίνει η εξέλιξή της. Μόλις η ανθρωπότητα εξελιχθεί από την υλική κατάσταση του τρισδιάστατου χώρου, σε ανώτερες διαστάσεις, ο ιδανικός στόχος θα είναι να επιτευχθεί μια συνείδηση ​​ παρόμοια με τη συλλογική συνείδηση ​​ των όντων του Αρκτούρου.

Πολύ συχνά, τα όντα του Αρκτούρου εκδηλώνονται στους ανθρώπους με τη μορφή αγγέλων. Είναι γνωστό ότι ο σκοπός ενός αγγέλου είναι να υπηρετεί την ανθρωπότητα. Τα όντα του Αρκτούρου είναι αφιερωμένα στους ανθρώπους, με μια πολύ πραγματική έννοια. Επέλεξαν να μάθουν για το φυσικό, μέσω των φυσικών όντων.

Η φύση τους είναι αιθέρια. Η ενέργειά τους μπορεί να εκληφθεί ως παρουσία, ερέθισμα για δημιουργικότητα ή άνευ όρων αγάπη.

Θα εκδηλωθούν σύμφωνα με το σύστημα πεποιθήσεων του ατόμου με το οποίο αλληλεπιδρούν. Στους θρησκευόμενους ανθρώπους με την παραδοσιακή έννοια, θα εμφανίζονται ως άγγελοι. Για άλλους πιο σύγχρονους αναζητητές μπορεί να εκδηλωθούν, ίσως, ως εξωγήινοι ή μελλοντικοί εαυτοί. Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Μια αλληλεπίδραση με ένα αληθινά στοργικό ον αφιερωμένο στην εξυπηρέτηση των φυσικών όντων και επομένως, του Όλου.

Επειδή υπηρετούν το φυσικό, δεν αλληλεπιδρούν μόνο με ανθρώπινα όντα στον πλανήτη, αλλά και με τα αόρατα βασίλεια των οποίων η εξέλιξη είναι διαφορετική από αυτή των ανθρώπων.

Η κύρια υπηρεσία που παρέχουν τα όντα του Αρκτούρου στα φυσικά (τρισδιάστατα) όντα είναι η συναισθηματική θεραπεία.

Επειδή η πύλη του Αρκτούρου συνδέεται διαστατικά με τη Γη, όλοι όσοι σκοπεύουν να ενσαρκωθούν στον πλανήτη μας, πρέπει να περάσουν από το βασίλειο του Αρκτούρου πριν φτάσουν, εκτός εάν η συνείδησή τους επιλέξει να μην το κάνει.

Αυτό το βήμα παρέχει θεραπεία σε όλους εκείνους που πρόκειται να γεννηθούν και περιλαμβάνει ενίσχυση των επιλογών και των επιθυμιών τους, σχετικά με τις φυσικές ζωές που πρόκειται να αναλάβουν.

Η πύλη του Αρκτούρου προετοιμάζει μη φυσικές συνειδήσεις για τον έντονο πυρήνα του φυσικού.

Οι θεραπευτικές ενέργειες του Αρκτούρου είναι θρεπτικές, τόσο για τον κακοποιημένο όσο και για τον κακοποιό, καθώς και οι δύο υποφέρουν πολύ. Η χρήση της θεραπευτικής μήτρας Σειρίου / Αρκτούρου μπορεί να είναι πολύ ισχυρή σε αυτές τις περιπτώσεις.

Τα κήτη, ειδικά τα δελφίνια, μπορεί να αντιπροσωπεύουν τη μήτρα Σειρίου / Αρκτούρου για όσους υποφέρουν. 

Επειδή στα δελφίνια η έκφρασή τους είναι έκφραση αγάπης άνευ όρων, μπορούν να χρησιμεύσουν ως φυσική εκδήλωση της θεραπευτικής μήτρας Σειρίου / Αρκτούρου. Αυτή η μήτρα παρέχει λεπτή θεραπεία σε πολύ βαθιά επίπεδα.

Μετά το θάνατο, οι ανθρώπινες συνειδήσεις περνούν από το βασίλειο του Αρκτούρου. Εκεί γαλουχούνται και φροντίζονται μέχρι να αφυπνιστούν σε μια ευρύτερη πραγματικότητα. Στην περίπτωση ενός τραυματικού θανάτου, μοιράζεται πολλή τρυφερότητα και θεραπεία, ώστε η ψυχή, που πρόκειται να ξυπνήσει, να έχει μια ομαλή μετάβαση.

Σε μεταθανάτιες εμπειρίες, το φως που γίνεται αντιληπτό στο τέλος του τούνελ είναι στην πραγματικότητα η αναπαράσταση της δόνησης του Αρκτούρου. Αυτή η δόνηση θα μεταφραστεί σύμφωνα με το σύστημα πεποιθήσεων του ατόμου που την αντιλαμβάνεται. 

Ο Αρκτούρος ανήκει κυρίως στην έκτη πυκνότητα. Εκεί κάποιος συγχωνεύεται με τον Ανώτερο Εαυτό που μοιράζεται μια σχεδόν ίδια ζώνη συχνοτήτων με το βασίλειο του Αρκτούρου. Εκεί γίνεται η θεραπεία.

Ο Αρκτούρος είναι στενά συνδεδεμένος με την ανθρωπότητα από τις απαρχές της, καθώς δημιουργεί συνεχώς. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα αστέρι. Είναι μια συχνότητα που έχει κανείς μέσα του. Είναι η συχνότητα δημιουργίας, θεραπείας και εξέλιξης. Αυτό συνέβη με τη Γη και με άλλους πλανήτες με φυσική ανάπτυξη, από την έναρξή της.

Μέσα στη διαστατική πύλη ή διασταύρωση, υπάρχει μια ένωση μεταξύ Αντάρη και Αρκτούρου που χρησιμεύει ως ενεργειακό σημείο αναφοράς σε αυτήν την περιοχή. Η πλειοψηφία των συνειδήσεων που ενσαρκώνονται στη Γη περνούν μόνο μέσω της δόνησης του Αρκτούρου.

Αλλά υπάρχουν άλλοι που επιλέγουν να περάσουν πρώτα από τον Αντάρη πριν φτάσουν στον Αρκτούρο: είναι τα άτομα που εργάζονται άμεσα με τα πρότυπα της συλλογικής συνείδησης, με τις μήτρες και την κυτταρική εξέλιξη. Ο Αντάρης είναι επίσης το διαστατικό σημείο σύνδεσης μεταξύ του τεταρτημορίου που καταλαμβάνει η Γη εντός του Γαλαξία και του γαλαξία της Ανδρομέδας. Η σύνδεση Αντάρης / Ανδρομέδα ενεργοποιεί την αφηρημένη έννοια της ύπαρξης και της συνείδησης που είναι απαραίτητες για να αρχίσουν οι φυσικές φυλές να θυμούνται την κληρονομιά τους και έτσι να μετουσιώνουν το παρελθόν τους.

Στην προηγούμενη φάση της ανάπτυξης της Γης, τα όντα του Αρκτούρου συμφώνησαν να πυκνώσουν αρκετά ώστε να γίνουν προσωρινά αντιληπτά. Αλληλεπίδρασαν με τον πρώτο πολιτισμό που ονομάζεται Λεμουρία και τους δίδαξαν την ικανότητα της θεραπείας. Η μνήμη αυτών των αλληλεπιδράσεων διήρκεσε από γενιά σε γενιά.

