ΚΥΘΗΡΑ

Σε ένα από τα ποιο αμφιθεατρικά σημεία του νησιού σε υψόμετρο 253μ. βρίσκεται το βουνό Παλαιόκαστρο, τρία χιλιόμετρα μακριά από την παραθαλάσσια περιοχή της Σκάνδειας, είχε χτιστεί ναός της Αφροδίτης! Το Παλαιόκαστρο απλώνετε σε μια έκταση 145 στρεμμάτων και κατά τον Θουκυδίδη σε αυτήν την περιοχή ήταν κτισμένα τα “Άνω Κύθηρα”.
Στην κορυφή του βουνού είναι χτισμένη χριστιανική εκκλησία η οποία ανήκει στον 7^ο αιώνα αλλά γύρω από αυτήν είναι φυτεμένα (…..) στο έδαφος κολώνες και δωρικά κιονόκρανα από τον Aρχαίο ναό της Αφροδίτης!
Εσωτερικά και εξωτερικά παρατηρούμε λείψανα από το Aρχαιότατο και σεμνότατο ιερό της Αφροδίτης χρονολογούμενα από τον -6^ο αιώνα. Οι πώρινες κολώνες του ναού άλλες είναι ολόκληρες και άλλες μισές. Υπάρχουν επίσης πώρινα αρχαϊκά κιονόκρανα, μερικοί πώρινοι ογκόλιθοι και μέρος ενός επιστήλιου.
Ο διάσημος αρχαιολόγος Σλήμαν που επισκέφθηκε τα Κύθηρα στο τέλος του περασμένου αιώνα διατύπωσε τη γνώμη ότι ο ναός της Αφροδίτης, ο οποίος θα «παράκμασε» (το παράκμασε και το εξαφανίσθηκε αμέσως παρακάτω, μεταφράστε τα όπως θέλετε...) κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες και σιγά σιγά «εξαφανίσθηκε» μαζί με το άγαλμα της θεάς, θα πρέπει να βρισκόταν στο ίδιο σημείο ή κάπου εκεί κοντά.
Σε απόσταση 400 μέτρων δυτικά από την εκκλησία, σε μια τοποθεσία ονομαζόμενη "Κολώνες" ήταν μέχρι το τέλος του 18^ου αιώνα δυο όρθιες κολώνες από τον Αρχαίο ναό.
Ο σημερινός επισκέπτης του Παλαιόκαστρου σκοντάφτει διαρκώς σε πώρινους ογκόλιθους, μικρά κολωνάκια και άλλα διάφορα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα του Αρχαίου οικισμού. Υπάρχει επίσης εκεί ένα Αρχαίο πηγάδι με πώρινο στόμιο. Ένας από τους περιηγητές που πέρασαν από τα Κύθηρα ο Nicobey διηγείται πως εκεί υπήρχε το άγαλμα της ωραίας Ελένης που μετά μεταφέρθηκε στην Βενετία (δηλαδή κλάπηκε για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους). Διηγείται ακόμη πως υπήρχε μια παράδοση σύμφωνα με την οποία εδώ χάρηκε ο Πάρης τον έρωτά του με την Ελένη μετά την απαγωγή της. Ακόμη πως εκεί υπήρχε κάστρο του Μενελάου και ένας τετράγωνος πύργος.
Σύμφωνα με τον μύθο της γέννησης της Αφροδίτης, όταν ο Κρόνος έκοψε τα γεννητικά όργανα του Ουρανού, τα πέταξε στη θάλασσα. Καθώς τα κύματα έσπρωχναν τη ματωμένη σάρκα μία εδώ και μία εκεί, σχηματίστηκε ένας άσπρος αφρός γύρω της, που σιγά σιγά έπαιρνε μορφή γυναίκας. Όταν ο αφρός ταξιδεύοντας άραξε στην Κύπρο, στα ακρογιάλια της Πάφου, η γυναίκα βγήκε στη στεριά. Έτσι γεννήθηκε μια Θεά πανέμορφη, που την είπαν Αφροδίτη, επειδή είχε βγει από τον αφρό. Ειπώθηκε και Αναδυομένη, επειδή αναδύθηκε από τα κύματα και Κυπρίς ή Κυπρογένεια, επειδή στην Κύπρο πρωτοπάτησε το πόδι της στεριά, και Κυθέρεια, επειδή ο "αφρός" ξεκίνησε από τα Κύθηρα. Πηγή.
(Σχόλιο σελίδας: Η Μυθολογία είναι η μνήμη του λαού. Είναι η ουσία της Ιστορίας. Ο μύθος που διαβάσατε μόλις τώρα για την γέννηση της Αφροδίτης, φαντάζει σαν ένα όμορφο παραμύθι. Όμως ο αποσυμβολισμός του αποκαλύπτει μέρος της απώτατης Ιστορίας μας, πληροφορίες για την θεά και όχι μόνο… αλλά δεν είναι του παρόντος…)