ΑΓΝΟΙΑ - Η ΡΙΖΑ ΚΑΙ Ο ΜΙΣΧΟΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ [ΠΛΑΤΩΝ]

¨Δεινόν γε ἡ ἄγνοια καὶ πολλῶν κακῶν ἀνθρώποις αἰτία, ὥσπερ ἀχλύν τινα καταχέουσα τῶν πραγμάτων καὶ τὴν ἀλήθειαν ἀμαυροῦσα καὶ τὸν ἑκάστου βίον ἐπηλυγάζουσα. ἐν σκότῳ γοῦν πλανωμένοις πάντες ἐοίκαμεν, μᾶλλον δὲ τυφλοῖς ὅμοια πεπόνθαμεν, τῷ μὲν προσπταίοντες ἀλόγως, τὸ δὲ ὑπερβαίνοντες, οὐδὲν δέον, καὶ τὸ μὲν πλησίον καὶ παρὰ πόδας οὐχ ὁρῶντες, τὸ δὲ πόρρω καὶ πάμπολυ διεστηκὸς ὡς ἐνοχλοῦν δεδιότες· καὶ ὅλως ἐφ᾿ ἑκάστου τῶν πραττομένων οὐ διαλείπομεν τὰ πολλὰ ὀλισθαίνοντες. τοιγάρτοι μυρίας ἤδη τοῖς τραγῳδοδιδασκάλοις ἀφορμὰς εἰς τὰ δράματα τὸ τοιοῦτο παρέσχηται, τοὺς Λαβδακίδας καὶ τοὺς Πελοπίδας καὶ τὰ τούτοις παραπλήσια·σχεδὸν γὰρ τὰ πλεῖστα τῶν ἐν τῇ σκηνῇ ἀναβαινόντων κακῶν εὕροι τις ἂν ὑπὸ τῆς ἀγνοίας καθάπερ ὑπὸ τραγικοῦ τινος δαίμονος κεχορηγημένα.¨

[Λουκιανός, Περὶ τοῦ μὴ ρᾳδίως πιστεύειν διαβολῆ]

ΑΠΟΔΟΣΙΣ:

Η άγνοια είναι τρομερό πράγμα και αιτία πολλών κακών για τους ανθρώπους. Σα μια αχλύ που σκεπάζει τα πράγματα και αμαυρώνει την αλήθεια και κατατρύχει τον βίο του καθένα μας. Μοιάζουμε σαν να περιπλανιόμαστε στο σκοτάδι και έχουμε πάθει ότι και οι τυφλοί: Άλλοτε σκοντάφτουμε κάπου χωρίς λόγο, άλλοτε προσπερνάμε αυτό που δεν έπρεπε και αυτό που βρίσκεται κοντά μας και μπροστά στα πόδια μας, δεν το βλέπουμε. Αντίθετα, εκείνο που βρίσκεται εντελώς μακριά μας, φοβόμαστε ότι θα μας δημιουργήσει πρόβλημα. Και στα περισσότερα πράγματα που κάνουμε δεν σταματάμε να ολισθαίνουμε σε λάθη. Αυτή η κατάσταση έχει δώσει μύριες αφορμές στους διδασκάλους της τραγικής ποίησης για να εμπνευστούν δράματα, όπως το δράμα της γενιάς των Λαβδακίδων και των Πελοπίδων και όλα τα παραπλήσια με αυτά. Γιατί σχεδόν όλα τα δράματα που διαδραματίζονται επί σκηνής μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι έχουν προέλθει από άγνοια, λες και τα χορηγεί κάποια τραγική τύχη.

http://www.filosofia.gr/home.php