Όταν οι κάτοικοι της Λεμουρίας μετανάστευσαν σε πολλές άλλες διαφορετικές περιοχές της Γης, πήραν αυτές τις αναμνήσεις μαζί τους. Η άμεση αλληλεπίδρασή τους αποτυπώθηκε σωματικά στα αγάλματα του νησιού του Πάσχα. Αυτά τα αγάλματα δεν αντιπροσωπεύουν πυκνωμένα όντα του Αρκτούρου, αλλά μάλλον αποτίουν φόρο τιμής σε αυτά. Η θέση αυτών των λίθων είναι τέτοια που τα αγάλματα κοιτάζουν τον ουρανό προς τον ορίζοντα, περιμένοντας την επιστροφή των όντων του Αρκτούρου.

https://www.bibliotecapleyades.net/

-------------------------------------------

ΟΙ ΑΡΚΤΟΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΤΡΟΣΚΑΦΟΣ ΑΘΗΝΆ

Η ΑΓΝΩΣΤΗ (για εμάς) ΓΑΛΑΞΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ιδέ ο δάσκαλος – Απόσπασμα από «Τα Ελληνικά» του Δημήτρη Λιαντίνη

«Όταν δεν υπάρχει γύρω μας τίποτα το αληθινό, πώς να υποψιαστούμε ότι όλα είναι ψεύτικα;» Δημήτρης Λιαντίνης

Σωστή παιδεία θα ειπεί να μαθαίνεις στους νέους τη ζωή, και να τους ξεμαθαίνεις τις δεισιδαιμονίες που από νήπια τους περνάει μια παράδοση άρρωστη μέσα από την οικογένεια, την κοινωνία, την πολιτεία, την εκκλησία, τα μέσα ενημέρωσης, και τους άλλους παράγοντες της αγωγής. Το ένα λοιπόν είναι να ριζώσουμε τον νέο στη ζωή. Το άλλο να ξεριζώσουμε από μέσα του την ψευτιά. Μαθαίνουμε για τη ζωή. «Discimus vitae», που έλεγε ο Σενέκας, θα ειπεί πως κάθε γνώση που περνάμε στο παιδί, και κάθε δεξιότητα που του αναπτύσσουμε είναι δεμένα με την πραγματικότητα όπως το νύχι με το κρέας. Όχι θεωρίες και λόγια.

Μάθηση δίκαιη και σωστή, σημαίνει ζωντάνια, αμεσότητα, σφυγμός μαστιγωμένος, κρούση κατά μέτωπο με τα πράγματα. Μη λησμονούμε πως ο τελευταίος στόχος κάθε παιδείας είναι να διαπλάσει έτσι τον νέο, ώστε την ορισμένη στιγμή που θα αποδοθεί στο στίβο της ζωής να μπορεί να προσαρμόζεται στην άγρια ανάγκη των πραγμάτων και των ανθρώπων. Ωσάν ξαφνικά να τον πετάξουμε, πες, Ρομβισόνα Κρούσο στο νησί. Και να του ειπούμε:

Τώρα ψάξε να βρεις τον τρόπο για να ζήσεις. Νίκα την πείνα και τη δίψα σου, το κρύο και τη μοναξιά. Νίκα την απειλή του ουρανού και της θάλασσας, και τον αρχέγονο τρόμο της ύπαρξης. Αυτό σημαίνει το «discimus vitae». Ο δάσκαλος νά ‘ναι η δύναμη, πράξη ο μαθητής, και το σχολειό γιορτή. Όμως αυτό ακριβώς το σημείο είναι ο κόμπος, και στο δρόμο του Ηρακλή ο σταυρός. Εδώ προβάλλει η ανάγκη θα διαλέξεις ανάμεσα στο σωστό και στο λάθος. Γιατί το πλήθος οι δάσκαλοι δε μαθαίνουν τα παιδιά για τη ζωή και την πράξη, αλλά για το σχολειό και τα βιβλία. Εγώ σου τα λέω, για να τα ειπώ. Και συ μη σώσεις να τα μάθεις!…

Η πρώτη εντολή είναι να χτίζουμε την ψυχή του παιδιού στην πέτρα της ζωής. Η δεύτερη να καθαρίζουμε από μέσα του τη σκουριά των προλήψεων. Χωρίς να το ξέρουμε και χωρίς να το εννοούμε, από τα γεννοφάσκια του φιδοζώνουμε το παιδί με δεισιδαιμονίες προλήψεις και μαγικούς κατάδεσμους. Και με τα δηλητήρια αυτά πνίγουμε την ψυχή του. Όπως τα ζιζάνια και τα άλλα αγριόχορτα πνίγουν το στάρι.

Λερναία Ύδρα είναι οι προλήψεις.

Αγωνιζόμαστε να αφαιρέσουμε τη φύση μέσα από το παιδί, και την ανταλλάζουμε με την άρρωστη γνώμη μας. Και δώστου οι παπάδες με τα θυμιατά στις γωνιές των κοιμητηρίων. Για να βουτάνε τα όβολα των πονεμένων. Σαν το φίδι κοιτάνε πώς να μαγνητίσουν το θύμα. Άσε πια όταν τύχει να τους ιδείς να πιάνουνται σε πρόστυχο καβγά για τον πελάτη. Χάρμα.

Και δώστου το τροπάρι για την καλή ψυχή και τα καλά στερνά. Να γίνεις δίκαιος και να γίνεις καλός για τους άλλους. Να πηγαίνεις το δείλι στο παρεθύρι, και να διαβάζεις τη Θεία Γραφή και τη Χαλιμά, που έλεγε της θυγατρός της η «Γυναίκα της Ζάκυθος». Εσύ ν’ αγιάσεις. Και μην προσέχεις που οι άλλοι είναι λύκοι έτοιμοι να σε φάνε. Και προπαντός αυτό: Τα μάτια σου τέσσερα για τον Ουρανό και τη Βασιλεία του. Και δώστου τα σακιά το αλεύρι και οι ασπιρίνες. Να στέλνουμε οι πολιτισμένοι στους λιμοκτόνους της Αφρικής και της Ασίας κατά τις σιτοδείες και τις μεγάλες στέγνιες. Τους παίρνουμε το άλογο, κι απέ γενναιόδωρα τους χαρίζουμε το πέταλο. Έχεις ακουστά για το χαλκό της Χιλής, και για το ουράνιο στο πρώην γαλλικό Κογκό;

Η στρατηγική να καταστρέφεται το φυσικό τοπίο του παιδιού με τις προλήψεις είναι σκόπιμη, κατευθυνόμενη, κακουργηματική τρις και τετράκις σε θάνατο, και απάνθρωπη. Οι έξυπνοι, λίγοι, ασελγούν στο σώμα της συνείδησης των αφελών πολλών. Όπου η αφέλεια των τελευταίων παίζει το ρόλο του μαστρωπού και του ρουφιάνου.

Έτσι, όταν τα παιδιά μας φτάνουν στην ηλικία να δώσουν τον όρκο του άντρα, και όταν οι κοπέλες μας φτάνουν στην ώρα τους, γίνουνται ωραίες -δηλαδή, έχουνε χωριστεί σε δύο τάξεις. Η μία, που είναι η μάζα σχεδόν του συνόλου, έχει αφομοιώσει το δηλητήριο της ψευτιάς. Και έχει ανοσοποιηθεί στα υδροκυάνια και στα κώνεια, κατά τον τρόπο του παλαιού εκείνου Μιθριδάτη. Είναι η πλαστική στόφα ανθρώπου, τα μηχανημένα νευρόσπαστα, που παραλαβαίνουν τη σκυτάλη των προλήψεων και αναπαράγουν το ίδιο στις νέες γενεές. 

Η άλλη είναι η τάξη που καταλογογραφεί τους Ελάχιστους. Ετούτοι είναι οι χρηστηριασμένοι από κάποια βούληση, και οι φορτοβαστάκτες της προσωπικής τους ευθύνης. Λίγοι, αλλά όλοι τους, ξανασαρκώνουν τον Ορέστη, τον πρίγκιπα Μύσκιν, τον Τσε Γκεβάρα, τον ποιητή Σέλλεϋ, τον Άμλετ τον Δανό. Καθώς τους μαστιγώνει η οργή της αλήθειας, ο τρόμος της εμορφιάς, και το μεγαλείο του ανθρώπου. Περνούν και πηγαίνουν να απαντήσουν τη μοίρα τους… Και ζητούν να μάθουν την αλήθεια, έστω κι αν είναι να τους τυφλώσει. Όπως εζήτησε να μάθει την αλήθεια ο Οιδίποδας, και όταν την έμαθε έβγαλε ο ίδιος τα μάτια του.

