Ο ΘΕΟΣ ΗΦΑΙΣΤΟΣ

Εικόνα: Η Επιστροφή του Ηφαίστου στον Όλυμπο, με τον Διόνυσο και τον Θίασο του. Όψη Α' αττικής ερυθρόμορφης πελεκίας, 440–430  wikimedia.org

Ο Ήφαιστος. Μια θεϊκή μορφή, με άπειρες περιπέτειες και με ευγένεια ψυχής. Είναι ο θεός της φωτιάς και της ηφαιστειακής δραστηριότητας, άριστος τεχνίτης των μετάλλων, γι’ αυτό και είναι ο θεός της μεταλλουργίας.

Ένα σημαντικό γεγονός υπήρξε η κατασκευή της ασπίδας του Αχιλλέα, όπου σε μια Αρχαία εικονογραφία, ο Ήφαιστος χαρίζει την πανοπλία στη Θέτιδα, μητέρα του Αχιλλέα και ο Όμηρος την περιγράφει με μεγάλο θαυμασμό.

Ο Ήφαιστος, έφτιαξε το εργαστήρι του στον Όλυμπο, όπου με τις τεχνικές του γνώσεις κατασκεύαζε εργαλεία και όπλα για τους θεούς. Τα όπλα, οι ασπίδες, τα κοσμήματα, τα περιδέραια των θεών, ο χρυσός δίσκος του ήλιου, το σκήπτρο του Αγαμέμνονα, τα βέλη του Απόλλωνα, αλλά και ο ξακουστός Τάλως, το Αρχαίο χάλκινο ρομπότ της Κρήτης, είναι μερικά από τα περίφημα έργα του.

Ως θεός της φωτιάς που είναι, εξουσιάζει και τη φωτιά που υπάρχει στα βάθη της γης και αναγκάζει τα λιωμένα υλικά να εκτινάσσονται από τις τρύπες τους, που οι άνθρωποι ονόμασαν απ’ αυτόν «ηφαίστεια».

Στην «Επίτομη Ελληνική και παγκόσμια Μυθολογία», η Έντιθ Χάμιλτον, σε μια εμπεριστατωμένη έρευνα των Ελληνικών Μύθων, κάνει μια σημαντική αναφορά σχετικά με το εργαστήρι του Ηφαίστου ότι: «έχει εργάτριες που κατασκεύασε από χρυσάφι (χρυσές παρθένες), που μπορούν να κινούνται και τον βοηθούν στη δουλειά». Ασφαλώς εδώ η σκέψη μάς οδηγεί στα περίφημα ρομπότ, όπου οι μηχανές γίνονται υπηρέτες του ανθρώπου.

Καταλήγει λοιπόν η Έντιθ Χάμιλτον: «Ήταν ευγενικός, ειρηνόφιλος, θεός αγαπητός στον ουρανό και στη γη. Μαζί με την Αθηνά, ήταν σημαντικός θεός στη ζωή της πόλεως. Οι δυο τους ήταν προστάτες της βιοτεχνίας που μαζί με τη γεωργία είναι το στήριγμα του πολιτισμού...».

Είναι αλήθεια ότι ο Ήφαιστος μπορεί να χαρακτηριστεί ως πατέρας του τεχνικού πολιτισμού. Τα όπλα του Ηρακλή και η πανοπλία του Αχιλλέα έκρυβαν μια μυστική δύναμη, που κρατούσε τους ήρωες ανίκητους. Ο Ήφαιστος απεκάλυπτε μυστικά μέσα από τα αστραφτερά κατασκευάσματά του. Όλοι του χρωστάνε ευγνωμοσύνη. Ημίθεοι, ήρωες, θνητοί.

Ένας ολύμπιος θεός που έδωσε πνοή σε όλα τα ηφαίστεια του κόσμου. Μια αέναη συμβολική πράξη πέρα από τον μύθο και την ιστορία.

Δημιούργημα του Ηφαίστου ήταν η Πανδώρα, η πρώτη γυναίκα που την έπλασε από πηλό. 

Η δημιουργία του γήινου ανθρώπου: Ο θεός Ήφαιστος πήρε εντολή από τον Δία να κατασκευάσει από χώμα και νερό την γυναίκα (και ο Προμηθέας από χώμα και νερό τον άνδρα «Εκ γης και ύδατος τον άνθρωπο πλάσας»).

Κατά τον Ησίοδο λοιπόν ο Ήφαιστος πλάθει με χώμα και νερό την Πανδώρα, την πρώτη γυναίκα, που στολίζουν με κάθε καλό οι θεές και ο Ερμής της φυτεύει στα στήθη το ψέμα και τα πλάνα λόγια.

Ο Ήφαιστος προστατεύει και βοηθά τους ανθρώπους όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη.

Ο Ναός του Ηφαίστου (αποκαλούμενος και Θησείο)

https://athensattica.com

Οι Αρχαίοι Αθηναίοι του έκτισαν ένα λαμπρό ναό ως ένδειξη σεβασμού και εκτίμησης. Τον -5ο αιώνα χτίστηκε ο σπουδαιότερος ναός του Ηφαίστου, ο οποίος διατηρείται ακόμα σε πολύ καλή κατάσταση, και είναι αυτός που από λάθος επικράτησε να λέγεται Θησείο. Στην εορτή του, τα Ηφαίστεια, γινόταν λαμπαδηφορία. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη λατρεία αυτού του θεού έδειχναν εύλογα οι χαλκουργοί και γενικά οι χειροτέχνες.

Η μυθική δύναμη του Ηφαίστου παραμένει μέσα στους αιώνες μια υπερκόσμια αποκάλυψη. Τα ηφαίστεια σε όλο τον κόσμο μαρτυρούν τον αιώνιο μόχθο αυτού του Έλληνα θεού να παίρνει και να δίνει ασταμάτητα τη θεϊκή του βοήθεια.

https://simerini.sigmalive.com

--------------------------------

ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ ΑΣΠΙΔΑ

ΤΑΛΩΣ #1  ,  ΤΑΛΩΣ #2

ΕΛΑ ΕΣΥ ΚΑΙ ΔΕΞΟΥ Τ᾿ ΑΡΜΑΤΑ ΤΑ ΞΑΚΟΥΣΤΑ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΟΥ

Η ιδέα της αιθερικής πραγματικότητας που υφαίνει ως δίχτυ ο Ήφαιστος με το πυρ του, αποτελεί μια κορύφωση για την Ελληνική Μυθολογία: Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ , Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ 

ΤΟ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ

ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ, ΚΟΣΜΟΥΣΕ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΣ ΛΕΩΝ, ΩΣ ΥΠΟΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ (ΛΕΩΝΙΔΑΣ = Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΑ).

ΣΤΟ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ, ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΛΕΟΝΤΑ-ΦΡΟΥΡΟ:

«ΑΠΟ ΤΑ ΘΗΡΙΑ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΠΙΟ ΓΕΝΝΑΙΟΣ. ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΝΗΤΟΥΣ, ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΦΥΛΑΩ, ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΣΤΕΚΩ. ΔΙΟΤΙ, ΑΝ Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ, ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ, Σ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΟΥΣΑ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ»

theosgg

ΚΡΑΣΙ ΚΑΙ ΑΜΠΕΛΙΑ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΡΟΣ

"Ανάκτορο Νέστορος", αποθήκη Οίνου. Πρόκειται για ένα ανεξάρτητο δικάμαρο κτίσμα, μεγάλων διαστάσεων, εκτός των ορίων του ανακτόρου, εμβαδού 250 τ.μ. Είχε ιδιαίτερο Προθάλαμο, προορισμένο για τον υπεύθυνο της διάθεσης του κρασιού, και κύριο Δωμάτιο, που περιείχε 35 πιθάρια για κρασί, διευθετημένα σε σειρές, που βρίσκονταν στις πλευρές του μεγάλου δωματίου και σε διπλή σειρά κατά μήκος του κεντρικού του άξονα. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε ορισμένα από τα 60 πήλινα σφραγίσματα που βρέθηκαν στην Αποθήκη υπήρχε ιδιαίτερο εγχάρακτο σημείο της Γραμμικής Β Γραφής, δηλωτικό του κρασιού.

