«100 Η ΑΛΕΠΟΥ, 101 ΤΟ ΑΛΕΠΟΥΔΑΚΙ...»

Σε ένα από τα αποκαλούμενα «ιστορικά βιβλία» τής Αγίας Γραφής και δη τής Παλαιάς Διαθήκης, το «Χρονικών Β’» (ή «Παραλειπομένων Β’»), γίνεται αναφορά σ’ έναν από τούς βασιλιάδες τού Ιούδα, τον Ιωράμ. Σύμφωνα λοιπόν με την Βίβλο, ο Ιωράμ ανέλαβε την βασιλεία σε ηλικία 32 ετών κι αφού βασίλευσε επί οκτώ χρόνια, πέθανε…
«Ήταν ηλικίας 32 χρόνων όταν βασίλευσε· και βασίλευσε στην Ιερουσαλήμ οκτώ χρόνια, και έφυγε χωρίς να είναι ποθητός· και τον έθαψαν στην πόλη τού Δαβίδ, όμως όχι στους τάφους των βασιλιάδων» (Χρονικών Β’, 21: 20).
Με μία απλή αριθμητική πράξη, επιπέδου Α’ Δημοτικού, είναι προφανές ότι ο Ιωράμ πέθανε στην ηλικία τών 40 ετών (32+8=40). Τίποτε αξιοπερίεργο μέχρι εδώ…
Λίγο παρακάτω όμως (για την ακρίβεια, μόλις δυο γραμμές μετά), οι «σοφοί» συγγραφείς τής «θεόπνευστης» Βίβλου, επιχειρούν να δοκιμάσουν την αντοχή της ανθρώπινης νοημοσύνης…
Μαθαίνουμε λοιπόν, αμέσως μετά, πως τον Ιωράμ, διαδέχεται στην βασιλεία, ο γιος του, Οχοζίας…
«Και οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ έκαναν βασιλιά αντ’ αυτού τον Οχοζία, τον νεότερο γιο του· επειδή, όλους τους πρεσβύτερους τούς θανάτωσαν τα τάγματα που είχαν έρθει στο στρατόπεδο μαζί με τους Άραβες. Και βασίλευσε ο Οχοζίας, ο γιος τού Ιωράμ, του βασιλιά τού Ιούδα. Ο Οχοζίας ήταν 42 χρόνων όταν βασίλευσε…» (Χρονικών Β’, 22: 1-2).
Αυτά γίνονται, όταν διαχέονται υπερβολικές δόσεις «θεοπνευστίας»… Ο γιος να είναι μεγαλύτερος από τον… πατέρα του!
Δηλαδή, αν δεν υπήρχε και η «θεοπνευστία», τι άλλο θα περιμέναμε να διαβάσουμε; Πως κι ο εγγονός είναι μεγαλύτερος από τον παππού του; Αν και, ούτε κι αυτό θα πρέπει να μάς προκαλεί έκπληξη, με τα όσα διαβάζουμε σ’ αυτό το «ιερό» βιβλίο. Καλή προαίρεση να υπάρχει, τυφλή πίστη συνοδευόμενη με την ανάλογη «πτώχεια» τού πνεύματος και τα πάντα καταπίνονται αμάσητα…

http://www.pare-dose.net/