Κάτω από τυφλωτικές καταλαμπές και θερινές καταιγίδες όλοι αυτοί κρατούν μέσα τους τον άνθρωπο όρθιο και στο φυσικό του ανάστημα. Που πάει να πει: Λεύτερο από ψευτιές και δεισιδαιμονίες

Όμως το φως δεν το αντέχει ο μισότυφλος. Θυμηθείτε τους πεδουκλωμένους στην παραβολή της Σπηλιάς του Πλάτωνα. Όταν ο φωτισμένος οδηγητής τους βγάζει από τα σκότη και ζητεί να τους ξαναφέρει εμπροστά στον ήλιο, πονούν τα μάτια τους, φεύγουν το φως, και ξαναγυρίζουν στα σκοτάδια τους…

Ο καλόγερος μαμελούκος, όσο αμβλύνους και νά ‘τανε, την αλήθεια την οσμιζότανε κάπου στον αέρα. Ότι, δηλαδή, το να ξεριζώνεις τις προλήψεις από τα παιδιά είναι όμοιο με το να φέρνεις στις κοινωνίες τη δικαιοσύνη και την τάξη… Η ιστορία του Έλληνα δάσκαλου έχει τη δική της Ιερή Εξέταση, και τις Επιτροπείες της. Είναι αυτές που έκαιγαν βιβλία και ανθρώπους. Η φάρα του Εξαρχόπουλου, του Σκιά, του Μεγαρέα, του Οικονόμου, του Κουκουλέ, του Καλλιάφα. Και των άλλων με τη μίζερη βολή και την τετραπέρατη μυωπία. Ο Αμίλκας Αλιβιζάτος μίλησε για δυσώδη εγωισμό και ταπεινά νιτερέσα. Αντικρύ στους αετούς και τα ύψη χαμοπετάνε και πηδοκοπούν ετούτοι οι κόρακες και οι γύπες. 

Τη θανάσιμη αλλά και ηρωϊκή αντιπαράθεση την έχει παραστήσει ο Πίνδαρος από τον παλαιό καιρό: 

«Κόρακες, με ακράτητη γλώσσα ανόητα γαυριούν, παραβγαίνοντας τον αετό, το θεϊκό όρνιο του Δία».

Πηγή: Αποσπάσματα από το βιβλίο «Τα Ελληνικά» (Δημήτρης Λιαντίνης) 

ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ, ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ - ΑΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ, ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ

Η γλώσσα απελευθερώνει μοτίβα σκέψης και προκαλεί προσωπική δόνηση.

Οι λέξεις έχουν εγγενή δύναμη. Αυτό παραπέμπει στο γεγονός ότι συχνά περιέχουν αρνητικότητα όταν χρησιμοποιούνται με κακόβουλο τρόπο, ενώ μπορεί να είναι υπέροχα ενδυναμωτικές και διαφωτιστικές όταν χρησιμοποιούνται θετικά.

Προσοχή στις βαριά φορτισμένες λέξεις. Υπάρχουν πολλές σκληρές και βίαιες λέξεις που χρησιμοποιούνται σε κοινές εκφράσεις, που μπορούν να δημιουργήσουν βάναυσες εικόνες, χωρίς να το σκοπεύουμε, οι οποίες με τη σειρά τους θα θαμπώσουν εν αγνοία μας τις αισθήσεις μας.

«Κόλλησα στην κίνηση», «αυτή η τούρτα ήταν κόλαση», «τι δολοφονικό τραγούδι», «τα πόδια μου με σκοτώνουν» κ.λπ. Αυτά είναι μερικά παραδείγματα.

Μερικές φορές οι δυνατές λέξεις είναι αρκετά εύστοχες και έχουν εισχωρήσει στη δημοτική γλώσσα σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Αυτό που είναι πιο ανεπαίσθητο είναι οι συχνά επιθετικές χρήσεις της γλώσσας και των εικόνων που πολώνουν και ενισχύουν τις σκοτεινές ενέργειες, τραβώντας την προσοχή και ως εκ τούτου προορίζονται να παγιδεύσουν τα αρνητικά συναισθήματα και τα ενεργειακά μιάσματα, που μπορεί να μαστίζουν τη ζωή μας.

Τα κυρίαρχα μέσα το χρησιμοποιούν αυτό ως αυτονόητο και για έλεγχο, αλλά ακόμη και πολλά εναλλακτικά μέσα είναι γεμάτα πολικότητα με επιμονή στα αρνητικά. 

Κάνουμε κι εμείς το ίδιο όταν έχουμε ένα λανθασμένο πνεύμα κρίσης για ανθρώπους και ιδέες, στις προσπάθειές μας να διατυπώσουμε απόψεις και να προσδιορίσουμε αυτό που βιώνουμε. 

Το ίδιο κάνουμε όταν τονίζουμε την πτυχή της πολικότητας όταν επαναλαμβάνουμε και τονίζουμε τη δυαδική κοσμοθεωρία «εμείς και αυτοί» και «σωστό και λάθος». 

Ενισχύουμε πραγματικά αυτό που θα προτιμούσαμε να μην βιώσουμε ή συμφωνούμε μόνο και μόνο επειδή είναι τόσο διαδεδομένο στον κοινωνικό λόγο. 

Συχνά με μαχητική μορφή εκφράζονται έντονα συναισθήματα, όπως "Αυτά τα καθάρματα μας δηλητηριάζουν!" ή «Ελπίζω να καταλάβουν αυτό που τους έρχεται» κ.λπ.

Οι απρόσεκτοι αρνητικοί όροι και έννοιες της αργκό, το μόνο που καταφέρνουν είναι περισσότερος θυμός, περισσότερη αγωνία, περισσότερες υπενθυμίσεις για το τι δεν πάει καλά με τα πάντα. Βασικά περισσότερη εστίαση στα αρνητικά.

Όχι μόνο δεν μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα με τον εαυτό μας, αλλά κάνει σοβαρό κακό και σε εμάς και στους άλλους.

Νομίζουμε ότι είμαστε έξυπνοι και ενημερωμένοι, επισημαίνοντας όλο το κακό που πιστεύουμε ότι μπορούμε να δούμε τόσο καθαρά (συνήθως συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους "αδαείς" που δεν μπορούν να το δουν), αλλά στην πραγματικότητα απλώς βγάζουμε τα σκουπίδια και απλώνοντάς τα τριγύρω για να τα δούμε και να χαιρόμαστε με την περιφρόνησή μας, δημιουργώντας έναν αυτοσυντηρούμενο δεσμό αρνητικότητας.

Αυτό γίνεται συνήθεια και μας κάνει να νιώθουμε καλά όταν το κάνουμε, ικανοποιώντας μια άστοχη παρόρμηση. 

Μπορούμε όμως να αναφερθούμε σε αυτά αρκετά αποτελεσματικά χωρίς να μεταφέρουμε αυτή την ενέργεια.

Χρησιμοποιώντας τη γλώσσα και τις σκέψεις, αλλάζουμε την πραγματικότητά μας.

Όταν συνειδητοποιήσουμε πόσο μολυσμένες είναι οι λέξεις μας, το οποίο είναι εύκολο να εντοπιστεί όταν διαβάζουμε τα δικά μας μηνύματα ή ακούμε τον εαυτό μας να μιλάει, τότε μπορούμε να αρχίσουμε να βλέπουμε καθαρά τις διαδικασίες σκέψης που οδήγησαν σε αυτές τις λάθος λέξεις.

Η γλώσσα  είναι ένα  πολύ δυνατό εργαλείο, για το καλό, αλλά και για όχι τόσο καλό, αναλόγως.