Στα αντικείμενα των ανασκαφών από το Παλάτι του Νέστορος και των παρακειμένων νεκροταφείων που εκτίθενται στο Μουσείο της Χώρας Τριφυλίας περιλαμβάνονται και τα κεραμεικά όπου επικρατεί το χαρακτηριστικό Μεσσηνιακό δίδυμο κύπελλο, γνωστό ως δέπας αμφικύπελλον. 
Από τους τάφους της Τραγάνας έχουμε αρκετά αγγεία, αντιπροσωπευτικά δείγματα του πρώτου Μυκηναϊκού ρυθμού (-1550/-1500), όπως γραπτά κύπελλα τύπου Keftiu με μεσαίο ανάγλυφο δακτύλιο, που μιμούνται μεταλλικά πρότυπα. Υπάρχουν δυο χρυσά κύπελλα από την Περιστεριά και τρία άλλα μικρότερα χρυσά κύπελλα με έκτυπες σπείρες, δείγμα του μεγάλου πλούτου στη θέση αυτή κατά την Πρώιμη Μυκηναϊκή εποχή.
Τα πολλά ποτήρια στο παλάτι δείχνουν την ευρεία χρήση του κρασιού και σε θρησκευτικές τελετές, σε θυσίες, αλλά κυριότερα οι Μυκηναίοι πρόσφεραν κρασί στον ξένο για να τον καλωσορίσουν και να τον υποδεχτούν σαν άρχοντα.
Εκτός από το κρασί στις προμήθειες του χειμώνα οι άνθρωποι της εποχής εκείνης έβαζαν να ξεραθούν και μερικά σταφύλια που τα έλιαζαν και τα έκαναν σταφίδες. 

Ευρήματα της σκευοθήκης του ανακτόρου του Νέστορος με πληθώρα αγγείων πόσεως. 

Αρχαιολογικό μουσείο Χώρας Μεσσηνίας. 

Το σκουρόχρωμο ελληνικό κρασί αναδίδει ατμούς, είναι πλούσιο σε οινόπνευμα και είναι συχνά αρωματισμένο. Όταν δεν το προσφέρουν για σπονδή στις θεότητες και δεν το πίνουν στα επίσημα Συμπόσια, το εξάγουν σ’ όλους τους παράκτιους πληθυσμούς της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας. 

Είναι πιθανόν ότι μερικά από τα είκοσι πάνω-κάτω είδη κρασιών που ήταν γνωστά στο Αρχιπέλαγος κατά τον Μεσαίωνα, της Μονεμβασίας, το μοσχάτο, το αθήρι, το σαμιώτικο, ο ανθοσμίας (ένα γλυκό κρασί που έχει φθάσει μέχρι τα Madeira της Πορτογαλίας) ανάγονται στην απώτατη Αρχαιότητα.

Ο κόσμος του Αιγαίου ήξερε από πολύ νωρίς να φυτεύει, να μπολιάζει και να κλαδεύει με πολύ προσοχή στα κτήματα. Την εποχή του Τρωικού πολέμου, οι Αιγαίοι έπιναν κρασί μέσα σε μεγάλες κούπες με δυο λαβές και έτρωγαν σταρένιο ψωμί. Ήξεραν να φτιάχνουν ένα αρωματισμένο φαγητό με όλες τις μυρωδιές της Ελληνικής γης και να προσφέρουν ένα μυρωδάτο κρασί, που δεν ξέρει κανείς αν ήταν ποτό, ηδύποτο ή το αίμα του Διονύσου. Ήθελαν να φέρουν έναν άνθρωπο κοντά στον άλλο ή να τους κάνουν πιο ανθρώπινους. Αυτή ήταν η τέχνη να δέχονται. Αρκεί να διαβάσουμε την περικοπή από την ωδή Λ της Ιλιάδας, όπου την ωραία Εκαμήδη να ετοιμάζει ένα ορεκτικό για το γέρο-Νέστορα, το βασιλιά της Πύλου. Βρίσκουμε όλα σχεδόν τα στοιχεία στις πινακίδες: πάνω σ’ ένα ωραίο στιλβωμένο μαυρόποδο και χάλκινο τραπέζι, σερβίρει κρεμμύδι «γευστικό προσφάγι για να πίνουν» χλωρό μέλι, παλιό πράμνειο κρασί, κατσικίσιο τυρί, άσπρο αλεύρι.

Τα κείμενα δίνουν την εντύπωση ενός λαού εκλεπτυσμένου, ενός θαυμάσιου πολιτισμού, που τον διατρέχει το βλέμμα του Δία και οι φτερωτές πτέρνες του Ερμή.

Αριστερά και Μέσον: Από τα περίφημα χρυσά κτερίσματα του θολωτού τάφου 3 της Περιστεριάς: (-1600). Διακρίνονται ένα μεγάλο χρυσό κύπελλο ύψους 13,5 εκ. και διάμετρο χείλους 19,5 εκ με ατέρμονα σπείρα, ένα χρυσό κύπελλο του τύπου Κεφτί με περιφερειακή ταινία στην μέση και από σειρά συνεχούς σπείρας στις δύο πλευρές της ταινίας (ύψους 7,5 εκ.), χρυσός αβαθής μόνωτος κύαθος με συνεχείς σπείρες και συγκεντρικούς στον πυθμένα του κύκλου (ύψους 4,5 εκ., διάμετρος χείλους 16 εκ.). Δεξιά: Κύπελο τύπου "Κεφτί" από τον Μυκηναϊκό οικισμό στην Τραγάνα,-1600.

Πώς αυτή η χώρα έγινε τόσο μεγάλη και τόσο πολιτισμένη, τόσο σπουδαία; Και δεν μιλούμε για τα χρυσά προσωπεία και τους χρυσούς θησαυρούς των Μυκηναίων αλλά για την κληρονομιά που άφησαν στον κόσμο: ένα πνεύμα, δηλ. ιδέες, εφευρέσεις, μια ηθική. Και ακόμη περισσότερο ένα θρησκευτικό, πολιτικό, δικαστικό, τεχνικό, στρατιωτικό λεξιλόγιο με το οποίο ακόμη εκφράζεται. Από τους Έλληνες προέρχεται ακόμη η αγάπη για την ελεύθερη συζήτηση για την αντιπαράθεση των ιδεών, την άμιλλα, τον ανταγωνισμό και από μια εποχή, την Μυκηναϊκή, διδάχτηκε τόσα πολλά η Ευρώπη.

ΒΟΥΛΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ Πανεπιστήμιο Αθηνών
Βιβλιογραφία: ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ, ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, ΤΟΜΟΣ ΛΘ’ (39) 1998-2003

(απόσπασμα)
https://aristomenismessinios.blogspot.com
Κείμενο: Άμπελος η διαχρονική

---------------------------------------------

ΤΑ ΣΥΜΠΟΣΙΑ 

ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΔΙΟΝΥΣΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΛΗΘΗ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΤΩΝ ΘΝΗΤΩΝ

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ  ΜΕ ΤΑ ΚΡΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΚΑΙ ΑΜΠΕΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΣΕ ΚΡΑΣΙ 

ΟΙ ΑΜΦΟΡΕΙΣ - ΨΥΚΤΗΡΕΣ ΚΡΑΣΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ «ΕΒΑΖΑΝ ΝΕΡΟ» ΣΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥΣ

Η ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ - ΥΔΡΑΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΗΛΙΑΚΑ ΡΟΛΟΓΙΑ

Ηλιακό ρολόϊ στο Δίον

Για τη σωστή μέτρηση του χρόνου από τους Αρχαίους Έλληνες αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν δυο κατηγορίες οργάνων/μηχανισμών: Τα υδραυλικά ρολόγια που είχαν κοινό πρόγονό τους την κλεψύδρα («κλέπτειν ύδωρ») και τα ηλιακά ρολόγια, που πρόγονό τους είχαν τον γνώμονα και τα σκιοθηρικά όργανα. 

Τον γνώμονα πρωτοκατασκεύασε ο Αναξίμανδρος, ενώ του πρώτου ηλιακού ρολογιού εφευρέτης και κατασκευαστής ήταν ο Απολλώνιος ο Περγαίος (από την Πέργη της Παμφυλίας), ο τρίτος σε αξία μαθηματικός της εποχής μετά τον Αρχιμήδη και τον Ευκλείδη. Εκτός από τα ηλιακά ρολόγια ασχολήθηκε και με την κατασκευή υδραύλων, δηλαδή υδραυλικών μουσικών οργάνων που λειτουργούσαν με νερό. Διασώθηκαν 4 έργα του και χάθηκαν 17 (!).

Τα ηλιακά ρολόγια είναι η πιο διαδεδομένη ομάδα μηχανισμών και οργάνων της ελληνιστικής περιόδου, αρχιτεκτονικά ευρήματα μοναδικά στο είδος τους παρά τη στατική μορφή τους. Αποτελούνταν από ένα γνώμονα που έριχνε τη σκιά του πάνω σ’ ένα σύστημα εγχάρακτων ενδείξεων που οι αρχαίοι αποκαλούσαν «ανάλημμα».Το ανάλημμα περιλάμβανε δυο καμπύλες: η πλησιέστερη προς το γνώμονα αντιπροσώπευε την άκρη της σκιάς την ημέρα του θερινού ηλιοστασίου και είχε μικρότερο μήκος. 

Η δεύτερη και πιο μακριά καμπύλη αντιπροσώπευε την πορεία της σκιάς την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου.Μια ευθεία γραμμή ανάμεσα στις δύο καμπύλες αντιπροσώπευε την διαδρομή της σκιάς στις ημέρες της ισημερίας και όριζε την κατεύθυνση από τα ανατολικά προς τα δυτικά.Οι δυο καμπύλες συνδέονταν με γραμμές που σχημάτιζαν έντεκα ευθύγραμμα τμήματα, τα οποία επέτρεπαν την ανάγνωση της ώρας.
Το κεντρικό τμήμα, στο οποίο έπεφτε η σκιά το μεσημέρι, προσδιόριζε τη διεύθυνση Βορρά-Νότου.Τα ηλιακά ρολόγια ήσαν τοπικής χρήσεως σ’ αντίθεση με τα μεταφερόμενα ηλιακά ρολόγια, που αποτέλεσαν εξέλιξή τους και χρησίμευσαν επί πλέον είτε ως αστρονομικά όργανα είτε ως ναυτικά.

https://theseus-aegean.blogspot.com

ΓΗ, ΦΥΤΩΡΙΟ ΘΕΩΝ – ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΟΛΙΣΤΙΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ

Το ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ παρουσιάζει την εκπομπή: ΓΗ, ΦΥΤΩΡΙΟ ΘΕΩΝ... με τον Γιώργο Λεκάκη.

Καλεσμένος ο ολιστικός ιατρός Νίκος Παπανδρέου. Η εκπομπή γυρίστηκε στα στούντιο του ΚΡΗΤΗ 87,5 FM, στις 8.10.2024. 

ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Κάποιες φορές, η ψυχική μας ηρεμία είναι προτιμότερη από το να έχουμε δίκιο…

Προσπαθώντας συνεχώς να βρεις το δίκιο σου, χάνεις την ίδια σου τη ζωή. 

Στην τελική, η ψυχική σου ηρεμία, έχει μεγαλύτερη βαρύτητα, από την δικαίωση της σκέψης σου.

Οι περισσότεροι άνθρωποι, δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι κάνουν λάθος. Γι’ αυτό, πρέπει να αναγνωρίζουμε τις μάχες, για τις οποίες αξίζει να πολεμήσουμε.

Δεν γίνεται να μάθεις την προπαίδεια, σε άτομα που ξέρουν να μετράνε μέχρι το πέντε.

Οι καυγάδες, είναι πραγματικά χάσιμο χρόνου. Εσείς ταλαιπωρείστε και κάποιοι το απολαμβάνουν.

Υπάρχουν άτομα, που έχουν διαρκώς λυτό το ζωνάρι τους για καυγά· ζουν γι’ αυτό. Μην τους δίνετε την ευχαρίστηση να πέσετε στην παγίδα τους. Μην τσακώνεστε στο δρόμο με εκείνους που έχουν βγει για αυτόν τον λόγο.

Μην τσακώνεστε για πολιτικά, για θρησκευτικά και ποδοσφαιρικά ζητήματα,
διότι ο φανατισμός, δεν αφήνει τον απέναντι σας, να δει καθαρά. Είναι πραγματικά χαμένος χρόνος. Κανένας δεν πρόκειται να αλλάξει: ούτε γνώμη, ούτε ομάδα, ούτε θρησκεία.

Γενικά, να μην ψάχνετε το δίκιο σας, σε μέρη που αγνοούν την δικαιοσύνη.

Η ψυχική μας ηρεμία, είναι προτιμότερη από το να έχουμε δίκιο.

Όσο μπορείς, βγάλε από τη ζωή σου, άτομα φανατικά και εριστικά. Άτομα που αρπάζονται με το παραμικρό και διατυμπανίζουν το δίκιο τους. Που τσακώνονται με το σερβιτόρο, στο δρόμο, με το μάγειρα, με τον υπάλληλο, και γενικώς τρώγονται με τα ρούχα τους.

Θα προκαλέσουν τεράστια νευρικότητα και σε σένα, και δεν θα μπορείς να ηρεμήσεις. Η μόνιμη ανησυχία, τα νεύρα, το τσίτωμα και η αίσθηση της αδικίας, δημιουργούν ψυχολογικά και σωματικά πρόβλημα.

Άφησε τους λοιπόν να τρώγονται…και στρέψε την προσοχή σου αλλού. Εκεί που θα νιώθεις γαλήνη και ηρεμία.

Μάνος Σαμοθράκης

(απόσπασμα) 

Ολόκληρο εδώ: awakengr.com

13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ - ΗΜΕΡΑ ΤΙΜΗΣ και ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΡΩΑ ΠΑΥΛΟ ΜΕΛΑ

ΣΤΙΣ 13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 1904 Ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΥΣΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ!

«ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ, ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΞΟΔΕΨΕΤΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΡΙΑ, ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΚΑΨΕΤΕ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΣΠΙΘΕΣ ΑΠΛΕΣ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΥ, ΜΗ ΛΗΣΜΟΝΕΙΤΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΟΥ».

«O θάνατος του είναι ζωή στους κουρασμένους από τη μετριότητα του κόσμου. Ο θάνατος του ανασταίνει τους κοιμισμένους, ταράζει τούς μαργωμένους, δυναμώνει τους αδύνατους, δροσίζει τους διψασμένους, ο θάνατος του Νέου, ο θάνατος του Ωραίου ο θάνατος του Αντρείου. Ψυχή, ψυχή ωραία, γλυκιά πενταπάρθενη που ερωτεύτηκες το θάνατο δίδαξε μας, ω, μάθε μας να μη πονεί και να μην καίει το αντίκρισμα της αγωνίας σου, ψυχή ωραία πενταπάρθενη».

«Aκούσετε Ελληνόπουλα! Τις αμαρτίες των γερόντων μας και τις δικές μας αμαρτίες, τις φορτώθηκε ο Παύλος Μελάς και παθαίνουνταν και υπόφερνε γι' αυτές, ενώ δεν ήταν άξιος για τέτοια τιμωρία (.). Σε σας στρέφομαι, παιδιά του Ελληνισμού, αγαπημένα Ελληνόπουλα, και σας εξορκίζω -αν έχετε να ξοδέψετε ενέργεια ας είναι και μέτρια, αν έχετε να κάψετε τίποτε περισσότερο από σπίθες απλές ενθουσιασμού- μη λησμονείτε ποτέ το θάνατο του Παλληκαριού, αλλά προ πάντων μη λησμονείτε τη ζωή του, τον ενθουσιασμό του δηλαδή και τη δύναμη και την τόλμη, μη λησμονείτε και την ιδέα που για κείνη δούλεψε και υπόφερε, ούτε την πανώρια χώρα όπου εσκοτώθη, γιατί και η ιδέα εκείνη και η χώρα θέλουν πολλούς ακόμα Ήρωες».

Ίων Δραγούμης

==================

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΕΤΕΙΣ ΕΥΕΛΠΙΔΕΣ

Η ζωή είναι πόλεμος. Η γη σου είναι φρούριο και χρέος σου η νίκη. Μη μιλάς, να σκέπτεσαι, ν΄ αγαπάς, να μην πονάς. Ένας είναι ο σκοπός σου, ο πόλεμος. Πολέμα για τα ιδανικά σου, για τα Ελληνικά ιδανικά του ανθρωπισμού. Πολέμα για την Μεγάλη Ιδέα. Άνδρες που περπατούν στη ζωή ευθυτενείς και με γαλήνη, μαθημένοι να πονούν χωρίς να υποφέρουν, να νικούν χωρίς να θριαμβολογούν, να νικώνται χωρίς να μοιρολογούν. Αυτοί είναι οι πραγματικοί άνδρες, θεμέλια γενεών. Αυτοί οι Ευέλπιδες, οι αυριανοί ηγήτορες του Έθνους.

Νεαρέ Εύελπι μάθε και εξασκήσου να είσαι απλός, ολιγόλογος, συγκρατημένος, σεμνός. Λίγα λόγια πολλά έργα. Ανθρωπιά μεγάλη, πειθαρχία, πείσμα, αντοχή. Όποιος σε κοιτά, τα μάτια του σε γεμίζουν παλλικάρι. Περισσότερο να προσβάλλεσαι όταν σε κυριεύει ο πόνος. Μη θυμώνεις, χειρότερα είναι να χτυπήσεις έστω και εάν μόλις κρατιέσαι με έναν κόμπο στο λαιμό. Να φύγεις είναι δειλία. Μόνος σου αποφάσισες να γίνεις Αξιωματικός.

Απελπισία, ύστερα γελάς και από την μια μεριά στην άλλη γίνεσαι άνδρας, δηλαδή μαθαίνεις να κρατάς μέσα σου τον πόνο και την απορία, έτσι χωρίς να φαίνεται, αλλά να επιμένεις πάντα στον σκοπό σου, στα όνειρά σου.

Αν προχωρήσω, ακολουθείστε με…

Αν υποχωρήσω, σκοτώστε με…

Αν σκοτωθώ, εκδικηθείτε με…

Παύλος Μελάς (Μίκης Ζέζας), Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού, Τάξις 1891

=====================

Ο Παύλος Μελάς κατέστη η απαρχή και το Σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνος. Το βόλι που έστειλε στα Ηλύσια Πεδία τον Εθνομάρτυρα γέμισε οργή και πίστη τις ψυχές των Ελλήνων, οι οποίοι λίγα χρόνια αργότερα θα δημιουργούσαν το Έπος των Βαλκανικών πολέμων.

Λογοτεχνικές πηγές της Ελληνικής Μυθολογίας

Η Αρχαία Ελληνική Μυθολογία έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης, διδαχής, ψυχαγωγίας, ενώ παράλληλα έχει αντιμετωπιστεί ως είδος λογοτεχνίας, θρησκείας και κυρίως ως πολιτιστική κληρονομιά. Ήταν τρόπος σκέψης, άξονας κρίσεως και πάνω στην διδασκαλία της Μυθολογίας, στηρίζονταν ολόκληρη η συνείδηση των Αρχαίων Ελλήνων για να πράξουν το ορθό.

Η μυθική αφήγηση είναι κυρίαρχη σχεδόν σε κάθε μορφή της Ελληνικής λογοτεχνίας. Μεταξύ των λογοτεχνικών πηγών, χρονολογικά πρώτα, είναι τα δύο επικά ποιήματα του Ομήρου, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια. Άλλοι ποιητές ολοκλήρωσαν τον συγκεκριμένο επικό κύκλο με μικρότερα ποιήματα, αλλά τα περισσότερα δεν έχουν σωθεί. Το μοναδικό μυθογραφικό εγχειρίδιο που επέζησε από την Αρχαιότητα είναι η Βιβλιοθήκη του Απολλόδωρου

Ο Ησίοδος, καταθέτει στη Θεογονία την πληρέστερη καταγραφή των πρώιμων Ελληνικών Μύθων. Οι Μύθοι της Θεογονίας, που διαμόρφωσαν τις λαϊκές δοξασίες, διηγούνται τη δημιουργία του κόσμου, την προέλευση των Θεών, των τιτάνων, των γιγάντων και τον σχηματισμό των γενεαλογιών. Στο Έργα και Ημέραι του Ησίοδου, ένα διδακτικό ποίημα για τη αγροτική ζωή, περιλαμβάνει επίσης τους Μύθους του Προμηθέα, της Πανδώρας και των τεσσάρων εποχών. Ο ποιητής δίνει συμβουλές ώστε να επιβιώσεις σε έναν επικίνδυνο κόσμο που καθίσταται ακόμα πιο επικίνδυνος από τους Θεούς.