Όταν οι σκέψεις μας αλλάζουν και συνειδητοποιούμε την υπέροχη ανυψωτική δύναμη της αποφυγής να τονίσουμε το αρνητικό διατηρώντας τη δόνηση μας ψηλά, τονίζοντας το θαύμα της ύπαρξης και τις εκπληκτικές δυνατότητές μας, η ζωή μας αλλάζει. Η πραγματικότητά μας αλλάζει γρήγορα δημιουργώντας προσεκτικές σκέψεις και προσεκτικές λέξεις.

Ο εύκολος τρόπος για να ξεκινήσετε, είναι να εξαλείψετε τις σκληρές και καταδικαστικές λέξεις, που «ζωντανεύουν» σκοτεινές εικόνες.

Θέλουμε τη σκοτεινή ενέργεια να επεκταθεί και να αναπτυχθεί, ή θέλουμε την καλοσύνη και την αγάπη; Ποιο είναι το σωστό;

Με τις σκληρές λέξεις, υποθέτουμε ότι είμαστε κατανοητοί, ότι δεν εννοούμε κυριολεκτικά αυτό που λέμε και ότι είναι απλώς για να επισημάνουμε κάτι και να αντηχούμε με τη δόνηση αυτού που συμβαίνει και περιγράφουμε, αλλά οι λέξεις είναι μόνες, είναι ανεξάρτητες και έχουν βάρος - σημαντικό βάρος.

Είμαστε θυμωμένοι και αναστατωμένοι για τα πάντα και αφήνουμε τα ισχυρά αρνητικά συναισθήματα και την απογοήτευση να τρέχουν χαοτικά. Με άλλα λόγια, όταν βυθιζόμαστε και περιχαρακώνουμε τον εαυτό μας στον σκοτεινό κόσμο της πληροφορίας, χάνουμε την άμεση επαφή με την Πηγή.

Πραγματοποίηση της αλλαγής. Η ομορφιά αυτής της αλλαγής της γλώσσας είναι ότι λειτουργεί όταν εφαρμόζεται. Αφαιρέστε για παράδειγμα λέξεις που δίνουν άχρηστους ή υπερβολικούς αρνητικούς συνειρμούς.

Παράδειγμα, το... "Είμαι ηλίθιος, δεν μπορώ να πιστέψω ότι ήμουν τόσο ηλίθιος!", μπορεί να γίνει "Ωωωω, έχω πολλά να μάθω".

Μαλακώστε τα πράγματα. Ας είμαστε ευγενικοί με τον εαυτό μας και ο ένας με τον άλλον.

Η βίαιη, σκληρή και αρνητική γλώσσα και σκέψεις εξασθενούν ακόμη και το ανοσοποιητικό μας σύστημα και προκαλούν άλλους κινδύνους για την υγεία.

Γι' αυτό προτιμότερο και ωφέλιμο είναι να συνεισφέρεις σε αυτό που δίνει ζωή και υγεία και να αφήσεις το αρνητικό να ατροφήσει; 

Υπάρχει χώρος για σωστή γνώση, αλλά υπάρχει τόσο πολύ τοξικότητα που πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί με το τι αντιμετωπίζουμε και πώς αλληλεπιδρούμε με αυτό. Μόλις καταλάβουμε τι συμβαίνει, πρέπει να διαχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τους μηχανισμούς που μας κρατούν πίσω.

Όλα προέρχονται από τη σκέψη, η οποία γεννά λέξεις, οι οποίες στη συνέχεια θέτουν τα πράγματα σε κίνηση...

Αν αλλάξουμε, όλα αλλάζουν. Απολαύστε την αλλαγή!

bibliotecapleyades.net

----------------------------------------------

ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑΤΕ ΤΙΣ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΘΕΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ - ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΓΟΝΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ

“Σήμερα όταν μιλήσεις σε κάποιον για τα αρχαία ελληνικά, αμέσως θα τον χτυπήσει ναυτία” - Δημήτρης Λιαντίνης από το βιβλίο του «Τα Ελληνικά»

«Η παιδεία των νέων, είναι το δυνατό αίμα και ο αέρας ιωδίου για το μέλλον των λαών… Όμως, της δικής μας παιδείας το αίμα, έχει αιματοκρίτη λευχαιμίας». – Δημήτρης Λιαντίνης

“…Τα αρχαία ελληνικά τα αντιπαθούν όλοι οι Έλληνες. Αν κάνει κανείς μια δημοσκόπηση σήμερα, το αποτέλεσμα που θα του δοθεί θα το βρει πελώριο. Στους εκατό θα ανακαλύψει πως οι ενενήντα τόσοι, τα αρχαία ελληνικά δεν θέλουν ούτε να τ’ ακούσουν. Και το χειρότερο είναι, πως την ίδια αποστροφή την αισθάνεται και η πλειονότητα των φιλολόγων που διδάσκει το μάθημα στα σχολεία.

Σήμερα όταν μιλήσεις σε κάποιονε για τα αρχαία ελληνικά, αμέσως θα τον χτυπήσει ναυτία. Ένα πνευματικό ανακάτωμα παραγουλιάζει ολόκληρη την υπόστασή του. Μονόπτωτα ρήματα, ετερόπτωτοι διορισμοί, τρίπτωτες προθέσεις, βαρείες, οξείες, ερωτηματικές, εγκλιτικά και εγκλίσεις, παραγωγή και έτυμα, προληπτικό κατηγορούμενο. Είναι μια στοίβα τσάνταλα που ξεχειλίζουν το ψυχοσωματικό μας και χύνουνται σαν ερευγμοί, κρυάδες, νυστάλα, χασμήματα, και όλα τα ουαί του ιουδαϊκού όχλου. Οι σχετικές μνήμες από τη σχολική εμπειρία ανακαλούν στους ενήλικους πλήξη νεότητας, ψυχικά τραύματα, κατακάθια νευρωτικά, έλλειψη αέρα, δυσχέρεια ύπαρξης.

«Κύρος ανεβαίνει, Κύρος κατεβαίνει, και γαμώ τους Έλληνες και όλους τους δασκάλους». Έτσι άκουσα να καταριέται κάποτε κάποιος τα εφηβικά του χρόνια. Την αθωότητα, δηλαδή, και την πιο τρυφερή ώρα της ηλικίας του.

Βέβαια, για τα φορτία όλου αυτού του κακού, ο τελευταίος που ευθύνεται είναι οι Έλληνες και τα κείμενά τους. Στο θρυλικό «τις πταίει» του Τρικούπη η απόκριση είναι: Οι δάσκαλοι φταίνε· οι δάσκαλοι και οι διδακτικοί. Ο βασιλιάς τα φταίει, που φώναξε ο Λαέρτης στον Άμλετ. Και κύρια φταίνε οι δάσκαλοι των δασκάλων. Εννοώ τους πανεπιστημιακούς που τόσο μοχθήσανε για να μάθουν τους δασκάλους να δασκαλίζουν. Να πιθηκίζουν δηλαδή στις έδρες και στις τάξεις. Να ψιττακίζουν το «Καλημέρα» του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Να γρυλλίζουν και να σουσουνίζουν, πάντα τους σχολαστικοί και ομπρελοφόροι. Από πού, και γιατί τόση δυστυχία στη χώρα!

Η ακολουθία πράξης όλου αυτού του κακού μεταφράζεται στην εικόνα μιας πραγματικότητας πολύ μίζερης. Η δυστυχία από το σχολείο απλώθηκε στην κοινωνία μας, όπως είναι φυσικό. Η τελευταία συνέπεια του πράγματος δηλαδή, η πιο επώδυνη και η πιο κολαστική, είναι πως η σύγχρονη Ελλάδα λογαριάζεται ο ουραγός και το μπαίγνιο των εθνών σε όλες τις σφαίρες και σε όλες τις συμπεριφορές. Το αποτέλεσμα το καταμετράς από την κατάσταση της εθνικής οικονομίας ως τα ποδόσφαιρα, και από την επιστημονική έρευνα ως τις σκουπιδοφόρες ακτές της πανάρχαιας ελληνικής θάλασσας. 