Οι λυρικοί ποιητές εμπνέονταν συχνά από μύθους, αλλά η βαθμιαία επεξεργασία μετέτρεπε τα έργα σε λιγότερο αφηγηματικά και περισσότερο υπαινικτικά. Σαν αποτέλεσμα, ο Πίνδαρος, ο Βακχυλίδης, ο Σιμωνίδης, και οι βουκολικοί ποιητές, όπως ο Θεόκριτος και ο Βίων, παρέχουν μεμονωμένα μυθολογικά γεγονότα στα έργα τους. Απ’ την άλλη, οι Μύθοι ήταν σε περίοπτη θέση στο κλασσικό αθηναϊκό δράμα. Οι τρεις μεγάλοι τραγικοί συγγραφείς Αισχύλος, Σοφοκλής και Ευριπίδης εμπνεύστηκαν σε πολλά έργα τους από την μυθική εποχή των ηρώων και του Τρωικού πολέμου. Έτσι πολλές από τις μεγάλες μυθικές ιστορίες (π.χ. ο Αγαμέμνων και τα παιδιά του, ο Οιδίπους, ο Ιάσων, η Μήδεια κ.λπ.) πήραν την κλασική μορφή τους μέσα από τραγικά θεατρικά έργα. Και ο κωμικός θεατρικός συγγραφέας Αριστοφάνης επίσης χρησιμοποίησε τους μύθους, π.χ. στους Όρνιθες και στους Βατράχους.

Οι ιστορικοί Ηρόδοτος και Διόδωρος Σικελιώτης, και οι γεωγράφοι Παυσανίας και Στράβων, που ταξίδεψαν σε όλο τον Ελληνικό Κόσμο και κατέγραψαν τις ιστορίες που άκουσαν, παρέχουν τους πολυάριθμους τοπικούς μύθους, σώζοντας έτσι τις λιγότερο γνωστές εναλλακτικές εκδόσεις. Ο Ηρόδοτος ειδικότερα, ερεύνησε τις διάφορες παραδόσεις που άκουσε και κατέληξε στις ιστορικές ή μυθολογικές ρίζες της αντιπαράθεσης μεταξύ Ελλάδας και Ανατολής.

Η λογοτεχνία της Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής εποχής, περιέχει πολλές σημαντικές λεπτομέρειες. Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνονται:
Οι ποιητές της Ελληνιστικής εποχής Απολλώνιος ο Ρόδιος, Καλλίμαχος, Ερατοσθένης και Παρθένιος.
Οι Λατίνοι ποιητές Οβίδιος, Στάτιος, Βαλέριος Φλάκκος, Σενέκας και Βιργίλιος με σχόλια του Σέρβιου.
Οι μεταγενέστεροι Έλληνες ποιητές του τέλους της Αρχαιότητας Νόννος ο Πανοπολίτης και Κόιντος ο Σμυρναίος.
Τα αρχαία μυθιστορήματα του Απουλήιου, του Πετρώνιου, του Λολλιανού, του Ηλιόδωρου και του Αχιλλέα Τατίου,
Το Fabulae και το Astronomica του Ρωμαίου συγγραφέα Υγίνου είναι δύο σημαντικές, μη ποιητικές επιτομές της ελληνικής μυθολογίας. Το Imagines του Φιλόστρατου του πρεσβύτερου και του νεότερου και οι περιγραφές του Καλλίστρατου, είναι άλλες δύο χρήσιμες πηγές.

Τέλος, ο χριστιανικός συγγραφέας και φιλόσοφος Αρνόβιος αναφέρει κάποιες πρακτικές λατρείας προκειμένου να τις δυσφημήσει, ενώ και διάφοροι άλλοι βυζαντινοί συγγραφείς παρέχουν σημαντικές λεπτομέρειες για μύθους, που πηγάζουν από χαμένα Ελληνικά έργα.

Άλλα έργα που βοήθησαν σημαντικά στη συντήρηση των μύθων είναι το λεξικό του Ησύχιου, το λεξικο Σούδα, και οι πραγματείες του Ιωάννη Τζέτζη και του Ευστάθιου Θεσσαλονίκης.

ΕΙΚΟΝΑ: Ηλιακό ανάγλυφο (Υπερίων, Φαέθων, Ηλέκτωρ) Από το Βορειοδυτικό αέτωμα του ναού της Αθηνάς στο Ίλιον (Τροία). Μεταξύ του πρώτου τετάρτου του -3ου αιώνα και του -390. Μάρμαρο, 85,8 x 86,3 εκ. Βρέθηκε κατά τις ανασκαφές του Heinrich Schliemann το 1872, τώρα στο Μουσείο Περγάμου στο Βερολίνο.  wikimedia.org

theseus-aegean.blogspot.com

Διονυσιακός Θίασος

Αττικός ερυθρόμορφος αμφορέας (α΄πλευρά) με αναπαράσταση Διονυσιακού θιάσου. Ύψος 61,9 εκ. Διάμετρος: 40,7 εκ.. Αποδίδεται στο ζωγράφο του Αχιλλέως -450 με -445. 

Η αναπαράσταση του θεού Διονύσου σε πομπή με μαινάδες και σατύρους είναι ένα από τα πιο δημοφιλή θέματα σε αττικά αγγεία, αρχίζοντας από το δεύτερο τέταρτο του -6ου αιώνα. Οκτώ μαινάδες και δύο σάτυροι συνοδεύουν τον θεό του κρασιού γύρω από το σώμα του αγγείου.

Ο θεός φορά μακρύ χιτώνα, και δέρμα λεοπάρδαλης, ενδρομίδες (μπότες) και μια φαρδιά ταινία γύρω από το κεφάλι του. Προχωρά γρήγορα προς τα δεξιά αλλά κοιτάζοντας προς τα πίσω και κρατά ένα κλαδί στο αριστερό του χέρι κι έναν κάνθαρο στο δεξί.

Κάθε μαινάδα του θιάσου είναι διαφορετική. Άλλη παίζει τύμπανο, άλλη αυλό, άλλη χορεύει εκστασιασμένη με το κεφάλι προς τα κάτω, άλλες δύο είναι αγκαλιασμένες με την δεξιά να έχει ένα φίδι τυλιγμένο στο αριστερό της χέρι και άλλη να κρατά τα δύο κομμάτια ενός διαμελισμένου ελαφιού χορεύοντας με τα πόδια ανοιχτά. Μεγάλη ποικιλία παρατηρείται στα φορέματά τους.

Οι δύο σάτυροι χορεύουν με το ένα χέρι σηκωμένο, κρατώντας δαυλούς, κλαδιά και θύρσους.
Εξαιρετική είναι και η απεικόνιση της έκστασης των μορφών που συνδέονται με τη λατρεία του Διονύσου και το θέμα είναι ιδανικό για αμφορέα κρασιού.

ΑΡΧΑΙΟλόγιον 

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Οξυπύθμενος αμφορέας του “ζωγράφου του Κλεοφράδη”: Ο Διόνυσος με μαινάδες και Σατύρους, -500 με -490. 

Μόναχο, Staatliche Antikensammlungen.

 https://www.greek-language.gr

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΠΛΕΞΗ ΔΥΟ ΔΥΝΑΜΕΩΝ: ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ

Ο αείμνηστος καθηγητής Λιαντίνης Δημήτριος, στο έργο του «Χάσμα σεισμού – Ο φιλοσοφικός Σολωμός, σελ. 140 – 141» μας λέγει ότι «το Ελληνικό Πνεύμα είναι το αγλαό δημιούργημα της σύνθεσης του διονυσιακού και του απολλώνιου στοιχείου. Είναι ένας τρόπος ζωής του ανθρώπου επάνω στην γραμμή, που συναντιέται η ύλη και η μορφή (είδος) και γεννά τη Φύση, τη ζωή δηλαδή του Κόσμου. 

Το Ελληνικό Πνεύμα ξεπηδά από την επίπονη σύμπλεξη, από την άφραστη συγκαταλλαγή του Ηρακλείτειου «Γίγνεσθαι» και του Παρμενίδειου «Είναι». Έτσι η φιλοσοφία της ζωής του Ηράκλειτου ανταποκρίνεται θεωρητικά στην ιδέα της διονυσιακής μεταμόρφωσης ενώ η φιλοσοφία της στάσης του Παρμενίδη ανταποκρίνεται θεωρητικά στην ιδέα της απολλώνιας αγλαΐας.

Το Ελληνικό πνεύμα προϋποθέτει την ενότητα του Κόσμου, αναγνωρίζοντας την ατομία της ύλης δεν προχωρεί στην διάσπαση της φυσικής συνοχής. Το προσωκρατικό άτομο της ύλης δια-τηρεί και δια-σώζει τον δεσμό της δύναμης και της ενέργειας. Επάνω σε αυτόν τον δεσμό στηρίζεται ολόκληρο το νόημα του προσωκρατικού στοχασμού. Αποτέλεσμα αυτής της πρόνοιας είναι ότι η σχέση ανθρώπου και Φύσης είναι οργανική. Στον προσωκρατικό αιώνα η θεωρητική διατύπωση αυτής της οργανικότητας εκφράζεται με την λέξη Φιλοσοφία, παρότι οι προσωκρατικοί δεν χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη.

Το Ελληνικό πνεύμα αναγνωρίζοντας την ατομία της ύλης αφήνει ανοικτό το ερώτημα περί του Όντος. Δεν αναζητεί δηλαδή την αλήθεια ούτε μέσα στην νομοτέλεια της μορφής (είδος), στην σύγχρονη νευτώνεια σύλληψη, ούτε μέσα στην απροσδιοριστία της ύλης, στην σύγχρονη κβαντική σύλληψη της απροσδιοριστίας του Χάιζενμπεργκ, αλλά ανάμεσα στην αιτιότητα και στην απροσδιοριστία. Ανάμεσα δηλαδή στο γενεσιουργό και σωτήριο τρίτο, που αποτελεί το μεταξύ της ύλης και της μορφής (είδος), της δύναμης και της ενέργειας. 

Ο προσανατολισμός σε αυτή τη γραμμή της επίπονης μεσότητας εξηγεί, τι σημαίνει ότι το Ελληνικό Πνεύμα δεν κλείνει το ερώτημα περί του Όντος: ότι ο άνθρωπος δηλαδή είναι σταθερά εκτεθειμένος ανάμεσα στη γνώση και την άγνοια, στην ελπίδα και στην επελπισιά, στην ασφάλεια και στον κίνδυνο, στην χαρά και στην λύπη, στην ύπαρξη (Είναι) και στην ανυπαρξία (Μηδέν)».

Υπό το πρίσμα αυτό καταλαβαίνουμε βεβαίως και τα όσα λέγει στο έργο του «Χάσμα σεισμού – Ο φιλοσοφικός Σολωμός, σελ. 143», όταν αναφερόμενος στον Παρθενώνα λέγει ότι : «Στα δυο αετώματα του Παρθενώνα οι συνιστώσες του διονυσιακού και του απολλώνιου στοιχείου ανερχόμενες ήρεμα απολήγουν σε μία ακμή. Εάν συλλογισθεί κανείς τη δυναμική ένταση, που κρύβει αυτό το μορφικό σχήμα, τότε το αέτωμα μεταβάλλεται αυτόματα σε ένα τανυσμένο τόξο, όμοιο με το τόξο του Ηράκλειτου, το οποίο ο Εφέσιος σοφός διασκέδαζε να ομοιάζει άλλοτε ζωή (βίος) και άλλοτε θάνατο (βιός)».

Συμπεράνουμε, λοιπόν, ότι το Ελληνικό πνεύμα είναι η σύμπληξη δύο δυνάμεων: του Απολλώνιου και του Διονυσιακού στοιχείου, που το μεν πρώτο συγκεντρώνει σαν κεντρομόλος ενώ το δε δεύτερο αποκεντρώνει σαν φυγόκεντρος με τον τρόπο μιας αυτοκίνητης αρμονικής ταλάντωσης ολόκληρη την ενέργεια του ανθρώπου, που ορμάει στην ιδεατή σύλληψη του Όντος και επιστρέφει στην αισθητή εμπειρία του Κόσμου. Η σημερινή Φυσική την σύμπληξη αυτή την ανακάλυψε στην διαστολή του σύμπαντος, κάτι που ανακάλυψε και προσδιόρισε ο αστρονόμος Χάμπλ με τον γνωστό νόμο του V=d*Η [νόμος του Χάμπλ].

Κατ’ αυτή την έννοια λέμε ότι στο ουσιώδες πρόβλημα για τον άνθρωπο «πώς μπορούμε και οφείλουμε να ζούμε» οι Έλληνες διέκριναν τρεις απαντήσεις, τρεις τρόπους ζωής: την «τρέλα» (διονυσιακό στοιχείο = ένθεη μανία [=ενθουσιασμός] / επίπνοια / ποίηση / μουσική) εκείνου που «μεθά», την νηφαλιότητα – φρόνηση (απολλώνιο στοιχείο = έλλογος – φιλοσοφικός μύθος/ Νόηση – Επιστήμη) εκείνου που «ονειρεύεται» και το ψέμα – πλάνη. Κατόπιν τούτου, σκοπός τους ήταν να αποδείξουν ότι η σωστή απάντηση, ο καλύτερος τρόπος επιβίωσης συνίσταται – δεδομένης της απόρριψης του ψέματος - στο να βρει ο άνθρωπος και να διατηρήσει μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην Διονυσιακή «τρέλα» και την Απολλώνια «φρόνηση».

Συγγραφέας κειμένου: Κεφάλας Ευστάθιος [15-1-2009, ΕΛΛΑΣ]

https://eleysis69.wordpress.com , https://iniochos.blogspot.com

Λιαντίνης Δημήτριος: Η Ακρόπολη είναι το πνευματικό Έβερεστ του πλανήτη μας

Όπως συνήθιζε να λέει ο αείμνηστος καθηγητής Λιαντίνης Δημήτριος, " Η Ακρόπολη είναι το πνευματικό Έβερεστ του πλανήτη μας. Τίποτα ωραιότερο δεν έγινε πάνω στον πλανήτη από την Ακρόπολη των Αθηνών, μέσα στον χώρο της επιστήμης, της πολιτικής τέχνης, της μουσικής".

Εν ολίγοις ο Παρθενώνας είναι η ένυλη απεικόνιση ολόκληρου του Πολιτισμού των Ελλήνων [=Πολιτική, Τέχνες, Επιστήμες, Βίος, Φιλοσοφία].

Ο Παρθενώνας, όπως έλεγε ο αείμνηστος καθηγητής Λιαντίνης Δημήτριος, «είναι το έργο των έργων, το «μνημείο των μνημείων, η απόλυτη και τέλεια έκφραση και των τεχνών και του πνεύματος μέσα στην ανθρώπινη ιστορία και στο ανθρώπινο γένος κατά την έννοια ότι οι νόμοι και οι δυνάμεις που συνέχουν τα έργα της Ακροπόλεως – κατά αντιστοιχία με τους νόμους και τις δυνάμεις που συνέχουν έναν ζώντα οργανισμό καμωμένο από την ίδια την Φύση – είναι μια συνισταμένη από ένα άπειρο πλήθος επιμέρους συνιστωσών που όλες κατατείνουν σε μία μορφή, σε μία κατάθεση, σε ένα κατόρθωμα, σε μία σάρκωση: στο κάλλος, στην ομορφιά! 