Βέβαια το φαινόμενο είναι σύνθετο και έχει πολλές αιτίες. Ωστόσο ο θεμελιώδης λόγος εντοπίζεται στον εγκληματικό τρόπο, που μέσα από την παιδεία μεταβιβάζεται στις νέες γενεές η κλασική παράδοση.

Η προειδοποίηση του παλαιού Οδυσσέα να μη σφάξουν οι ναύτες τα γελάδια του Ήλιου, ούτε από τους συντρόφους του καιρού του, ούτε από μας σήμερα λογαριάζεται. Όχι μόνο τον ήλιο μας σφάζουμε, αλλά και τη θάλασσα μαστιγώνουμε, και τον αέρα τον φτύνουμε στο πρόσωπο. Έγινε καυσαέριο πια.

Θέλω να ειπώ πως ο ταξιτζής που κλέβει με το δεκαπλάσιο τον τουρίστα από το Ελληνικό ως το Σύνταγμα, διαφημίζει την ελληνική παιδεία του. Και πως οι χώροι καθαριότητας στα εστιατόρια που ζωντανεύουν τους σταύλους του παλιού Αυγεία, ζωγραφίζουν την παιδεία των Ελλήνων.

Το πρόβλημα λοιπόν διατυπώνεται έτσι: Δεν έχει νόημα να διδάσκεις τη διδακτική των αρχαίων ελληνικών, έστω κι αν η δεξιοτεχνία σου ξεπερνά τις «ηλεκτρικές τριπλές» του Μαραντόνα, όταν δεν έχεις ιδέα για το τι είναι ο κλασικός κόσμος. Όταν δεν άκουσες ποτέ σου τον λόγο: Οι Έλληνες δεν γράψανε· οι Έλληνες ζήσανε. Το ξέρουμε αυτό;

Είναι χρεία να επισημάνω, κάτι που είναι ομόλογο σε μιζέρια με την πλάνη μέσα στην οποία οι δάσκαλοι μας μάθανε να ζούμε για τους Έλληνες. Το στοιχείο αυτό είναι, πως δεν αγνοούμε μόνο την αλήθεια για την κλασική Ελλάδα, αλλά η εικόνα που αποχτήσαμε γι’ αυτήν, είναι παράμορφη και αντίστροφη. Η παράσταση που έχουμε για τους Έλληνες, έχει μεταξιώσει το σύνταγμα των αξιών, τη φυσικότητα, και την τάξη. Αναποδογύρισε τα πράγματα, και το άσπρο τό ‘καμε μαύρο.”

Δημήτρης Λιαντίνης από το βιβλίο του «Τα Ελληνικά», κεφάλαιο Δάσκαλοι και ποντίκια.  

antikleidi.com

----------------------------------------

ΙΔΟΥ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΕΜ­ΦΑΝΙΣΤΕΙ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ 

Πώς να εμφανιστεί ξανά ένας Μέγας Αλέξανδρος, όταν δεν υπάρχει Αριστοτέλης;

ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΙ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΣΟ Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Τίποτε δεν διορθώνει ευκολότερα τους ανθρώπους όσο η γνώση του παρελθόντος. 

Η γνώση της Ιστορίας είναι η πιο σωστή παιδεία και προπόνηση για την πολιτική δράση, και η μνήμη των συμφορών, που βρήκαν ξαφνικά τους άλλους, μας διδάσκει με τρόπο μοναδικά χειροπιαστό να υποφέρουμε γενναία τις μεταβολές της τύχης.

...μηδεμίαν ἑτοιμοτέραν εἶναι τοῖς ἀνθρώποις διόρθωσιν τῆς τῶν προγεγενημένων πράξεων ἐπιστήμης.

...ἀληθινωτάτην μὲν εἶναι παιδείαν καὶ γυμνασίαν πρὸς τὰς πολιτικὰς πράξεις τὴν ἐκ τῆς ἱστορίας μάθησιν, ἐναργεστάτην δὲ καὶ μόνην διδάσκαλον τοῦ δύνασθαι τὰς τῆς τύχης μεταβολὰς γενναίως ὑποφέρειν τὴν τῶν ἀλλοτρίων περιπετειῶν ὑπόμνησιν.

ΠΟΛΥΒΙΟΣ – Ἱστορίαι 

Απόδοση Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος

https://www.greek-language.gr

Ένας βραχνάς γράφει το παρόν μίζερο, και διαγράφει απαίσιο το μέλλον.

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

Σήμερα μία μυλόπετρα πλακώνει την παιδεία των παιδιών μας. Ένας βραχνάς γράφει το παρόν μίζερο, και διαγράφει απαίσιο το μέλλον της χώρας.
Γιατί η αγωγή των νέων είναι κακή. Και η αγωγή των νέων είναι το θεμέλιο της πολιτείας.

Εμείς, οι νεοέλληνες, αγνοούμε παντάπασι την κλασική Ελλάδα.
Δεν αγνοούμε μόνο την αλήθεια για την κλασική Ελλάδα, αλλά η εικόνα που αποχτήσαμε γι' αυτήν είναι παράμορφη και αντίστροφη.

Τ' αγάλματά είναι στο μουσείο. Καληνύχτα...

γιατί τ' αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια, είμαστε εμείς… καληνύχτα... 

Δημήτρης Λιαντίνης 

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Μερικές φορές φαίνεται ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να χρησιμοποιήσεις θυμό, προσβολές και αντιδράσεις στον αγώνα για αλήθεια, ελευθερία και δικαιοσύνη. Ωστόσο, η αγάπη και η δικαιοσύνη δεν μπορούν να επιτευχθούν με οποιοδήποτε μέσο. Αλλιώς θα παραμείνουν μόνο ένα άπιαστο ιδανικό.

Να είστε σε θέση να αντιμετωπίζετε όσους εμπλέκονται σε επιβλαβείς δραστηριότητες, με συνειδητό δίκαιο και αποστασιοποιημένο τρόπο. Αυτό επιτρέπει να αναδυθεί η νοημοσύνη της αγάπης και να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στις πράξεις μας.

Ενώ ο θυμός και το μίσος, μας κάνουν ψυχαναγκαστικούς, αντιδραστικούς και βίαιους, η αποστασιοποίηση και η συνείδηση, μάς δίνουν τη δυνατότητα να αντιληφθούμε την κατάσταση καθαρά, έξω από τη θολότητα των συναισθημάτων και να ενεργήσουμε με τον καλύτερο τρόπο. Προς εκείνους που μας έχουν πληγώσει, θα πρέπει να ενεργούμε δίκαια για να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας απέναντί ​​ τους.

Η αγάπη συχνά θεωρείται ως κάτι αδύναμο, ενώ η επιθετικότητα δίνει σε κάποιον την όψη δύναμης και θάρρους. Ωστόσο, μπορεί να εκπλήσσει το γεγονός ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο:

Η αληθινή αγάπη προέρχεται μέσα από τη συνείδηση και δίνει πραγματικό θάρρος, δύναμη και ευφυΐα που δεν εξαρτάται από εξωτερικά πράγματα και δίνει την ικανότητα να αντέξει ακόμα και τις μεγαλύτερες δυσκολίες, ενώ η επιθετικότητα δείχνει μόνο κάποιον που μπορεί τελικά να είναι πολύ αδύναμος μέσα του - ελεγχόμενος από τους ακραίες καταστάσεις θυμού και φόβου που εξαρτώνται πλήρως από τις εξωτερικές συνθήκες.

Το να υπερασπιστούμε την καλοσύνη ενάντια στο κακό είναι τόσο σημαντικό και θαυμάσιο πράγμα, αλλά αν δεν απελευθερωθούμε από τον δικό μας θυμό, το μίσος και τις μνησικακίες, τότε θα χάσουμε τον πόλεμο μέσα μας.

Όπως φαίνεται σε πολλές Αρχαίες ιερές διδασκαλίες, η μάχη με την πιο αληθινή έννοια, είναι αυτή ενάντια στο σκοτάδι μέσα μας, που είναι ο σκοπός πίσω από τη διαχρονική πάλη μεταξύ του καλού και του κακού στον κόσμο, έτσι κι αλλιώς.

Υπάρχει κίνδυνος να γίνεις σκοτάδι όταν παλεύεις με τη σκοτεινή πλευρά, με σκοτεινά μέσα.

«Άνθρωποι που πολεμούν τη φωτιά με τη φωτιά συνήθως καταλήγουν σε στάχτη». Πολίν Φίλιπς

Angela Pritchard από τον ιστότοπο WakingTime Ισπανική έκδοση

μέσω bibliotecapleyades.net

------------------------------------

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΞΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Θα είχαμε πάει στα άστρα...

Carl Sagan: «Αν είχε επιβιώσει ο Αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός τώρα θα ήμασταν στα άστρα»

ΟΙ ΤΡΩΕΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΡΩΩΝ, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΛΑΟ.

Μέσα σε 10 λεπτά ο Ευάγγελος Μπεξής καταρρίπτει μύθους και ψέμματα που έχουν κυριαρχήσει στην καθημερινότητα μας, αλλά και ως "επιστημονικά δόγματα." Σε αυτήν την εκπομπή καταρρίπτεται ο μύθος της διάκρισης Ελλήνων και Τρώων, αποδεικνύοντας ότι πρόκειται γιά τον ίδιο λαό.

Ο Τρωικός Πόλεμος ήταν, στην ουσία, ένας πόλεμος ανάμεσα στους Αχαιούς, Αργείους, Αιολείς και Δαναούς (ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ) με τους Τρώες (ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ). 

Ο πόλεμος αυτός, αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο είδε το φως της αρχαιολογικής σκαπάνης και αποθανατίστηκε στους αιώνες με το περίφημο Ομηρικό έπος, Ιλιάδα. 

Για πάρα πολλά χρόνια, πιστευόταν ότι οι Τρώες δεν ήταν Έλληνες, θεωρία που καταρρίφθηκε τόσο από τις πρόσφατες αρχαιολογικές ανακαλύψεις, αλλά και τη μελέτη των Ομηρικών επών, απ’ όπου βρίσκουμε κοινούς προγόνους και κοινά ήθη, έθιμα, γλώσσα και θρησκεία.

Έτσι, σήμερα είναι κοινώς παραδεκτό ότι Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.

Οπτικοακουστικό: ESTIA TV  

----------------------------------------

ΟΙ ΤΡΩΕΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ - Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Η ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΑ ΕΠΗ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ Η “ΘΥΣΙΑ” ΤΗΣ...

ΟΙ ΤΡΩΕΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ - Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

ΓΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΠΙΣΤΕΥΟΤΑΝ ΟΤΙ ΟΙ ΤΡΩΕΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΘΕΩΡΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΡΙΦΘΗΚΕ. 

Το γενεαλογικό δένδρο του Τρώα, όπως άλλωστε και των ελληνικών βασιλικών οίκων, έχει τη ρίζα του στον Δία («Διογένητοι βασιλείς»). Τις σχετικές πληροφορίες αναφέρει ο ποιητής στην Υ ραψωδία όταν σε 25 στίχους (215-140), μας παραθέτει τη γενεαλογία του Αινεία και ταυτόχρονα εκθέτει το γενεαλογικό δένδρο των βασιλέων της Τροίας: 

«Ο Δάρδανος, γιος του Δία έχτισε την πόλη Δαρδανία, και εκείνος γέννησε τον ένδοξο πλούσιο βασιλιά Εριχθόνιο, που είχε 3000 θηλυκά άλογα (φοράδες) του οποίου γιος ήταν ο Τρώας, ο βασιλιάς των Τρώων, που απέκτησε τρία παιδιά: τον Ίλο, τον Άσσαρακο και τον Γανυμήδη (που τον πήραν οι θεοί για οινοχόο). Ο Ίλος απέκτησε γιο τον Λαομέδοντα και αυτός τον Πρίαμο».

Ιλιάς - Ραψωδία Υ

Σημαντική όμως είναι και η αναφορά του Απολλοδώρου που αναφέρει ότι πρόγονος των Τρώων ήταν ο Δάρδανος (με αρκαδική καταγωγή), ο γιος του Δία και της Ηλέκτρας (κόρης του Άτλαντα), αυτός βρίσκεται εγκατεστημένος στην Σαμοθράκη και από εκεί θα περάσει στην ακτή της Μικράς Ασίας (λόγω του κατακλυσμού) όπου ήταν βασιλιάς ο Τεύκρος, γιος του Σκαμάνδρου (ποταμού) και της νύμφης Ιδαίας (οι κάτοικοι ονομάζονται Τευκροί). Ο Τεύκρος θα δεχθεί φιλικά τον Δάρδανο, ο οποίος θα παντρευτεί την κόρη του και θα τον διαδεχθεί στον θρόνο, ονομάζοντας την χώρα Δαρδανία (>Δαρδανέλλια). 

Ο γιος του Εριχθόνιος με την Αστυόχη (κόρη του ποταμού Σιμόεντα) θ’ αποκτήσει τον Τρώα, ο οποίος θα τον διαδεχθεί και θα ονομάσει τη χώρα Τροία . Αυτόν θα τον διαδεχθεί στον θρόνο ο μεγαλύτερος γιος, που ονομαζόταν Ίλος, ο οποίος πηγαίνει σε αγώνες στην Φρυγία, και εκεί θα δεχθεί την συμβουλή του βασιλιά (κατόπιν μαντείας) να κτίσει μια πόλη με τον εξής παράδοξο τρόπο: αφού ακολουθήσει μια αγελάδα, που εκείνος του προσφέρει, μέχρι το σημείο όπου αυτή θα σταματήσει, εκεί να χτίσει και την πόλη. Η αγελάδα, κατά την παράδοση, σταματά σ’ ένα λόφο που τον ονόμασε Ίλιον, ενώ ο Δίας ως θεϊκό σημάδι έγκρισης, του έδωσε το Παλλάδιο, το ξύλινο άγαλμα της Αθηνάς που υπήρχε στην πόλη. Αυτή η πόλη ονομάστηκε Τροία.

------------------------------

Το Ιερό «Παλλάδιον» της Τροίας και η προέλευσή του

Η Τροία θα καταστραφεί εάν το Παλλάδιο μεταφερθεί έξω από τα τείχη της πόλης

Η ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΑ ΕΠΗ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ Η “ΘΥΣΙΑ” ΤΗΣ...

ΟΙ ΤΡΩΕΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΡΩΩΝ, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΛΑΟ. 

Αποσπάσματα από το βιβλίο ΠΟΛΧΡΟΝΙΟ του Δημήτρη Λιαντίνη

«Η μεγάλη αρετή της αρετής των Ελλήνων είναι που την οικοδόμησαν επάνω στα πάθη. Η οδηγία τους δεν ήταν να ξεριζώνουν τα πάθη, αλλά να τα παιδαγωγούν. Να ημερεύουν τη δριμάδα τους με καρτερία και αόρατη δύναμη.»

«Οι Έλληνες ήσαν άσωτοι στην πενία τους, θρυμματικοί στην εμμονή τους, και χαρούμενα μελαγχολικοί. Τους βρίσκουμε να προτιμούν τη φιλόκαλη σπατάλη του σήμερα από την εξοικονόμηση του υστερόβουλου αύριο. Κι εδώ διαφέρουν από τους εβραίους και τους άλλους ανατολίτες των θρησκειών και των δογμάτων. Ένα συμπόσιο πλούσιο σε λόγους, σε πιοτά και σε αυλητρίδες ο Έλληνας δεν το αντάλλαζε ούτε με εννιά μήνες περισσότερους στη ζωή του.»