Και όταν λέμε κάλλος εννοούμε «εσωτερικές» συμμετρίες, κανονικότητες, εσωτερική τάξη και αρμονία η οποία υπακούει περεταίρω σε πνευματικούς νόμους ! Κατά αυτή την έννοια λέμε ότι πίσω από αυτά τα υλικά κτίσματα υπάρχει όλη η Φιλοσοφία, η Κοσμοθεωρία, η Πολιτική επιστήμη των Ελλήνων».

Συγγραφέας κειμένου : Κεφάλας Ευστάθιος [15-1-2009, ΕΛΛΑΣ]

Βίντεο: Ο Λιαντίνης στην Ακρόπολη

Βίντεο: Ο Λιαντίνης στην Ακρόπολη Μέρος Δεύτερον

https://eleysis69.wordpress.com , https://iniochos.blogspot.com , LiantinisORG

ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΗΘΟΣ - Αθηναίων Ναυμάχων Αρτεμισίου

 Πλουτάρχου "Ηθικά" 867f:

To Αρτεμίσιο έχει έναν μικρό ναό της Αρτέμιδας Προσηώας (ανατολικής), όπου γύρω του υπάρχουν δέντρα φυτρωμένα και στήλες από άσπρη πέτρα στημένες κυκλικά. Άμα τρίψεις την πέτρα με το χέρι, βγάζει χρώμα και μυρωδιά που μοιάζει με του κρόκου. Σε μιάν από τις στήλες ήταν τούτο το επίγραμμα:

"Φυλές ανδρών κάθε λογής, από τις χώρες της Ασίας, τα παιδιά της Αθήνας σε τούτη τη θάλασσα τις δάμασαν κάποτε σε ναυμαχία. Και όταν των Μήδων ο στρατός εχάθηκε, έστησαν τούτα τα μνημεία στην παρθένα Αρτέμιδα."

Μουσική : ΑΙ Απόδοση στη Νέα Ελληνική: _Archon_

_Archon_

ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΔΥΣΦΟΡΙΑ;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ζούμε σε μια εποχή ακραίων αντιφάσεων στις οποίες φαίνεται να συνυπάρχουν αντίθετες τάσεις.

Αυτές είναι στιγμές κατά τις οποίες τα άτομα φροντίζουν πολύ περισσότερο το σώμα τους και έχουν εμμονή με τη διατροφή και τις νέες υγιεινές τάσεις, ενώ η παχυσαρκία είναι μια επιδημία.

Ζούμε στη μέση ενός παράδοξου συνδυασμού χαράς και φόβου, διασκέδασης και άγχους, ευφορίας και ανησυχίας.

Έχει ειπωθεί ότι: «Όταν ένας πολιτισμός γίνεται εξωτερικά εντυπωσιακός αλλά παραμένει εσωτερικά φτωχός, όταν οι πολιτικές σχέσεις γίνονται μια περίτεχνη πρόσοψη για να κρύβονται πνευματικά άδεια δωμάτια, είναι βέβαιο ότι θα εμφανιστούν απειλητικά προβλήματα παντού».

Αυτό το απόσπασμα περιγράφει επαρκώς την τρέχουσα κατάστασή μας, αν και ο συγγραφέας του, ο Paul Brunton, το δημοσίευσε το 1952. Ωστόσο, παραμένει τόσο σωστό στην ανάλυσή του για την εποχή μας όσο και στην εποχή του. Η τρέχουσα κατάσταση είναι ότι, πράγματι, αυτά τα «απειλητικά προβλήματα» εμφανίζονται παντού.

Το αποτέλεσμα είναι ότι πολλοί άνθρωποι έχουν «απευαισθητοποιηθεί πνευματικά» από αυτό που βλέπουν να συμβαίνει στον κόσμο. Οι λέξεις «μυστικιστικό» και «πνευματικό» παραμένουν ασαφείς και αιθέριες.

Οι άνθρωποι πάντα βασίζονταν στη γλώσσα για να παρέχουν καθοδήγηση και τροφή. Αλλά σε αυτό το νοητικό περιβάλλον, οι λέξεις δεν είναι παρά σκελετικά υπολείμματα αληθινής σάρκας.

Η κρίση της εποχής μας, έχει ξεκαθαρίσει ελάχιστα ζητήματα και κατάφερε να περιπλέξει σχεδόν όλα τα άλλα για εμάς τους υπόλοιπους. Δεν υπάρχει πουθενά να απευθυνθείτε δημόσια για να βρείτε την αλήθεια.

Προφανώς υπάρχει ελάχιστη πίστη στο παρόν και υπερβολική αβεβαιότητα για το μέλλον. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να το χειριστούν και έχουν αμφιβολίες που μεγαλώνουν μέσα στο μυαλό τους.

Απουσία νοήματος
Σε αυτούς τους σύγχρονους καιρούς υπάρχει μια αίσθηση, ότι κάτι λείπει ή έχει εξαφανιστεί στη ζωή πολλών ανθρώπων. Δυστυχώς, η καταναλωτική αγορά έχει καλύψει την ανάγκη νοήματος.

Σήμερα η πραγματική μάχη δίνεται μεταξύ, της υλικής προοπτικής της ζωής και αυτή της εσωτερικής ανάπτυξης...

Πολλά από τα γεγονότα που συμβαίνουν στον κόσμο είναι εκδηλώσεις θεμάτων που υπάρχουν μέσα μας. Ο θυμός και η αρνητικότητα που βλέπουμε τόσο πολύ στον κόσμο είναι μια προβολή της συλλογικής εσωτερικής κατάστασης της ανθρωπότητας. Μπορούμε να εκδηλώσουμε όνειρο και εφιάλτη και τα μοιραζόμαστε σε κατάσταση εγρήγορσης.

Δεν αρκεί να είσαι σωματικά ώριμος: Πρέπει επίσης να είμαστε ώριμοι συναισθηματικά, διανοητικά και εσωτερικά...

Οι πολιτισμοί και οι κοινωνίες μας είναι ανισόρροπες γιατί προσπαθούν να διέπονται από τεχνητούς νόμους που αγνοούν τη διαχρονική σοφία που αντιστοιχεί στην ανάπτυξη του ανθρώπου. Είναι μια κυρίαρχη νοοτροπία που προωθεί μια κοντόφθαλμη, μυωπική άποψη του κόσμου, η οποία, σε μεγάλο βαθμό, ασχολείται μόνο με τα φυσικά κέρδη και την υλική δύναμη.

Μια νοοτροπία που προάγει τον φόβο, την άμυνα και την επίθεση, αντί για ένα ζεστό και φιλόξενο όραμα.

Οι κοινωνίες μας δεν λαμβάνουν υπόψη τον ανθρώπινο σκοπό και το βαθύ νόημα της ύπαρξής τους. Μας οδηγούν να ζήσουμε για να εργαστούμε, να απολαύσουμε τον εαυτό μας με περισπασμούς και τελικά να πεθάνουμε με χρέη και φόρους.

Οι σημερινοί λεγόμενοι σύγχρονοι πολιτισμοί είναι όλο και πιο κατακερματισμένοι που δεν μπορούν πλέον να εντοπιστούν με ακρίβεια ή να πλοηγηθούν χρησιμοποιώντας αρχαία σημάδια, σύμβολα και έννοιες.

Χαρακτηριστικό της σημερινής εποχής είναι ότι νέοι τρόποι σκέψης και συμπεριφοράς δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί πλήρως στην τρέχουσα κατάσταση πραγμάτων.

Αυτό που αποτελεί πλέον την «καθημερινή ζωή» είναι κενό από ζητήματα μεταφυσικού νοήματος. Οποιαδήποτε έννοια του εξελικτικού ή του μεταφυσικού θεωρείται έξω από την καθημερινή ζωή και οι άνθρωποι προγραμματίζονται συνεχώς ενάντια σε τέτοιες βαθιές αλήθειες.

Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να επιτραπεί τίποτα διαφορετικό -απόκοσμο ή υπερβατικό- να αντικαταστήσει την ευθύνη της καθημερινής μας κοινωνικής ρουτίνας.

Πού είναι το μεταφυσικό;
Οποιαδήποτε κοινωνία ή πολιτισμός που δεν αναγνωρίζει τους ανθρώπους ως εξελικτικό ον θα υπολείπεται στα επιτεύγματά της.

Η αναγνώριση του ανθρώπου ως αναπτυσσόμενου όντος δεν θα προέλθει αρχικά από τον κόσμο και σίγουρα όχι από κοινωνικοπολιτιστικούς και πολιτικούς θεσμούς. Στην αρχή θα προέλθει μόνο από το άτομο, όπου πρέπει να τροφοδοτηθεί η γνήσια αλλαγή. Είμαστε υποχρεωμένοι όχι μόνο να είμαστε συνειδητά προσεκτικοί, αλλά, κυρίως, να είμαστε λογικοί και να ενεργούμε πλήρως με ψυχή. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αποτύχουμε, τουλάχιστον μακροπρόθεσμα.

Σε πρακτικό επίπεδο, οι άνθρωποι που λόγω της τρέχουσας κρίσης έχουν ξυπνήσει σε όλο τον κόσμο για να αναζητήσουν μεγαλύτερη εσωτερική ανάπτυξη δεν είναι η πλειοψηφία.

Μπορεί να ειπωθεί ότι στο παρόν υπάρχει μια μεταφυσική δυσφορία. Αυτοί οι άνθρωποι που φιλοδοξούν την εσωτερική αυτοανάπτυξη είναι ακόμα πολύ λίγοι.

Η ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή εμπλέκεται σε μια υπερβατική στιγμή στην πορεία του είδους της. Είτε αναγνωρίζεται αυτό είτε όχι, όλοι ζουν και συμμετέχουν σε μια πραγματικότητα που υπάρχει σε βαθιές μεταφυσικές αρχές. Αυτό είναι το ουσιαστικό.

Μπορούμε να επιλέξουμε να συμμετέχουμε σε αυτή τη μεταφυσική πραγματικότητα, συνειδητά και οικειοθελώς, ή να παρασυρθούμε στη ζωή μας χωρίς να συνειδητοποιήσουμε τις δυνάμεις που μας οδηγούν.

Αυτή τη στιγμή το θέμα είναι να αναγνωρίσουμε αυτήν την επιλογή και να αποφασίσουμε αν θα ενεργήσουμε σύμφωνα με αυτήν.

Κάθε άτομο πρέπει να επιλέξει την ελευθερία του από μέσα.

Η πραγματική θέση της ελευθερίας μπορεί να βρίσκεται μόνο μέσα, στην εσωτερική ύπαρξη, και εκεί πρέπει να δώσουμε την εμπιστοσύνη μας.

bibliotecapleyades.net

----------------------------------------

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΟΔΟΣ;

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 

ΜΗΝ ΞΕΦΕΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΣΑΣ, ΟΣΟΙ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΤΕ... 

Αποθάρρυνση - Το πιο χρησιμοποιημένο εργαλείο του κακού

Μια μέρα, το κακό αποφάσισε να αποσυρθεί από τις επιχειρήσεις του και έβγαλε σε δημοπρασία όλα τα εργαλεία του.

Η δημοπρασία φαινόταν επιβλητική. Όλα του τα όπλα ήταν εκεί τέλεια παρατεταγμένα: μίσος, κακία, φθόνος, ζήλια, εξαπάτηση, υπερβολικός αισθησιασμός...

Ξεχωριστά από όλα αυτά ήταν ένα φαινομενικά ακίνδυνο αντικείμενο, που έμοιαζε να είχε χρησιμοποιηθεί πολύ, του οποίου η τιμή ήταν πολύ υψηλότερη από όλα τα άλλα.

Κάποιος ρώτησε:

- Πώς λέγεται αυτό το αντικείμενο;

- Αποθάρρυνση - απάντησε το κακό.

- Γιατί είναι τόσο υψηλή η τιμή του;

- Γιατί αυτό είναι πιο χρήσιμο από οποιοδήποτε άλλο.

Η αποθάρρυνση μπορεί να επηρεάσει τη συνείδηση ​​του ανθρώπου, όταν όλα τα άλλα εργαλεία έχουν αποτύχει.

Μόλις χρησιμοποιήσω αυτό το μοναδικό όπλο μπορώ να κάνω ό,τι θέλω με αυτό το άτομο. Είναι πολύ φθαρμένο, γιατί το χρησιμοποιώ πολύ και σχεδόν με όλους.

Επειδή πολύ λίγοι γνωρίζουν ότι μου ανήκει, μπορώ να το χρησιμοποιώ συνεχώς για να πετύχω τους σκοπούς μου.

Κρήνη

Αυτή η αποθάρρυνση, μας λέει ότι η πολιτική δεν θα αλλάξει, η κοινωνία δεν θα αλλάξει, ότι όλα γίνονται χειρότερα και δεν υπάρχει καμία ελπίδα, γι' αυτό είναι καλύτερα να μην κάνουμε τίποτα και να συμβιβαστούμε με αυτό που συμβαίνει, ότι οι άνθρωποι δεν θα αλλάξουν, γιατί είναι Έτσι.

Αν ήταν αυτή η αλήθεια θα σου έλεγα, σταμάτα να διαβάζεις και κάνε ότι θέλεις, σκέψου μόνο τον εαυτό σου, να είσαι εγωιστής όπως τόσοι πολλοί, γιατί δεν υπάρχει λύση... αλλά δεν είναι αλήθεια. 

Η πιθανότητα αλλαγής είναι πραγματική και αναπτύσσεται σιγά σιγά.

Πολλοί από εμάς έχουμε δεχτεί αυτό το ξύπνημα, αν και δεν γίνεται αντιληπτό προς το παρόν, και πρέπει στις μελλοντικές μας γενιές να ρίξουμε το βλέμμα μας, ώστε να μην ζήσουν αποθαρρυμένοι σε έναν κόσμο σε κρίση.

Δεν είμαστε ανυπεράσπιστοι. Έχουμε τρόπους να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, όπως ενσυναίσθηση, τιμή, ειλικρίνεια, βοήθεια, προσφορά, καλοσύνη, συγχώρεση, γέλιο, φιλία, ενθουσιασμός, δικαιοσύνη, δύναμη, ελπίδα, φιλανθρωπία, κλπ...

Όπλα πολύτιμα που λίγοι χρησιμοποιούν σήμερα.

Γι' αυτό μην σκέφτεσαι συνέχεια όλες τις ατυχίες που υπάρχουν, γιατί θα ανοίξεις την πόρτα στην αποθάρρυνση και θα σε καταστρέψει. Αντίθετα σκέψου πόσο όμορφη είναι η ζωή και τι μπορείς να συνεισφέρεις κάθε μέρα, για να την βελτιώσεις...

Έχουμε αυτή τη δύναμη, η οποία είναι μεγαλύτερη από κάθε κακόβουλο όπλο...

bibliotecapleyades.net