«Γιατί η ελληνική θρησκεία είναι η ευλάβεια του φρόνιμου ανθρώπου στο ρυθμό και στο νόμο της φύσης. Και παράλληλα είναι η ευχαρίστησή του, για τη χαρά που του δόθηκε, να ζήσει και να ονομάσει αυτόν τον κόσμο.»

«Μια πρόσφατη στατιστική έδειξε, προκειμένου για τα θεάματα λ.χ., ότι το 1982 στην Ελλάδα σε 272 τηλεοπτικές ώρες αθλητισμού αντιστοιχούσαν 24 λεπτά εκπομπών σχετικών με το βιβλίο.»

«Το Graeculus, υποκοριστικό του Graecus με σημασία ραπίσματος, εδήλωνε τους Έλληνες σκλάβους που έκθεταν τους λαμπρούς προγόνους, για να σκεπάσουν τη μιζέρια των απογόνων.»

«Με τον Επίκουρο δόθηκε η ευκαιρία στην ανθρωπότητα να προστατέψει τον άνθρωπο και το μέλλον του από έναν ατλαντικό άχρηστα πράγματα, αθλιότητες, ψεύδη, πλάνες, απάτες, συναξάρια, ιερές συνόδους, βίους αγίων, σκούφους του παπά και του πάπα, εγκλήματα και μάταιη σπατάλη του πνεύματος. Και η ευκαιρία χάθηκε.»

Από το βιβλίο ΠΟΛΧΡΟΝΙΟ του Δημήτρη Λιαντίνη

Πηγή: https://liantinis.org/

Οι επιστήμονες επιβεβαιώνουν τις δομικές ομοιότητες μεταξύ των ανθρωπίνων κυττάρων και των άστρων νετρονίων

Στο κυτταρόπλασμα του κυττάρου (αριστερά) και σε αστέρια νετρονίων (δεξιά) έχουν βρεθεί παρόμοιες δομές που αποτελούνται από στοιβαγμένα φύλλα και συνδέονται με ελικοειδείς ράμπες. Πηγή: UC Santa Barbara.

Οι επιστήμονες έχουν βρει εκπληκτικές τυπικές ομοιότητες στη σύνθεση της βιολογικής κυτταρικής ύλης και στα στάδια σχηματισμού της ύλης ενός αστεριού.

Έρευνα ( "Parking-garage" Structures in Nuclear Astrophysics and Cellular Biophysics )  περιοδικό Physical Review C.

Ο φυσικός Greg Huber βρήκε για πρώτη φορά αυτά τα σχήματα - έλικες που συνδέονται σε ίσες αποστάσεις με ελασματοποιημένους χώρους - σε ένα κυτταρικό οργανίδιο που ονομάζεται ενδοπλασματικό δίκτυο. Αλλά αργότερα ο Huber, χρησιμοποιώντας μοντέλα υπολογιστών, διαπίστωσε ότι ο φυσικός Τσαρλς Χόροβιτς είχε βρει τα ίδια σχήματα στα αστέρια νετρονίων.

Ο Χόροβιτς, από την πλευρά του, επισημαίνει ότι «Βλέποντας τέτοια παρόμοια σχήματα σε τόσο διαφορετικά συστήματα υποδηλώνει ότι η ενέργεια ενός συστήματος μπορεί να εξαρτάται από το σχήμα του με έναν πολύ απλό, καθολικό τρόπο».

Βρίσκουν ομοιότητες στα Αστέρια νετρονίων και το κυτταρικό κυτταρόπλασμα.

Τα αστέρια νετρονίων και το κυτταρικό μας κυτταρόπλασμα έχουν περισσότερα κοινά από όσα νομίζουμε.

Σύμφωνα με νέα έρευνα και τα δύο μοιάζουν με χώρους στάθμευσης σε πολυώροφα κτίρια. Πώς μπορεί να είναι όμοια, παρά τις αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ των δύο συστημάτων σε παράγοντες όπως οι δυνάμεις που τα αποτελούν ή η κλίμακα στην οποία μετρώνται; 

Η απάντηση είναι ακόμα άγνωστη.

Τα ανθρώπινα όντα είναι ευθυγραμμισμένα με το σύμπαν περισσότερο από όσο νομίζουμε. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, τα αστέρια νετρονίων και το κυτταρικό κυτταρόπλασμα έχουν κάτι κοινό.

Αυτή η απεικόνιση αντιπροσωπεύει σε δύο αστέρια νετρονίων που συγκρούονται.

Εικόνα: Stephan Rosswog. Fuente: Πανεπιστήμιο Jacobs της Βρέμης.

Αστέρια και κύτταρα

Οι δύο ερευνητές ήρθαν σε επαφή για να διερευνήσουν περαιτέρω τη σχέση μεταξύ αυτών των δύο μοντέλων ύλης που είναι τόσο διαφορετικά και όμως τόσο παρόμοια.

Έτσι, ενώ στα αστέρια νετρονίων η ισχυρή πυρηνική δύναμη και η ηλεκτρομαγνητική δύναμη καθορίζουν αυτές τις δομές, μέσα στα κύτταρα οι δυνάμεις που ενώνουν τις μεμβράνες είναι θεμελιωδώς εντροπικές και έχουν να κάνουν με την ελαχιστοποίηση της συνολικής ελεύθερης ενέργειας του συστήματος.

Η ομοιότητα μεταξύ των δύο δομών είναι συναρπαστική τόσο για τους θεωρητικούς φυσικούς όσο και για τους πυρηνικούς φυσικούς. 

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχει κάτι βαθύ που δεν καταλαβαίνουν σχετικά με τη μοντελοποίησή τους.

Προς το παρόν θεωρούν ότι, το γεγονός ότι υπάρχουν παρόμοια σχήματα σε τέτοια εκπληκτικά διαφορετικά συστήματα υποδηλώνει ότι η ενέργεια ενός συστήματος μπορεί να εξαρτάται από το σχήμα του με απλό και καθολικό τρόπο.

Πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα που προέκυψαν δείχνουν ότι το θέμα θα πρέπει να μελετηθεί ακόμη περισσότερο για να μπορέσει να κατανοηθεί.

Βιβλιογραφική αναφορά

• DK Berry, ME Caplan, CJ Horowitz, Greg Huber, AS Schneider. Δομές " Parking-garage" in Nuclear Astrophysics and Cellular Biophysics - Physical Review C (2016). DOI: 10.1103/PhysRevC.94.055801.

 bibliotecapleyades.net/universo/cosmos

-----------------------------------

Είμαστε Aστρόσκονη

Μηνάς Καφάτος: «Γεννηθήκαμε από τα άστρα. Το σώμα μας είναι ένας μικρός πλανήτης»

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΞΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

"Οι άνθρωποι εμπιστεύονται τα μάτια τους πάνω από όλα - αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν αυτό που θέλουν να δουν, ή τι πιστεύουν ότι πρέπει να δουν. Όχι τι πραγματικά είναι" Zoe Marriott

Οι άνθρωποι δεν είναι πάντα αυτό που φαίνονται. Είτε μας αρέσει είτε όχι, ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι φορούν κάθε είδους μάσκες, προσποιούνται ότι είναι κάτι που δεν είναι, και διαρκώς παίζουν διαφορετικούς ρόλους και υιοθετούν διαφορετικές στάσεις με βάση τους ανθρώπους με τους οποίους αλληλεπιδρούν.

Τη μια στιγμή φορούν μια συγκεκριμένη στολή και την άλλη μια εντελώς διαφορετική. Ανάλογα με το με ποιον αλληλεπιδρούν και ανάλογα με το πόσο πιστεύουν ότι μπορεί να τους βοηθήσει να αποκτήσουν τα πράγματα που θέλουν στη ζωή, είναι γοητευτικοί ή όχι τόσο γοητευτικοί. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο πώς αλληλεπιδρούν οι άνθρωποι, όχι μόνο με εσάς, αλλά με όλους τους άλλους.

Δείτε αν υπάρχει συνέπεια στη στάση και τη συμπεριφορά τους και αν παρατηρήσετε ότι οι αλλαγές στη συμπεριφορά τους βασίζονται στη σημασία του ατόμου με το οποίο αλληλεπιδρούν, θα πρέπει να έχετε τα μάτια σας ορθάνοιχτα και να τα δείτε για αυτό που πραγματικά είναι και όχι για αυτό που προσποιούνται ότι είναι. 

«Άργησε να κάνεις φιλία, αλλά όταν κάνεις, συνέχισε σταθερά». Σωκράτης

Παρόλο που είναι καλό να έχεις πολλούς φίλους, πρέπει να θυμάσαι ότι οι πραγματικές φιλίες χρειάζονται χρόνο. Δεν γίνονται σε μια νύχτα. Για να δημιουργήσετε μια πραγματική και πολύτιμη φιλία και για να έχετε μια βαθιά σχέση με κάποιον, πρέπει πρώτα να βάλετε μια γερή βάση. Φροντίστε λοιπόν να βάλετε γερές βάσεις πριν βιαστείτε να αποκαλέσετε κάποιον τον καλύτερο φίλο σας.

Σεβαστείτε τον εαυτό σας αρκετά για να μείνετε μακριά από όλους εκείνους τους ανθρώπους που δηλητηριάζουν την καρδιά, το μυαλό, την ψυχή και τη ζωή σας.  Άκου τι σου λέει η καρδιά σου. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στις αισθήσεις στο σώμα σας και επιλέξτε να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας. Μην αφήνετε κανέναν να σας εμποδίσει να ζήσετε τη ζωή σας με αγάπη, ειρήνη, αρμονία και ισορροπία.

«Μην παίρνεις τίποτα προσωπικά.

Τίποτα που κάνουν οι άλλοι δεν είναι δικό σου λάθος.

Αυτό που λένε και κάνουν οι άλλοι είναι μια προβολή της δικής τους πραγματικότητας, του δικού τους ονείρου.

Όταν έχεις ανοσία στις απόψεις και τις πράξεις των άλλων,

Δεν θα πέσετε θύμα περιττής ταλαιπωρίας».

Δον Μιγκέλ Ρουίζ

Ανεξάρτητα από το πόσες φορές σας πληγώνουν εξαιτίας αυτού που σας λένε ή σας κάνουν οι άλλοι, πρέπει πάντα να θυμάστε ότι τα τοξικά και ανθυγιεινά λόγια, οι πράξεις και οι συμπεριφορές τους έχουν ελάχιστη ή καθόλου σχέση με εσάς, αλλά όλα έχουν να κάνουν με το ποιοι είναι εκείνοι.

Λάβετε υπόψη ότι οι άνθρωποι δίνουν αυτό που έχουν στην καρδιά τους να δώσουν. Και αν ενεργούν εγωιστικά, πονηρά, άσχημα και χωρίς αγάπη, αυτό είναι επειδή η καρδιά τους είναι γεμάτη φόβο, γεμάτη σκοτάδι και γεμάτη πόνο. Μην το παίρνεις προσωπικά!

«Δεν πρέπει να χάσουμε την πίστη μας στην ανθρωπότητα.

Η ανθρωπότητα είναι σαν ωκεανός.

Αν μερικές σταγόνες του ωκεανού είναι βρώμικες,

ο ωκεανός δεν λερώνεται».

Μαχάτμα Γκάντι

Οι πιθανότητες είναι ότι θα συναντήσετε λίγους ανθρώπους που θα σας χρησιμοποιήσουν, που θα σας πουν ψέματα και που θα κάνουν πράγματα που θα σας κάνουν να νιώσετε πληγωμένοι, απογοητευμένοι και προδομένοι. Και παρόλο που το μυαλό σας μπορεί να προσπαθήσει να γενικεύσει, θέλοντας να πιστεύετε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι κακοί και ότι δεν μπορείτε πραγματικά να εμπιστευτείτε κανέναν, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν θα αφήσετε αυτά τα πράγματα να γίνουν πεποιθήσεις σας. Μην αφήνετε την τοξική συμπεριφορά ενός ατόμου να σας κάνει να πιστεύετε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι κακοί.

«Άνθρωποι που πολεμούν τη φωτιά με τη φωτιά συνήθως καταλήγουν σε στάχτη».

Πολίν Φίλιπς

Εάν κάποιος ενεργεί ενάντια στην αληθινή σας φύση, όντας ψεύτικος και προβάλλοντας τον πόνο και την πληγή του πάνω σας, πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί για να μην πέσετε στην παγίδα να σκεφτείτε ότι πρέπει να «παλέψετε με τα ίδια όπλα».

Γιατί αν το κάνετε, αν πολεμήσετε τη φωτιά με τη φωτιά και τον θυμό με μίσος και μνησικακία, χωρίς καν να το καταλάβετε, θα αρχίσετε να ενεργείτε ενάντια στην αληθινή σας φύση, όντας ψεύτικοι και επιτρέποντας στην καρδιά σας να δηλητηριαστεί από όλο αυτό το σκοτάδι και την αρνητικότητα.

Μην πολεμάτε τη φωτιά με τη φωτιά, γιατί,  "Το σκοτάδι δεν μπορεί να διώξει το σκοτάδι, μόνο το φως μπορεί να το κάνει αυτό. Το μίσος δεν μπορεί να διώξει το μίσος· μόνο η αγάπη μπορεί να το κάνει αυτό." Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, Τζούνιορ.

Αφήστε την αγάπη να είναι ο οδηγός σας

Η αγάπη είναι αυτό που είμαστε. Η αγάπη είναι αυτό που μας δίνει δύναμη, μεγαλείο και δύναμη να συνεχίσουμε να πιστεύουμε στην καλοσύνη των ανθρώπων και στην ομορφιά της ζωής.
Δεν υπάρχει δύναμη πιο ισχυρή από αυτή της αγάπης.  Μια αγνή, ειλικρινής και στοργική καρδιά, αν και θεωρείται από πολλούς ως «αδύναμη» και «μαλακή καρδιά», είναι ένα από τα πιο ισχυρά όπλα που μπορείτε να έχετε ενάντια σε οτιδήποτε είναι σκοτεινό, κακό και όχι πολύ φιλικό. 

Η αγάπη είναι η υπερδύναμή σου.  Και αν μπορείτε να αφήσετε την αγάπη να είναι ο οδηγός σας, διατηρώντας την καρδιά σας ασφαλή και προστατευμένη ανά πάσα στιγμή, τότε θα ξέρετε πώς να ζείτε με ειρήνη και αρμονία ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν ενεργούν πάντα σε ευθυγράμμιση με την αγνή, ευγενική και στοργική φύση τους.

Αν σας αρέσει να ζείτε τη ζωή σας με την καρδιά σας ορθάνοιχτη και αν το να είστε ευγενικοί, γενναιόδωροι, στοργικοί και συμπονετικοί είναι πράγματα που σας έρχονται φυσικά, συνεχίστε να κάνετε αυτό που κάνετε.

Συνέχισε να είσαι ο εαυτός σου.  Μην εμποδίζετε το φως σας να λάμπει και μην προσπαθείτε να αποκλείσετε την αγάπη σας από τους άλλους απλώς και μόνο επειδή κάποιοι άνθρωποι έχουν πρόβλημα με αυτό. Αλλά φροντίστε να δίνετε πάντα προσοχή στα σημάδια που στέλνει η καρδιά και η ψυχή σας.

Δώστε μεγάλη προσοχή στα σήματα που σας στέλνει η καρδιά σας και ενεργήστε ανάλογα.

bibliotecapleyades.net

-------------------------------------

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΒΑΜΠΙΡ

ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΤΡΑΓΓΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΑΣ

ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΞΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!

ΑΣΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΤΟΞΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ» ΠΟΥ ΡΟΥΦΑΝΕ ΟΛΗ ΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΜΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΜΕ